It was a hot afternoon, and the rai

It was a hot afternoon, and the railway carriage was correspondingly sultry, and the next stop was at Templecombe, nearly an hour ahead. The occupants of the carriage were a small girl, and a smaller girl, and a small boy. An aunt belonging to the children occupied one corner seat, and the further corner seat on the opposite side was occupied by a bachelor who was a stranger to their party, but the small girls and the small boy emphatically occupied the compartment. Both the aunt and the children were conversational in a limited, persistent way, reminding one of the attentions of a housefly that refuses to be discouraged. Most of the aunt's remarks seemed to begin with "Don't," and nearly all of the children's remarks began with "Why?" The bachelor said nothing out loud. "Don't, Cyril, don't," exclaimed the aunt, as the small boy began smacking the cushions of the seat, producing a cloud of dust at each blow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นช่วงบ่ายร้อนและการขนส่งทางรถไฟเป็นร้อนเหมือนกันและหยุดต่อไปคือที่ Templecombe, เกือบหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า ผู้โดยสารของสายการบินที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กและเป็นหญิงสาวที่มีขนาดเล็กและเด็กผู้ชายตัวเล็ก ป้าเป็นเด็กที่ถูกครอบครองที่นั่งมุมหนึ่งและมุมที่นั่งไปอยู่ฝั่งตรงข้ามที่ถูกครอบครองโดยปริญญาตรีที่เป็นคนแปลกหน้าไปงานเลี้ยงของพวกเขา,แต่ผู้หญิงขนาดเล็กและเด็กผู้ชายตัวเล็กกึกก้องครอบครองช่อง ทั้งป้าและเด็กมีการสนทนาในที่ จำกัด ทางหมั่นเตือนหนึ่งในความสนใจของแมลงวันที่ไม่ยอมท้อแท้ ที่สุดของคำพูดของป้าดูเหมือนจะเริ่มต้นด้วยการ "ทำไม่ได้" และเกือบทั้งหมดของคำพูดของเด็กที่เริ่มต้นด้วย "ทำไม?" ปริญญาตรีไม่ได้พูดอะไรออกมาดัง ๆ "ไม่ได้ไซริลไม่ได้ "ป้าอุทานออกมาเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กเริ่ม smacking เบาะของที่นั่ง, การผลิตเมฆของฝุ่นละอองที่พัดแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก็บ่ายร้อน และตู้รถไฟมีจำนวนลลา และหยุดต่อไปที่ Templecombe เกือบชั่วโมงข้างหน้านั้น ครอบครัวของการขนส่งถูก ผู้หญิงขนาดเล็ก และสาวน้อย และเด็กเล็ก เป็นป้าของเด็ก ๆ ว่างนั่งมุมหนึ่ง และมุมไปนั่งฝั่งตรงข้ามถูกครอบครอง โดยบัณฑิตที่เป็นคนแปลกหน้าของบุคคล แต่หญิงเล็กและเด็กเล็กกึกก้องครอบครองเหนือศีรษะที่ ป้าและเด็ก ๆ ได้สนทนาในลักษณะจำกัด แบบ เตือนหนึ่ง attentions ของ housefly ที่ปฏิเสธที่จะท้อ ส่วนใหญ่ดูเหมือนคำพูดของป้าจะเริ่มต้นด้วย "อย่า" และหมายเหตุเด็กเกือบทั้งหมดเริ่มต้น ด้วย "ทำไม" ปริญญาตรีการกล่าวอะไรดัง ๆ "ไม่ เกาะ ไม่ ทางหลุดรอดป้า เป็นเด็กเล็กเริ่ม smacking เบาะนั่ง ผลิตเมฆฝุ่นที่เป่าแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ่ายวันนั้นร้อนและรถไฟที่มีอากาศอบอ้าวตามไปด้วยและจุดหยุดพักถัดไปที่อยู่ที่ templecombe เกือบหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า ผู้รับขนที่เป็นผู้หญิงคนขนาดเล็กและสาวน้อยที่มีขนาดเล็กกว่าและเด็กขนาดเล็ก คุณป้าที่เป็นของคนที่อยู่ในบริเวณที่นั่งมุมและมีที่นั่งมุมเพิ่มเติมที่อยู่บนฝั่งด้านตรงข้ามได้ครอบครองโดยการศึกษาระดับปริญญาตรีที่เป็นคนแปลกหน้าที่ไปให้บุคคลอื่นได้แต่เด็กผู้หญิงขนาดเล็กและเด็กขนาดเล็กอย่างหนักแน่นเมื่ออยู่ในบริเวณช่อง คุณป้าและคนที่ทั้งสองคนสามารถสนทนาในแบบเที่ยวเดียวแบบต่อเนื่องจำกัด(มหาชน)ให้การย้ำเตือนหนึ่งของน้องของแมลงวันที่ปฏิเสธที่จะเป็นท้อใจ หมายเหตุของคุณป้าที่ดูเหมือนจะเริ่มต้นด้วย"ไม่ไปไหน"และเกือบทั้งหมดของเด็กที่เริ่มด้วย"ทำไมจึงเป็นเช่นนี้?"ปริญญาตรี"ไม่มีอะไรออกมาเสียงดัง "ไม่ได้ซีริลไม่ไปไหน"ร้องคุณป้าจะเป็นเด็กรับใช้ขนาดเล็กจะเริ่มขึ้นอร่อยจนต้องเลียฟองน้ำของที่นั่งการผลิตก้อนเมฆที่มีฝุ่นที่แต่ละหมัด