of societies, a criterion for educa

of societies, a criterion for educational criticism and construction implies a particular social ideal. The two points selected by which to measure the worth of a form of social life are the extent in which the interests of a group are shared by all its members, and the fullness and freedom with which it interacts with other groups. An undesirable society, in other words, is one which internally and externally sets up barriers to free intercourse and communication of experience. A society which makes provision for participation in its good of all its members on equal terms and which secures flexible readjustment of its institutions through interaction of the different forms of associated life is in so far democratic. Such a society must have a type of education which gives individuals a personal interest in social relationships and control, and the habits of mind which secure social changes without introducing disorder. Three typical historic philosophies of education were considered from this point of view. The Platonic was found to have an ideal formally quite similar to that stated, but which was compromised in its working out by making a class rather than an individual the social unit. The so-called individualism of the eighteenth-century enlightenment was found to involve the notion of a society as broad as humanity, of whose progress the individual was to be the organ. But it lacked any agency for securing the development of its ideal as was evidenced in its falling back upon Nature. The institutional idealistic philosophies of the nineteenth century supplied this lack by making the national state the agency, but in so doing narrowed the conception of the social aim to those who were members of the same political unit, and reintroduced the idea of the subordination of the individual to the institution. 1 There is a much neglected strain in Rousseau tending intellectually in this direction. He opposed the existing state of affairs on the ground that it formed neither the citizen nor the man. Under existing conditions, he preferred to try for the latter rather than for the former. But there are many sayings of his which point to the formation of the citizen as ideally the higher, and which indicate that his own endeavor, as embodied in the Emile, was simply the best makeshift the corruption of the times permitted him to sketch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกณฑ์การศึกษาวิจารณ์ก่อสร้างหมายถึงเหมาะกับสังคมเฉพาะของสังคม สองจุดที่เลือกซึ่งการวัดของแบบของชีวิตทางสังคมมีขอบเขตที่สนใจของกลุ่มใช้ร่วมกัน โดย สมาชิกของทั้งหมด และความสำเร็จ และเสรีภาพที่จะโต้ตอบกับกลุ่มอื่น ๆ สังคมไม่พึงปรารถนา ในคำอื่น ๆ เป็นหนึ่งที่ภายใน และภายนอกตั้งอุปสรรคฟรีมีเพศสัมพันธ์และการสื่อสารประสบการณ์ สังคมซึ่งทำให้เงินสำรองสำหรับการเข้าร่วมในความดีของสมาชิกทั้งหมดเท่ากับเงื่อนไขที่ และที่ยึด readjustment ยืดหยุ่นของของสถาบันผ่านการโต้ตอบกันของชีวิตที่เกี่ยวข้องเป็นประชาธิปไตยจน สังคมดังกล่าวต้องมีชนิดการศึกษาที่ให้ความสนใจในความสัมพันธ์ทางสังคม และการควบคุมบุคคล และนิสัยของจิตที่ปลอดภัยเปลี่ยนแปลงสังคมโดยไม่ต้องแนะนำโรค 3 ปรัชญาประวัติศาสตร์โดยทั่วไปการศึกษาได้พิจารณาจากแง่มุมนี้ การ Platonic พบให้เหมาะอย่างเป็นกิจจะลักษณะค่อนข้างคล้ายกับที่ระบุ แต่ซึ่งถูกทำลายในการทำงานออก โดยทำเป็นแทนแต่ละหน่วยสังคม ปัจเจกนิยมเรียกว่าการตรัสรู้ราชพบกับแนวคิดของสังคมวงกว้างที่มนุษย์ มีความคืบหน้าของแต่ละที่จะ เป็นอวัยวะที่เกี่ยวข้องกับ แต่มันขาดตัวแทนการรักษาความปลอดภัยการพัฒนาของมีเป็นหลักฐานในการตกกลับตามธรรมชาติ ปรัชญาอุดมการณ์สถาบันของศตวรรษมานี้ขาด โดยการทำให้หน่วยงานรัฐแห่งชาติ แต่ในนั้นทำจำกัดความคิดของจุดมุ่งหมายทางสังคมให้กับผู้ที่เป็นสมาชิกของหน่วยการเมืองเดียวกัน และผลิตใหม่ในความคิดของ subordination ของแต่ละบุคคลกับสถาบันการ มี 1 เป็นสายพันธุ์ที่ถูกละเลยมากใน Rousseau แนวสนับสนุนในทิศทางนี้ได้ เขาข้ามรัฐกิจการบนพื้นดินที่มันเกิดขึ้นไม่มีพลเมืองหรือคนที่มีอยู่ ภายใต้เงื่อนไขที่มีอยู่ เขาต้องการที่จะลอง สำหรับหลัง มากกว่า ในอดีต แต่มีหลายคำพูดของเขาที่ชี้ไปยังการก่อตัวของพลเมืองเป็นดาวสูง ซึ่งบ่งชี้ว่า แข่งขันของตัวเอง เป็น embodied ในเอไมล์ เป็นเพียงการชั่วคราวสุดทุจริตเวลาอนุญาตให้เขาร่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของสังคมเป็นเกณฑ์สำหรับการวิจารณ์การศึกษาและการก่อสร้างมีความหมายทางสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมาะ สองจุดที่เลือกโดยที่การวัดมูลค่าของรูปแบบของชีวิตทางสังคมที่มีขอบเขตซึ่งอยู่ในความสนใจของกลุ่มที่ใช้ร่วมกันโดยสมาชิกทุกคนของตนและความแน่นและเสรีภาพในการที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มอื่น ๆ สังคมที่ไม่พึงประสงค์ในคำอื่น ๆ เป็นหนึ่งซึ่งภายในและภายนอกตั้งค่าอุปสรรคในการมีเพศสัมพันธ์และการสื่อสารฟรีของประสบการณ์ สังคมซึ่งจะทำให้การให้การมีส่วนร่วมในการที่ดีของสมาชิกทุกคนที่เท่าเทียมกันและยึดปรับความยืดหยุ่นของสถ​​าบันผ่านการทำงานร่วมกันของรูปแบบของชีวิตที่เกี่ยวข้องที่แตกต่างกันอยู่ในระบอบประชาธิปไตยเพื่อให้ห่างไกล สังคมดังกล่าวจะต้องมีประเภทของการศึกษาซึ่งจะช่วยให้บุคคลที่สนใจส่วนบุคคลในความสัมพันธ์ทางสังคมและการควบคุมและนิสัยของจิตใจซึ่งการรักษาความปลอดภัยการเปลี่ยนแปลงทางสังคมโดยไม่ต้องแนะนำความผิดปกติ สามปรัชญาประวัติศาสตร์โดยทั่วไปของการศึกษาได้รับการพิจารณาจากมุมมองนี้ สงบก็พบว่ามีที่เหมาะอย่างเป็นทางการค่อนข้างคล้ายกับที่ระบุไว้ แต่ที่ถูกบุกรุกในการทำงานออกโดยการเรียนมากกว่าแต่ละหน่วยทางสังคม ปัจเจกที่เรียกว่าการตรัสรู้ศตวรรษที่สิบแปดพบว่าเกี่ยวข้องกับความคิดของสังคมเป็นวงกว้างในฐานะมนุษย์ที่มีความคืบหน้าของแต่ละคนจะเป็นอวัยวะ แต่มันไม่มีหน่วยงานใด ๆ สำหรับการรักษาความปลอดภัยการพัฒนาที่เหมาะในฐานะเป็นหลักฐานในการตกกลับที่มีต่อธรรมชาติ ปรัชญาอุดมการณ์สถาบันศตวรรษที่สิบเก้าที่มาขาดนี้โดยการรัฐหน่วยงานระดับชาติ แต่ในการทำเพื่อลดความคิดของจุดมุ่งหมายทางสังคมให้กับผู้ที่เป็นสมาชิกของหน่วยทางการเมืองที่เหมือนกันและแนะนำความคิดของการอยู่ใต้บังคับบัญชาของ แต่ละสถาบันการศึกษา 1 มีสายพันธุ์ที่ถูกทอดทิ้งมากในการรูสโซพุ่งสติปัญญาในทิศทางนี้คือ เขาไม่เห็นด้วยรัฐที่มีอยู่ของกิจการบนพื้นดินที่มันเกิดขึ้นไม่พลเมืองหรือคน ภายใต้เงื่อนไขที่มีอยู่เขาต้องการที่จะลองสำหรับหลังมากกว่าอดีต แต่มีคำพูดหลายแห่งซึ่งจุดของเขาในการก่อตัวของประชาชนเป็นอย่างยิ่งที่สูงขึ้นและที่ระบุว่าความพยายามของตัวเองที่เป็นตัวเป็นตนในเอมิเป็นเพียงชั่วคราวที่ดีที่สุดของการทุจริตครั้งที่ได้รับอนุญาตให้เขาวาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของสังคม เป็นเกณฑ์สำหรับการวิจารณ์ และก่อสร้างโดยเฉพาะการศึกษาสังคมในอุดมคติ จุดสองจุดที่เลือก ซึ่งจะวัดคุณค่าของรูปแบบของชีวิตสังคมในขอบเขตที่ผลประโยชน์ของกลุ่มร่วมกัน โดยสมาชิกทั้งหมด และไพบูลย์ และเสรีภาพที่โต้ตอบกับกลุ่มอื่น ๆ สังคมที่ไม่พึงประสงค์ ในคำอื่น ๆเป็นหนึ่งซึ่งภายในและภายนอกชุดอุปสรรคมีเพศสัมพันธ์ฟรีและการสื่อสารของประสบการณ์ สังคมซึ่งจะทำให้การมีส่วนร่วมในของที่ดี ของสมาชิกทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน และซึ่งยึดการยืดหยุ่นของสถาบันผ่านการปฏิสัมพันธ์ในรูปแบบต่าง ๆที่เกี่ยวข้อง ชีวิตในตอนนี้ ประชาธิปไตยเช่น สังคมจะต้องมีชนิดของการศึกษาซึ่งจะช่วยให้บุคคลที่มีความสนใจส่วนตัวในด้านความสัมพันธ์ทางสังคม และการควบคุม และนิสัยของจิตใจ ซึ่งการเปลี่ยนแปลงสังคมโดยแนะนําโรค 3 ประวัติศาสตร์ปรัชญาของการศึกษาโดยทั่วไปพิจารณาจากมุมมองนี้ โดยสงบก็พบว่ามีอุดมคติเป็นค่อนข้างใกล้เคียงกับที่ระบุไว้แต่ที่ถูกละเมิด ซึ่งทำงานโดยการเรียนมากกว่าบุคคลสังคมหน่วย ที่นิยมเรียกว่าของศตวรรษที่สิบแปดตรัสรู้พบเกี่ยวข้องกับความคิดของสังคมในวงกว้าง เป็นมนุษย์ที่มีความก้าวหน้าของแต่ละคนเป็นอวัยวะแต่มันไม่มีหน่วยงานใด ๆสำหรับการรักษาความปลอดภัยการพัฒนามันเหมาะเป็นยอดในที่ตกกลับตามธรรมชาติ ซึ่งเป็นปรัชญาของสถาบันในศตวรรษที่สิบเก้ามาขาดนี้ทำให้รัฐแห่งชาติหน่วยงาน แต่การทำอย่างนั้นทุกความคิดของเป้าหมายทางสังคมที่สมาชิกของหน่วยการเมืองเดียวกันผลิตและความคิดของการของแต่ละหน่วยงาน 1 มีมากที่ถูกทอดทิ้งเมื่อยในรูโซพุ่งสติปัญญาไปในทิศทางนี้ เขาคัดค้านสภาพกิจการบนพื้นดินที่มันเกิดขึ้นไม่ว่าประชาชนหรือคน ภายใต้เงื่อนไขที่มีอยู่ เขาต้องการที่จะลองสำหรับหลังมากกว่าเดิมแต่ก็มีหลายคำที่ชี้ถึงการก่อตัวของประชาชนเป็นอย่างยิ่ง และชี้ให้เห็นว่า ความพยายามของเขาเองเป็น embodied ในอีเมลล์เป็นเพียงที่ดีที่สุด เช่น การทุจริตของเวลาที่ได้รับอนุญาตให้เขาวาดภาพ