Miss honey Most children begin scho

Miss honey
Most children begin school when they are five years old, or just before, but Matilda’s parent forgot to send her. She was five and a half when she went for the first time. Crunchem Hall school had about two hundred and fifty children, and the head teacher was called Miss Trunchbull. She was a terrible woman who frightened the children and the teacher. When she came near, you could almost feel danger coming from her; and if four or five children got in her way, she crashed straight though them, pushing them right and left.
Matilda found herself in a ground with eighteen other small boys and girls about her age. Their teacher was Miss Honey, and she was about twenty-three. She had a pretty face, with blue eyes and brown hair. She never shouted, but she did not seem to smile. But all the children loved her.
After calling all their names, Miss Honey said, ‘ This is your first day at Crunchem Hall, children. The head teacher is Miss Trunchbull, and when she tells you to do something, you must di it. Never argue with her. If you make her angry she will break you into little pieces and turn you into fish-food. Don’t laugh, Lavender! It’s nothing to laugh about. Do you all understand?’
Yes, Miss honey,’ replied nineteen little voices.
I want to help you to learn quickly, said Miss Honey. By the end of this week I want you all to be able to multiply by two. Can any of you do that already?
Matilda put up her hand. She was the only one.
Miss Honey looked carefully at the small girl with the dark hair and the round serious face. Wonderful, she said. Please stand up and show us.
Matilda stood up and said, two two are four, two threes are six And when she got to two twelves are twenty-four, she went straight on with,’ Two thirteen are twenty-six, two fourteens are twenty-eight
Stop! Said Miss Honey. How far can you go?
I don’t really know, said matilda.
Miss Honey thought for a second or two. Then she said, can you tell me what two twenty-eights are?
Fifty-six, Miss Honey, answered Matilda.
What about something much more difficult? Said the teacher. Something like four hundred and eight-seven multiplied by Nine hundred and seventy-four, said Matilda.
Miss Honey tried to speak calmly. Th-that is really wonderful, she said. But can you multiply by any other number? Three? Four?
Yes, Miss Honey, said Matilda.
Well, can you multiply all the way up to twelve? Said Miss Honey. What are twelve sevens?
Eighty-four, said Matilda.
Miss Honey tried to stay calm. Multiply fourteen by nineteen no that’s too difficult, she said.
It’s two hundred and sixty-six, said Matilda.
Miss Honey was careful not to show that she was very, very surprised.
Who taught you to multiply like this, Matilda? She asked. Was it your mother?
No, Miss Honey, said Matilda.
Was it your father? Asked Miss Honey.
No, Miss Honey, Matilda said again.
Did you teach yourself? Asked Miss Honey.
I don’t quite know, said Matilda. I just don’t find it difficult to multiply one number by another. It’s hard to explain I just put the fourteen down in my head and multiply it by nineteen.
Miss Honey was feeling quite strange. But she had to find out more about this surprising little girl. Well, she said, looking at all the children. Let’s leave numbers for a minute or two and see if any of you can spell. Hands up anyone who can spell cat. Three hands went up. They belonged to Lavender, a small boy called Nigel and to Matilda.
Spell cat, Nigel, said Miss Honey.
Nigel splled it.
Then Miss Honey asked a question that she had never asked a group of children before on their first day. Can any of you three read a book? She said.
I can Miss Honey, said Matilda. I’ve read all the children’s books in the library in the High street.
Miss Honey’s voice was shaking when she asked, And- and what are you going to read now, Matilda?
I’m reading other books, said Matilda. Mrs Phels at the library helps me to choose them. What other books? Asked Miss Honey. Her legs and her voice were shaking now. I like Charles Dicken’s books, said Matilda. Miss Honey suddenly found that she had to sit down.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นางสาวน้ำผึ้ง เด็กส่วนใหญ่เริ่มเรียนเมื่อพวกเขาห้า ปี ก่อน แต่หลักของมาทิลดาลืมส่งเธอ เธอห้าครึ่งเมื่อเธอไปครั้งแรก หอ Crunchem โรงเรียนมีเด็กประมาณสองร้อยห้าสิบ และครูใหญ่เรียกนางสาว Trunchbull เธอเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวที่กลัวเด็กและครู เมื่อเธอเข้ามาใกล้ คุณสามารถสัมผัสได้ถึงอันตรายที่มาจากเธอ และถ้าเด็กสี่ หรือห้ามีวิธีของเธอ เธอหยุดตรงว่าพวกเขา ผลักดันพวกเขาซ้าย และขวามาทิลดาแห่งพบตัวเองในพื้นที่กับเด็กเล็กและสาวสิบแปดเกี่ยวกับอายุ ครูนางสาวน้ำผึ้ง และเธอประมาณยี่สิบสาม เธอมีใบหน้าสวย ด้วยดวงตาสีฟ้าผมสีน้ำตาล เธอไม่เคยโห่ แต่เธอไม่ได้ดูเหมือนจะไม่ยิ้ม แต่เด็กทุกคนรักเธอหลังจากเรียกชื่อทั้งหมด นางสาวน้ำผึ้งกล่าวว่า, ' เป็นวันแรกที่ Crunchem เด็ก ครูใหญ่เป็นนางสาว Trunchbull และเมื่อเธอบอกให้คุณทำอะไร คุณต้องดีก็ ไม่เคยเถียงกับเธอ ถ้าคุณทำให้เธอโกรธเธอจะแบ่งชิ้นเล็ก ๆ และเปลี่ยนคุณให้เป็นอาหารปลา ไม่หัวเราะ ลาเวนเดอร์ มันเป็นอะไรที่ต้องหัวเราะเกี่ยวกับ ทั้งหมดเข้าใจ?'ใช่ พลาดน้ำผึ้ง ตอบเสียงน้อยเก้าต้องการช่วยให้คุณสามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว นางสาวน้ำผึ้งกล่าว ปลายสัปดาห์นี้ ผมต้องการให้คุณทั้งหมดถึงจะคูณ ด้วยสอง ใด ๆ ที่คุณสามารถทำที่แล้วมาทิลดานำขึ้นมือของเธอ เธอคนเดียวนางสาวน้ำผึ้งมองอย่างที่สาวเล็กผมสีเข้มและรอบใบหน้าจริงจัง ดี เธอกล่าว โปรดยืนขึ้น และแสดงให้เรามาทิลดายืนขึ้น และกล่าว ว่า สองสองเป็นสี่ ดอาจสองหก และเมื่อเธอได้ไป twelves สอง ยี่สิบสี่ เธอไปตรงกับ ยี่สิบหกสิบสามสอง fourteens สอง ยี่สิบแปดหยุด กล่าวว่านางสาวน้ำผึ้ง วิธีไกลคุณสามารถไปได้หรือไม่ฉันไม่รู้จริง ๆ มาทิลดากล่าวนางสาวน้ำผึ้งคิดเป็นวินาทีหรือสอง เธอกล่าว ว่า คุณสามารถบอกอะไรสอง eights ยี่สิบได้ห้าสิบหก นางสาวน้ำผึ้ง ตอบมาทิลดาอะไรคือสิ่งที่ยากมาก กล่าวว่า ครู สิ่งที่ชอบสี่ร้อย และเจ็ดแปดคูณเก้าร้อย และเจ็ด - สี่ กล่าวว่า มาทิลดานางสาวน้ำผึ้งพยายามพูดอย่างสงบ Th-ที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ เธอกล่าว แต่คุณสามารถคูณตัวเลขอื่น ๆ สาม สี่พลาดใช่ น้ำผึ้ง มาทิลดากล่าวว่าดี ที่คุณสามารถคูณได้ถึงสิบสอง กล่าวว่านางสาวน้ำผึ้ง Sevens สิบสองคืออะไรแปดสิบสี่ กล่าวว่า มาทิลดานางสาวน้ำผึ้งพยายามใจเย็น คูณสิบสี่ โดย nineteen ไม่ได้ยากเกินไป เธอบอกมันเป็นสองร้อย และหก - หก มาทิลดากล่าวนางสาวน้ำผึ้งถูกระมัดระวังไม่ให้แสดงว่า เธอประหลาดใจมาก มากใครสอนคุณคูณเช่นนี้ มาทิลดา เธอถาม เป็นคุณแม่ไม่มี นางสาวน้ำผึ้ง มาทิลดากล่าวว่าเป็นคุณพ่อของคุณ ถามนางสาวน้ำผึ้งไม่มี นางสาวน้ำผึ้ง มาทิลดากล่าวอีกครั้งคุณไม่ได้สอนตัวเอง ถามนางสาวน้ำผึ้งค่อนข้างไม่ กล่าวว่า มาทิลดา เพียงค้นหามันยากที่จะคูณเลขอีกด้วย มันยากที่จะอธิบายฉันเพิ่งสิบสี่ที่ลงไว้ในหัวของฉัน และคูณ ด้วย nineteenนางสาวน้ำผึ้งก็รู้สึกแปลกมาก แต่เธอต้องข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับนี้สาวน้อยที่น่าแปลกใจ ดี เธอกล่าวว่า เด็กทุกคน ลองปล่อยให้หมายเลขหนึ่งหรือสองนาที และดูถ้าใด ๆ ของคุณสามารถสะกด มือขึ้นใครก็ตามที่สามารถสะกดแมว มือที่สามก็ขึ้น พวกเขาอยู่ กับลาเวน เดอร์ เด็กเล็กเรียกว่า Nigel และมาทิลดา คาถาแมว Nigel นางสาวน้ำผึ้งกล่าวNigel splled มันจากนั้น นางสาวน้ำผึ้งถามคำถามว่า เธอไม่เคยได้ถามกลุ่มเด็กก่อนในวันแรก ใด ๆ ของคุณสามสามารถอ่านหนังสือได้อย่างไร เธอบอกว่าสามารถนางสาวน้ำผึ้ง มาทิลดากล่าว ผมได้อ่านหนังสือของเด็กทั้งหมดในไลบรารีในถนนสูงนางสาวน้ำผึ้งเสียงถูกสั่นเมื่อเธอถาม และ- และสิ่งคุณจะอ่านตอนนี้ มาทิลดาอ่านหนังสืออื่น ๆ มาทิลดากล่าว นาง Phels ในไลบรารีช่วยให้การเลือกพวกเขา หนังสืออื่นใด ถามนางสาวน้ำผึ้ง ขาของเธอและเสียงของเธอถูกจับตอนนี้ ชอบหนังสือของ Charles Dicken มาทิลดากล่าว นางสาวน้ำผึ้งก็พบว่า เธอนั่งลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางสาวน้ำผึ้ง
เด็กส่วนใหญ่เริ่มต้นที่โรงเรียนเมื่ออายุห้าขวบหรือเพียงแค่ก่อน แต่ผู้ปกครองมาทิลด้าลืมที่จะส่งเธอ เธอเป็นคนที่ห้าและครึ่งเมื่อเธอเดินเป็นครั้งแรก โรงเรียน Crunchem ฮอลล์มีประมาณสองร้อยห้าสิบเด็กและครูใหญ่ที่เรียกว่านางสาว Trunchbull เธอเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวที่กลัวเด็กและครู เมื่อเธอเข้ามาใกล้คุณเกือบจะรู้สึกว่าอันตรายที่มาจากเธอ และถ้าสี่หรือห้าเด็กได้ในทางของเธอเธอตกตรงแม้ว่าพวกเขาผลักดันพวกเขาขวาและซ้าย.
มาทิลด้าพบว่าตัวเองอยู่ในพื้นดินที่มีแปดเด็กชายขนาดเล็กอื่น ๆ และสาว ๆ เกี่ยวกับอายุของเธอ ครูของพวกเขาคือนางสาวน้ำผึ้งและเธอกำลังยี่สิบสาม เธอมีใบหน้าสวยด้วยดวงตาสีฟ้าและผมสีน้ำตาล เธอไม่เคยตะโกน แต่เธอก็ไม่ได้ดูเหมือนจะยิ้ม แต่เด็กทุกคนรักเธอ.
หลังจากเรียกชื่อทั้งหมดของพวกเขานางสาวน้ำผึ้งกล่าวว่าวันนี้เป็นวันแรกของคุณที่ Crunchem ฮอลล์เด็ก หัวหน้าครูนางสาว Trunchbull และเมื่อเธอบอกให้คุณทำสิ่งที่คุณต้อง di มัน ไม่เคยเถียงกับเธอ ถ้าคุณทำให้เธอโกรธเธอจะทำลายคุณเป็นชิ้นเล็ก ๆ และเปลี่ยนคุณเป็นปลาอาหาร อย่าหัวเราะลาเวนเดอร์! มันไม่มีอะไรที่จะหัวเราะเกี่ยวกับ คุณทุกคนเข้าใจ? '
ใช่นางสาวน้ำผึ้ง' ตอบเก้าเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ .
ฉันต้องการที่จะช่วยให้คุณเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วนางสาวน้ำผึ้งกล่าว ในช่วงปลายสัปดาห์นี้ฉันต้องการให้คุณทุกคนที่จะสามารถที่จะคูณสอง ใด ๆ ที่คุณสามารถทำเช่นนั้นแล้ว
มาทิลด้านำขึ้นมือของเธอ เธอเป็นเพียงคนเดียว.
นางสาวน้ำผึ้งมองอย่างระมัดระวังที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่มีผมสีเข้มและใบหน้าอย่างรุนแรงรอบ ที่ยอดเยี่ยมที่เธอบอกว่า กรุณายืนขึ้นและแสดงให้เราเห็น.
มาทิลด้ายืนขึ้นและกล่าวว่าทั้งสองสองสี่สองสามหกและเมื่อเธอได้ไปสอง twelves มียี่สิบสี่เธอก็ตรงกับ 'สองสิบสามมียี่สิบหกสอง fourteens มียี่สิบแปด
หยุด! นางสาวน้ำผึ้งกล่าวว่า วิธีไกลคุณสามารถไป?
ผมไม่ทราบจริงๆกล่าวว่ามาทิลด้า.
นางสาวน้ำผึ้งคิดว่าเป็นครั้งที่สองหรือสอง จากนั้นเธอกล่าวว่าคุณสามารถบอกฉันว่าสองยี่สิบแปดมีอะไรบ้าง
ห้าสิบหกนางสาวน้ำผึ้งตอบมาทิลด้า.
สิ่งที่เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างที่ยากลำบากมากขึ้น? กล่าวว่าครู สิ่งที่ต้องการ 408-7 คูณด้วยเก้าร้อยเจ็ดสิบสี่มาทิลด้ากล่าวว่า.
นางสาวน้ำผึ้งพยายามที่จะพูดอย่างใจเย็น TH-ที่เป็นที่ยอดเยี่ยมจริงๆที่เธอบอกว่า แต่คุณสามารถคูณด้วยจำนวนอื่น ๆ ? สาม? สี่?
ใช่นางสาวน้ำผึ้งกล่าวว่ามาทิลด้า.
ดีคุณสามารถคูณตลอดทางถึงสิบสองหรือไม่ นางสาวน้ำผึ้งกล่าวว่า อะไรคือสิบสองสามัคคี?
แปดสิบสี่มาทิลด้ากล่าวว่า.
นางสาวน้ำผึ้งพยายามที่จะอยู่ในความสงบ คูณสิบสี่เก้าเลยว่าเป็นเรื่องยากเกินไปที่เธอบอกว่า.
มันเป็น 266 กล่าวว่ามาทิลด้า.
นางสาวน้ำผึ้งก็ระมัดระวังที่จะไม่แสดงให้เห็นว่าเธอเป็นมากประหลาดใจมาก.
ที่สอนให้คุณคูณเช่นนี้มาทิลด้า? เธอถาม. มันเป็นแม่ของคุณหรือ
ไม่นางสาวน้ำผึ้งมาทิลด้ากล่าวว่า.
มันเป็นพ่อของคุณหรือไม่ ถามนางสาวน้ำผึ้ง.
ไม่มีนางสาวน้ำผึ้งมาทิลด้ากล่าวอีกครั้ง.
คุณไม่ได้สอนตัวเอง? ถามนางสาวน้ำผึ้ง.
ฉันไม่ค่อนข้างรู้ว่ามาทิลด้ากล่าวว่า ผมก็ไม่พบว่ามันยากที่จะคูณจำนวนหนึ่งโดยอีก มันยากที่จะอธิบายฉันเพียงแค่ใส่ลงสิบสี่ในหัวของฉันและคูณด้วยสิบเก้า.
นางสาวน้ำผึ้งรู้สึกค่อนข้างแปลก แต่เธอได้ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสาวน้อยนี้น่าแปลกใจ ดีที่เธอบอกว่ากำลังมองหาที่เด็กทุกคน ขอปล่อยให้ตัวเลขสำหรับหนึ่งหรือสองนาทีและดูว่าคุณสามารถสะกด Hands Up ใครก็ตามที่สามารถสะกดแมว สามมือก็ขึ้นไป พวกเขาเป็นลาเวนเดอร์เป็นเด็กเล็ก ๆ เรียกว่าไนเจลและมาทิลด้า.
cat สะกดไนเจลนางสาวน้ำผึ้งกล่าว.
ไนเจล splled มัน.
จากนั้นนางสาวน้ำผึ้งถามคำถามที่เธอไม่เคยถามว่ากลุ่มของเด็กก่อนที่ในวันแรกของพวกเขา ใด ๆ ของคุณสามสามารถอ่านหนังสือหรือไม่ เธอบอกว่า.
ฉันจะพลาดน้ำผึ้งมาทิลด้ากล่าวว่า ผมเคยอ่านหนังสือทุกเล่มของเด็กในห้องสมุดในถนนสูง.
เสียงนางสาวน้ำผึ้งก็สั่นเมื่อเธอถาม And- และสิ่งที่คุณจะไปอ่านตอนนี้มาทิลด้า?
ฉันอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ มาทิลด้ากล่าวว่า นาง Phels ที่ห้องสมุดช่วยให้ผมเลือกพวกเขา สิ่งที่หนังสือเล่มอื่น ๆ ? ถามนางสาวน้ำผึ้ง ขาและเสียงของเธอเธอถูกสั่นในขณะนี้ ผมชอบหนังสือชาร์ลส์ Dicken ของมาทิลด้ากล่าวว่า นางสาวน้ำผึ้งก็พบว่าเธอมีที่จะนั่งลง