We lay on our backs out on the fron

We lay on our backs out on the front yard
Holding your right hand, I say life’s been so hard
The shade of the tree we planted
It grew strong with roots and branches
But it’s just not ours anymore
We build these walls high, they blend into the sky
Thick skin and bones defend us from outside
The way we lost it all, I think it made you strong
But I don’t feel that anymore

I feel nothing at all, yeah I trip and I fall
Running straight into walls while you’re suffering withdrawals
When will I ever get a better hand?
I am losing my hope and it hurts in my throat
Have my back to the coast at the end of my rope
Oh, will I ever be a better man?

Am I meant to be alone?

We lay on our backs on the hood of my car
Holding my right hand, you point out the North Star
Show me the way ahead, guide me with light I said
Cause I can’t see straight anymore
Everyone left me all at once then
Honestly, I couldn’t even blame them
I’ve been a shitty friend
I don’t know where you went
I just can’t handle any more

I feel nothing at all, yeah I trip and I fall
Running straight into walls while you’re suffering withdrawals
When will I ever get a better hand?
I am losing my hope and it hurts in my throat
Have my back to the coast at the end of my rope
Oh, will I ever be a better man?

Am I meant to be alone?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราวางบนหลังของเราออกบนลานด้านหน้าจับมือขวาของคุณ ผมบอกว่า ชีวิตของได้ยากดังนั้นร่มเงาของต้นไม้ที่เราปลูกเติบโตแข็งแรง มีรากและสาขาแต่มันไม่เชื่อเราอีกต่อไปเราสร้างกำแพงที่สูงเหล่านี้ พวกเขาผสมผสานเข้าไปในท้องฟ้าผิวหนังหนาและกระดูกปกป้องเราจากภายนอกวิธีเราหายไปทั้งหมด ฉันคิดว่า มันทำให้คุณแข็งแรงแต่ผมไม่รู้สึกที่อีกต่อไปรู้สึกว่าไม่มีอะไรเลย ใช่ฉันเดินทาง และตกทำงานตรงเข้าผนังในขณะที่คุณกำลังทุกข์ถอนเมื่อจะขอมือดีฉันกำลังสูญเสียความหวังของฉัน และเจ็บในคอต้องหลังฝั่งที่ปลายเชือกของฉันโอ้ ฉันได้เป็นคนที่ดีหรือไม่ผมกำลังหมายถึงอยู่คนเดียวเราวางบนหลังของเราบนกระโปรงหน้ารถของรถจับมือขวาของฉัน คุณชี้ให้เห็นดาวเหนือพาฉันไปข้างหน้า แนะนำฉันกับแสงที่ผมพูดสาเหตุที่ไม่เห็นตรงอีกต่อไปคนซ้ายฉันแล้วกันสุจริตอย่าง ผมไม่โทษแม้เคยเพื่อน shittyไม่ทราบที่คุณไปเพียงไม่สามารถจัดการต่อไปรู้สึกว่าไม่มีอะไรเลย ใช่ฉันเดินทาง และตกทำงานตรงเข้าผนังในขณะที่คุณกำลังทุกข์ถอนเมื่อจะขอมือดีฉันกำลังสูญเสียความหวังของฉัน และเจ็บในคอต้องหลังฝั่งที่ปลายเชือกของฉันโอ้ ฉันได้เป็นคนที่ดีหรือไม่ผมกำลังหมายถึงอยู่คนเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราวางอยู่บนหลังของเราออกมาในลานด้านหน้า
โฮลดิ้งมือขวาของผมบอกว่าชีวิตที่ได้รับอย่างหนักเพื่อที่
ร่มเงาของต้นไม้ที่เราปลูก
มันขยายตัวที่แข็งแกร่งกับรากและสาขา
แต่มันเป็นเพียงแค่ไม่ได้ของเราอีกต่อไป
เราสร้างผนังเหล่านี้สูงพวกเขาเข้ากันได้ ท้องฟ้า
ผิวหนาและกระดูกปกป้องเราจากภายนอก
วิธีที่เราสูญเสียมันทั้งหมดผมคิดว่ามันจะทำให้คุณแข็งแกร่ง
แต่ผมไม่รู้สึกว่าอีกต่อไปผมรู้สึกอะไรเลย, ใช่ฉันเดินทางและฉันตกวิ่งตรงเข้าไปในผนังในขณะที่คุณ ' อีกครั้งทุกข์ทรมานถอนเมื่อฉันจะเคยได้รับในมือที่ดีกว่าฉันกำลังสูญเสียความหวังของฉันและมันเจ็บในลำคอของฉันมีฉันกลับไปยังชายฝั่งที่ปลายเชือกของฉันโอ้ฉันจะไม่เคยเป็นคนที่ดีกว่าฉันหมายถึงการเป็น คนเดียว? เราวางอยู่บนหลังของเราบนฝากระโปรงรถของฉันโฮลดิ้งขวามือของเราคุณชี้ North Star แสดงให้ฉันเห็นทางข้างหน้าแนะนำผมด้วยแสงผมบอกว่าสาเหตุที่ฉันไม่สามารถมองเห็นตรงอีกต่อไปทุกคนทิ้งฉันทั้งหมดในครั้งเดียว แล้วสุจริตผมไม่สามารถที่จะตำหนิพวกเขาฉันได้รับเพื่อนเชี่ยผมไม่ทราบว่าคุณไปฉันก็ไม่สามารถจัดการใด ๆ เพิ่มเติมฉันรู้สึกอะไรเลย, ใช่ฉันเดินทางและฉันตกวิ่งตรงเข้าไปในผนังในขณะที่ คุณกำลังทุกข์ทรมานถอนเมื่อฉันจะเคยได้รับในมือที่ดีกว่าฉันกำลังสูญเสียความหวังและมันเจ็บในลำคอของฉันมีฉันกลับไปยังชายฝั่งที่ปลายเชือกของฉันโอ้ฉันจะไม่เคยเป็นคนที่ดีกว่าฉันหมายถึง จะอยู่คนเดียว?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรานอนบนหลัง บนลานด้านหน้า
ถือมือขวา ผมบอกว่าชีวิตเป็นเรื่องยาก
ร่มเงาของต้นไม้ที่เราปลูกมันเติบโตแข็งแรง มีรากแล้ว

แต่แค่กิ่งไม่ใช่ของเราอีกต่อไป
เราสร้าง กำแพงสูง พวกเขากลืนเข้าไปในท้องฟ้า
หนา ผิวหนังและกระดูก ปกป้องเราจากภายนอก
วิธีที่เราสูญเสียมันทั้งหมดที่ฉันคิดว่ามันทำให้คุณเข้มแข็ง
แต่ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว

ผมไม่รู้สึกอะไรเลยใช่ฉันสะดุดและหกล้ม
วิ่งตรงเข้าไปในผนังในขณะที่คุณกำลังทุกข์ถอน
เมื่อฉันจะได้รับมือได้ดีกว่า
ผมสูญเสียความหวังของฉันและมันเจ็บในคอของฉัน
หันหลังให้ฝั่งที่ปลายของเชือก
โอ้ ผมจะได้เป็นคนที่ดีกว่า ?

ผมจะอยู่คนเดียว

เรานอนบนหลังของเราบนฝากระโปรงของรถของฉัน
ถือมือขวา เธอชี้ให้คุณดาวเหนือ
ผมเห็นทางข้างหน้าแนะนำผมด้วยแสงบอกว่า
เพราะผมไม่เห็นตรงทุกคนเลย

แล้วฉันแล้วจริงๆ ผมไม่สามารถตำหนิพวกเขาได้ห่วยเพื่อน

ไม่รู้ว่าเธอไปที่ไหน
ฉันไม่สามารถจัดการใด ๆเพิ่มเติม

ผมรู้สึกอะไรเลย ใช่ ฉัน การเดินทางและผมร่วง
วิ่งตรงเข้าไปในผนังในขณะที่คุณกำลังทุกข์ถอน
เมื่อฉันจะได้รับมือได้ดีกว่า
ฉันสูญเสียความหวังของฉันและมันเจ็บในคอของฉัน
หันหลังให้ฝั่งที่ปลายของเชือก
โอ้ ผมจะได้เป็นคนที่ดีกว่า ?

ผมจะอยู่คนเดียว