Examples of linguistic approaches t

Examples of linguistic approaches that apply to all children are given by Myhill (Chapter Six) regarding grammar and children’s writing; Sealey (Chapter Seven) regarding corpus linguistics; Smith (Chapter Eight) regarding story-book reading; Jajdelska (Chapter Nine) regarding the concept of narrator; Moss (Chapter Ten) regarding children’s constructions of being a reader; Nunes and Bryant (Chapter Eleven) regarding morphology; Rickets, Cocksey and Nation (Chapter Twelve) regarding reading comprehension, and Lefstein and Snell (Chapter Thirteen) regarding classroom dialogue. Apel, Wilson-Fowler and Masterson (Chapter Seventeen) give a particularly helpful example relating to spelling, where techniques used with all children are augmented for those with SLC difficulties, and where continuity is evident. Applying linguistics can help teachers to analyse child progress towards literacy and to identify appropriate learning and teaching points. And applying this sound grasp of linguistics to the needs of children with SLC difficulties becomes an extension of general teaching approaches, rather than a separate and novel approach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างของแนวทางภาษาศาสตร์ที่ใช้กับเด็กทุกคนจะได้รับ โดย Myhill (บทที่ 6) เกี่ยวกับไวยากรณ์และการเขียนของเด็ก Sealey (หมวด 7) เกี่ยวกับภาษาศาสตร์คอร์พัสคริ สมิธ (หมวด 8) เกี่ยวกับเรื่องหนังสืออ่าน Jajdelska (หมวด 9) เกี่ยวกับแนวคิดของ'ผู้บรรยาย'; มอส (บทที่สิบ) เกี่ยวกับก่อสร้างเด็กการ อ่าน Nunes และไบรอันท์ (บทคถูก) เกี่ยวกับสัณฐานวิทยา Rickets, Cocksey และประเทศ (บทที่สิบสอง) เกี่ยวกับการทำความ เข้าใจในการอ่าน และ Lefstein และเซี (บท Thirteen) เกี่ยวกับบทสนทนาในห้องเรียน บุนอเพล ฟาวเลอร์ Wilson Masterson (Seventeen บท) ให้เป็นตัวอย่างประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการสะกด เทคนิคที่ใช้กับเด็กทุกคนจะออกเมนต์สำหรับผู้ที่มีความยากลำบากของ SLC และความต่อเนื่องเห็นได้ชัด ใช้ภาษาศาสตร์สามารถช่วยครูวิเคราะห์ความคืบหน้าเด็กไปวัด และการเรียนรู้ และสอนจุดที่เหมาะสม และใช้ความเข้าใจภาษาศาสตร์นี้เสียงกับความต้องการของเด็กที่มีความยากลำบากของ SLC จะ ขยายวิธีสอนทั่วไป มากกว่าวิธีแยก และนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างของวิธีการทางภาษาศาสตร์ที่ใช้กับเด็กทุกคนจะได้รับจาก Myh​​ill (บทที่หก) เรื่องไวยากรณ์และการเขียนของเด็ก; Sealey (บทที่เซเว่น) เกี่ยวกับภาษาศาสตร์คลัง; สมิ ธ (บทที่แปด) เกี่ยวกับเรื่องการอ่านหนังสือ; Jajdelska (บทที่เก้า) เกี่ยวกับแนวคิดของผู้บรรยาย; มอสส์ (บทที่สิบ) เกี่ยวกับการก่อสร้างของเด็ก ๆ เป็นผู้อ่าน; Nunes และไบรอันท์ (บทที่สิบเอ็ด) เกี่ยวกับลักษณะทางสัณฐานวิทยา; โรคกระดูกอ่อน, Cocksey และเนชั่น (บทที่สิบสอง) เกี่ยวกับการเข้าใจในการอ่านและ Lefstein และปราดเปรื่อง (บทที่สิบสาม) การเจรจาเกี่ยวกับการสอนในชั้นเรียน Apel, วิลสันฟาวเลอร์และ Masterson (บทที่สิบเจ็ด) ให้เป็นตัวอย่างที่เป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการสะกดคำที่เทคนิคที่ใช้กับเด็กทุกคนจะยิ่งสำหรับผู้ที่มีความยากลำบาก SLC และที่ต่อเนื่องเห็นได้ชัด การประยุกต์ใช้ภาษาศาสตร์สามารถช่วยครูในการวิเคราะห์ความก้าวหน้าของบุตรที่มีต่อความรู้และการเรียนรู้ที่จะระบุจุดที่เหมาะสมและการเรียนการสอน และการประยุกต์ใช้นี้เข้าใจเสียงของภาษาศาสตร์กับความต้องการของเด็กที่มีความยากลำบาก SLC จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนการสอนวิธีการทั่วไปมากกว่าวิธีการที่แยกต่างหากและนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างของวิธีการทางภาษาศาสตร์ที่ใช้กับเด็กทุกคน จะได้รับ โดย มายฮิล ( บทที่ 6 ) เกี่ยวกับไวยากรณ์และเด็กการเขียน ซีลีย์ ( บทที่ 7 ) ด้านภาษาศาสตร์คลังข้อมูล ; สมิธ ( บทที่ 8 ) เกี่ยวกับการอ่านหนังสือเรื่องราว jajdelska ( บทที่ 9 ) เกี่ยวกับแนวคิดของผู้บรรยาย ; มอส ( บทที่ 10 ) เกี่ยวกับการก่อสร้างของเด็ก ถูกอ่าน ;นูนส์ และ ไบรอันต์ ( บทที่ 11 ) เกี่ยวกับสัณฐานวิทยา ; โรคกระดูกอ่อน , cocksey และประเทศชาติ ( ตอนที่ 12 ) ด้านการอ่านเพื่อความเข้าใจและ lefstein นล ( บทที่ 13 ) และเกี่ยวกับการสนทนาในชั้นเรียน สาย , วิลสัน ฟาวเลอร์ และ แมสเตอร์สัน ( ตอนที่ 17 ) ให้ตัวอย่างที่เป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการสะกดซึ่งเทคนิคที่ใช้กับเด็กทุกคนเป็นปริซึมที่ SLC ความยากลำบากและที่ต่อเนื่องจะเห็นชัด การประยุกต์ใช้ภาษาศาสตร์ช่วยให้ครูสามารถวิเคราะห์ความก้าวหน้าเด็กต่อความรู้และการเรียนรู้ที่เหมาะสมและเพื่อระบุจุดที่สอนและใช้ความเข้าใจนี้เสียงของภาษาศาสตร์เพื่อความต้องการของเด็กกับ SLC ปัญหากลายเป็นส่วนขยายของวิธีสอนทั่วไป แทนที่จะแยกและวิธีการใหม่