Katsura Funakoshi takes inspiration

Katsura Funakoshi takes inspiration for his contemporary sculpture from Japanese temple portrait sculptures of the Kamakura period (1185–1333). Describing one of Funakoshi’s figurative works in Art in America in 1995, Robert Tatlin personified the image: “She seems to exist simultaneously in time and out of time, creating a real presence that is here with us, and yet somewhere else entirely.” It is striking that art writers, when they write about Funakoshi, frequently refer to single works as though they were individuals, rather than addressing the body of work as a whole. This is probably because they are such convincing individuals. In the New York Times in 1990, Michael Brenson wrote: “Like the other figures in this show, he seems entirely Japanese, capable of being anything he wants to be—yet what is he and what world does he ultimately belong to? In most of the figures, the wood is cracking, so the people seem to have fault lines through them. Knots within the wood punctuate the figures in unexpected places. The figures may have been born of nature, but they are now at odds with it. Some very important key has been lost.” Funakoshi told Constance Lewallen, in a 1990 interview, that he creates his figures by looking for tension. “I’m interested in human existence, a statement concerning humanity. The material I use is important. I am seeking the perfect tension or moment between the material and the image.”

Katsura Funakoshi was born in Morioka City, Iwate, Japan, in 1951. He grew up spending many hours in the sculpture studio of his father, Yasutake Funakoshi, who is well known in Japan for his work in stone and bronze. Funakoshi did not find either stone or bronze sympathetic, but took to carving wood. He earned a BA in 1975 from the Tokyo University of Art and Design and an MA from the Tokyo National University of Fine Arts and Music in 1977.

Funakoshi had his first solo show in 1982 at Gallery Okabe in Tokyo, Japan. In 1986 he won a scholarship to live and work in London for a year. He has said that he identifies more with English figurative painters like Lucien Freud and David Hockney than with Japanese sculptors, so the trip was important for him. In 1994 he joined Annely Juda Fine Art in London. In 1998 Funakoshi represented Japan in the Venice Biennale, and in 1989 he represented his country in the Sao Paulo Biennial. Crown Point Press published etching projects with him in 1990, 1993, and 1998. In 1993 he had a solo show at the Museum of Modern Art, Kamakura, Japan, and in 1997 was honored with the eighteenth Hirakushi Denchu Prize. His work is in many public collections including those of the Metropolitan Museum of Art, New York, the Museum Wiesbaden, Germany, and the Museum of Contemporary Art, Tokyo. Katsura Funakoshi lives and works in Tokyo. He is represented by Annely Juda Fine Art, London, and Nishimura Gallery, Tokyo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คัตสึระ Funakoshi ใช้แรงบันดาลใจให้เขาปั้นร่วมสมัยจากประติมากรรมภาพญี่ปุ่นวัดระยะเวลาคามาคุระ (1185-1333) อธิบายของ Funakoshi รูปทำงานศิลปะในอเมริกาในปี 1995 โรเบิร์ต Tatlin personified ภาพ: "เธอดูเหมือนจะมีอยู่พร้อมกัน ในเวลา และ นอก เวลา การสร้างสถานะที่แท้จริงที่อยู่ที่นี่กับเรา และยังไม่ ได้ที่อื่นทั้งหมด" มันจะโดดเด่นที่ผู้เขียนศิลปะ เมื่อพวกเขาเขียนเกี่ยวกับ Funakoshi บ่อยหมายถึงทำงานที่เดียวแม้ว่าบุคคล แทนที่จัดการกับร่างกายทำงานทั้งหมดของ ทั้งนี้อาจ เพราะพวกเขาเป็นบุคคลที่น่าเชื่อถือดังกล่าว ในนิวยอร์กไทม์สในปี 1990 ไมเคิล Brenson เขียน: "เหมือนอื่น ๆ ตัวเลขในรายการนี้ เขาดูเหมือนว่าญี่ปุ่นทั้งหมด สามารถอะไรอยากได้ — แต่เขาคืออะไรและโลกอะไรไม่เขาในที่สุดเป็นของ ในส่วนของตัวเลข ไม้แตก ดังนั้นคนที่ดูเหมือนจะ มีบรรทัดข้อบกพร่องผ่านพวกเขา นอตภายในไม้เพื่อคั่นตัวเลขในสถาน ตัวเลขอาจต้องเกิดธรรมชาติ แต่พวกเขาก็ขัดแย้งกับมัน สำคัญสำคัญมากบางอย่างได้สูญหายไป" Funakoshi บอก Constance Lewallen ในการสัมภาษณ์ปี 1990 ว่า เขาสร้างตัวเลขของเขา โดยความตึงเครียด "ฉันสนใจในมนุษย์ดำรงอยู่ คำสั่งที่เกี่ยวข้องกับมนุษยชาติ วัสดุที่ใช้เป็นสำคัญ ฉันกำลังมองหาความตึงเครียดหรือช่วงเวลาระหว่างวัสดุและรูปแบบ"คัตสึระ Funakoshi เกิดในเมืองโมริโอกะ อิวาเตะ ญี่ปุ่น ในปี 1951 เขาเติบโตค่าใช้จ่ายหลายชั่วโมงในสตูดิโอประติมากรรมของพ่อ Yasutake Funakoshi ที่เป็นที่รู้จักในญี่ปุ่นงานหินและสำริด Funakoshi ไม่พบหินหรือบรอนซ์เห็นอกเห็นใจ แต่การแกะสลักไม้ เขาได้รับการบาในปี 1975 จากมหาวิทยาลัยโตเกียวศิลปะ และการออกแบบ และการ MA จากโตเกียวชาติมหาวิทยาลัยศิลปากรและเพลงในปี 1977Funakoshi มีเดี่ยวครั้งแรกของเขาที่แสดงในปี 1982 ที่ Okabe Gallery ในโตเกียว ญี่ปุ่น ในปี 1986 เขาได้รับรางวัลทุนการศึกษาอยู่ และทำงานในลอนดอนปี เขาได้กล่าวว่า เขาระบุขึ้นกับอังกฤษรูปจิตรกรอังกฤษ Lucien และ David Hockney กว่ากับประติมากรที่ญี่ปุ่น ดังนั้นการเดินทางเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขา ในปี 1994 เขาได้เข้าร่วม Annely Juda Fine Art ในลอนดอน ในปี 1998 Funakoshi แสดงญี่ปุ่นใน Biennale เวนิส และในปี 1989 เขาเป็นตัวแทนประเทศของเขาในเซาเปาโลล้มลุก กดจุดมงกุฎเผยแพร่โครงการแกะสลักกับเขา ในปี 1990, 1993, 1998 ในปี 1993 เขาเดียวที่แสดงที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ คามาคุระ ญี่ปุ่น และในปี 1997 ได้รับเกียรติกับรางวัล Denchu Hirakushi สิบแปด งานของเขาอยู่ในคอลเลกชันสาธารณะจำนวนมากรวมทั้งนครพิพิธภัณฑ์ศิลปะ นิวยอร์ก วีสบาเดนพิพิธภัณฑ์ เยอรมนี และพิพิธภัณฑ์ ศิลปะร่วมสมัย โตเกียว คัตสึระ Funakoshi ชีวิต และทำงานในโตเกียว เขาถูกแทนที่ ด้วย Annely Juda ศิลปะ และ แกลเลอรี่นิชิมูระ โตเกียว ลอนดอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คัตสึระโกชิใช้แรงบันดาลใจสำหรับประติมากรรมร่วมสมัยของเขาจากวัดญี่ปุ่นประติมากรรมภาพของคามาคูระ (1185-1333) อธิบายหนึ่งในผลงานเป็นรูปเป็นร่างโกชิในศิลปะในอเมริกาในปี 1995 โรเบิร์ต Tatlin เป็นตัวเป็นตนภาพ: "เธอดูเหมือนว่าจะมีอยู่พร้อมกันในเวลาและนอกเวลาการสร้างสถานะที่แท้จริงที่อยู่ที่นี่กับเราและยังที่อื่นอย่างสิ้นเชิง." มัน เป็นที่โดดเด่นว่านักเขียนศิลปะเมื่อพวกเขาเขียนเกี่ยวกับโกชิมักอ้างถึงผลงานเดียวเป็นว่าพวกเขาเป็นบุคคลที่อยู่มากกว่าการทำงานของร่างกายโดยรวม นี่อาจจะเป็นเพราะพวกเขาเป็นบุคคลที่น่าเชื่อถือดังกล่าว ในนิวยอร์กไทม์สในปี 1990 ไมเคิล Brenson เขียน: "เช่นเดียวกับตัวเลขอื่น ๆ ในการแสดงนี้เขาดูเหมือนว่าญี่ปุ่นทั้งหมดสามารถเป็นอะไรก็ได้ที่เขาอยากจะเป็นยังเป็นสิ่งที่เขาและสิ่งที่โลกไม่ท้ายที่สุดเขาก็เป็นของใคร? ในส่วนของตัวเลขไม้จะแตกดังนั้นคนที่ดูเหมือนจะมีเส้นผ่านพวกเขา นอตภายในไม้เว้นวรรคตัวเลขในสถานที่ที่ไม่คาดคิด ตัวเลขอาจจะเกิดจากธรรมชาติ แต่ตอนนี้พวกเขาขัดแย้งกับมัน บางสิ่งที่สำคัญมากที่สำคัญได้รับการสูญหาย. "โกชิบอกว่าคอนสแตนซ์ Lewallen ในการสัมภาษณ์ปี 1990 ว่าเขาจะสร้างตัวเลขของเขาโดยการมองหาตึงเครียด "ผมสนใจในการดำรงอยู่ของมนุษย์คำสั่งที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ วัสดุที่ผมใช้เป็นสิ่งสำคัญ ฉันกำลังมองหาที่สมบูรณ์แบบหรือความตึงเครียดระหว่างช่วงเวลาวัสดุและภาพ. "

คัตสึระโกชิเกิดในโมริโอกะเมืองอิวาเตะญี่ปุ่นในปี 1951 เขาเติบโตขึ้นมาใช้เวลาหลายชั่วโมงในสตูดิโอรูปปั้นของบิดาของเขา Yasutake โกชิซึ่งเป็น ที่รู้จักกันดีในประเทศญี่ปุ่นสำหรับการทำงานของเขาในหินและสำริด โกชิไม่พบทั้งหินหรือบรอนซ์ขี้สงสาร แต่เอาไปแกะสลักไม้ เขาได้รับปริญญาตรีในปี 1975 จากมหาวิทยาลัยโตเกียวศิลปะและการออกแบบและปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติโตเกียววิจิตรศิลป์และดนตรีในปี 1977

โกชิได้แสดงเดี่ยวครั้งแรกของเขาในปี 1982 ที่หอศิลป์ Okabe กรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่น ในปี 1986 เขาได้รับรางวัลทุนการศึกษาเพื่อชีวิตและการทำงานในลอนดอนสำหรับปี เขาบอกว่าเขาระบุเพิ่มเติมกับจิตรกรเป็นรูปเป็นร่างภาษาอังกฤษเช่นลูเชียนฟรอยด์และเดวิด Hockney กว่ากับประติมากรชาวญี่ปุ่นเพื่อให้การเดินทางเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขา ในปี 1994 เขาได้เข้าร่วมศิลปะ Annely Juda วิจิตรในลอนดอน ในปี 1998 โกชิเป็นตัวแทนของประเทศญี่ปุ่นในเวนิซ Biennale และในปี 1989 เขาเป็นตัวแทนของประเทศในเซาเปาลูล้มลุก จุดยอดตีพิมพ์ข่าวโครงการแกะสลักกับเขาในปี 1990, 1993 และปี 1998 ในปี 1993 เขาได้แสดงเดี่ยวที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่คามาคูญี่ปุ่นและในปี 1997 เป็นเกียรติกับรางวัลที่สิบแปด Hirakushi Denchu ผลงานของเขาอยู่ในคอลเลกชันของประชาชนจำนวนมากรวมทั้งบรรดาของพิพิธภัณฑ์ศิลปะ Metropolitan, New York, พิพิธภัณฑ์วีสบาเดินเยอรมนีและพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยโตเกียว คัตสึระโกชิอาศัยและทำงานอยู่ในกรุงโตเกียว เขาเป็นตัวแทนจาก Annely Juda Fine Art, ลอนดอนและ Nishimura แกลลอรี่โตเกียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คัตสึระจากจะเป็นแรงบันดาลใจสำหรับประติมากรรมร่วมสมัยของเขาจากประติมากรรมภาพเหมือนวัดของญี่ปุ่นสมัยคามาคุระ ( 1185 ( 1333 ) อธิบายหนึ่งเป็นการเปรียบเทียบผลงานศิลปะจากอเมริกาในปี 1995 , โรเบิร์ต tatlin personified ภาพ : " ดูเหมือนเธอจะเกิดขึ้นพร้อมกันในเวลาออกเวลา , สร้างสถานะที่แท้จริงที่คือที่นี่กับเรา แต่ที่อื่นทั้งหมด . " มันโดดเด่นที่ศิลปะนักเขียน เมื่อพวกเขาเขียนเกี่ยวกับจาก บ่อยดูผลงานเดี่ยวราวกับว่าพวกเขาเป็นบุคคล แทนที่จะแก้ไขการทำงานของร่างกายโดยรวม นี้อาจเป็นเพราะพวกเขาเป็นบุคคลที่น่าเชื่อถือเช่น ในหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทม์สใน 1990 , ไมเคิล brenson wrote : " เช่นเดียวกับตัวเลขอื่นๆในรายการนี้ เขาดูทั้งญี่ปุ่น สามารถ เป็น อะไรที่เขาต้องการ แต่สิ่งที่เขาเป็นและสิ่งที่โลกเขาสุดเป็นของ ? ในส่วนของตัวเลข ไม้จะแตก ดังนั้น คนที่ดูเหมือนมีเส้นความผิดผ่านพวกเขา ปมในไม้เน้นตัวเลขในสถานที่ที่ไม่คาดคิด ตัวเลขอาจจะเกิดจากธรรมชาติ แต่ตอนนี้พวกเขากำลังที่ไม่เห็นด้วยกับมัน บางอย่างที่สำคัญมากที่สำคัญหายไป " จากบอกคอนสแตนซ์ lewallen ใน 1990 สัมภาษณ์ ว่าเขาสร้างร่างของเขาโดยการมองหาแรง " ผมสนใจในตัวตนของมนุษย์ แถลงการณ์เกี่ยวกับมนุษยชาติ วัสดุที่ใช้เป็นสำคัญ ฉันกำลังมองหาที่สมบูรณ์แบบความตึงเครียดหรือช่วงเวลาระหว่างวัสดุและภาพ .คัตสึระจากเกิดในเมืองโมริโอกะ ซึ่ง ญี่ปุ่น ใน 1951 . เขาเติบโตขึ้น ใช้เวลาหลายชั่วโมงในประติมากรรมสตูดิโอของบิดาของเขา yasutake จากที่รู้จักกันดีในญี่ปุ่นสำหรับงานของเขาในหินและทองแดง จากไม่เจอทั้งหิน หรือ บรอนซ์ ขี้สงสาร แต่ก็ไม้แกะสลัก เขาได้รับปริญญาในปี 1975 จากศิลปะและการออกแบบมหาวิทยาลัยโตเกียว และมาจากโตเกียว มหาวิทยาลัยแห่งชาติของศิลปะและดนตรีใน 1977จากเคยแสดงเดี่ยวครั้งแรกของเขาในปี 1982 ที่หอศิลป์โอคาเบะในโตเกียว , ญี่ปุ่น ในปี 1986 เขาได้รับรางวัลทุนการศึกษาที่จะอาศัยและทำงานในลอนดอนปี เขาได้กล่าวว่าเขาระบุเพิ่มเติมกับจิตรกรเช่น ลูเซียน ฟรอยด์ศึกษาภาษาอังกฤษและเดวิดฮอคนีย์กว่ากับประติมากรชาวญี่ปุ่น ดังนั้นการเดินทางเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขา ในปี 1994 เขาได้เข้าร่วม annely ยูดาห์ศิลปะในลอนดอน ในปี 1998 จากเป็นตัวแทนญี่ปุ่นใน Biennale เวนิส และในปี 1989 เขาเป็นตัวแทนของประเทศของเขาในเซาเปาลูล้มลุก . จุดยอดกดเผยแพร่ภาพโครงการกับเขาในปี 1990 , 1993 และปี 1998 ในปี 1993 เขาได้แสดงโชว์ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ , Kamakura , ญี่ปุ่น , และในปี 1997 ได้รับเกียรติกับ hirakushi denchu 18 รางวัล งานของเขาอยู่ในคอลเลกชันสาธารณะมากมายรวมทั้งพิพิธภัณฑ์ศิลปะ , นิวยอร์ก , พิพิธภัณฑ์วีสบาเดิน , เยอรมนี และ พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยโตเกียว คัตสึระจากชีวิตและทำงานในโตเกียว เขาจะแสดง annely ยูดาห์ศิลปะ , ลอนดอน และ นิชิมูระ แกลเลอรี่ , โตเกียว