As expected from literature (Travis

As expected from literature (Travis 1963; Shechter et al., 2008a), in the later deposited external layers of the gastrolith these spheres are more loosely packed and less fused (Fig. 3A) than in earlier deposited inner parts (Fig. 3B), with a sphere-size ranging from 150 nm (Fig. 3A) to 190 nm (Fig. 3B) in most regions. Here, what appears to be loose chitin fibers with a diameter of about 5 nm can be observed around the spheres and sticking out of cracks (Fig. 3C). Also around the cracks in the middle of the gastrolith (Fig. 4), the spheres show an exceptional loose packing and particle sizes ranging from slightly smaller than average
(region a: 140 nm) to exceptionally large spherical particles (b: 265 nm, c: 440 nm). The lower amount of interconnections between the large separate spheres could explain why the gastrolith is broken at this position. Additionally, between regions a and b we see a high amount of organic material, containing chitin fibers, which seem to separate both sizes of spheres. Up to this point, comparing the SEM data with the transmission light microscopy images, we can deduce that the light–dark layering is caused by the alternation of loosely to more densely packed or fused submicron sized spheres. Proceeding toward the innermost part of the gastrolith in Fig. 3D we observe multiple, large layers (right) separated from the main body of the gastrolith (left). On a higher scale of hierarchy (Fig. 3E), these separated large layers consist of a finer layering (every  0.5 lm) of mostly 10–20 nm-sized chitin fibers and protein sheets in between a granular amorphous mineral, with average particle size of approximately 100 nm (see arrows Fig. 3E). The increase in size of the chitin fibers with respect to the later
deposited external parts possibly indicates that they are covered by mineral or protein.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่คาดไว้จากวรรณคดี (ทราวิส 1963 Shechter et al. 2008a), ในภายหลังฝากภายนอกชั้นของ gastrolith ทรงกลมเหล่านี้จะขึ้นยาน และน้อยหลอมรวม (รูปที่ 3A) กว่าในรุ่นก่อนหน้านี้ฝากอะไหล่ภายใน (รูปที่ 3B), ทรงกลมขนาดตั้งแต่ 150 นาโนเมตร (รูปที่ 3A) เป็น 190 นิวตันเมตร (รูปที่ 3B) ในภูมิภาคส่วนใหญ่ ที่นี่ สิ่งที่ปรากฏจะ หลวม chitin เส้นใยอาหารประมาณ 5 nm สามารถสังเกตรอบ ๆ spheres และติดจากรอยแตก (มะเดื่อ 3C) รอบ ๆ รอยแตกกลาง gastrolith (4 รูป), ท้องถิ่นแสดงบรรจุหลวมที่ยอดเยี่ยมและหลากหลายขนาดตั้งแต่เล็กกว่าค่าเฉลี่ย(ภูมิภาค a: 140 nm) ที่อนุภาคทรงกลมขนาดใหญ่ (b: 265 nm, c: 440 nm) ยอดเงินต่ำกว่าของการเชื่อมโยงระหว่างท้องถิ่นแยกต่างหากขนาดใหญ่สามารถอธิบายทำไม gastrolith เสียที่ตำแหน่งนี้ นอกจากนี้ ระหว่างภูมิภาค และ b เราเห็นจำนวนเงินสูงของวัตถุดิบที่ดีที่สุด ที่ประกอบด้วยเส้นใย chitin ซึ่งดูเหมือนจะแยกทั้งสองขนาดของทรงกลม ถึงจุดนี้ การเปรียบเทียบข้อมูล SEM กับกล้องจุลทรรศน์แสงภาพส่ง เราสามารถ deduce ว่า layering แสง – มืดเกิดจากการสับของหลวม ๆ เพื่อทรงกลมหนาแน่นบรรจุ หรือหลอมไมครอนขนาดเพิ่มเติม ดำเนินการต่อไปส่วนในสุดของ gastrolith ในรูป 3D ที่เราสังเกตหลาย ชั้น (ขวา) ขนาดใหญ่แยกจากตัวหลักของ gastrolith (ซ้าย) ในระดับสูงขึ้นของลำดับชั้น (มะเดื่อ 3E), ชั้นใหญ่แยกเหล่านี้ประกอบด้วยการ layering ปลีกย่อย (ทุก ๆ 0.5 lm) ส่วนใหญ่ 10-20 nm ขนาด chitin เส้นใยและโปรตีนแผ่นระหว่างแร่สัณฐานเม็ด มีขนาดอนุภาคเฉลี่ยประมาณ 100 nm (ดูลูกศรรูป 3E) การเพิ่มขนาดของเส้นใย chitin เกี่ยวกับในภายหลังส่วนภายนอกที่ฝากอาจจะบ่งชี้ว่า พวกเขาครอบคลุมแร่หรือโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่คาดหวังจากวรรณกรรม (Travis 1963. Shechter, et al, 2008a) ในภายหลังชั้นภายนอกฝากของ gastrolith ทรงกลมเหล่านี้จะเต็มมากขึ้นอย่างอิสระและหลอมรวมน้อยกว่า (Fig. 3A) มากกว่าในชิ้นส่วนภายในของฝากก่อนหน้านี้ (Fig. 3B) ด้วยรูปทรงกลมขนาดตั้งแต่ 150 นาโนเมตร (รูป. 3A) ถึง 190 นาโนเมตร (รูป. 3B) ในพื้นที่ส่วนใหญ่ นี่คือสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเส้นใยไคตินหลวมที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 นาโนเมตรสามารถมองเห็นได้รอบทรงกลมและยื่นออกมาจากรอยแตก (รูป. 3C) นอกจากนี้รอบ ๆ รอยแตกในช่วงกลางของ gastrolith ที่ (. รูปที่ 4) ทรงกลมแสดงพิเศษหลวมบรรจุและอนุภาคขนาดตั้งแต่ขนาดเล็กกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อย
(ภูมิภาค: 140 นาโนเมตร) เพื่ออนุภาคทรงกลมขนาดใหญ่พิเศษ (ข: 265 นาโนเมตร, C: 440 นาโนเมตร) จำนวนเงินที่ลดลงของการเชื่อมต่อระหว่างทรงกลมขนาดใหญ่แยกต่างหากสามารถอธิบายได้ว่าทำไม gastrolith เสียที่ตำแหน่งนี้ นอกจากนี้ระหว่างภูมิภาค A และ B ที่เราเห็นเป็นจำนวนเงินที่สูงของสารอินทรีย์ที่มีเส้นใยไคตินซึ่งดูเหมือนจะแยกทั้งขนาดของทรงกลม เมื่อถึงจุดนี้การเปรียบเทียบข้อมูลกับภาพ SEM กล้องจุลทรรศน์ส่งเราสามารถอนุมานว่า layering แสงมืดเกิดจากการสับเปลี่ยนของหลวม ๆ ให้มากขึ้นหนาแน่นบรรจุหรือผสม submicron ขนาดทรงกลม ดำเนินการต่อไปยังส่วนในสุดของ gastrolith ในมะเดื่อ 3D เราสังเกตหลายชั้นขนาดใหญ่ (ขวา) แยกออกจากตัวหลักของ gastrolith (ซ้าย) ในระดับที่สูงขึ้นของลำดับชั้น (รูป. 3E) เหล่านี้แยกชั้นขนาดใหญ่ประกอบด้วยปลีกย่อย layering (ทุกครั้งหรือไม่ 0.5 LM) ของเส้นใยไคตินส่วนใหญ่ 10-20 นาโนเมตรขนาดและแผ่นโปรตีนในระหว่างแร่สัณฐานเม็ดที่มีอนุภาคเฉลี่ย ขนาดประมาณ 100 นาโนเมตร (ดูรูปที่ลูกศร. 3E) การเพิ่มขึ้นของขนาดของเส้นใยไคตินที่เกี่ยวกับในภายหลัง
ส่วนภายนอกฝากอาจจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยแร่หรือโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างที่คาดไว้ จากวรรณกรรม ( ทราวิส 1963 ; shechter et al . , 2008a ) ในช่วงต่อมาฝากภายนอกชั้นของกึ๋นทรงกลมเหล่านี้จะบรรจุหลวมและน้อยมาก ( รูปที่ 3 ) กว่าในก่อนหน้านี้ที่ฝากชิ้นส่วนภายใน ( รูปที่ 3B ) กับทรงกลมขนาดตั้งแต่ 150 nm ( รูปที่ 3 ) 190 นาโนเมตร ( รูปที่ 3B ) ในภูมิภาคมากที่สุด ที่นี่ อะไรที่ดูเหมือนจะเป็นเส้นใยไคติน หลวม มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 nm สามารถสังเกตรอบทรงกลมและโผล่ออกมาจากรอยแตก ( รูปที่ 3 ) นอกจากนี้รอบๆรอยแตกตรงกลางของกึ๋น ( รูปที่ 4 ) , ทรงกลมบรรจุหลวมแสดงพิเศษและขนาดอนุภาคเฉลี่ยตั้งแต่เล็กกว่าเล็กน้อย( พื้นที่ 700 nm ) และอนุภาคขนาดใหญ่ทรงกลม ( b : 260 nm , C : nm 440 ) การลดปริมาณของความสัมพันธ์ระหว่างแยกใหญ่ทรงกลม สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมปุ๋ยเสียในตำแหน่งนี้ นอกจากนี้ ระหว่างภูมิภาค A และ B ที่เราเห็นปริมาณอินทรีย์วัตถุ ประกอบด้วยเส้นใยไคติน ซึ่งดูเหมือนจะแยกทั้งขนาดของทรงกลม ถึงจุดนี้ เปรียบเทียบข้อมูล SEM ที่มีการส่งผ่านแสงกล้องจุลทรรศน์ภาพ , เราสามารถอนุมานว่าแสง - มืด layering เกิดจากสลับหลวมมากขึ้นหนาแน่นหรือผสมซับไมครอนขนาดทรงกลม ดำเนินการต่อ ส่วนในสุดของปุ๋ยในรูป 3 มิติ เราสังเกตหลายชั้นขนาดใหญ่ ( ขวา ) แยกออกจากร่างกายหลักของปุ๋ย ( ซ้าย ) ในระดับที่สูงขึ้นของลำดับชั้น ( ภาพเหล่านี้แยกชั้น 3E ) ขนาดใหญ่ประกอบด้วยชั้นปลีกย่อย ( ทุกๆ 0.5 LM ) ส่วนใหญ่ 10 – 20 nm ขนาดเส้นใยไคตินและโปรตีนแผ่นระหว่างเม็ดสัณฐานแร่ มีขนาดอนุภาคเฉลี่ยประมาณ 100 nm ( ดูลูกศรรูป 3E ) เพิ่มขนาดของเส้นใยไคตินต่อในภายหลังฝากชิ้นส่วนภายนอกอาจจะบ่งชี้ว่าพวกเขาถูกปกคลุมด้วยแร่ หรือโปรตีน