To envisage politics as a rational

To envisage politics as a rational process of negotiation among
individuals is to obliterate the whole dimension of power and
antagonism - what I call 'the political' - and thereby completely miss it
nature. It is also to neglect the predominant role of passions as moving
forces of human conduct. Furthermore, in the field of politics, it is
groups and collective identities that we encounter, not isolated
individuals, and its dynamics cannot be apprehended by reducing it to
individual calculations. This has devastating consequences for the
liberal approach since, as Freud has taught us, while self-advantage
may in certain circumstances be an important motivation for the
isolated individual, it very seldom determines the conduct of groups. It
is not necessary to endorse entirely Schmitf s conception of the
political in order to concede the strength of his point when he exposes
the shortcomings of a view that presents politics as a neutral domain
insulated from all the divisive issues that exist in the private realm. The
liberal claim that a universal rational consensus could be produced by
an undistorted dialogue, and that free public reason could guarantee
the impartiality of the state, is only possible at the cost of denying the
irreducible antagonistic element present in social relations, and this
can have disastrous consequences for the defence of democratic
institutions. To negate the political does not make it disappear, it only
leads to bewilderment in the face of its manifestations and to
impotence in dealing with them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การมองเห็นการเมืองไอทีเป็นขั้นตอนการเจรจาต่อรองระหว่างเชือดบุคคลที่จะลบล้างขนาดทั้งหมดของพลังงาน และ-อะไรผมเรียก 'การเมือง' - antagonism และพลาดจึงสมบูรณ์ธรรมชาติ มีการละเลยบทบาทกันของจิตใจเป็นการย้ายกองกำลังของมนุษย์ นอกจากนี้ ในเมือง เป็นกลุ่มและรหัสประจำตัวรวมที่เราพบ ไม่แยกต่างหากบุคคล และพลศาสตร์ของไม่สามารถเข้าใจได้ โดยการลดการคำนวณแต่ละ มีผลทำลายล้างในการแนวทางเสรีนิยมตั้งแต่ เป็น Freud ได้สอนเรา ในขณะที่ตนเอง advantageในบางกรณีอาจมีแรงจูงใจสำคัญสำหรับการบุคคลแยก มากค่อยกำหนดจรรยาบรรณของกลุ่ม มันไม่จำเป็นต้องรับรองความคิด s Schmitf ของทั้งหมดการเมืองการยอมรับความแข็งแรงของจุดของเขาเมื่อเขายอมให้ของมุมมองที่แสดงการเมืองโดเมนเป็นกลางฉนวนจากปัญหา divisive ทั้งหมดที่มีอยู่ในอาณาจักรส่วนตัว ที่เรียกร้องเสรีที่ฉันทามติเชือดสากลสามารถผลิตได้ด้วยสามารถรับประกันการโต้ undistorted และเหตุผลที่สาธารณะฟรีบรรษัทภิบาลของรัฐ ได้เฉพาะค่าการปฏิเสธการองค์ที่เป็นปรปักษ์อย่างต่ำอยู่ในความสัมพันธ์ทางสังคม และนี้สามารถมีผลกระทบอย่างรุนแรงป้องกันประชาธิปไตยสถาบัน การยกเลิกการเมืองทำให้มันหายไป มันเท่านั้นนำไป bewilderment หน้าของลักษณะ และการภาวะในการจัดการกับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะมองเห็นการเมืองเป็นกระบวนการเหตุผลของการเจรจาต่อรองระหว่าง
บุคคลคือการหักล้างทั้งมิติของอำนาจและ
การเป็นปรปักษ์กัน - สิ่งที่ผมเรียก 'การเมือง' - และจึงสมบูรณ์พลาด
ธรรมชาติ นอกจากนี้ยังจะละเลยบทบาทเด่นของความสนใจการย้าย
กองกำลังของการปฏิบัติของมนุษย์ นอกจากนี้ในด้านของการเมืองมันเป็น
กลุ่มและอัตลักษณ์ร่วมที่เราพบไม่แยก
บุคคลและการเปลี่ยนแปลงที่ไม่สามารถจับได้โดยการลดการ
คำนวณของแต่ละบุคคล นี้มีผลกระทบที่ร้ายแรงสำหรับ
แนวทางเสรีนิยมเนื่องจากเป็นฟรอยด์ได้สอนเราในขณะที่ตัวเองได้เปรียบ-
ในบางสถานการณ์อาจจะเป็นแรงจูงใจที่สำคัญสำหรับ
แต่ละแยกก็ไม่ค่อยจะเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของกลุ่ม มัน
ไม่จำเป็นที่จะรับรองทั้งหมดคิด Schmitf ของ
ทางการเมืองเพื่อที่จะยอมรับความแข็งแรงของจุดของเขาเมื่อเขา exposes
ข้อบกพร่องของมุมมองที่นำเสนอการเมืองเป็นโดเมนเป็นกลาง
ฉนวนจากทุกปัญหาแตกแยกที่มีอยู่ในดินแดนส่วนตัว
เรียกร้องเสรีนิยมที่สอดคล้องเหตุผลสากลจะได้รับการผลิตโดย
การเจรจาบิดเบือนและว่าเหตุผลที่สาธารณะสามารถรับประกัน
ความเป็นกลางของรัฐที่จะเป็นไปได้ที่ค่าใช้จ่ายของการปฏิเสธ
ลดลงธาตุปฏิปักษ์ในความสัมพันธ์ทางสังคมและสิ่งนี้
สามารถมี ผลกระทบร้ายแรงสำหรับการป้องกันของประชาธิปไตย
สถาบัน เพื่อคัดค้านทางการเมืองไม่ได้ทำให้มันหายไปก็เพียง
นำไปสู่ความสับสนในการเผชิญกับอาการของมันและ
ความอ่อนแอในการจัดการกับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อพิจารณาการเมืองเป็นตามกระบวนการของการเจรจาต่อรองระหว่าง
บุคคลคือลบทั้งมิติของอำนาจและกัน
- สิ่งที่ผมเรียก ' การเมือง ' - และจึงสมบูรณ์พลาด
ธรรมชาติ นอกจากนี้ยังละเลยบทบาทเด่นของอารมณ์การย้าย
กําลังของพฤติกรรมมนุษย์ นอกจากนี้ ในด้านการเมือง มันเป็นอัตลักษณ์ร่วม
และกลุ่มที่เราพบไม่แยก
บุคคล , และการเปลี่ยนแปลงจะถูกลดไป
การคำนวณแต่ละบุคคล นี้มีผลทำลาย
เสรีนิยมแนวทางตั้งแต่เป็นฟรอยด์ได้สอนเรา ในขณะที่
ประโยชน์ตนเองอาจในบางสถานการณ์เป็นแรงจูงใจสำคัญสำหรับ
แยกแต่ละตัว มันไม่ค่อยเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของกลุ่ม มัน
ไม่จําเป็นต้องรับรองทั้งหมด schmitf s ความคิดของ
ทางการเมืองเพื่อที่จะยอมรับความแข็งแกร่งของจุดของเขาเมื่อเขา exposes
ข้อบกพร่องของมุมมองที่แสดงการเมืองในฐานะเป็นกลางโดเมน
ฉนวนจากทั้งหมดแบ่งปัญหาที่อยู่ในอาณาจักรส่วนตัว
เสรีนิยมอ้างว่าเหตุผลที่ผลิตโดยฉันทามติสากลได้มีการหารือ undistorted
,และที่เหตุผลสาธารณะฟรีสามารถรับประกัน
ความเป็นอิสระของรัฐ เป็นเพียงที่เป็นไปได้ที่ค่าใช้จ่ายของการปฏิเสธ
ธาตุลดปฏิปักษ์ปัจจุบันในความสัมพันธ์ทางสังคม และนี้
จะมีผลร้ายเพื่อป้องกันสถาบันประชาธิปไตย

เพื่อปฏิเสธการเมืองไม่ได้ทำให้มันหายไป มันแค่
นำไปสู่ความฉงนสนเท่ห์ในหน้าของอาการ

และความอ่อนแอในการจัดการกับพวกเขา