สมัยเด็กๆฉันเป็นคนไม่มีความมั่นใจใน

สมัยเด็กๆฉันเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย สมัยเรียนฉันต้องออกไปพูดหน้าห้องบ่อยๆ ฉันจะพยายามหนีเรียนในวันนั้น หรือแกล้งไม่สบาย เมื่อฉันทำงานและต้องมีออกไป present ครั้งแรกของฉันแทบจะล้มเหลว ฉันกลัวการออกไปพูดต่อหน้าคนเยอะๆ หัวหน้าคนแรกของฉันใจดีได้ให้ข้อคิดฉันว่าการที่เรากลัวอะไรต้องเอาความกลัวนั้นมาเป็นเพื่อนให้ได้ ฉันพยายามหาหลายวิธีในการเอาความกลัวนั้นมาเป็นเพื่อน เช่น ยืนคุยให้เพื่อนร่วมทีมฟัง ยืนคุยให้คนในแผนกฟัง บางทีฉันก็ไปร้องคาราโอเกะกัน มันช่วยให้ฉันค่อยๆกล้าที่จะพูดต่อหน้าคนเยอะๆได้ ฉันใช้เวลาเกือบสองปีในการฝึกความกลัวให้มาเป็นเพื่อนสนิท ทุกวันนี้งานประจำของฉันนอกจากจะต้องจัดกิจกรมต่างๆ แล้วยังต้องพูดบรรยายต่างๆกับพนักงานเกือบทุกวันด้วย ฉันขอขอบคุณหัวหน้าคนแรกของฉันและความกลัวที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทของฉันในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมัยเด็กๆฉันเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยสมัยเรียนฉันต้องออกไปพูดหน้าห้องบ่อย ๆ ฉันจะพยายามหนีเรียนในวันนั้นหรือแกล้งไม่สบายเมื่อฉันทำงานและต้องมีออกไปนำเสนอครั้งแรกของฉันแทบจะล้มเหลว เช่นหัวหน้าคนแรกของฉันใจดีได้ให้ข้อคิดฉันว่าการที่เรากลัวอะไรต้องเอาความกลัวนั้นมาเป็นเพื่อนให้ได้ฉันพยายามหาหลายวิธีในการเอาความกลัวนั้นมาเป็นเพื่อนยืนคุยให้เพื่อนร่วมทีมฟังยืนคุยให้คนในแผนกฟัง มันช่วยให้ฉันค่อยๆกล้าที่จะพูดต่อหน้าคนเยอะๆได้ฉันใช้เวลาเกือบสองปีในการฝึกความกลัวให้มาเป็นเพื่อนสนิททุกวันนี้งานประจำของฉันนอกจากจะต้องจัดกิจกรมต่าง ๆ ฉันขอขอบคุณหัวหน้าคนแรกของฉันและความกลัวที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทของฉันในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจะพยายามหนีเรียนในวันนั้นหรือแกล้งไม่สบายเมื่อฉันทำงานและต้องมีออกไปนำเสนอครั้งแรกของฉันแทบจะล้มเหลวฉันกลัวการออกไปพูดต่อหน้าคนเยอะ ๆ เช่นยืนคุยให้เพื่อนร่วมทีมฟังยืนคุยให้คนในแผนกฟังบางทีฉันก็ไปร้องคาราโอเกะกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมัยเด็กๆฉันเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยสมัยเรียนฉันต้องออกไปพูดหน้าห้องบ่อยๆฉันจะพยายามหนีเรียนในวันนั้นหรือแกล้งไม่สบายเมื่อฉันทำงานและต้องมีออกไปปัจจุบันครั้งแรกของฉันแทบจะล้มเหลวหัวหน้าคนแรกของฉันใจดีได้ให้ข้อคิดฉันว่าการที่เรากลัวอะไรต้องเอาความกลัวนั้นมาเป็นเพื่อนให้ได้ฉันพยายามหาหลายวิธีในการเอาความกลัวนั้นมาเป็นเพื่อนเช่นยืนคุยให้เพื่อนร่วมทีมฟังยืนคุยให้คนในแผนกฟังมันช่วยให้ฉันค่อยๆกล้าที่จะพูดต่อหน้าคนเยอะๆได้ฉันใช้เวลาเกือบสองปีในการฝึกความกลัวให้มาเป็นเพื่อนสนิททุกวันนี้งานประจำของฉันนอกจากจะต้องจัดกิจกรมต่างๆฉันขอขอบคุณหัวหน้าคนแรกของฉันและความกลัวที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทของฉันในวันนี้