The Temple of Dawn, Wat Arun, is one of Bangkok’ s best know landmark.
It stands on the west bank of the Chao Phraya River in Thon Buri Wat Arun is best
seen from the opposite bank of the river ; it glistens in the sunlight during the day
and stands dark and noble at dawn or dusk. A visit to the beautiful, peaceful
monastery complex surrounding the familiar tewers is very worth-while. These
towers, the “Phra Prang,” although best known, the only part of Wat Arun. It also
contains narrow lanes; elegant, old white buildings; shrines, pools of turtles ; and two
fine giants, “yuk Wat Jaeng,” mortal enemies of the “Yuk Wat Po” across the river.
The monastery has existed for many years since the days when Ayutthaya
Was capital of Thailand. It was then named Wat Mokok, situated in a place called
Tumbol Bangmakok. The word Bangmakok, meaning “Village of Olive”, has since
Been shortened to “Makok”.
When king Taksin and his army reached this place to build his new capital
Thonburi, after defeating the Burmese who had sacked Ayutthaya, he arrived at
Dawn. He renamed the monastery he found there Wat Jaeng – Jaeng meaning
“clear”, “bright” and construction of the tall prang and four smaller ones was started
By King Rama II 1909 – 1824 and completed by King Rama III (1824 - 1851).
The towers are supported by rows of demos and monkeys. Very steep narrow
Steps lead to a balcony high on the central tower. The circumference of the base of
The structure is 234 meters, and the central prang is 250 foot high.
The central balcony commands an impressive view of Bangkok across the
River. From here one can see the Grand palace, the Temple of the Emerald Buddha
And the spacious Wat Po.
The towers of Wat Arun are built of brick covered with stucco. The
Decorations are unique; thousands of pieces of multicolored Chinese porcelain. In
Niches in the central tower are green figures of the God Indra on Erawan, the
Traditional Thai three-headed elephant. Niches in the smaller towers contain figures
Of the Moon God, on a white horse. The trident of Shiva extends from the top of
each tower.
Ordination Hall
The original hall during the time of King Rama II was in the late
Ayutthaya style. Later the structure became elongated, similar to the style of King
Rama I, with redented pillars. They bear elongated lotus capitals lacquered and gilt.
The bases of the pillar are raised on platforms. The ordination hall was built of brick
Abnd mortar with roof of wooden beams and ceramic tiles. The gable board is gilded
And decorated with glass mosaic. The walls between the windows bear murals of the
ten previous lives the Buddha. Above the windows on the northern side, the mural
paintings are from the Buddha. In the south is Vessantara Jataka. The
originals were destroyed by fire in the reign of Rama V. He had them redone in
relatively modern style. The presiding Buddha image, cast in the reign of
Rama II, is said to have been moulded by His Majesty himself. The ashes of King
Rama II are buried in the base of the image. In front of the hall is a throne between
The two doors. The throne is of very decoratively carved wood-work, gilded and
Decorated with glass mosaic. Befroe the ordination hall at the entrance stand two
Demon guardians; the white one called Sahassa Decha and the green one Thosakan
(or Ravana), both of which are of stucco decorated with shards of coloured
Ceramics. They similar demons in the temple of the Emerald Buddha.
Those of Wat Arun date from the time of King Rama III.
Phra Wihan Khot
This was built around the ordination hall during the time of King Ram II, of
Brick and mortar roof of ceramic tiles. There are rows of Buddha images insides
The gallery in the style of Subduing Mara which date from King Rama II’s period
The portals on four sides are very pleasingly designed. Pillars are topped with gilded
Lotuses. Between the pillars and the body of the building there are stone images
Made by Chinese artists. They were brought from China as ballast in trading junks.
The royal artist, Prince Naris praised this gallery as the most perfect of its kind.
Phar wihan
This is on original Thon Buri Period hall, reconstructed in the time of Rama II.
King Rama II ordered the decoration of the walls with ceramic tiles in falling
Floral pattern. There are two significant Bussha images inside this hall ; the main
Image cast in copper contains a relic of the Buddhaa in its breast; the smaller bronze
Placed in fornt of the first was brought from Vientiane in A.D. 1858
Phar Prang
This is the most important monument in the temple. King Rama II considered
That the original prang which was 16 meters in height should be reconstructed as the
Glory of the city, but he passed away shortly after the beginning the task. King Rama
III completed the structure and crowned it crowed it with a multi-pronged bronze pinnacle. He
Died before the edifice could be dedicated.
This task was performed by Rama IV. It is 81 meters high and is surrounded
By smaller prangs and mondops on each side and in between. The Phra Buddha
Prang, as the great central tower is called, has three circumambulatory galleries
Running around it, which can be reached by climbing any one of the four very steep
Staircase. Above each staircase there is a niche a figure of lndra on his three-
Headed elephant Erawan.
The crown on the summit was originally made to
Be given to the presiding Buddha image at Wat
Nang Nong. When the nine pronged finial was to
Be raised, King Rama III ordered the crown to be
Placed above it. It was rumored then that this
Action of his was a sign indication tot the people
The “Prince Mongkut” (meaning “Crown”) was to
Succeed him. Prince Mongkut did indeed become
Rma IV. Four small prangs surround the main one
In the centre. Statues of Phai, the wind-god on his white horse are placed in
Each niche on these. Statues of giants and monkeys support the Mondop and the
Five Prangs as Caryatides. Kinnaras and Kinnaris are set in relief in niches all the
Way round of the first gallery.
On the ground the prangs there are Chinese sculptures both in the
Form of human beings and animals. In the eastern wall there are three gates and
Two along the western wall. On the top of these five gates the royal emblem of
Each king from king Rama I to king Rama V are to be seen. On the forth base of
Circumambulation are four replicas of the prang at each of the corners. E all
Decorated with pieces of broken porcelain of varieties of colours. Some are in Tai-
Style flame patterns while others are in form of flowrs. Bencharong ware is also
Used to decorate the surface of the prang. This type of decoration on the surface of
Architecture has been popular since the rime of King Rama III.
The small Wihans
There are two of these both of which are in front of the prang and date from
The Thon Buri. The one in the north used to de the ordination hall and now
Contains the royal couch of the King of Thon Buri made of one huge plank of teak.
The Wihan in the south is older is than the one in the north. At present a relic is
Enshrined here. On the door panels are gilt lacquer paintings depicting soldiers
Wearing hats and holding guns. These show workmanship of the time of King
Rama V.
The Bell Tower
This stands behind the wihan. It is in Chinese style. The
King Rama III commanded this miniature of the foot-print
Of the Buddha to be placed in this mondop which is
Decorated with pieces of broken porcelain on all sides.
The roof in the traditional style.
วัดอรุณราชวราราม , วัดอรุณ , เป็นหนึ่งในสถานที่ที่ดีที่สุดรู้ว่ากรุงเทพ ' s .
มันตั้งอยู่บนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยาธนบุรีวัดอรุณจะดีที่สุด
เห็นจากฝั่งตรงข้ามของแม่น้ำ มันจุดประกายในแสงแดดระหว่างวัน
ยืนมืดและขุนนางที่รุ่งอรุณ หรือ โพล้เพล้ ไปเยี่ยมชมที่สวยงามและสงบเงียบ
วัดซับซ้อนรอบ tewers คุ้นเคยได้คุ้มค่ากว่ามาก เหล่านี้
อาคาร " พระปรางค์ " แม้จะรู้จักกันดีเพียงส่วนหนึ่งของวัดอรุณ มันยัง
ประกอบด้วยเลนแคบ ; หรูหรา , อาคารสีขาวแก่ ศาลเจ้า สระเต่า และสอง
ดียักษ์ " ยักษ์วัดแจ้ง " มนุษย์ศัตรูของ " ยักษ์วัดโพธิ์ " ข้ามแม่น้ำ
วัดมีมานานหลายปี ตั้งแต่สมัยเมื่ออยุธยา
เป็นเมืองหลวงของประเทศไทย มันเป็นชื่อวัดโมกอกแล้ว ,ตั้งอยู่ในสถานที่ที่เรียกว่า
ตำบล bangmakok . คำ bangmakok ความหมาย " หมู่บ้านมะกอก " มีตั้งแต่
สั้น " มะกอก " .
เมื่อสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชและกองทัพของเขามาถึงสถานที่นี้เพื่อสร้างกรุงธนบุรีเมืองหลวง
ใหม่ของเขาหลังจากที่เอาชนะพม่าที่เคยไล่ออกอยุธยา เขาก็มาถึง
รุ่งอรุณ เขาเปลี่ยนชื่อวัดก็พบว่ามีวัดแจ้งฯแจงความหมาย
" ชัดเจน "" สดใส " และสร้างพระปรางค์สูงและสี่คนเล็กเริ่ม
โดยรัชกาลที่ 2 1909 – 1949 และเสร็จสิ้นโดยรัชกาลที่ 3 ( 1824 - 1851 ) .
อาคารได้รับการสนับสนุนโดยแถวของการสาธิตและลิง ขั้นตอนแคบ
ชันมากนำไปสู่ระเบียงสูงอยู่บนหอคอยกลาง เส้นรอบวงของฐาน
โครงสร้างเป็น 234 เมตร และปรางค์องค์กลางเป็น 250 ฟุตสูง .
ระเบียงกลางคำสั่งเป็นทิวทัศน์ที่น่าประทับใจของกรุงเทพฯผ่าน
แม่น้ำ จากที่นี่หนึ่งสามารถมองเห็นพระบรมมหาราชวัง วัดพระแก้ว และวัดโพธิ์กว้างขวาง
.
หอคอยแห่งวัดอรุณสร้างจากอิฐปกคลุมด้วยปูนปั้น
ตกแต่งเป็นเอกลักษณ์ ; หลายพันชิ้นหลากสี เครื่องลายครามจีน ใน
niches ในหอคอยกลาง มีสีเขียว รูปพระอินทร์บนช้างเอราวัณ ,
ไทยสามหัวช้าง นในอาคารขนาดเล็กประกอบด้วยตัวเลข
ของดวงจันทร์พระเจ้า ขี่ม้าขาว ตรีศูลของพระศิวะ ขยายจากด้านบนของหอแต่ละหอ
.
อุปสมบทฮอลล์เดิมสมัยรัชกาลที่ 2 ในรูปแบบอยุธยาสาย
ต่อมาก็ทำให้โครงสร้าง ,คล้ายกับรูปแบบของกษัตริย์
ผมพระราม , กับ redented เสา พวกหมียาว โลตัส เมืองหลวงและเคลือบทอง .
ฐานของเสาจะขึ้นบนแพลตฟอร์ม การบวช ศาลาสร้างด้วยอิฐปูนด้วย
abnd หลังคาคานไม้และกระเบื้องเซรามิก หน้าบันลงรักปิดทองและบอร์ด
การตกแต่งด้วยโมเสกแก้ว ผนังระหว่างหน้าต่างของ
หมีจิตรกรรมฝาผนังสิบก่อนหน้านี้ชีวิตพระพุทธเจ้า เหนือหน้าต่างด้านทิศเหนือ จิตรกรรมฝาผนัง
ภาพวาดจากพระพุทธเจ้า ในภาคใต้เป็นมหาเวสสันดรชาดก .
ต้นฉบับถูกทำลายด้วยไฟในรัชสมัยของพระราม 5 เขาให้เหตุผลใน
สไตล์ค่อนข้างทันสมัย ประธานหล่อพระพุทธรูปในรัชสมัยของ
พระราม 2 , มีการกล่าวถึงได้รับการแม่พิมพ์โดยพระองค์ อัฐิของกษัตริย์
พระราม 2 ถูกฝังอยู่ใต้ฐานของรูป ด้านหน้าของหอประชุมเป็นบัลลังก์ระหว่าง
2 ประตู บัลลังก์มีมาก decoratively ไม้แกะสลัก งานปิดทอง และ
การตกแต่งด้วยโมเสกแก้ว ช่องแช่แข็งได้ถึงการบวช โถงทางเข้ายืนสอง
ปีศาจผู้ปกครอง ; หนึ่งสีขาว เรียกว่า sahassa เดชา และ สีเขียว หนึ่ง thosakan
( ทศกัณฐ์ )ซึ่งทั้งสองเป็นปูนปั้นประดับด้วยเศษเครื่องเคลือบสี
พวกเขาคล้ายปีศาจในวัดพระแก้ว วัดอรุณ
ผู้วันที่ตั้งแต่รัชกาลที่ 3
พระวิหารคต
นี่ถูกสร้างขึ้นรอบ ๆพระอุโบสถวัดพระแก้ว ระหว่าง พระราม 2 ,
อิฐและปูน หลังคากระเบื้องเซรามิก มีแถวของพระพุทธรูปข้างใน
แกลเลอรี่ ในรูปแบบของการขจัดมารซึ่งวันที่จากรัชกาลที่ 2 ระยะเวลา
พอร์ทัลในสี่ด้านมีมากสนุกสนานออกแบบ เสาจะราดด้วยทอง
ดอกบัว ระหว่างเสาและตัวตึกมีรูปศิลา
โดยศิลปินจีน มันถูกนำมาจากประเทศจีนเป็นบัลลาสต์ในจังค์ส์เทรดดิ้ง .
ศิลปินหลวง
การแปล กรุณารอสักครู่..