Looking at the Brazilian parks, som

Looking at the Brazilian parks, some similarities in terms of their recent history may be
found in many European countries. For many of these nations, the development of protected areas is a relatively new phenomenon. For example, the earliest named national park
in Germany (Bayerischer Wald) was developed in 1970, and the two most recent (Eifel and
Kellerwald-Edersee) were established in 2004. Overall, its 14 national parks cover just over
1 million hectares, equivalent to 0.54% of the country’s terrestrial land mass. Similar to the
situation in Brazil, most of the German national parks are considered to be in a state of development, with the objective of reaching initial legislative or other objectives within a time
frame of 20 to 30 years (e.g., by phasing out existing uses and initiating measures to speed up
processes that lead to more natural states of vegetation). The German parks were developed
with the main objective to protect nature, but also to allow for environmental science, education, and public experience of nature. The legal basis for national parks is provided within
the federal nature conservation act, but the actual mandate for designation and implementation lies with the German federal states. This creates an interesting situation of a combined
federal–state management process, which may include both pros and cons. The alignment
of federal and state agencies may allow for a more supportive funding structure for protected
areas; however, the coordination and synchronization of efforts may be stymied. All parks
are now recognized under IUCN category II, with the objective to meet all criteria within the
above-mentioned transition period. German parks have no fees, although concessionaires do
operate in and near them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางอย่างคล้ายคลึงกันในแง่ของประวัติศาสตร์ของพวกเขาล่ามองเข้าบราซิล อาจจะ พบในหลายประเทศในยุโรป สำหรับหลายประเทศเหล่านี้ การพัฒนาของพื้นที่คุ้มครองเป็นปรากฏการณ์ค่อนข้างใหม่ ตัวอย่างเช่น แรกสุดชื่ออุทยานแห่งชาติ ในเยอรมนี (ยอมวอลด์) ได้รับการพัฒนาในปี 1970 และล่าสุดสอง (Eifel และ Kellerwald-Edersee) ก่อตั้งในปี 2004 โดยรวม สวนสาธารณะแห่งชาติ 14 ครอบคลุมมากกว่า 1 ล้านไร่ เทียบเท่ากับ 0.54% ของประเทศในภาคพื้นดินที่ดินมวล คล้ายกับการ สถานการณ์ในบราซิล ส่วนใหญ่ของอุทยานแห่งชาติเยอรมันถือว่าอยู่ในสถานะของการพัฒนา มีวัตถุประสงค์ในการเข้าถึงวัตถุประสงค์ หรือฝ่ายนิติบัญญัติเริ่มต้นภายในระยะเวลา กรอบ 20 ถึง 30 ปี (เช่น โดยการนับการใช้ที่มีอยู่ และเริ่มมาตรการเพื่อเร่ง กระบวนการที่นำไปสู่รัฐเป็นธรรมชาติของพืช) สวนเยอรมันได้รับการพัฒนา มีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อปกป้องธรรมชาติ แต่ยังอนุญาตสำหรับวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม การศึกษา และสัมผัสธรรมชาติสาธารณะ พื้นฐานทางกฎหมายสำหรับอุทยานแห่งชาติให้ไว้ภายใน รัฐบาลกลางธรรมชาติอนุรักษ์พระราชบัญญัติ แต่ข้อบังคับสำหรับการกำหนดและการใช้งานจริงอยู่กับสหพันธ์รัฐเยอรมัน สร้างสถานการณ์ที่น่าสนใจของการรวม การจัดการของภาครัฐ – รัฐกระบวนการ ซึ่งอาจรวมถึงข้อดีและข้อเสีย การจัดตำแหน่ง ของหน่วยงานของรัฐบาลกลาง และรัฐอาจอนุญาตสำหรับโครงสร้างเงินทุนสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับป้องกัน พื้นที่ อย่างไรก็ตาม การประสานงานและการซิงโครไนส์ความพยายามอาจคิดไม่ออก สวนสาธารณะทั้งหมด ขณะนี้มีการรับรู้ภายใต้ IUCN ประเภท II มีวัตถุประสงค์ให้ตรงกับเกณฑ์ทั้งหมดภายในการ ระยะเวลาการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว สวนเยอรมันมีไม่มีค่าธรรมเนียม ทำสุดรอบ ใช้ งานในห้องใกล้ กับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มองไปที่สวนสาธารณะบราซิลคล้ายคลึงกันบางอย่างในแง่ของประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของพวกเขาอาจจะ
พบได้ในหลายประเทศในยุโรป สำหรับส่วนมากของประเทศเหล่านี้การพัฒนาของพื้นที่คุ้มครองเป็นปรากฏการณ์ที่ค่อนข้างใหม่ ยกตัวอย่างเช่นอุทยานแห่งชาติที่เก่าแก่ที่สุดที่มีชื่อ
ในเยอรมนี (Bayerischer Wald) ได้รับการพัฒนาขึ้นในปี 1970 และทั้งสองล่าสุด (Eifel และ
Kellerwald-Edersee) ได้ก่อตั้งขึ้นในปี 2004 โดยรวม 14 สวนสาธารณะแห่งชาติของตนครอบคลุมเพียงกว่า
1,000,000 ไร่คิดเป็นร้อยละ 0.54% ของมวลดินบกของประเทศ คล้ายกับ
สถานการณ์ในประเทศบราซิลส่วนใหญ่ของสวนสาธารณะแห่งชาติเยอรมันได้รับการพิจารณาจะอยู่ในสถานะของการพัฒนาโดยมีวัตถุประสงค์ในการเข้าถึงเริ่มต้นการออกกฎหมายหรืออื่น ๆ วัตถุประสงค์ภายในเวลาที่
กรอบ 20 ถึง 30 ปี (เช่นโดยการยุติการใช้งานที่มีอยู่ และการเริ่มต้นมาตรการเพื่อเพิ่มความเร็วใน
กระบวนการที่นำไปสู่รัฐมากขึ้นตามธรรมชาติของพืช) สวนสาธารณะเยอรมันได้รับการพัฒนา
โดยมีวัตถุประสงค์หลักในการปกป้องธรรมชาติ แต่ยังเพื่อให้วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม, การศึกษาและประสบการณ์สาธารณะของธรรมชาติ พื้นฐานทางกฎหมายสำหรับสวนสาธารณะแห่งชาติที่มีให้ภายใน
พระราชบัญญัติอนุรักษ์ธรรมชาติกลาง แต่อาณัติที่แท้จริงสำหรับการกำหนดและการดำเนินการอยู่กับสหรัฐฯเยอรมัน นี้จะสร้างสถานการณ์ที่น่าสนใจของการรวม
กระบวนการบริหารจัดการของรัฐบาลกลางของรัฐซึ่งอาจมีทั้งข้อดีและข้อเสีย การจัดตำแหน่ง
ของหน่วยงานของรัฐบาลกลางและรัฐอาจอนุญาตให้มีโครงสร้างเงินทุนสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับการป้องกัน
พื้นที่; แต่การประสานงานและการประสานของความพยายามอาจจะขัดขวาง สวนสาธารณะทั้งหมด
ได้รับการยอมรับในขณะนี้ภายใต้หมวดหมู่ IUCN ครั้งที่สองโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นไปตามเกณฑ์ทั้งหมดภายใน
ระยะเวลาการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวข้างต้น สวนสาธารณะเยอรมันได้ไม่มีค่าธรรมเนียมแม้ว่าผู้รับสัมปทานไม่
ดำเนินการในและใกล้พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดูสวนสาธารณะบราซิล มีความคล้ายคลึงกันในแง่ของประวัติศาสตร์ของพวกเขา อาจจะพบในประเทศในยุโรปหลาย หลายประเทศเหล่านี้มีการพัฒนาพื้นที่เป็นปรากฏการณ์ค่อนข้างใหม่ ตัวอย่าง แรกชื่อ อุทยานแห่งชาติในเยอรมัน ( Bayerischer Wald ) ถูกพัฒนาขึ้นในปี 1970 และสองล่าสุด ( ไอเฟลและkellerwald edersee ) ก่อตั้งขึ้นในปี 2004 โดยรวมมี 14 อุทยานแห่งชาติครอบคลุมเพียง1 ล้านไร่ คิดเป็น 0.54 % ของมวลที่ดินของประเทศบก คล้ายกับสถานการณ์ในบราซิล , ที่สุดของเยอรมันอุทยานแห่งชาติถือว่าอยู่ในสถานะของการพัฒนา โดยมีวัตถุประสงค์ของการเข้าถึงเริ่มต้นการออกกฎหมายหรือวัตถุประสงค์อื่น ๆ ภายในเวลากรอบของ 20 ถึง 30 ปี ( เช่น โดยยุติการใช้มาตรการเดิมออกและเริ่มต้นเร็วขึ้นกระบวนการที่นำไปสู่ธรรมชาติหลายรัฐของพืช ) ที่จอดรถเยอรมันได้ถูกพัฒนาขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อปกป้องธรรมชาติ แต่ยังช่วยให้วิทยาศาสตร์ การศึกษา สิ่งแวดล้อม และสาธารณะของธรรมชาติ กฎหมายพื้นฐานเพื่อให้ภายในอุทยานแห่งชาติกฎหมายอนุรักษ์ธรรมชาติของรัฐบาลกลาง แต่อาณัติจริงสำหรับการออกแบบและการดำเนินการอยู่ กับ เยอรมัน สหรัฐอเมริกา นี้จะสร้างสถานการณ์ที่น่าสนใจของรวมกระบวนการการจัดการของรัฐและรัฐบาลกลาง ซึ่งอาจมีทั้งข้อดีและข้อเสีย การจัดตําแหน่งของหน่วยงานของรัฐบาลกลางและรัฐอาจช่วยให้โครงสร้างเงินทุนสนับสนุนสำหรับการป้องกันพื้นที่ อย่างไรก็ตาม การประสานงานและประสานความพยายามอาจจะ stymied . ที่สวนสาธารณะตอนนี้ได้รับการยอมรับภายใต้ IUCN ประเภท II โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ตรงกับเกณฑ์ทั้งหมดภายในนอกจากนี้การเปลี่ยนระยะเวลา สวนสาธารณะเยอรมันไม่มีค่าธรรมเนียม แต่ผู้รับสัมปทานทำดำเนินการในและใกล้กับพวกเขา