A measure is a value that describes

A measure is a value that describes a standard of measurement used for evaluating data. It is a specialized form of a dimension in which no hierarchy needs to be defined, and no levels are used. Examples of a measure include: Sales Count, Profit, or Number of Employees. Measures have meaning only when used in conjunction with one or more dimensions. Let's assume we have a measure (say, for instance "Amount of Sales") which has a value of $300. This information is meaningless to us because it lacks the context needed to add that meaning. However, if we define our measure with two other dimensions, for example, Time and Store ID, we can now interpret the data as:

Amount of Sales = $300 for the month of September at Store #232.

With the addition of these dimensions, this information has a rich element of meaning for us.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวัดเป็นค่าที่อธิบายถึงมาตรฐานการวัดที่ใช้ในการประเมินข้อมูล มันเป็นแบบเฉพาะของมิติลำดับชั้นไม่จำเป็นต้องกำหนด และระดับไม่ใช้ ตัวอย่างของการวัด: จำนวนขาย กำไร หรือหมายเลขของพนักงาน วัดมีความหมายเมื่อใช้ร่วมกับอย่าง น้อยหนึ่งมิติเท่านั้น ลองสมมติว่า เรามีวัด (พูด เช่น "ยอดขาย") ซึ่งมีค่าเท่ากับ $300 ข้อมูลนี้มีความหมายกับเราเนื่องจากมันขาดบริบทในการเพิ่มความหมายว่า อย่างไรก็ตาม ถ้าเรากำหนดของเราวัดสองมิติ ตัวอย่าง เวลาและรหัสร้านค้า เราสามารถตอนนี้ตีความข้อมูลเป็น:ยอดขาย = $300 สำหรับเดือนกันยายนที่ร้าน #232ด้วยการเพิ่มมิติเหล่านี้ ข้อมูลนี้มีองค์ประกอบหลากหลายความหมายสำหรับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดเป็นค่าที่อธิบายถึงมาตรฐานของการวัดที่ใช้สำหรับการประเมินข้อมูลที่ มันเป็นรูปแบบเฉพาะของมิติที่ไม่มีลำดับชั้นจะต้องมีการกำหนดและไม่มีระดับที่ใช้ ตัวอย่างของตัวชี้วัดรวมถึงจำนวนขายกำไรหรือจำนวนพนักงาน มาตรการมีความหมายเฉพาะเมื่อใช้ร่วมกับหนึ่งหรือหลายมิติ สมมติว่าเรามีมาตรการ (พูดเช่น "ปริมาณการขาย") ซึ่งมีค่าของ $ 300 ข้อมูลนี้มีความหมายกับเราเพราะมันไม่มีบริบทที่จำเป็นในการเพิ่มความหมายว่า แต่ถ้าเรากำหนดตัวชี้วัดของเรามีสองมิติอื่น ๆ เช่นเวลาและ ID การเก็บเราสามารถแปลข้อมูลเป็น: ปริมาณการขาย = $ 300 สำหรับเดือนกันยายนที่ Store # 232 ด้วยการเพิ่มมิติเหล่านี้ ข้อมูลเหล่านี้มีองค์ประกอบที่อุดมไปด้วยความหมายสำหรับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวัดเป็นค่าที่อธิบายถึงมาตรฐานในการวัดที่ใช้สำหรับการประเมินข้อมูล มันเป็นรูปแบบเฉพาะของมิติที่ไม่มีลำดับชั้น ต้องกำหนด และไม่มีระดับที่ใช้ ตัวอย่างของการวัด ได้แก่ ยอดขายนับ , กำไร , หรือจำนวนของพนักงาน มาตรการที่มีความหมายเฉพาะเมื่อใช้ร่วมกับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งมิติ สมมติว่าเรามีมาตรการ ( พูดตัวอย่างเช่น " ยอดขาย " ) ซึ่งมีมูลค่า $ 300 ข้อมูลนี้ ไม่มีประโยชน์กับเรา เพราะมันขาดบริบทที่จำเป็นในการเพิ่มที่ความหมาย แต่ถ้าเรากำหนดมาตรการของเรากับมิติอื่น ๆสองตัวอย่างเช่น ID , เวลา และร้านเราสามารถตีความข้อมูล :

ยอดขาย = $ 300 สำหรับเดือน กันยายน ที่ร้าน# 232 .

ด้วยนอกเหนือจากมิติเหล่านี้ข้อมูลนี้มีองค์ประกอบมากมาย

ความหมายสำหรับเรา