“He’s so young, yet so sinister. Ex

“He’s so young, yet so sinister. Exploding the swords was just a diversion. Dammit!” He increased his speed, turning into a ray of light as he pursued Meng Hao.

Two people shot through the evening as the sky grew dark. The bright moon looked down, its gaze illuminating them.

Meng Hao’s face was grim. He consumed some Demonic Cores. Even though the North Sea had shown him the Dao, and he had broken through to the next level, his current situation did not bode well. He was at the seventh level of Qi Condensation, but had no way to lose his pursuer. He was in somewhat of a crisis.

“There will come a day when I will slay this man!” thought Meng Hao. As he considered the inexplicable enmity between them, he came to the realisation that it was all because of his opponent’s greed. Over and over again. It was extremely annoying.

Looking back at Shangguan Xiu, Meng Hao gritted his teeth. As his flying sword sputtered out of power, he leaped to the ground, racing toward the wild mountains. He was heading, not toward the Reliance Sect, but rather the east of Mount Daqing, where a chain of mountains rose and fell off toward the flatlands and the capital city of the State of Zhao.

The mountains here were numerous, even more so than the regions around the Reliance Sect. This mountain chain was the largest in the State of Zhao, and had come to be known as the State Shield Mountain range. From a distance, you couldn’t see past them, and in the night, they rose up like the undulating spine of a slumbering dragon, emanating a lofty air.

Meng Hao lowered his head, speeding deep into the State Shield Mountains. This was not the first time he had fled for his life in the past three years. From his experience that year on the black mountain, Meng Hao knew how to seize opportunities. He flew as fast as he could, heading deeper and deeper into the mountains.

Shangguan Xiu did not slow in his pursuit. No matter where Meng Hao went, he would follow. His mind was set; he would kill Meng Hao and take his treasures. And yet he knew he didn’t have much time. The medicinal plant that he had been growing was ripe and ready to be harvested. If he was too slow, it would wither, which would wreck his future plans.

In his estimation, it should take more than one or two days to take care of Meng Hao. That much of a delay was acceptable. So without hesitation, he continued into the barren mountains in pursuit.

About five hundred kilometers away from the point where Meng Hao and Shangguan Xiu entered the State of Zhao’s State Shield Mountains, there arose a lofty mountain.

The mountain’s peak pierced the clouds, and was visible from a vast distance away. Everything from half-way up the mountain all the way to its peak was covered with white snow. It was huge, much bigger than any of the surrounding mountains, and its very top seemed to emanate rays of light that covered the mountain like flowing water.

Next to this mountain was another mountain, whose top appeared to have been sliced off, forming a round, plateau-like platform. Assembled on the platform were nearly a hundred Cultivators wearing long, white robes.

They were young, the youngest of the group being eleven or twelve years old, the oldest, seventeen or eighteen. There were boys and girls, and all of them wore expressions of keen anticipation. Some of them seemed to be keeping their Cultivation base concealed, and their faces looked proud and unyielding.

Some of the group were at the seventh or eighth level of Qi Condensation, and a few were even at the ninth. The weakest were at the fifth or sixth levels. There was no Sect in the State of Zhao who had disciples like this. Clearly, whoever had gathered this group of youths was a major Sect from the Southern Domain.

Their clothing was all uniform, and they radiated an imposing air, as if they had the power to affect everything around them. Some of them had outstanding latent talent, and all of them were filled with vigor. Clearly, they belonged in the Cultivation world.

“These are some of my Outer Sect disciples,” said a voice with a complacent laugh. “What do you think, Eccentric Song?” At the front of the group, near the edge of the platform, two old men sat cross-legged, a Go board spread out between them. The person who had laughed was one of these old men. He had white hair, wore a white robe, and had the demeanor of a transcendent being.

His eyes flashed like lightning and were filled with pride. He continued to laugh.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เขาเป็นหนุ่มดังนั้น ยังอุบาทว์ ระเบิดดาบถูกเพียงผัน Dammit " เขาเพิ่มความเร็วของเขา เปลี่ยนเป็นลำแสงเขาสร้างเฮาเมงภาพผ่านยามเย็นขณะท้องฟ้าเติบโตเข้มคนสองคน ดวงจันทร์สว่างมองลง จ้องมองของแสงได้หน้าเมงเฮาก็น่ากลัว เขาบริโภคบางแกนปีศาจ แม้ว่าทะเลเหนือได้แสดงพระองค์ใน Dao และเขาได้เสียผ่านไปยังระดับถัดไป สถานการณ์ปัจจุบันของเขาไม่ได้เป็นลางดี เขาถูกในระดับเจ็ดชิควบ แต่มีการสูญเสียของเขา pursuer พระองค์ในของวิกฤต"มาวันเมื่อฉันจะฆ่าชายคนนี้" คิดว่า เฮาเมง เขาถือว่าความเป็นปฏิปักษ์อธิบายไม่กัน เช่นเขามารับที่มันเป็น เพราะความโลภของฝ่ายตรงข้ามของเขาทั้งหมด ซ้ำแล้วซ้ำอีก มันก็น่ารำคาญมากมองย้อนกลับไปที่ซั่ง Xiu เมงเฮา gritted ฟันของเขา เป็นดาบบิน sputtered พลัง เขา leaped ดิน แข่งต่อภูเขาป่า เขาเป็น ไม่ไปสู่สำนักพึ่งพา แต่ค่อนข้างตะวันออกของภูเขาต้าชิ่ง ที่โซ่ของภูเขากุหลาบ และตกจากงามเป็นพื้นที่ราบและเมืองหลวงของรัฐเจียวเลยภูเขาแห่งนี้เป็นจำนวนมาก แม้จะมากไปกว่าพื้นที่รอบสำนักพึ่งพา โซ่นี้ภูเขาใหญ่ที่สุดในรัฐ Zhao และมาเป็นสถานะโล่เทือก จากระยะไกล คุณไม่สามารถดูผ่านมาพวกเขา และในเวลากลางคืน พวกเขาลุกขึ้นเช่นกระดูกสันหลังลูกคลื่นของมังกร slumbering เล็ดลอดออกมาอากาศโปร่งสบายMeng Hao lowered his head, speeding deep into the State Shield Mountains. This was not the first time he had fled for his life in the past three years. From his experience that year on the black mountain, Meng Hao knew how to seize opportunities. He flew as fast as he could, heading deeper and deeper into the mountains.Shangguan Xiu did not slow in his pursuit. No matter where Meng Hao went, he would follow. His mind was set; he would kill Meng Hao and take his treasures. And yet he knew he didn’t have much time. The medicinal plant that he had been growing was ripe and ready to be harvested. If he was too slow, it would wither, which would wreck his future plans.In his estimation, it should take more than one or two days to take care of Meng Hao. That much of a delay was acceptable. So without hesitation, he continued into the barren mountains in pursuit.About five hundred kilometers away from the point where Meng Hao and Shangguan Xiu entered the State of Zhao’s State Shield Mountains, there arose a lofty mountain.The mountain’s peak pierced the clouds, and was visible from a vast distance away. Everything from half-way up the mountain all the way to its peak was covered with white snow. It was huge, much bigger than any of the surrounding mountains, and its very top seemed to emanate rays of light that covered the mountain like flowing water.Next to this mountain was another mountain, whose top appeared to have been sliced off, forming a round, plateau-like platform. Assembled on the platform were nearly a hundred Cultivators wearing long, white robes.They were young, the youngest of the group being eleven or twelve years old, the oldest, seventeen or eighteen. There were boys and girls, and all of them wore expressions of keen anticipation. Some of them seemed to be keeping their Cultivation base concealed, and their faces looked proud and unyielding.Some of the group were at the seventh or eighth level of Qi Condensation, and a few were even at the ninth. The weakest were at the fifth or sixth levels. There was no Sect in the State of Zhao who had disciples like this. Clearly, whoever had gathered this group of youths was a major Sect from the Southern Domain.Their clothing was all uniform, and they radiated an imposing air, as if they had the power to affect everything around them. Some of them had outstanding latent talent, and all of them were filled with vigor. Clearly, they belonged in the Cultivation world.“These are some of my Outer Sect disciples,” said a voice with a complacent laugh. “What do you think, Eccentric Song?” At the front of the group, near the edge of the platform, two old men sat cross-legged, a Go board spread out between them. The person who had laughed was one of these old men. He had white hair, wore a white robe, and had the demeanor of a transcendent being.His eyes flashed like lightning and were filled with pride. He continued to laugh.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เขายังหนุ่ม แต่ก็น่ากลัว ระเบิดดาบเป็นแค่ตัวล่อ บ้าเอ้ย ! ! ! ! " เขาเพิ่มความเร็วของเขากลายเป็นแสงที่เขาไล่ตาม เมิ่งฮ่าว2 คน ยิงผ่านเย็นเป็นท้องฟ้าก็มืด ดวงจันทร์ที่สดใส มองลงไป มันจ้องมองแสงสว่างนั้นหน้าเมิงเฮาก็น่ากลัว เขาใช้บางปีศาจแกน แม้ว่าเหนือทะเลได้แสดงเขาเชียงดาว และเขาได้หักผ่านระดับต่อไป สถานการณ์ปัจจุบันของเขาไม่ได้เป็นลางดี . เขาอยู่ในระดับ 7 ของฉีการควบแน่น แต่ไม่มีทางเสียผู้ติดตามของเขา เขาค่อนข้างวิกฤติ" คงจะมีสักวันที่ฉันจะฆ่าเขาซะ " คิดว่าเมิ่งเฮ่า เขาถือว่าเป็นปฏิปักษ์ลึกลับระหว่างพวกเขา เขามาตระหนักว่ามันเป็นเพราะความโลภของฝ่ายตรงข้ามของเขา กว่าและมากกว่าอีกครั้ง มันเป็นสิ่งที่น่ารำคาญมองกลับมาที่ซ่างกวนซิ่ว เม็ง Hao gritted ฟัน ของเขาบินดาบ sputtered ออกจากอำนาจ เขากระโดดลงไปแข่งทางภูเขาป่า เขาจะไม่ไปพึ่งพาพรรค แต่ทางตะวันออกของภูเขา Daqing ที่ห่วงโซ่ของภูเขากุหลาบและตกลงมาทางราบ และ เมืองหลวงของรัฐจ้าวภูเขาที่นี่เป็นจำนวนมาก ดังนั้นยิ่งกว่าบริเวณรอบๆหรือนิกาย ภูเขานี้ถูกโซ่ที่ใหญ่ที่สุดในรัฐจ้าว และมาเป็นที่รู้จักในฐานะรัฐโล่ภูเขาช่วง จากระยะทางที่คุณไม่สามารถมองเห็นผ่านเหล่านั้น และในคืนที่พวกเขาลุกขึ้นเหมือนลูกคลื่น กระดูกสันหลังของมังกรหลับใหลกระจายอากาศ , สูงส่ง .เมิ่งเฮ่าก้มหัวเร่งรัฐโล่ลึกเข้าไปในภูเขา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้หนีจากชีวิตของเขาในช่วงสามปีที่ผ่านมา จากประสบการณ์ของเขาในปีนั้นอยู่บนภูเขาดำ เมิ่งฮ่าวรู้วิธีที่จะคว้าโอกาส เค้าบินเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถ ไปลึกและลึกเข้าไปในภูเขาซ่างกวนซิ่วไม่ได้ช้าในการแสวงหาของเขา ไม่ว่าเมิงเฮาไป เขาก็จะทำตาม จิตใจของเขาไว้ เขาจะฆ่า เมิ่งฮ่าวและใช้สมบัติของเขา แต่เขารู้ว่า เขาไม่ได้มีเวลามากนัก พืชสมุนไพรที่เขาได้รับการสุกและพร้อมที่จะเก็บเกี่ยวแล้ว ถ้าเขาช้ามันจะเหี่ยวแห้ง ซึ่งจะทำลายอนาคตของเขาในความคิดของเขา มันต้องใช้มากกว่าหนึ่งหรือสองวันเพื่อดูแล เมิ่งฮ่าว มากของการยอมรับ ดังนั้นโดยไม่ลังเล เขายังคงเป็นภูเขาที่แห้งแล้งใน pursuitประมาณห้าร้อยกิโลเมตรห่างจากจุดที่เมิง Hao และกวนซิ่วเข้ารัฐจ้าวรัฐบังภูเขา เกิดภูเขาสูงส่ง .เป็นภูเขายอดทะลุเมฆ และสามารถมองเห็นได้จากระยะทางที่กว้างใหญ่ออกไป ทุกอย่างจากครึ่งทางขึ้นภูเขาตลอดทางถึงจุดสูงสุดของมันถูกปกคลุมด้วยหิมะสีขาว มันใหญ่มาก ใหญ่กว่า มีภูเขาล้อมรอบและด้านบนของมันมากดูเหมือนจะส่งผ่านแสง ที่ปกคลุมภูเขาเหมือนน้ำไหลถัดจากภูเขานี้เป็นภูเขาอีก ซึ่งปรากฏว่าได้รับหั่นบาง ๆปิดด้านบน รูปกลม ที่ราบสูง เช่น แพลตฟอร์ม ประกอบบนแพลตฟอร์มเกือบร้อยเกษตรกรสวมยาว เสื้อคลุมสีขาวพวกเขาเป็นเด็กที่อายุน้อยที่สุดของกลุ่มเป็นสิบเอ็ดหรือสิบสองขวบ คนโต อายุ 17 หรือ 18 มีชายและหญิง , และทั้งหมดของพวกเขาสวมการแสดงออกของความคาดหวัง บางส่วนของพวกเขาดูเหมือนจะรักษาฐานการเพาะปลูกของพวกเขาปกปิด และใบหน้าของพวกเขาดูเย่อหยิ่งและไม่ยอมบางกลุ่มอยู่ในระดับเจ็ด หรือแปดของฉีการควบแน่น และไม่กี่คนที่ 9 จุดอ่อนอยู่ที่ระดับ 5 หรือ 6 ไม่มีพรรคในรัฐจ้าว ที่มีลูกศิษย์แบบนี้ ชัดเจน ใครก็ตามที่ได้มีการรวบรวมกลุ่มของเยาวชนเป็นนิกายหลักจากโดเมนที่ภาคใต้เสื้อผ้าของพวกเขาคือทั้งหมดสม่ำเสมอ และเปล่งประกาย imposing อากาศเช่นถ้าพวกเขามีอำนาจที่จะมีผลต่อทุกสิ่งรอบๆ ตัวพวกเขา บางส่วนของพวกเขามีความสามารถแฝงที่โดดเด่น , และทั้งหมดของพวกเขาเต็มไปด้วยความกระฉับกระเฉง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอยู่ในโลกที่การ" เหล่านี้คือบางส่วนของสาวกนอกพรรค " พูดน้ำเสียงหัวเราะกระหยิ่มยิ้มย่อง . " สิ่งที่คุณคิด ฟุ้งซ่าน เพลง " ที่ด้านหน้าของกลุ่มที่อยู่ใกล้ขอบของแพลตฟอร์ม สองชายชรานั่งไขว้ขา , กระดานหมากล้อมที่แผ่ออกมาระหว่างพวกเขา คนที่หัวเราะคนเก่าเหล่านี้ เขามีผมขาว สวมเสื้อสีขาว และมีพฤติการณ์ของการอยู่เหนือ .ประกายตาของเขาเหมือนฟ้าผ่าและเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เขายังคงหัวเราะ