A commoner, Sunthorn Phu broke from tradition by writing in more ordinary language and about less-elevated topics than previous writers.
He was born during the king I of Ratanakosin Era. On the 26th of June, in 1786 he was behind the palace where the Bangkok - noi train station was located. His father was from Rayong province. His mother was from another province. Sunthorn Phu was born after Bangkok city was established. His father and his mother divorced, and then his father became a monk at Bangrum temple. where he was originally from and his mother went to serve princess as a wet nurse. Sunthorn Phu had an opportunity to work in the palace with his mother. Sunthorn Phu felt in love with a lady in the palace. Her name was Jun who was related to the Royal family. They were punished and arrested because their relationship violated the traditional social order. When the king died they were pardoned. Following the pardon, Sunthorn Phu went to visit his father who lived in Rayong province. While he was returning to Rayong he wrote a poem called “Nirat Muang Grang " which became one of his most famous poems . The poem described his journey with great detail. He wrote the poem for his fiancé, Jun. After he returned to the palace in Bangkok he married Jun and they had a son named "Pat" and appointed court poet, before becoming an alcoholic, being left by his wife, and, around 1821, being jailed after a fight. The couple was not married long. After Sunthorn Phu's love affair with another woman, the couple divorced and went their separate ways. This was the first of many marriages ending in divorce. The wife whom he loves the most was Jun.
During Rama II era, the king was very pleased with Sunthorn Phu. The king was so pleased with Sunthorn Phu, in fact, that he was promoted to be Khun Sunthorn Voharn. In King Rama III monanchy, Sunthorn Phu made one detrimental mistake by correcting the king's poem in the presence of the king and King's officers. Sunthorn Phu was stripped of his farmer title as punishment. He entered the Buddhist priesthood but eventually left the priesthood to become a merchant. King Rama IV's princess read his poems called “Phra Apai Manee ". She was very pleased and she asked him to finish the poem. The King Rama IV promoted him to Phra Sunthorn Voharn. He spent the rest of life at peace until he died in 1855. He left behind a legacy of poems that have become famous over time because they describe Thai history. Thai people now study his poems to learn about the history of their country. His poetic works were honored by UNESCO.
He began the epic poem, Phra Aphai Mani in prison, and published it in installments over the next 20 years. The epic tale follows the title character, Prince Aphai Mani, a Byronic hero, in his romantic adventures throughout ancient Thailand.
Sunthorn's nine Nirats, which record his associations between memories and sites he visited, are also popular.
He was out of favor during the reign of Rama III (1824–1851), whose writings he had once criticized. At one point he was driven by poverty to become a monk.
คนธรรมดาสามัญ, สุนทรภู่ออกมาจากประเพณีโดยการเขียนในภาษาสามัญมากขึ้นและเกี่ยวกับหัวข้อน้อยสูงกว่าก่อนเขียน.
เขาเกิดในช่วงกษัตริย์ผมของยุครัตนโกสินทร์ เมื่อมิถุนายน 26, 1786 ในเขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังพระราชวังที่กรุงเทพฯ - สถานีรถไฟบางกอกน้อยที่ตั้งอยู่ พ่อของเขาก็มาจากจังหวัดระยอง แม่ของเขาก็มาจากจังหวัดอื่นสุนทรภู่เกิดหลังจากบางกอกซิตี้ก่อตั้งขึ้น พ่อและแม่ของเขาหย่าร้างกันและจากนั้นพ่อของเขากลายเป็นพระภิกษุสงฆ์ที่วัด bangrum ซึ่งเขาเป็นผู้มีพื้นเพมาจากและแม่ของเขาไปรับใช้เจ้าหญิงเป็นแม่นม สุนทรภู่มีโอกาสทำงานในวังกับแม่ของเขา สุนทรภู่รู้สึกในความรักกับผู้หญิงในวังชื่อของเธอคือมิถุนายนซึ่งเป็นที่ที่เกี่ยวข้องกับพระราชวงศ์ พวกเขาถูกลงโทษและถูกจับเพราะความสัมพันธ์ของพวกเขาละเมิดระเบียบสังคมแบบดั้งเดิม เมื่อกษัตริย์เสียชีวิตพวกเขาจะถูกอภัยโทษ ต่อไปนี้การให้อภัย, สุนทรภู่ไปเยี่ยมพ่อของเขาที่อาศัยอยู่ในจังหวัดระยองในขณะที่เขากำลังจะกลับไประยองเขาเขียนบทกวีที่เรียกว่า "นิราศเมือง grang" ซึ่งกลายเป็นหนึ่งในบทกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา. บทกวีที่อธิบายการเดินทางของเขาที่มีรายละเอียดมาก. เขาเขียนบทกวีสำหรับคู่หมั้นของเขามิถุนายน. หลังจากที่เขากลับไปยังพระราชวัง ในกรุงเทพฯเขาแต่งงานมิถุนายนและพวกเขามีลูกชายคนหนึ่งชื่อ "แพท" และกวีศาลได้รับการแต่งตั้งก่อนที่จะกลายแอลกอฮอล์, ถูกทิ้งไว้โดยภรรยาของเขาและรอบ 1821,ถูกตัดสินจำคุกหลังจากการต่อสู้ คู่ไม่ได้แต่งงานนาน หลังจากที่เรื่องรัก ๆ ใคร่สุนทรภู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งทั้งคู่หย่าขาดจากกันและเดินแยกกัน นี่เป็นครั้งแรกของการแต่งงานหลายสิ้นสุดในการหย่าร้าง ภรรยาคนที่เขารักที่สุดคือมิถุนายน
ในช่วงยุคพระรามกษัตริย์ก็พอใจมากกับสุนทรภู่ พระมหากษัตริย์มีความยินดีให้กับสุนทรภู่ในความเป็นจริงว่าเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นขุนสุนทร voharn ในพระบาทสมเด็จพระ monanchy, สุนทรภู่ทำผิดพลาดหนึ่งที่เป็นอันตรายโดยการแก้ไขบทกวีของกษัตริย์ในการปรากฏตัวของกษัตริย์และเจ้าหน้าที่ของกษัตริย์ สุนทรภู่ถูกปลดออกจากตำแหน่งเกษตรกรของเขาเป็นการลงโทษ เขาเข้าไปในห้องพระที่นับถือศาสนาพุทธ แต่ในที่สุดก็เหลือเพียที่จะกลายเป็นผู้ประกอบการค้ารัชกาลที่เจ้าหญิงอ่านบทกวีของเขาที่เรียกว่า "พระอภัยมณี". เธอยินดีมากและเธอก็ถามเขาว่าจะเสร็จสิ้นบทกวี. รัชกาลเขาเลื่อนพระสุนทร voharn. เขาใช้เวลาที่เหลือของชีวิตอยู่อย่างสงบสุขจนกระทั่งเขาเสียชีวิตใน 1855. เขาทิ้งไว้ข้างหลังมรดกของบทกวีที่ได้กลายเป็นที่มีชื่อเสียงในช่วงเวลาเพราะพวกเขาอธิบายประวัติศาสตร์ไทยคนไทยในขณะนี้ศึกษาบทกวีของเขาที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประเทศของพวกเขา ผลงานบทกวีของเขาได้รับเกียรติจากยูเนสโก.
เขาเริ่มบทกวีมหากาพย์เรื่องพระอภัยมณีอยู่ในคุกและตีพิมพ์ไว้ในงวดที่ผ่านมา 20 ปีข้างหน้า มหากาพย์เรื่องดังต่อไปนี้ชื่อตัวละครเจ้าชายอภัยมณี, พระเอก byronic ในการผจญภัยที่แสนโรแมนติกของเขาตลอดไทยโบราณ.
สุนทรเก้า nirats,ที่บันทึกความทรงจำระหว่างสมาคมและสถานที่ที่เขาไปเยือนของเขายังเป็นที่นิยม.
เขาออกจากของที่ระลึกในช่วงรัชกาล (1824-1851) ซึ่งงานเขียนของเขาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อีกครั้ง จุดหนึ่งที่เขาได้รับแรงผลักดันจากความยากจนที่จะกลายเป็นพระภิกษุสงฆ์
การแปล กรุณารอสักครู่..