Given the huge differences between

Given the huge differences between developed and developing countries in political structures, national priorities, socio-economic conditions, cultural traits, and financial resources, adoption of developed country's strategies for wastewater management is neither appropriate nor viable for developing countries. Environmental planners and decision makers need appropriate legislation to support and facilitate the development of successful wastewater management plans for developing countries. Moreover, the institutional framework must allow adaptation of the plan to meet changing national, regional, and local priorities. Considering the limitations of external and domestic financial resources in developing countries, it will be necessary to develop new innovative financial schemes. Besides, public awareness relating to the extent of adverse health impacts as a result of improper sanitation is minimal in these countries. Therefore, environmental education as well as public awareness and participation primarily of resource users should be given high priority to achieve sustainability. Providing local people with access to resources, education and information necessary to influence environmental issues that affect them is a necessity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้แตกต่างขนาดใหญ่ระหว่างพัฒนา และประเทศกำลังพัฒนายอมรับโครงสร้าง ระดับความสำคัญของชาติ เงื่อนไขทางเศรษฐกิจสังคม ลักษณะทางวัฒนธรรม และ ทรัพยากรทางการเงิน กลยุทธ์ในการพัฒนาประเทศสำหรับการจัดการน้ำเสียการเมืองจะไม่เหมาะสม หรือทำงานในประเทศกำลังพัฒนา วางแผนสิ่งแวดล้อมและผู้ตัดสินใจต้องออกกฎหมายที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุน และอำนวยความสะดวกในการพัฒนาแผนการจัดการน้ำเสียที่ประสบความสำเร็จในประเทศกำลังพัฒนา นอกจากนี้ กรอบสถาบันต้องยอมให้ปรับแผนการเปลี่ยนแปลงระดับความสำคัญของชาติ ภูมิภาค และท้องถิ่น พิจารณาข้อจำกัดของทรัพยากรทางการเงินภายนอก และภายในประเทศในประเทศกำลังพัฒนา มันจะจำเป็นในการพัฒนาแผนงานการเงินนวัตกรรมใหม่ นอกจาก จิตสำนึกสาธารณะที่เกี่ยวข้องกับขอบเขตของผลกระทบสุขภาพร้ายจากสุขาภิบาลไม่เหมาะสมได้น้อยที่สุดในประเทศเหล่านี้ ดังนั้น สิ่งแวดล้อมศึกษาตระหนักและมีส่วนร่วมเป็นหลักของผู้ใช้ทรัพยากรสาธารณะที่ดีควรได้รับความสำคัญเพื่อให้เกิดความยั่งยืน ให้ประชาชนสามารถเข้าถึงทรัพยากร การศึกษาและข้อมูลที่จำเป็นในการมีอิทธิพลต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อพวกเขาได้เป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้ความแตกต่างกันมากระหว่างการพัฒนาและประเทศกำลังพัฒนาในโครงสร้างทางการเมืองจัดลำดับความสำคัญของชาติสภาพทางเศรษฐกิจและสังคมลักษณะทางวัฒนธรรมและทรัพยากรทางการเงิน, การยอมรับของประเทศพัฒนากลยุทธ์สำหรับการจัดการน้ำเสียจะไม่เหมาะสมหรือที่ทำงานได้สำหรับประเทศที่กำลังพัฒนา วางแผนสิ่งแวดล้อมและผู้มีอำนาจตัดสินใจต้องออกกฎหมายที่เหมาะสมในการสนับสนุนและอำนวยความสะดวกในการพัฒนาแผนการจัดการน้ำเสียที่ประสบความสำเร็จสำหรับประเทศกำลังพัฒนา นอกจากนี้สถาบันจะต้องอนุญาตให้ปรับแผนเพื่อตอบสนองการเปลี่ยนแปลงระดับชาติระดับภูมิภาคและลำดับความสำคัญในท้องถิ่น พิจารณาข้อ จำกัด ของทรัพยากรทางการเงินภายในและภายนอกประเทศในประเทศกำลังพัฒนาก็จะมีความจำเป็นในการพัฒนารูปแบบทางการเงินใหม่ที่เป็นนวัตกรรมใหม่ นอกจากนี้การรับรู้ของประชาชนที่เกี่ยวข้องกับขอบเขตของผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์เป็นผลมาจากการสุขาภิบาลที่ไม่เหมาะสมน้อยที่สุดในประเทศเหล่านี้ ดังนั้นการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมเช่นเดียวกับการรับรู้ของประชาชนและการมีส่วนร่วมในขั้นต้นของผู้ใช้ทรัพยากรที่ควรจะให้ความสำคัญเพื่อให้บรรลุการพัฒนาอย่างยั่งยืน ให้คนในท้องถิ่นที่มีการเข้าถึงทรัพยากรการศึกษาและข้อมูลที่จำเป็นที่มีอิทธิพลต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อพวกเขาเป็นสิ่งที่จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบุความแตกต่างใหญ่ระหว่างประเทศพัฒนาแล้วและกำลังพัฒนาในโครงสร้างการเมืองระดับชาติต่างๆ สังคม เงื่อนไข ลักษณะวัฒนธรรมและทรัพยากรทางการเงิน , การยอมรับของประเทศเพื่อพัฒนากลยุทธ์การจัดการน้ำเสีย ไม่เหมาะสม หรือวางอนาคตสำหรับการพัฒนาประเทศนักวางแผนด้านสิ่งแวดล้อมและผู้ตัดสินใจต้องการกฎหมายที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุนและส่งเสริมการพัฒนาแผนการจัดการน้ำที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาประเทศ นอกจากนี้ กรอบสถาบันต้องให้ปรับแผนเพื่อตอบสนองการเปลี่ยนแปลงระดับชาติ ระดับภูมิภาค และระดับท้องถิ่นพิจารณาข้อจำกัดของทรัพยากรทางการเงินในการพัฒนาภายในประเทศ และภายนอกประเทศ ก็จะต้องพัฒนาโครงการนวัตกรรมทางการเงินใหม่ นอกจากนี้ การรับรู้ของประชาชนเกี่ยวกับขอบเขตของผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์เป็นผลของการสุขาภิบาลที่ไม่เหมาะสมน้อยที่สุดในประเทศเหล่านี้ ดังนั้นสิ่งแวดล้อมศึกษา ตลอดจนความตระหนัก และการมีส่วนร่วมของผู้ใช้ทรัพยากรเป็นหลักควรให้ความสำคัญสูงเพื่อให้เกิดความยั่งยืน การให้ประชาชนเข้าถึงทรัพยากร การศึกษา และข้อมูลที่จำเป็นต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อพวกเขาเป็นสิ่งที่จำเป็น