The voice that Meng Hao had just he

The voice that Meng Hao had just heard was exactly the same voice he had heard coming from the Furnace Lord medallion four days ago. Considering that, as well as the expressions on everyone’s faces, how could Meng Hao not come to the conclusion that… this person was none other than the illustrious Grandmaster Pill Demon.

In Meng Hao’s eyes, Grandmaster Pill Demon looked completely ordinary. He did not possess the demeanor of a transcendent being, nor did he emanate some powerful, domineering fierceness. He looked just like a regular old man.

Then… Meng Hao thought about the 200,000,000 Spirit Stones, and his mood worsened. Of course, he couldn’t mention anything about that now. Next, he thought about how he had been told to return in four days, but hadn’t been told where to go. He had rushed over to the Sect only to be forced to scramble back in the opposite direction. It had left him completely drained.

All of these depressing thoughts caused Meng Hao’s expression to flicker with a bit of anger and frustration.

Chu Yuyan looked at him and let out a light snort. She looked away, ignoring him, gazing instead at Ye Feimu. Meng Hao stood there by himself, silently.

Most of the other seven just glanced at him, and then paid him no further attention as they focused on not allowing excitement regarding the Violet Furnace Lord promotion to show on their face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงที่เมงเฮาก็ได้ยินเป็นเสียงเดียวกันว่า เขาได้ยินมาจากเหรียญพระเจ้าเตาสี่วันที่ผ่านมา พิจารณาที่ เป็นนิพจน์บนใบหน้าของทุกคน วิธีเมงเฮามาไม่ได้สรุปว่าผู้นี้คือไม่ใช่ปีศาจยา Grandmaster วิชาการอื่นได้ในสายตาเมงเฮา ปีศาจยา Grandmaster มองธรรมดาอย่างสมบูรณ์ เขาไม่มี demeanor ของการดาร หรือไม่เขาชุมนุมรุนแรงบางอย่างมีประสิทธิภาพ โดย เขาดูเหมือนเป็นคนปกติจากนั้น... เมงเฮาคิดเกี่ยวกับหินวิญญาณ 200,000,000 และอารมณ์ของเขาแย่ลง แน่นอน เขาไม่พูดถึงอะไรเกี่ยวกับที่ตอนนี้ ถัดไป เขาคิดว่า เกี่ยวกับวิธีพิจารณาการส่งคืนในสี่วัน แต่ก็ไม่ได้บอกว่า จะไป เขาได้วิ่งผ่านไปนิกายเท่านั้นที่จะถูกบังคับให้กวนไปในทิศทางตรงข้าม มันมีเหลือเขาใช้จนหมดทั้งหมดนี้ตกต่ำความคิดเกิดจากนิพจน์เมงเฮาสั่น ด้วยความโกรธและความยุ่งยากชู Yuyan มองที่เขา และให้ออก snort เป็นแสง เธอมองออกไป ละเว้น เขาเฝ้ามองแทนเย Feimu เฮา เมงยืนอยู่ที่นั่น ด้วยตัวเอง เงียบใหญ่อื่น ๆ 7 เพียง glanced ที่เขา แล้ว จ่ายเขาถึงไม่เป็นเน้นไม่ให้ตื่นเต้นเกี่ยวกับโปรโมชั่นม่วงพระเจ้าเตาจะแสดงบนใบหน้าของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงที่เม้งเฮาเคยได้ยินเพียงว่าเป็นเสียงเดียวกันเขาเคยได้ยินมาจากเตาพระเจ้าเหรียญสี่วันที่ผ่านมา พิจารณาว่าเช่นเดียวกับการแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนได้อย่างไรที่เม้งเฮาได้มาสรุปว่า ... คนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชื่อเสียงปีศาจมาสเตอร์ยา.

ในสายตาเม้งเฮาส์, แกรนด์มาสเตอร์ยาสามัญปีศาจมองอย่างสมบูรณ์ เขาไม่ได้มีความประพฤติของการเป็นพ้นเขาก็ไม่ออกมาบางส่วนที่มีประสิทธิภาพรุนแรงครอบงำ เขามองเพียงแค่เหมือนคนเก่าปกติ.

แล้ว ... เม้งเฮาคิดเกี่ยวกับ 200,000,000 วิญญาณก้อนหินและอารมณ์ของเขาแย่ลง แน่นอนว่าเขาไม่สามารถพูดถึงอะไรเกี่ยวกับว่าตอนนี้ ถัดไปเขาคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เขาได้รับการบอกว่าจะกลับมาในสี่วัน แต่ก็ไม่ได้บอกว่าจะไปที่ไหน เขาได้รีบวิ่งไปที่นิกายเท่านั้นที่จะถูกบังคับให้ต้องแย่งกลับมาอยู่ในทิศทางที่ตรงข้าม มันได้ทิ้งเขาไปหมด.

ทั้งหมดของความคิดเหล่านี้ก่อให้เกิดความตกต่ำแสดงออกเม้งเฮาจะสั่นไหวด้วยบิตของความโกรธและความยุ่งยาก.

ชู Yuyan มองไปที่เขาและให้ออก Snort แสง เธอมองออกไปโดยไม่สนใจเขาจ้องที่แทนเจ้า Feimu เม้งเฮายืนอยู่ที่นั่นด้วยตัวเองอย่างเงียบ ๆ .

ส่วนใหญ่ของอีกเจ็ดเพียงแค่เหลือบมองไปที่เขาแล้วก็จ่ายเงินให้เขาไม่มีความสนใจต่อไปในฐานะที่พวกเขามุ่งเน้นไปที่การไม่อนุญาตให้ตื่นเต้นเกี่ยวกับโปรโมชั่นสีม่วงเตาพระเจ้าที่จะแสดงบนใบหน้าของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงที่เมิ่งฮ่าวเพิ่งได้ยินเป็นเหมือนเสียงที่เขาเคยได้ยินมาจากเตาหลอมพระเหรียญ 4 วันที่ผ่านมา พิจารณาว่า ตลอดจนการแสดงออกบนใบหน้าของทุกคน ทำไมเมิงเฮาไม่ได้ข้อสรุปว่า . . . คนๆนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากมีชื่อเสียง Grandmaster ยาปีศาจใน เมงเฮาตา , Grandmaster ยาปีศาจดูเหมือนจะธรรมดา เขาไม่ได้มีพฤติการณ์ของการอยู่เหนือ หรือเขาส่งผ่านพลังบางอย่างครอบงำ , ความดุร้าย เขาหน้าตาเหมือนคนแก่ทั่วไปแล้ว . . . . . . . เมิงเฮาคิดถึง 200000000 หินวิญญาณและอารมณ์ที่แย่ลง แน่นอน เขาไม่ได้พูดเรื่องนั้นตอนนี้ ต่อไป เขาคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เขาได้บอกกลับใน 4 วัน แต่ไม่ได้บอกว่าไปที่ไหน เขาก็รีบไปพรรคเดียวต้องช่วงชิงกลับมาในทิศทางตรงกันข้าม มันได้ทิ้งเขาไว้เรียบร้อยหมดแล้วทั้งหมดของความคิดเหล่านี้ทำให้สีหน้าหดหู่เหม็ง เฮาต้องสั่นไหวกับบิตของความโกรธและความยุ่งยากชูจารย์ Yuyan มองเขาและปล่อยเสียงกรนเบาๆ เธอมองออกไป ไม่สนใจเขา จ้องแต่ที่ท่าน feimu . เมิ่งเฮ่ายืนอยู่ตรงนั้นคนเดียว เงียบๆที่สุดของอื่น ๆเจ็ดเพียงชายตามองเขา แล้วให้เขาไม่มีความสนใจจะเน้นไม่ให้ความตื่นเต้นเกี่ยวกับเตาม่วงท่านส่งเสริมให้แสดงบนใบหน้าของพวกเขา