(จิตระรถส่งรูปถวายสุเทษณ์, และสุเทษ

(จิตระรถส่งรูปถวายสุเทษณ์, และสุเทษณ์รับไปดูผาด ๆ, แล้วส่งคืนให้แก่จิตระรถ, จิตระรถส่งให้คนใช้นำเข้าโรงไป.)

(ฉบงง, ๑๖.)

สุเทษณ์. ปวงรูปเจ้าวาดมานี้ เป็นรูปนารี ที่ล้วนประเสริฐงาม :
แต่กูดูทุกนงราม ก็ยังเห็นทราม กว่านารีรัตน์มัทนา.
ฉะนั้นแม้ไม่อาจหา เทียมเท่ามัทนา ฤากูจะกล่าวชมเชย ?
เป็นกรรมกูแล้วเจ้าเอย จำต้องชวดเชย ที่รักสมัครจริงใจ.
จิตระรถ. ฉะนั้นต้องคิดแก้ไข โดยอุบายให้ พระองค์ได้สมจินดา.
สุเทษณ์. จะแก้ฉันใดเล่าหวา ? กูหมดปัญญา
จิตระรถ. ข้าบาทขอทูลบัดนี้
ยามข้าเที่ยวไปถึงที่ ขุนโขดคีรี ศรีมันทะระงามงอน
ได้พบหนึ่งวิทยาธร เรืองวิทยากร มีนามว่ามายาวิน
ผู้นี้มีความรู้ชิน เชิงชาญโยคิน และเชี่ยวอาถารรพ์วิทยา
รู้จักใช้โยคะนิทรา ไปผูกหทยา แห่งผู้ที่อยู่แม้ไกล
อาจร่ายมนตร์เรียกมาได้.
สุเทษณ์. อ๊อ ! จริงหรือไฉน ?
จิตระรถ. ข้าบาทได้เห็นเองแล้ว
สุเทษณ์. ถ้าจริงเขาก็เป็นแก้ว !
จิตระรถ. ข้าบาททราบแล้ว จึ่งกล้านำตัวเขามา,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(จิตระรถส่งรูปถวายสุเท ษณ์ , และสุเทษณ์รับไปดู ผาด ๆ , แล้วส่งคืนให้แก่จิตระรถ,

16. )

สุเทษณ์ ปวงรูปเจ้าวาดมานี้เป็นรูป นารีที่ล้วนประเสริฐงาม :
แต่กูดูทุกนงรามก็ยังเห็น ทราม
เทียมเท่ามัทนาฤากูจะกล่าวชมเชย?
เป็นกรรมกูแล้วเจ้าเอยจำต้อง ชวดเชยที่รักสมัครจริงใจ .
จิตระรถ ฉะนั้นต้องคิดแก้ไขโดยอุบายให้พระองค์ ได้สมจินดา .
สุเทษณ์ จะแก้ฉันใดเล่าหวา? หมดปัญญากู
คุณจิตระรถ
โขดคีรีคุณขุนศรีมันทะระงามงอน
ได้พบคุณหนึ่งวิทยาธรเรืองวิทยากรมีนามว่าได้มายาวิน
คุณผู้นี้มีความสามารถรู้คุณชินเชิงคุณชาญโยคิน
ไปผูกหทยา อ๊อ! จริงหรือไฉน? จิตระรถ บาทได้ข้าเห็นเองแล้วผู้แต่ง: สุเทษณ์ ถ้าจริงเขาก็เป็นแก้ว! จิตระรถ ข้าบาททราบแล้วจึ่งกล้านำตัว เขามา ,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( จิตระรถส่งรูปถวายสุเทษณ์และสุเทษณ์รับไปดูผาดจะแล้วส่งคืนให้แก่จิตระรถจิตระรถส่งให้คนใช้นำเข้าโรงไป , , , )( ฉบงง๑๖ , )สุเทษณ์ . ปวงรูปเจ้าวาดมานี้เป็นรูปนารีที่ล้วนประเสริฐงาม :แต่กูดูทุกนงรามก็ยังเห็นทรามกว่านารีรัตน์มัทนา .ฉะนั้นแม้ไม่อาจหาเทียมเท่ามัทนาฤากูจะกล่าวชมเชย ?เป็นกรรมกูแล้วเจ้าเอยจำต้องชวดเชยที่รักสมัครจริงใจ .จิตระรถ . ฉะนั้นต้องคิดแก้ไขโดยอุบายให้พระองค์ได้สมจินดา .สุเทษณ์ . จะแก้ฉันใดเล่าหวา ? กูหมดปัญญาจิตระรถ . ข้าบาทขอทูลบัดนี้ยามข้าเที่ยวไปถึงที่ขุนโขดคีรีศรีมันทะระงามงอนได้พบหนึ่งวิทยาธรเรืองวิทยากรมีนามว่ามายาวินผู้นี้มีความรู้ชินเชิงชาญโยคินและเชี่ยวอาถารรพ์วิทยารู้จักใช้โยคะนิทราไปผูกหทยาแห่งผู้ที่อยู่แม้ไกลอาจร่ายมนตร์เรียกมาได้ .สุเทษณ์ . อ๊อ ! จริงหรือไฉน ?จิตระรถ . ข้าบาทได้เห็นเองแล้วสุเทษณ์ . ถ้าจริงเขาก็เป็นแก้ว !จิตระรถ . จึ่งกล้านำตัวเขามาข้าบาททราบแล้ว ,