flipped out (1)Side palace hall.Whe

flipped out (1)

Side palace hall.

When Su Luo entered, the Empress had just sat upright in the seat of honor, watching her with a tranquil gaze.

Su Luo did not pay her respects, the corner of her mouth merely rose slightly, not showing any weakness as she welcomed the Empress’s gaze.

The Empress held the fragrant tea, carelessly tasting it and giving Su Luo the cold shoulder.

But unlike her appearance, in her mind, she was not this inattentive. On the contrary, with regards to this Su Luo, she was somewhat suspicious.

The Empress couldn’t remember the last time she had seen Su Luo, but in her impression, the previously Su Luo was stupid, timid, and couldn’t be brought out in public.

However, the Su Luo right now calmly stood there, because of the backlighting, her entire figure seemed blurred and hazy.

So unperturbed, unhurried and calm, that temperament and atmosphere, was more noble and steady than a princess raised by the Royal Family.

When the Empress was sizing up Su Luo, Su Luo was also inwardly pondering.

This Empress appeared gentle and harmless on the surface, but that pair of eyes flashed with a sharp coldness from time to time, was seen through by Su Luo.

Su Luo understood very clearly that the Empress did not like her. The Empress calling her out alone was definitely to deliberately make things difficult for her. But, why would she be worried? In any case, she also didn’t like the Empress.

If she was to be polite, then fine, but if she deliberately made it difficult for her, then Su Luo was not a pushover that could easily be pinched as the hostess wished.

The Empress saw Su Luo staying calm, and she couldn’t help but feel somewhat smothered in her heart, becoming increasingly unhappy with Su Luo.

“Sit.” Under the gazing eyes that were opened wide to stare narrowly at her, in the end, it was still the Empress who spoke first to break the silence.

“Thank the Empress for granting a seat.” Su Luo, neither servile nor obsequious, made her salutations, and then she sat down as if it was her right.

Afterwards, naturally, it was a face-to-face with the Empress, silent staring contest.

The Empress’s long, shapely eyebrows wrinkled slightly.

This loathsome girl that didn’t know what was good for her, actually thought she was someone of importance. She actually went so far as to learn Nangong Liuyun’s mannerism.

Although the Empress was annoyed in her heart, but she had to request something from her, so she couldn’t embarrass the person too much. One could only see her lightly glance at Su Luo: “I heard that the Crown Prince owes you a lot of green-colored crystal stones?”

“Yes.” Su Luo replied concisely.

“You have a lot of guts ah, daring to challenge the Crown Prince. Even if your father came, he also doesn’t have this much guts.” The corner of the Empress’s mouth held onto a faint sneer.

“It’s heaven’s law and only proper to pay back a debt.” Su Luo lazily and directly repeated the words Nangong Liuyun said before.

The Empress’s hand that was concealed by the phoenix robes clenched tightly, a displeased expression passing by her face.

She had already hinted so clearly, was this loathsome girl truly so foolish or just acting stupid? Could it be that in her mind, she didn’t know even the basic difference between a ruler and his ministers!

The Empress took a deep breath, and then slowly spoke a sentence: “If this Empress was to ask you to forgive this debt, what do you think?”

A sneer flashed through Su Luo’s heart.

The Empress was also really interesting, she could not deal with Nangong Liuyun, but chose to attack her, instead. Could it be that she, Su Luo, seemed like such a pushover?

Acting like a pushover, Su Luo raised her eyes. Staring at the Empress in an astonished manner, because she was too surprised, so her voice was quite loud: “Empress Mother-in-law, you want me to renounce these one thousand five hundred green-colored crystal stones for nothing?”

Such a loud tone that also contained Su Luo’s strong spirit force, therefore, her voice was sent out especially far.

The few males in the Imperial Study could hear it very clearly.

Su Luo absolutely did this on purpose.

Nangong Liuyun very satisfiedly sat on the round, yellow rosewood chair, the corner of his mouth rising unrestrainedly into a cynical smile. His dark eyes were pitch-black as the night as they gazed at the Crown Prince with a ghost of a smile, while lifting a sharp swordlike eyebrow.

The Crown Prince’s face flashed with a blush of shame, awkwardly, he directly turned his face away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พลิกออก (1)ข้างหอวังเมื่อป้อน Su Luo, Empress ที่มีเพียงนั่งตรงในนั่งของเกียรติ ดูเธอ ด้วยสายตาสงบSu Luo ไม่จ่ายประการเธอ มุมปากของเธอเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย ไม่แสดงความอ่อนแอใด ๆ ตามเธอต้อนรับสายตาของดิเอ็มเพรสจักรพรรดินีที่ถือชาหอม ลวกชิมมัน และให้ Su Luo ไหล่เย็นแต่แตกต่างจากลักษณะของเธอ ในใจของเธอ เธอไม่ inattentive นี้ การ์ตูน เกี่ยวกับนี้ Su Luo เธอก็ค่อนข้างน่าสงสัยจักรพรรดินีไม่สามารถจำครั้งสุดท้ายที่เธอได้เห็น Su Luo แต่ ในความ รู้สึกของเธอ ก่อนหน้านี้ Su Luo โง่ ขี้อาย และไม่สามารถนำออกในที่สาธารณะได้อย่างไรก็ตาม Su Luo ใจเย็นยืนอยู่ที่นั่น เพราะไฟแบ็คไลท์ รูปของเธอทั้งเบลอ และฟ้าหลัวเพื่อมอบหมาย ค่อย ๆ และ สงบ บรรยากาศ และอารมณ์ว่าโนเบิลมากขึ้น และมั่นคงกว่าเจ้าหญิงจากราชวงศ์เมื่อจักรพรรดินีถูกปรับขนาดค่า Su Luo, Su Luo เป็นอย่างภายในยังขบคิดเอ็มเพรสนี้ปรากฏอ่อนโยน และบนพื้นผิว ไม่เป็นอันตรายแต่ว่าคู่ของดวงตาประกายกับความหนาวเย็นความคมชัด เวลาถูกมองผ่าน โดย Su LuoSu Luo เข้าใจชัดเจนว่า จักรพรรดินีที่ไม่ชอบเธอ จักรพรรดินีโทรเธอออกเพียงอย่างเดียวถูกแน่นอนเพื่อ ทำให้สิ่งที่ยากสำหรับเธอ แต่ ทำไมเธอจะกังวล ในกรณีใด ๆ เธอยังไม่ชอบดิเอ็มเพรสถ้าเธอจะสุภาพ ดีแล้ว แต่หากเธอตั้งใจทำให้มันยากสำหรับเธอ แล้ว Su Luo ไม่ pushover ที่สามารถบีบได้เป็นผู้หญิงที่ปรารถนาได้อย่างง่ายดายจักรพรรดินีเห็น Su Luo สงบ และเธอไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเศร้ามากกับ Su Luo เป็น smothered ค่อนข้างในหัวใจของเธอ"นั่ง" ใต้ตาจ้องที่เปิดกว้างจ้องหวุดหวิดเธอ ในสุด เป็นจักรพรรดินีผู้พูดทำลายความเงียบก่อน"ขอบคุณคุณหญิงอนุญาตให้มีที่นั่ง" Su Luo, servile ไม่ สถาน ทำทักทายของเธอ แล้ว เธอนั่งลงกับว่ามันเป็นสิทธิ์ของเธอหลังจากนั้น เป็นธรรมชาติ ได้คุยกับเอ็มเพรส ประกวดเงียบจ้องมองของจักรพรรดินียาว หุ่นดีคิ้วรอยย่นเล็กน้อยคนนี้ loathsome ที่ไม่รู้ว่าอะไรคือดี จริงคิดว่า เธอเป็นคนสำคัญ เธอจริงไปจนถึงเรียนรู้จริตนิยม Nangong Liuyunถึงแม้ว่าจักรพรรดินีได้รำคาญในหัวใจของเธอ แต่เธอต้องร้องขออะไรจากเธอ ดังนั้นเธอไม่ถ่างขาบุคคลมากเกินไป หนึ่งสามารถเห็นเธอเบา ๆ เหลือบมองที่ Su Luo: "ผมได้ยินว่า มกุฎเป็นหนี้คุณจำนวนมากของหินคริสตัลสีเขียว""ใช่" Su Luo ตอบเร้น"คุณมีจำนวนมากของกล้า ah กล้าท้าทายมกุฎ แม้ว่าคุณพ่อมา เขายังไม่มีความกล้านี้มาก" มุมปากของจักรพรรดินีจับไว้ sneer จาง"มันเป็นสวรรค์ของกฏหมายและที่เหมาะสมเท่านั้นจะจ่ายคืนหนี้" Su Luo มูม และโดยตรงซ้ำคำ Nangong Liuyun บอกก่อนมือของจักรพรรดินีที่ถูกปกปิด ด้วยเสื้อคลุมฟีนิกซ์กำแน่น นิพจน์ที่เห็นผ่านใบหน้าของเธอเธอแล้วมีนัยให้ชัดเจน เป็นสาว loathsome นี้อย่างแท้จริงดังนั้นโง่ หรือทำหน้าที่เพียงโง่ มันอาจจะเป็นว่า ในใจของเธอ เธอไม่รู้แม้ความแตกต่างพื้นฐานระหว่างผู้ปกครองและรัฐมนตรีของเขาจักรพรรดินีเอาหายใจลึก ๆ และค่อย ๆ พูดประโยค: "หากดิเอ็มเพรสนี้ขอให้คุณยกโทษให้หนี้นี้ คุณคิดอย่างไร"Sneer ที่ประกายผ่านหัวใจ Su Luoจักรพรรดินีก็น่าสนใจจริง ๆ เธอไม่สามารถจัดการกับ Nangong Liuyun แต่เลือกที่จะโจมตีเธอ แทน อาจจะเป็นว่า เธอ Su Luo เหมือนเช่นแบบ pushoverทำหน้าที่แบบ pushover, Su Luo ยกดวงตาของเธอ จ้องจักรพรรดินีในลักษณะประหลาดใจ เพราะเธอแปลกเกินไป ดังนั้นเสียงของเธอก็ค่อนข้างเสียงดัง: "คุณหญิงแม่ผัว คุณต้องฉันสละหินคริสตัลสีเขียวหนึ่งพันห้าร้อยเหล่านี้เพื่ออะไร"เช่นเสียงดังเสียงที่ยัง ประกอบด้วยแรงจิตใจแข็งแกร่ง Su Luo ดังนั้น เสียงของเธอถูกส่งออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งห่างไกลชายน้อยในการศึกษาอิมพีเรียลจะได้ยินมันชัดเจนSu Luo จริง ๆ ทำแบบนี้ในการNangong Liuyun satisfiedly มากเสาร์รอบ เก้าอี้ไม้แดงเหลือง มุมของปากขึ้น unrestrainedly เป็นรอยยิ้มเหยียดหยาม ตาของเขามืดได้มิดเป็นคืนพวกเขาจ้องยุพราชกับผีของรอยยิ้ม ในขณะที่ยกคิ้ว swordlike ความคมชัดหน้าคราวน์ปริ๊นซ์ประกายกับบลัชของความอัปยศ เก้ ๆ เขาตรงหันใบหน้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พลิกจาก (1)

ห้องโถงพระราชวัง Side.

เมื่อซู Luo ป้อนคุณหญิงได้เพียงแค่นั่งอยู่ตรงที่นั่งของเกียรติ, ดูเธอด้วยสายตาที่เงียบสงบ.

ซู Luo ไม่ได้จ่ายเงินให้เธอประการมุมปากของเธอเพียงเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ไม่แสดงความอ่อนแอใด ๆ ขณะที่เธอยินดีสายตาของคุณหญิง.

ดิเอ็มเพรสจัดขึ้นชาหอมลวกชิมและให้ซู Luo ไหล่เย็น.

แต่แตกต่างจากการปรากฏตัวของเธอในใจของเธอเธอไม่ได้ตั้งใจนี้ ในทางตรงกันข้ามกับการไปถึงนี้ซูลูเธอก็ค่อนข้างน่าสงสัย.

ดิเอ็มเพรสจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เธอได้เห็นซู Luo แต่ในความประทับใจของเธอก่อนหน้านี้ซู Luo โง่ขี้อายและไม่อาจจะ นำออกมาในที่สาธารณะ.

อย่างไรก็ตามซู Luo ตอนนี้ใจเย็นยืนอยู่ที่นั่นเพราะแสงฉากหลังตัวเลขทั้งหมดของเธอดูเหมือนจะเบลอและหมอก.

ดังนั้นใจเย็น ๆ , ค่อยๆและความสงบที่อารมณ์และบรรยากาศเป็นเกียรติมากขึ้นและมั่นคงกว่าเจ้าหญิงยก โดยพระราชวงศ์.

เมื่อจักรพรรดินีที่ถูกปรับขนาดขึ้นซูลูซูลูก็ยังเข้ามาขบคิด.

คุณหญิงนี้ปรากฏอ่อนโยนและไม่เป็นอันตรายบนพื้นผิว แต่คู่ของตาที่ประกายด้วยความหนาวเย็นที่คมชัดจากเวลาที่เห็นผ่าน ซู Luo.

ซู Luo เข้าใจได้อย่างชัดเจนมากที่คุณหญิงไม่ชอบเธอ ดิเอ็มเพรสเรียกเธอออกเพียงอย่างเดียวแน่นอนจงใจทำให้สิ่งที่ยากสำหรับเธอ แต่ทำไมเธอจะเป็นห่วง? ในกรณีใด ๆ เธอก็ไม่ชอบคุณหญิง.

ถ้าเธอจะเป็นสุภาพแล้วดี แต่ถ้าเธอจงใจทำให้มันยากสำหรับเธอแล้วซู Luo ไม่ได้ว่าเสน่ห์ดึงดูดได้อย่างง่ายดาย pinched เป็นปฏิคมอวยพรให้

ดิเอ็มเพรสเห็นซู Luo พักสงบและเธอก็ไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกหายใจบ้างในหัวใจของเธอกลายเป็นไม่มีความสุขมากขึ้นกับซู Luo.

"นั่ง." ใต้ตาจ้องมองที่เปิดกว้างเพื่อจ้องมองมาที่เธออย่างหวุดหวิดในท้ายที่สุด มันก็ยังจักรพรรดินีที่พูดเป็นครั้งแรกที่จะทำลายความเงียบ.

"ขอบคุณคุณหญิงสำหรับการอนุญาตให้นั่ง." ซู Luo ไม่หนักหรือประจบสอพลอทำคำขึ้นต้นจดหมายของเธอและแล้วเธอก็นั่งลงราวกับว่ามันเป็นสิทธิของเธอ.

หลังจากนั้น ธรรมชาติมันเป็นใบหน้าเพื่อใบหน้ากับคุณหญิงประกวดจ้องมองเงียบ.

ของคุณหญิงยาวหุ่นดีคิ้วรอยย่นเล็กน้อย.

นี้สาวน่าขยะแขยงที่ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับเธอจริงคิดว่าเธอเป็นคนที่มีความสำคัญ เธอจริงไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเรียนรู้คำพูดที่ติดปากของ Nangong Liuyun.

แม้ว่าคุณหญิงรำคาญในหัวใจของเธอ แต่เธอก็จะขออะไรบางอย่างจากเธอเพื่อให้เธอไม่สามารถทำให้เกิดปัญหาคนที่มากเกินไป เพียงหนึ่งเดียวที่จะได้เห็นเธอได้อย่างรวดเร็วเบา ๆ ที่ซู Luo: "ผมได้ยินมาว่ามกุฎราชกุมารเป็นหนี้จำนวนมากของหินคริสตัลสีเขียวหรือไม่?"

"ใช่" ซู Luo ตอบรัดกุม..

"คุณมีจำนวนมากของความกล้าอา, กล้าที่จะ ท้าทายมกุฎราชกุมาร แม้ว่าคุณพ่อของคุณมาเขายังไม่ได้นี้กล้ามาก. "มุมปากของจักรพรรดินีที่ถือลงบนเยาะเย้ยลม.

" มันเป็นกฎหมายของสวรรค์และมีเพียงที่เหมาะสมในการจ่ายคืนหนี้. "ซู Luo ซมโดยตรงและซ้ำ คำ Nangong Liuyun กล่าวก่อน.

มือจักรพรรดินีที่ถูกซ่อนไว้โดยอาภรณ์ฟินิกซ์กำแน่นสีหน้าไม่พอใจผ่านใบหน้าของเธอ.

เธอได้บอกใบ้แล้วจึงเห็นได้ชัดว่าเป็นเด็กผู้หญิงที่น่าขยะแขยงนี้อย่างแท้จริงเพื่อให้โง่หรือเพียงแค่ทำหน้าที่โง่? มันอาจเป็นได้ว่าในใจของเธอ, เธอไม่เคยรู้แม้กระทั่งความแตกต่างขั้นพื้นฐานระหว่างผู้ปกครองและรัฐมนตรีของเขา

The Empress เอาหายใจลึก ๆ แล้วค่อยๆพูดประโยค: "ถ้าคุณหญิงนี้คือการขอให้คุณยกโทษให้หนี้ สิ่งที่คุณคิดว่า? "

เยาะเย้ยประกายผ่านหัวใจซู Luo ของ.

ดิเอ็มเพรสก็ยังเป็นที่น่าสนใจจริงๆเธอไม่สามารถจัดการกับ Nangong Liuyun แต่เลือกที่จะโจมตีของเธอแทน มันอาจจะเป็นว่าเธอซู Luo, ดูเหมือนเช่นเสน่ห์ดึงดูดหรือไม่

ทำตัวเหมือนเสน่ห์ดึงดูดซู Luo ยกดวงตาของเธอ จ้องมองที่ดิเอ็มเพรสในลักษณะประหลาดใจเพราะเธอรู้สึกประหลาดใจมากเกินไปดังนั้นเสียงของเธอก็ค่อนข้างดัง: "คุณหญิงแม่ในกฎหมายคุณต้องการให้ฉันจะสละเหล่านี้หนึ่งพันห้าร้อยสีเขียวหินคริสตัลเพื่ออะไร"

ดังกล่าว เสียงที่ดัง ๆ ว่ายังมีแรงจิตวิญญาณซู Luo ที่แข็งแกร่งดังนั้นเสียงของเธอถูกส่งมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งไกล.

ผู้ชายไม่กี่คนในการศึกษาอิมพีเรียลสามารถได้ยินมันอย่างชัดเจน.

ซู Luo อย่างทำอย่างนี้กับวัตถุประสงค์.

Nangong Liuyun มาก satisfiedly นั่งอยู่บน รอบเก้าอี้ชิงชันสีเหลือง, สีมุมปากของเขาเพิ่มขึ้น unrestrainedly เป็นรอยยิ้มเหยียดหยาม ดวงตาสีดำของเขาเป็นสีดำสนิทเป็นคืนที่พวกเขาจ้องมองมกุฎราชกุมารกับผีของรอยยิ้มในขณะที่ยกคิ้ว swordlike คม.

ใบหน้ามกุฎราชกุมารประกายด้วยอายของความอัปยศอย่างเชื่องช้าเขาหันใบหน้าของเขาโดยตรงทันที .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พลิก ( 1 )ด้านตำหนักโถงเมื่อ ซู ลู ป้อน จักรพรรดินีได้แค่นั่งตัวตรงในที่นั่งของเกียรติ มองเธอด้วยสายตาที่แสนเงียบสงบซู หลัวไม่เคารพเธอ มุมปากของเธอเพียงเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ไม่แสดงความอ่อนแอที่เธอยินดีของจักรพรรดินีการเพ่งมองราชินีจับชาหอม ลวกชิมและให้ซูลู่ไหล่เย็นแต่แตกต่างจากลักษณะของเธอในจิตใจของเธอ เธอจึงไม่เพิกเฉย ในทางตรงกันข้าม เรื่องนี้ซูหลอ เธอค่อนข้างน่าสงสัยคุณหญิงไม่สามารถจำครั้งสุดท้ายที่เธอได้เห็น ซู ลู แต่ในความรู้สึกของเธอ ก่อนหน้านี้ ซู ลู งี่เง่า ขี้ขลาด และไม่สามารถนำออกในที่สาธารณะอย่างไรก็ตาม ซู ลู ตอนนี้ใจเย็นยืนเพราะ backlighting , รูปทั้งหมด และดูเหมือนเบลอเบลอดังนั้น เพื่อสะดวกค่อยๆ , และสงบ อารมณ์และบรรยากาศที่เป็นขุนนางและมั่นคงกว่าเจ้าหญิงขึ้นโดยราชวงศ์เมื่อจักรพรรดินีได้ขนาดขึ้นซูหลอซูหลัวก็เข้ามาขบคิดจักรพรรดินีนี้ปรากฏอ่อนโยนและไม่เป็นอันตรายต่อผิว แต่คู่ที่ดวงตาคมประกายกับความเย็นฉ่ำจากเวลาที่เห็นผ่านโดยซูหลอ .ซูหลัวเข้าใจอย่างชัดเจนว่าคุณหญิงไม่ได้ชอบเธอ คุณหญิงเรียกเธอออกไปคนเดียวมันจงใจทำในสิ่งที่ยากสำหรับหล่อน แต่ ทำไม เธอจะต้องกังวล ในกรณีใด ๆ เธอยังไม่ได้เป็นราชินีถ้าเธอจะพูดสุภาพ ก็ได้ แต่ถ้าเธอจงใจทำให้มันยากสำหรับหล่อนแล้ว ซู ลู ไม่ได้แพ้ที่อาจจะหยิกเป็นเจ้าภาพต้องการคุณหญิงเห็น ซู ลู ใจเย็น และที่เธอไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกว่าค่อนข้าง smothered ในหัวใจเธอ ยิ่งกลายเป็นไม่มีความสุขกับซูหลอ ." นั่ง " ภายใต้จ้องดวงตาที่เบิกกว้างจ้องหวุดหวิดเธอในตอนท้าย มันยังคงเป็นจักรพรรดินีที่พูดก่อนเพื่อทำลายความเงียบ" ขอบคุณ จักรพรรดินี ทำให้ที่นั่ง " ซู หลัว หรือทาส หรือประจบสอพลอ ทำให้คำทักทายของเธอ แล้วเธอก็นั่งลงเป็นถ้ามันเป็นสิทธิของเธอหลังจากนั้น ธรรมชาติ , มันเป็นแบบตัวต่อตัวกับจักรพรรดินี เงียบจ้องมองการประกวดจักรพรรดินีของยาวหุ่นดีย่นคิ้วเล็กน้อยน่าขยะแขยง หญิงสาวที่ไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับหล่อน คิดว่าหล่อนคือคนที่สำคัญ จริงๆแล้วเธอมาตั้งไกล เพื่อเรียนรู้ นังก๊อก liuyun เห่เรือ .แม้ว่าคุณหญิงหงุดหงิดในหัวใจของเธอ แต่เธอจะขออะไรจากเธอแล้ว เธอไม่สามารถทำให้คนมากเกินไป หนึ่งจะเห็นแต่เธอค่อย ๆมองซูหลอ " ผมได้ยินว่า องค์รัชทายาทเป็นหนี้คุณมากสีเขียวคริสตัลหิน "" ครับ " ซูลู ตอบสั้นๆ" คุณมีความกล้าหาญมากอ่า กล้าท้าทายองค์รัชทายาท ถ้าพ่อเธอมา เขายังไม่มีความกล้าขนาดนี้ " มุมของจักรพรรดินีปากขึ้นลงเยาะ เป็นลม" มันเป็นกฎสวรรค์และเหมาะสมในการจ่ายคืนหนี้ ซู หลัว ซม และตรงซ้ำคำนังก๊อก liuyun กล่าวก่อนพระราชินีของมือนั้นถูกปกปิดด้วยอาภรณ์ Phoenix clenched แน่น , ไม่พอใจการแสดงออกผ่านใบหน้าของเธอเธอได้บอกอย่างชัดเจน ดังนั้น เป็นเด็กหญิงน่ารังเกียจนี้อย่างแท้จริง โง่หรือแกล้งโง่ ? อาจเป็นไปได้ว่า ในจิตใจเธอ เธอไม่รู้แม้กระทั่งความแตกต่างพื้นฐานระหว่างผู้ปกครอง และคณะรัฐมนตรีของเขาจักรพรรดินีสูดหายใจเข้าลึกๆ และค่อยๆพูดประโยค : " ถ้าคุณหญิงนี้เพื่อขอให้คุณให้อภัยหนี้นี้ คุณคิดอย่างไร "เป็นยิ้มเยาะแวบผ่านหัวใจของซูหลอ .จักรพรรดินีก็น่าสนใจจริงๆ เธอไม่สามารถจัดการกับนังก๊อก liuyun แต่เลือกที่จะโจมตีเธอแทน หรือว่าเธอ ซู ลู ดูเหมือนว่ามัน ?ทำตัวเหมือนคนพ่ายแพ้ ซู ลู เลี้ยงตาของเธอ จ้องจักรพรรดินีในลักษณะประหลาดใจ เนื่องจากเธอประหลาดใจ ดังนั้นเสียงค่อนข้างดังว่า " แม่จักรพรรดินีในกฎหมาย , คุณต้องการให้ฉันละทิ้งเหล่านี้หนึ่งพันห้าร้อยสีเขียวคริสตัลหินอะไรเลย "เช่นดังเสียงที่ยังมีจิตวิญญาณของซูหลัว แรงแรง ดังนั้น เสียงของเธอถูกส่งออกโดยไกลชายน้อยในการศึกษาหลวงสามารถได้ยินมันอย่างชัดเจนซู หลัว อย่างทำอย่างนี้นังก๊อก liuyun มาก satisfiedly นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้กลม สีเหลือง ที่มุมปากของเขาที่เพิ่มขึ้น unrestrainedly เป็นรอยยิ้มที่เหยียดหยาม ดวงตาของเขามีสีดำสนิท เป็นคืนที่พวกเขาจ้องมององค์ชายรัชทายาทกับผีของรอยยิ้ม ในขณะที่ยกคม swordlike คิ้วใบหน้าของเจ้าชายรัชทายาทประกายด้วยอายแห่งความอับอาย เก้ๆกังๆ เขาโดยตรงหันใบหน้าของเขาไป