CHAPTER 2After 1 month, we started

CHAPTER 2
After 1 month, we started to move our things to Seoul because in the matter of time the classes will be started soon. Coming back to Seoul is new for me because I don't remember well what Seoul looks like. Yeah, my birthplace is in Seoul but we move when I was 3 years old. Even we have a house in Seoul, we don't visited it even in summers because it was too far from here. We are grateful that our neighbors there are nice because they volunteered to be caretakers in our house. When I was 12 years old, my dad come back to Seoul because he destinated in Seoul. So my dad lives alone to our house. I really miss my dad :( .He just visiting us once in 2 months. My dad is having difficulty to visit us because it was too far to Seoul. So he decided to make us move with him because it's too hard for us, we really miss each other. I'm quite happy but worried. He give me advice that I must choose a right person to trust on because on these days it's dangerous to make friends in strangers. Specially in cities like Seoul, there is a lot wasted teenagers.
Anyway, right now I was sitting inside the car while mom is driving. I stared outside through car window. I want to sleep but I can't. My heart is beating fast like our car too. My mom drives fast as I never expected. I'm nervous and at the same time im excited because we will live again with dad. While having happy thoughts running in my mind, my phone suddenly vibrates. It showed that I received a text message to unknown sender. I read
"I don't know why you left me!! Why?? It is because of my parents disagreed on our relationship. Why you are so weak? I thought you will defend our love because you loved me... I don't know where you are... but all I can say to you right now is I won't find you anymore... if you left me then don't you dare to come back in my life... I am so stupid that someone like you just left me.. I REALLY HATE YOU!! Btw, I am leaving too for the sake of my feelings for you will be gone too. I will go back to Seoul and never ever come back there... Pls.don't textback"
"What is this?? is this from boy or girl?? Hey, who is this? I don't remember a people who will having long distance relationship plus I don't give to anyone my phone number except to my classmates when there are group projects. What the hell is this?? ,maybe wrong number but why he or she texted me. I think I don't know this person or the lover. I will text him or her.,whoever you are." I talked to myself

"Dahyun, who is the person you are talking? You seems like an angry bird there because you are talking too much. Who is the person you are fighting with??" my mom asks. My mom even heard me muttering something when I read the text message.
"Nothing mom, I just talking to myself" I replied.
"You are turning to crazy again Dahyun-ah, take care of yourself. Talking too much in yourself causes severe mental diseases like...." mom joked at me
"Mom.. you are overreacting again" I groan and she stop talking about the diseases she is referring to.
I continue tapping on my phone to send a message to unknown sender.
"Excuse me, who are you?? I'm sorry I'm just concern because I am not your ex or your lover so I replied your text. I don't know about you but I don't believe in your text that you are stupid.. I think he/she is stupid and fool because he/she left you. Please cheer up and move on.. I know it's hard for you but you need to forget him. You should love yourself more.okay?? Please don't textback too. I'm just concern and I am not a person who loves to text." I texted and I tapped the sent button.
A minutes passed,my phone vibrates again. I receive a text message again from her/his again.
"I'm sorry but I want just to say thank you for ur concern and sorry if I bothered you. You are right :) why I should call myself a stupid if I don't hurt him at the first place..Thank you very much and I really appreciated your message to me. I promise to you that I will move on from now on. BYE!!" she replied to me.
While im reading the message I unconciously smiling like a dork. What is happening to me? No.. No.. I don't want this.. I put back my phone in my pocket when suddenly my phone vibrates again. !! It was her again. I read her message
"By the way, if you want to know me or befriend me. My name is Nayeon.^^ Just text me if you want but if you don't want okay then :D I really appreciated your message that I cannot move on because of my embarassment. You make me feel like you are a true friend to me :)" She texted me.
Nayeon.. such a pretty name but I will never trust her for now. And I don't want to waste my time texting to her.
While my mom still driving. I drifted myself into sleep. Many hours passed when I suddenly heard my mom yelling at me that I need to wake up because we already in our home. I'm quickly get up and look around if where am I. I opened the car and step outside. I look around again and my face is still swollen. So my face looks like a I am missing person. Our

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 2หลังจาก 1 เดือน เราเริ่มย้ายสิ่งที่เราไปโซลเนื่องจากเกี่ยวกับเวลา เรียนจะเริ่มต้นเร็ว ๆ นี้ กลับมาที่โซลมีใหม่สำหรับฉัน เพราะฉันจำไม่ดีลักษณะโซล ใช่ เป็นบ้านเกิดของฉันในโซล แต่เราย้ายเมื่อผมอายุ 3 ปี แม้เรามีบ้านในโซล เราไม่เยี่ยมชมในช่วงฤดูร้อน เพราะมันไกลจากที่นี่ เรารู้สึกขอบคุณเพื่อนบ้านของเราดีเนื่องจากพวกเขาอาสาที่จะ บริจาคในบ้านเรา เมื่อฉันอายุ 12 ปี พ่อของฉันกลับมาที่โซลเพราะเขา destinated ในโซล ดังนั้น พ่อของฉันอยู่คนเดียวที่บ้านของเรา จริง ๆ คิดถึงพ่อ:( เขาเพียงแค่เยี่ยมชมเราใน 2 เดือน พ่อของฉันมีปัญหาในการเยี่ยมชม เพราะมันไกลไปโซล เพื่อให้เขาตัดสินใจไปกับเขา เพราะมันยากเกินไปสำหรับเรา เราจริง ๆ พลาดกัน ผมดีใจมากแต่กังวล เขาให้ฉันคำแนะนำที่จะต้องเลือกคนเหมาะสมเชื่อถือบนเนื่องจากในวันเหล่านี้ เป็นอันตรายต่อเพื่อนในคนแปลกหน้า โดยเฉพาะในเมืองเช่นโซล มีวัยรุ่นเสียมาก อย่างไรก็ตาม วันนี้ฉันนั่งภายในรถขณะขับแม่ ฉันจ้องมองนอกหน้าต่างรถ อยากนอน แต่ฉันไม่สามารถ คือหัวใจของฉันเต้นเร็วเหมือนรถของเราเกินไป แม่ขับเร็วตามเคย ฉัน และ im เวลาเดียวกันที่ตื่นเต้น เพราะเราจะมีชีวิตอยู่กับพ่ออีกครั้ง ในขณะที่มีความสุขคิดในใจของฉัน ของฉันโทรศัพท์ก็สั่น แสดงให้เห็นว่า ฉันได้รับข้อความข้อความไปยังผู้ส่งที่ไม่รู้จัก อ่าน"ไม่ทราบทำไมคุณซ้ายฉัน!! ทำไม?? มันเป็น เพราะพ่อแม่ของฉันมีความเห็นในความสัมพันธ์ของเรา ทำไมคุณจะอ่อนแอ ผมคิดว่า คุณจะปกป้องความรักของเรา เพราะคุณรักฉัน... ผมไม่ทราบว่าคุณอยู่ที่ไหน...แต่ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดกับคุณตอนนี้คือ จะไม่พบท่านอีกต่อไป...ถ้าคุณซ้ายฉันแล้วคุณไม่กล้าที่จะกลับมาในชีวิต... ฉันนั้นโง่ว่า คนอย่างคุณเพียงแค่ปล่อยฉัน... ผมเกลียดคุณ!! Btw จะออกเกินไปเพื่อความรู้สึกสำหรับคุณจะหายไปเกินไป ฉันจะกลับไปที่โซล และไม่เคยมากลับ... Pls.don't textback""มีอะไรใหม่ นี่คือจากเด็กผู้ชายหรือผู้หญิง เฮ้ ที่นี่คือ จำคนที่จะมีความสัมพันธ์ทางไกลไม่ บวกฉันไม่ให้ทุกคนโทรศัพท์หมายเลขยกเว้นเพื่อนของฉันเมื่อมีกลุ่มโครงการ นรกคืออะไร?? บางทีผิดเลขแต่ทำไมเขาหรือเธออยากฉัน ฉันคิดว่า ฉันไม่รู้ว่าคนนี้หรือคนรัก จะข้อความเขาหรือ her. ใครก็ตามที่คุณอยู่" ผมได้คุยกับตัวเอง"Dahyun ใครคือบุคคลที่คุณกำลังพูดถึง คุณทำเหมือนนกโกรธมี เพราะพูดมากเกินไป ใครคือบุคคลที่คุณกำลังต่อสู้กับ?"แม่ถาม แม่ของฉันเคยรู้จักฉัน muttering สิ่งที่เมื่อผมอ่านข้อความ"อะไรแม่ ฉันเพียงแค่พูดคุยกับตัวเอง" ผมตอบ"คุณบ้าไปหมุนอีก Dahyun-อา ดูแลตัวเอง แม่พูดมากเกินไปในตัวเองสาเหตุโรคทางจิตที่รุนแรงเช่น..."หรือที่"แม่... คุณมีสู่ overreacting อีก"ผมโหยหวนต่อ และเธอหยุดพูดคุยเกี่ยวกับโรคเธอเป็นถึงฉันยังคงแตะบนโทรศัพท์ของฉันเพื่อส่งข้อความไปยังผู้ส่งที่ไม่รู้จัก"ขอโทษฉัน คุณเป็นใคร?? ฉันขอโทษฉันกังวลเพียง เพราะฉันไม่อดีตของคุณหรือคนที่คุณรักดังนั้นผมตอบข้อความของคุณ ฉันไม่ทราบเกี่ยวกับคุณ แต่ฉันไม่เชื่อในข้อความของคุณว่า คุณไม่โง่... ผมคิดว่า เขาจะโง่ และโง่ เพราะเขาทิ้งคุณ กรุณาเชียร์ขึ้น และย้าย... ฉันรู้ว่า มันยากสำหรับคุณ แต่คุณต้องลืมเขา คุณควรรักตัวเอง more.okay ?? กรุณาอย่า textback เกินไป ผมแค่กังวล และฉันไม่ได้เป็นคนชอบข้อความ" ฉันอยากและผมเคาะปุ่มส่งต่อนาทีผ่าน โทรศัพท์ของฉันสั่นอีกครั้ง ฉันได้รับข้อความจากของอีก"ขอโทษ แต่อยากแค่จะบอกว่า ขอบคุณสำหรับความกังวลของคุณ และขออภัยถ้าผมใส่ใจคุณ คุณ:)ทำไมผมควรเรียกตัวเองโง่ถ้าฉันไม่ทำร้ายเขาที่แรกอยู่แล้ว... ขอบคุณมากครับ และผมชื่นชมข้อความของคุณให้ฉันจริง ๆ ผมสัญญากับคุณว่า ผมจะย้ายจากนี้ BYE !!"เธอตอบฉันขณะอ่านข้อความ im ฉันยิ้ม unconciously ชอบเลียบแบบ สิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน ไม่ใช่ ไม่ใช่ ฉันไม่ต้องการ... ฉันกลับโทรศัพท์ในกระเป๋าของฉันเมื่อจู่ ๆ โทรศัพท์สั่นอีกครั้ง !! มันเป็นของเธออีกครั้ง ผมอ่านข้อความของเธอ"โดยวิธี ถ้าคุณต้องการรู้จักผม หรือผูกไมตรีฉัน ชื่อของฉันคือ Nayeon. ^^ข้อความเพียงฉันถ้าคุณต้องการให้แต่ถ้าคุณไม่ต้องเอาล่ะแล้ว:D ฉันชื่นชมข้อความที่ไม่สามารถย้ายบนเนื่องจาก embarassment ของฉันจริง ๆ คุณทำให้ฉันรู้สึกเหมือนคุณเป็นเพื่อนฉันจริง:) " เธออยากฉันNayeon ... สวยดังกล่าวชื่อแต่จะไม่เชื่อถือเธอในขณะนี้ และไม่อยากเสียส่งเวลาของฉันกับเธอ ในขณะที่แม่ยังคง ขับรถ ผมลอยตัวเองเข้าสู่โหมดสลี หลายชั่วโมงผ่านไปเมื่อจู่ ๆ ได้ยินแม่ตะโกนที่ฉันที่ต้องการปลุกเพราะเราอยู่ในบ้านของเรา ผม:ได้อย่างรวดเร็วขึ้น และมองไปรอบ ๆ ถ้าผม ฉันเปิดรถและขั้นตอนภายนอก ฉันมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง และยังคงมีบวมใบหน้าของฉัน ดังนั้น ใบหน้าของฉันดูเหมือนมีหายคน ของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 2
หลังจาก 1 เดือนเราเริ่มที่จะย้ายสิ่งที่เราโซลเพราะในเรื่องของเวลาเรียนจะเริ่มเร็ว ๆ นี้ กลับมาที่กรุงโซลเป็นของใหม่สำหรับฉันเพราะฉันจำไม่ดีสิ่งที่โซลดูเหมือนว่า ใช่บ้านเกิดของฉันอยู่ในกรุงโซล แต่เราย้ายเมื่อผมอายุ 3 ปี แม้เราจะมีบ้านในกรุงโซลที่เราไม่ได้ไปเยี่ยมมันแม้จะอยู่ในช่วงฤดูร้อนเพราะมันไกลเกินไปจากที่นี่ เราขอขอบคุณที่เพื่อนบ้านของเรามีความสุขเพราะพวกเขาอาสาที่จะเป็นผู้ดูแลในบ้านของเรา เมื่อตอนที่ผมอายุ 12 ปีพ่อของฉันกลับมาที่กรุงโซลเพราะเขา destinated ในกรุงโซล ดังนั้นพ่อของฉันอยู่คนเดียวที่บ้านของเรา ผมคิดถึงพ่อของฉัน :( .He เพียงการเยี่ยมชมเราครั้งใน 2 เดือน. พ่อของฉันจะมีความยากลำบากในการเยี่ยมชมเราเพราะมันก็ไกลเกินไปที่จะ Seoul. ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะทำให้เราก้าวไปกับเขาเพราะมันยากเกินไปสำหรับเรา จริงๆคิดถึงกัน. ฉันมีความสุขมาก แต่กังวล. เขาให้คำแนะนำที่ผมต้องเลือกคนที่เหมาะสมที่จะไว้วางใจเพราะในวันนี้มันอันตรายที่จะทำให้เพื่อน ๆ ในคนแปลกหน้า. เป็นพิเศษในเมืองเช่นกรุงโซลมีจำนวนมากเป็นที่สูญเสียไป วัยรุ่น.
อย่างไรก็ตามตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ภายในรถขณะที่แม่คือการขับรถ. ผมจ้องภายนอกผ่านหน้าต่างรถ. ฉันอยากนอน แต่ฉันไม่สามารถ. หัวใจของฉันเต้นแรงเหมือนรถของเรามากเกินไป. แม่ของฉันขับรถเร็วเป็นฉัน ไม่เคยคาดหวัง. ฉันประสาทและในเวลาเดียวกันตื่นเต้น IM เพราะเราจะมีชีวิตอยู่อีกครั้งกับพ่อ. ในขณะที่มีความคิดมีความสุขที่ทำงานอยู่ในใจของฉันโทรศัพท์ของฉันสั่นกึก. มันแสดงให้เห็นว่าผมได้รับข้อความไปส่งที่ไม่รู้จัก. ฉันอ่าน
"ผมไม่ทราบว่าทำไมคุณทิ้งฉันทำไม !! ?? มันเป็นเพราะพ่อแม่ของฉันไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา. ทำไมคุณจะอ่อนแอเพื่อ? ฉันคิดว่าคุณจะปกป้องความรักของเราเพราะคุณรักผม ... ผมไม่ทราบว่าคุณจะอยู่ที่ไหน ... แต่ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดกับคุณในตอนนี้คือผมจะไม่ได้พบกับคุณอีกต่อไป ... ถ้าคุณทิ้งฉันแล้ว คุณไม่กล้าที่จะกลับมาอยู่ในชีวิตของฉันมา ... ฉันโง่ที่คนอย่างคุณก็ทิ้งฉัน .. ผมเกลียดคุณ !! BTW ฉันจะออกเดินทางเกินไปเพื่อประโยชน์ของความรู้สึกของฉันสำหรับคุณจะหายไปมากเกินไป ฉันจะกลับไปที่กรุงโซลและไม่เคยกลับมามี ... Pls.don't textback "
" นี่คืออะไร ?? นี้จากเด็กชายหรือเด็กหญิง ?? Hey, ที่นี้คืออะไร? ผมจำไม่ได้คนที่จะมีความสัมพันธ์ระยะยาวบวกฉันไม่ให้ไปยังทุกคนหมายเลขโทรศัพท์ของฉันยกเว้นเพื่อนร่วมชั้นของฉันเมื่อมีโครงการกลุ่ม สิ่งที่นรกนี้คือ ?? บางทีหมายเลขผิด แต่ทำไมเขาหรือเธอ texted ฉัน ผมคิดว่าผมไม่ทราบว่าคนนี้หรือคนรัก ข้อความเราจะให้เขาหรือเธอ. คุณจะเป็นใคร. "ผมได้พูดคุยกับตัวเอง" Dahyun ซึ่งเป็นบุคคลที่คุณกำลังพูดถึง? คุณดูเหมือนว่านกโกรธมีเพราะคุณกำลังพูดมากเกินไป ใครคือคนที่คุณกำลังต่อสู้กับ ?? "แม่ของฉันถาม. แม่ของฉันแม้แต่ได้ยินฉันพึมพำบางสิ่งบางอย่างเมื่อฉันอ่านข้อความ. " ไม่มีอะไรที่แม่ผมก็พูดกับตัวเอง "ผมตอบ. " คุณจะเปลี่ยนไปบ้าอีกครั้ง Dahyun -ah, การดูแลตัวเอง พูดมากเกินไปในตัวเองที่ทำให้เกิดโรคทางจิตอย่างรุนแรงเช่น .... "แม่พูดติดตลกมาที่ผม" แม่ .. คุณจะเว่อร์อีกครั้ง "ผมคร่ำครวญและเธอหยุดพูดเกี่ยวกับโรคที่เธอจะหมายถึง. ฉันยังคงแตะบนโทรศัพท์ของฉันไปส่ง ข้อความไปยังผู้ส่งที่ไม่รู้จัก. "ขอโทษนะคุณเป็นใคร ?? ฉันขอโทษฉันแค่กังวลเพราะผมไม่ได้หรืออดีตคนรักของคุณของคุณเพื่อให้ผมตอบข้อความของคุณ ผมไม่ทราบเกี่ยวกับคุณ แต่ฉันไม่เชื่อในข้อความของคุณว่าคุณโง่ .. ผมคิดว่าเขา / เธอคือโง่และหลอกเพราะเขา / เธอทิ้งคุณ กรุณาเชียร์ขึ้นและย้ายไป .. ฉันรู้ว่ามันยากสำหรับคุณ แต่คุณต้องลืมเขา คุณควรจะรักตัวเอง more.okay ?? กรุณาอย่า textback เกินไป ฉันแค่กังวลและผมไม่ได้เป็นคนที่รักให้กับข้อความได้. "ผมส่งข้อความและฉันเคาะปุ่มส่ง. นาทีผ่านโทรศัพท์ของฉันสั่นอีกครั้ง. ฉันได้รับข้อความอีกครั้งจากเธอ / เขาอีกครั้ง. " ฉัน ' ขอโทษ แต่ฉันต้องการเพียงเพื่อบอกว่าขอขอบคุณสำหรับความห่วงใยครับและขออภัยถ้าคุณใส่ใจ คุณมีสิทธิ :) ทำไมฉันจึงควรเรียกตัวเองว่าโง่ถ้าฉันไม่ได้ทำร้ายเขาที่ place..Thank แรกที่คุณมากและผมชื่นชมข้อความของคุณกับผม ผมสัญญากับคุณว่าผมจะย้ายไปจากนี้ BYE !! "เธอตอบฉัน. ขณะที่ IM อ่านข้อความที่ฉัน unconciously ยิ้มเหมือนดอก. สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมหรือเปล่าไม่มี .. ไม่มี .. ผมไม่อยากให้เรื่องนี้ .. ผมนำกลับมาโทรศัพท์ของฉันในกระเป๋าของฉันเมื่อ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของฉันสั่นอีกครั้ง. !! มันเป็นของเธออีกครั้ง. ผมอ่านข้อความของเธอ"โดยวิธีการที่ถ้าคุณต้องการที่จะรู้ว่าฉันหรือตีสนิทกับฉัน ชื่อของฉันคือ Nayeon ^^ ข้อความเพียงฉันหากคุณต้องการ แต่ถ้าคุณไม่ต้องการที่โอเคแล้ว. DI ชื่นชมจริงๆข้อความของคุณที่ฉันไม่สามารถเดินหน้าต่อไปเพราะอับอายของฉัน คุณทำให้ฉันรู้สึกเหมือนคุณอยู่เป็นเพื่อนแท้ให้ฉัน :) "เธอ texted ฉัน. Nayeon .. เช่นชื่อสวย แต่ฉันจะไม่ไว้ใจเธอตอนนี้. และฉันไม่ต้องการที่จะเสียเวลาของฉันกับเธอ texting. ในขณะที่ แม่ของฉันยังคงขับรถ. ฉันลอยตัวเองเข้าสู่การนอนหลับ. หลายชั่วโมงผ่านไปเมื่อผมก็ได้ยินแม่ของฉันตะโกนใส่ฉันว่าฉันต้องตื่นขึ้นมาเพราะเรามีอยู่แล้วในบ้านเรา. ฉันได้อย่างรวดเร็วขึ้นและมองไปรอบ ๆ ถ้าที่พ่ะย่ะค่ะ ผมเปิดรถและก้าวออกไปข้างนอก. ฉันมองไปรอบ ๆ อีกครั้งและใบหน้าของฉันยังคงบวม. ดังนั้นใบหน้าของฉันดูเหมือนเป็นคนที่ฉันหายไป. ของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 2หลังจาก 1 เดือนที่เราเริ่มย้ายของโซล เพราะในเรื่องของเวลาในชั้นเรียนจะเริ่มแล้ว กลับมาที่โซล มันใหม่สำหรับผม เพราะผมจำไม่ได้แล้วที่โซล ดูเหมือน ใช่ บ้านเกิดของฉันอยู่ในโซลแต่เราย้ายตั้งแต่ 3 ขวบ แม้เราจะมีบ้านที่โซล เราไม่ไปเยี่ยมมันแม้ในฤดูร้อน เพราะมันไกลจากที่นี่ เรารู้สึกขอบคุณที่เพื่อนบ้านของเรามีที่ดีเพราะพวกเขาอาสาเป็นผู้ดูแล ในบ้านเรา เมื่อฉันอายุ 12 ปี พ่อกลับมาถึงโซล เพราะเขา destinated ในโซล ดังนั้น พ่ออยู่คนเดียวที่บ้านของเรา ฉันคิดถึงพ่อของฉัน ( เขาแค่มาเยี่ยมเราเมื่อใน 2 เดือน พ่อก็มีความยากที่จะเยี่ยมชม เพราะมันไกลเกินกว่าที่โซล ดังนั้นเขาตัดสินใจที่จะให้เราย้ายไปอยู่กับเค้า เพราะมันหนักเกินไปสำหรับเรา เราคิดถึงกัน ฉันค่อนข้างมีความสุข แต่เป็นห่วง เขาบอกผมว่าผมต้องเลือกคนที่เหมาะสมที่จะเชื่อเพราะในสมัยนี้มันอันตรายที่จะให้เพื่อน ๆในคนแปลกหน้า พิเศษในเมืองเช่นกรุงโซล มีมากเสียวัยรุ่นยังไงก็ตาม ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถขณะที่แม่กำลังขับรถอยู่ ฉันจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างรถ อยากนอน แต่ทำไม่ได้ หัวใจเต้นเร็วเหมือนรถของเราด้วย แม่ของฉันขับรถเร็วอย่างไม่คาดคิด ฉันประหม่าและในเวลาเดียวกันฉันตื่นเต้น เพราะเราจะมีชีวิตอยู่อีกครั้งกับพ่อ ในขณะที่มีความสุขวิ่งในใจ โทรศัพท์ของฉันก็สั่น ก็พบว่าฉันได้รับข้อความที่จะไม่รู้จักผู้ส่ง ผมอ่าน" ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงทิ้งผม ! ทำไม ? ? มันเป็นเพราะพ่อแม่ไม่เห็นด้วยในความสัมพันธ์ของเรา ทำไมคุณถึงอ่อนแออย่างนี้ ฉันคิดว่าคุณจะปกป้องความรักของเราเพราะว่าเธอรักฉัน . . . . . . . ผมไม่รู้ว่าคุณอยู่ไหน . . . . . . . แต่ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดกับคุณ ตอนนี้ผมจะไม่เจอคุณอีก . . . . . . . ถ้าคุณทิ้งผมแล้วไม่กล้ากลับเข้ามาในชีวิตของฉัน . . . . . . . ผมโง่ที่ใครบางคนชอบทิ้งฉัน . . . . . . . ฉันเกลียดคุณจริงๆ ! BTW , ฉันก็จะไปเหมือนกัน เพราะความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณก็จะหายไปด้วย ผมจะกลับไปที่โซลและไม่เคยกลับมาที่นี่ . . . . . . . กรุณา อย่า textback "" นี่มันอะไรกัน ? ? นี่ผู้ชายหรือผู้หญิง ? ? เฮ้ย นี่ใคร ? ผมจำไม่ได้ว่าผู้ที่จะมีความสัมพันธ์ระยะยาวและฉันไม่ให้ใครหมายเลขโทรศัพท์ของฉันยกเว้นเพื่อนร่วมชั้นของฉันเมื่อมีโครงการกลุ่ม นี่มันอะไรกัน ? ? บางทีเลขผิด แต่ทำไมเขาหรือเธอส่งข้อความมา ฉันคิดว่าฉันไม่รู้จักคนๆ นี้ หรือ คนรัก ผมจะส่งข้อความหาเขาหรือเธอ ไม่ว่าท่านจะเป็นใครก็ตาม " ฉันพูดกับตัวเอง" dahyun ใครคือคนที่คุณพูดถึง ? คุณดูเหมือนจะเป็นนกโกรธ เพราะคุณกำลังพูดมากเกินไป ใครคือคนที่คุณกำลังต่อสู้กับ ? " แม่ถาม แม่ฉันได้ยินฉันพึมพำบางอย่าง เมื่อผมอ่านข้อความ" ไม่มีอะไรค่ะ ฉันแค่พูดกับตัวเองน่ะ " ผมตอบ" คุณจะเปลี่ยนไปบ้าอีก dahyun อ่า ดูแลตัวเองด้วย พูดมากเกินไปในตัวเองทำให้เกิดโรคทางจิตที่รุนแรงเช่น . . . . . . . " แม่พูดติดตลกที่ฉัน" แม่ . . . . . คุณก็ทำเกินไปตามเคย " ฉันคราง เธอหยุดพูดเกี่ยวกับโรคที่เธอหมายถึงฉันยังคงกดโทรศัพท์ส่งข้อความที่ไม่รู้จักผู้ส่ง" ขอโทษนะครับ คุณเป็นใคร ? ? ฉันขอโทษ ฉันแค่กังวลเพราะผมไม่ใช่อดีตของคุณ หรือคนรักของคุณแล้วผมตอบข้อความของคุณ ฉันไม่ทราบเกี่ยวกับคุณ แต่ฉันไม่เชื่อในข้อความของคุณว่าคุณจะโง่ . . . . . . . ฉันคิดว่าเขาโง่และโง่เพราะเขา / เธอทิ้งคุณ เชียร์ขึ้นและย้าย . . . . . . . ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับคุณ แต่คุณต้องการที่จะลืมเขา คุณควรรักตัวเอง more.okay ? ? อย่า textback เหมือนกัน ฉันแค่เป็นห่วง และผมไม่ได้เป็นคนที่ชอบข้อความ " ฉันส่งข้อความให้ฉันเคาะส่งปุ่มนาทีผ่านไป โทรศัพท์ผมสั่นอีกแล้ว ฉันได้รับข้อความอีกครั้งจาก ของเขา / เธอ อีกครั้ง" ฉันขอโทษ แต่ฉันต้องการที่จะบอกว่าขอบคุณสำหรับความห่วงใย ur และขอโทษถ้าฉันกวนใจคุณ คุณจะอยู่ : ) ทำไมฉันควรเรียกตัวเองว่า โง่ ถ้าผมไม่ไปทำร้ายเขาในสถานที่แรก . ขอบคุณมากและผมชื่นชมข้อความของคุณให้ฉัน ผมขอสัญญาว่าผมจะย้ายไปจากตอนนี้ บาย ! ! " เธอตอบผมขณะที่ผมอ่านข้อความผมมาก ยิ้มเหมือนคนบ้า เกิดอะไรขึ้นกับฉัน ? ไม่ . . . ไม่ . . . ฉันไม่ต้องการ . . . ฉันเอาโทรศัพท์ของฉันอยู่ในกระเป๋า เมื่อจู่ๆโทรศัพท์ของผมสั่นอีกครั้ง ! ! ! ! ! ! ! เป็นเธออีกแล้ว ผมอ่านจดหมายของเธอ" โดยวิธีการที่ถ้าคุณต้องการที่จะรู้จักฉันหรือเพื่อนฉัน ชื่อของฉันคือ นายอน ^ ^ แค่ข้อความผมถ้าคุณต้องการ แต่ถ้าคุณไม่อยากครับ : D ผมชื่นชมของคุณข้อความที่ผมไม่สามารถย้ายเพราะอายของฉัน คุณทำให้ฉันรู้สึกเหมือนคุณเป็นเพื่อนจริงครับ : ) " เธอส่งข้อความมานายอน . . . . . . . ชื่อเพราะจังเลย แต่ผมไม่เคยเชื่อใจเธอเลย และฉันไม่อยากเสียเวลาส่งข้อความให้เธอในขณะที่แม่ยังขับรถ ผมล่องลอยตัวเองเข้าสู่โหมดสลี หลายชั่วโมงผ่านไป เมื่ออยู่ๆ ผมได้ยินเสียงแม่ตะโกนใส่ฉันว่า ฉันต้องตื่น เพราะเราอยู่ในบ้านของเรา ฉันรีบลุกขึ้นแล้วมองไปรอบ ๆถ้าผมอยู่ที่ไหน ผมเปิดเดินรถ และภายนอก ฉันมองไปรอบๆอีกครั้ง แล้วหน้ายังบวมอยู่ ดังนั้น หน้าฉันเหมือนฉันเป็นบุคคลสูญหาย ของเรา