Foraging on spatiotemporally unpred

Foraging on spatiotemporally unpredictable food sources is widespread among animals. Locating unpredictable
food is, however, expected to pose specific challenges to an animal’s foraging strategy. Primarily
exploiting wild-growing mushrooms, the ant Euprenolepis procera represents a remarkable
example of an animal that relies on ephemeral resources. In the present study we investigated how the
ant’s foraging system has adapted to this challenging diet. We tested feeding preferences of E. procera,
monitored spatiotemporal growth patterns of mushrooms and analysed the ant’s foraging trail system.
The growth patterns of mushrooms turned out to be more predictable than commonly believed, since
they reappeared frequently (up to 15 times in 1 month) in close vicinity of former growth locations.
Generally, such spatially fixed and periodically regrowing resources can be utilized effectively by
revisiting them. While many animals rely on idiosyncratic spatial memory to accomplish this task, we
found that E. procera established a wide-ranging, stable trail network that served as an external colony
memory. Subsections of the trail network were used only periodically. Inactive trail sections persisted
and served as the external colony memory allowing the ants to check growing sites periodically and
eventually harvest regrowing mushrooms collectively.We conclude that this unusual foraging behaviour,
which features permanence (route fidelity over time) as well as flexibility (activation/deactivation of trail
sections), is well adapted to the growth pattern of mushrooms, underlining the high potential of collective
behaviour for an efficient exploitation of ephemeral food sources.

2013 The Association for the Study of Animal Behaviour. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved.
Foraging is a fundamental component of an animal’s behaviour.
It may vary substantially depending on characteristics of the
exploited food sources such as their spatial distribution (e.g.
clumped or randomly scattered), their abundance, their temporal
availability, and their predictability in space and time (Pyke,
Pulliam, & Charnov, 1977; Schoener, 1971; Stephens, Brown, &
Ydenberg, 2007; Stephens & Dunlop, 2008; Stephens & Krebs,
1986). Examples illustrating the interdependency of food characteristics
and foraging behaviour are plentiful (Stephens et al., 2007).
For instance, animals exploiting long-lasting or renewing, spatially
fixed food locations are often rather site-attached, that is, they
either stay at and defend or revisit these sites regularly (e.g. fish
defending a concentrated food source: Chapman & Kramer, 1996;
primates revisiting food trees: Normand, Ban, & Boesch, 2009;
Presotto & Izar, 2010). In contrast, temporary food sources that
are unpredictable in time and space must be exploited in a different
way. Animals that are specialized in exploiting such food, such as

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกในแหล่งอาหาร spatiotemporally คาดเดาไม่ได้แพร่หลายในหมู่สัตว์ จึงค้นหา
อาหาร ไร คาดว่าจะก่อให้เกิดความท้าทายเฉพาะอกถึงของสัตว์ หลัก
exploiting เห็ดป่าเติบโต procera Euprenolepis มดแสดงความโดดเด่น
ตัวอย่างของสัตว์ที่ใช้ทรัพยากรข้อมูลแบบชั่วคราว ในการศึกษาปัจจุบัน เราสอบสวนว่า
ระบบอกของมดได้ดัดแปลงให้อาหารนี้ท้าทาย เราทดสอบลักษณะอาหารของ E. procera,
ตรวจสอบรูปแบบ spatiotemporal การเจริญเติบโตของเห็ด และ analysed ของมดอกทางระบบ
รูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ดให้ได้มากขึ้นกว่าปกติเชื่อ ตั้งแต่
พวกเขา reappeared บ่อย (ถึง 15 ครั้งใน 1 เดือน) ในปิดใกล้เคียงตำแหน่งเดิมการเจริญเติบโต
เช่น spatially ถาวร และ regrowing ทรัพยากรเป็นระยะ ๆ สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยทั่วไป
revisiting พวกเขา ในขณะที่สัตว์จำนวนมากอาศัย idiosyncratic พื้นที่หน่วยความจำทำงานนี้ เรา
พบ procera ที่ E. ก่อตั้งไพศาล เครือข่ายทางมั่นคงที่เป็นอาณานิคมภายนอกการ
จำ ส่วนย่อยของเครือข่ายเส้นทางถูกใช้เป็นครั้งคราวเท่านั้น ส่วนแนวทางการใช้งานยังคง
และเป็นหน่วยความจำภายนอกอาณานิคมทำให้มดต้องเติบโตไซต์เป็นระยะ ๆ และ
ในที่สุดเก็บเกี่ยว regrowing สารพัดเห็ดโดยรวมเราสรุปว่า นี้ผิดปกติพวกพฤติกรรม,
ซึ่งคุณลักษณะ permanence (คุณภาพกระบวนการผลิตช่วงเวลา) และความยืดหยุ่น (เปิดใช้งาน/ปิดใช้เส้นทาง
ส่วน), จะปรับรูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ด การขีดเส้นใต้ศักยภาพสูงของกลุ่มดี
พฤติกรรมในการใช้ประโยชน์จากประสิทธิภาพของแหล่งอาหารข้อมูลแบบชั่วคราว
สมาคมที่ 2013 สำหรับศึกษาพฤติกรรมสัตว์ เผยแพร่ โดย Elsevier สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด.
พวกเป็นส่วนประกอบพื้นฐานของพฤติกรรมของสัตว์.
มันอาจแตกต่างกันมากขึ้นอยู่กับลักษณะของการ
สามารถแหล่งอาหารเช่นการกระจาย (e.g.
clumped หรือกระจายแบบสุ่ม), ความอุดมสมบูรณ์ของพวกเขา พวกเขาชั่วคราว
พร้อมใช้งาน และแอพพลิเคชันของพวกเขาในเวลา (Pyke,
Pulliam & Charnov, 1977 Schoener, 1971 สตีเฟ่นส์ สีน้ำตาล &
Ydenberg, 2007 สตีเฟ่นส์&ดันลอป 2008 สตีเฟ่นส์&เครบส์,
1986) ตัวอย่างที่แสดงความเชื่อมโยงกันลักษณะอาหาร
พวกพฤติกรรมจะ อุดมสมบูรณ์ (สตีเฟ่นส์ et al., 2007) .
เช่น สัตว์ exploiting นาน หรือต่อ อายุ spatially
สถานอาหารถาวรมักค่อนข้างไซต์แนบ คือ พวกเขา
พัก และปกป้อง หรือเว็บไซต์เหล่านี้มาทบทวนเป็นประจำ (เช่น ปลา
ป้องกันแหล่งอาหารเข้มข้น: แชปแมน& Kramer, 1996;
primates revisiting ต้นไม้อาหาร: Normand บ้าน & Boesch, 2009;
Presotto & Izar, 2010) ในทางตรงกันข้าม แหล่งอาหารชั่วคราวที่
จะไม่แน่นอนในเวลา และพื้นที่ต้องนำไปในที่ต่าง ๆ
วิธีการ สัตว์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญใน exploiting เช่นอาหาร เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หาอาหารในแหล่งอาหารที่คาดเดาไม่ spatiotemporally เป็นที่แพร่หลายในหมู่สัตว์ ตำแหน่งคาดเดาไม่ได้
อาหาร แต่คาดว่าจะก่อให้เกิดความท้าทายที่เฉพาะเจาะจงกับกลยุทธ์การหาอาหารของสัตว์ ส่วนใหญ่
ใช้ประโยชน์จากเห็ดป่าเติบโตมด Euprenolepis procera แสดงให้เห็นถึงความโดดเด่น
เป็นตัวอย่างของสัตว์ที่อาศัยทรัพยากรที่ยั่งยืน ในการศึกษานี้เราตรวจสอบวิธีการที่
ระบบการจับเหยื่อมดได้ไปปรับใช้กับอาหารที่ท้าทายนี้ เราได้ทดสอบการให้อาหารการตั้งค่าของอี procera,
ตรวจสอบรูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ด spatiotemporal และวิเคราะห์ระบบทางเดินมดหาอาหาร
รูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ดกลายเป็นที่คาดการณ์มากขึ้นกว่าที่เชื่อกันมาตั้งแต่
พวกเขากลับมาบ่อยครั้ง (ถึง 15 ครั้งใน 1 เดือน ) ในบริเวณใกล้เคียงอย่างใกล้ชิดของอดีตสถานที่การเจริญเติบโต
โดยทั่วไปดังกล่าวคงที่สันนิฐานและทรัพยากรระยะปลูกสามารถนำไปใช้อย่างมีประสิทธิภาพโดย
revisiting พวกเขา ในขณะที่สัตว์หลายชนิดขึ้นอยู่กับหน่วยความจำอวกาศนิสัยในการทํางานนี้เรา
พบว่าอี procera จัดตั้งหลากหลายเครือข่ายเส้นทางที่มีความเสถียรที่ทำหน้าที่เป็นอาณานิคมภายนอก
หน่วยความจำ ย่อยของเครือข่ายเส้นทางที่ถูกนำมาใช้เป็นช่วง ๆ เท่านั้น ส่วนเส้นทางที่ไม่ได้ใช้งานคงอยู่
และทำหน้าที่เป็นหน่วยความจำอาณานิคมภายนอกช่วยให้มดในการตรวจสอบการเจริญเติบโตของเว็บไซต์เป็นระยะ ๆ และ
ในที่สุดการเก็บเกี่ยวเห็ดปลูก collectively.We สรุปได้ว่าพฤติกรรมที่ผิดปกตินี้หาอาหาร,
ซึ่งมี (ความจงรักภักดีเส้นทางเมื่อเวลาผ่านไป) ความคงทนเช่นเดียวกับที่มีความยืดหยุ่นมากกว่า (เปิด / การเสื่อมสภาพของเส้นทาง
ส่วน) จะปรับตัวได้ดีกับรูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ดขีดเส้นใต้ที่มีศักยภาพสูงของกลุ่ม
พฤติกรรมการแสวงหาผลประโยชน์ที่มีประสิทธิภาพของแหล่งอาหารที่ยั่งยืน
? 2013 สมาคมเพื่อการศึกษาของพฤติกรรมสัตว์ ที่ตีพิมพ์โดยเอลส์ จำกัด สงวนลิขสิทธิ์
การจับเหยื่อเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของพฤติกรรมของสัตว์
มันอาจจะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับลักษณะของ
แหล่งอาหารประโยชน์เช่นการกระจายของพวกเขาในเชิงพื้นที่ (เช่น
clumped หรือสุ่มกระจาย), อุดมสมบูรณ์ของพวกเขาชั่วของพวกเขา
พร้อม , และการคาดการณ์ของพวกเขาในพื้นที่และเวลา (Pyke,
Pulliam และ Charnov 1977; พระราชวังเชิน 1971; สตีเฟนส์บราวน์และ
Ydenberg 2007; สตีเฟนส์และ Dunlop 2008; สตีเฟนส์และเครบส์,
1986) ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงการพึ่งพากันของลักษณะอาหาร
และพฤติกรรมการหาอาหารมีมากมาย (สตีเฟนส์ et al. 2007)
ยกตัวอย่างเช่นการใช้ประโยชน์จากสัตว์ที่ติดทนนานหรือต่ออายุสันนิฐาน
สถานที่อาหารคงที่มักจะค่อนข้างเว็บไซต์แนบนั่นคือพวกเขา
ทั้งสองอยู่ที่ และปกป้องหรือทบทวนเว็บไซต์เหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ (เช่นปลา
ปกป้องแหล่งอาหารที่เข้มข้น: แชปแมนและเครเมอ 1996;
บิชอพ revisiting ต้นไม้อาหารปรกติบ้านและ Boesch 2009;
Presotto & Izar, 2010) ในทางตรงกันข้ามแหล่งอาหารชั่วคราวที่
ไม่แน่นอนในเวลาและสถานที่จะต้องได้รับประโยชน์ในการที่แตกต่างกัน
ทาง สัตว์ที่มีความเชี่ยวชาญในการใช้ประโยชน์จากอาหารดังกล่าวเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค้นหาใน spatiotemporally คาดเดาไม่ได้แหล่งอาหารเป็นที่แพร่หลายในหมู่สัตว์ ค้นหาอาหารที่คาดเดาไม่ได้
คือ อย่างไรก็ตาม คาดว่าจะก่อให้เกิดความท้าทายที่เฉพาะของสัตว์เช่นกลยุทธ์ เป็นหลัก
exploiting เห็ดเติบโตในป่า , มด euprenolepis procera เป็นอย่างน่าทึ่ง
ของสัตว์ที่อาศัยทรัพยากรที่ไม่ยั่งยืน ในการศึกษาครั้งนี้เราตรวจสอบพบว่า
ของมดเช่นระบบสามารถปรับตัวกับอาหารที่ท้าทายนี้ เราได้ทดสอบการตั้งค่าของ E .
procera อาหาร , ตรวจสอบ spatiotemporal รูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ดและวิเคราะห์ของมดผึ้งตามระบบ .
รูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ดกลายเป็นแบบฉบับ มากกว่าเชื่อทั่วไป ตั้งแต่
พวกเขาปรากฎตัวบ่อย ( ถึง 15 ครั้ง ใน 1 เดือน ) สถานที่ใกล้เคียงของเดิม เช่น เปลี่ยน
โดยทั่วไปคงที่และเป็นระยะ regrowing ทรัพยากรสามารถใช้อย่างมีประสิทธิภาพโดย
การพวกเขา ในขณะที่สัตว์หลายพึ่งพาพื้นที่หน่วยความจำมีการบรรลุงานนี้เราพบว่า E .
procera ก่อตั้งไพศาลมั่นคงทางเครือข่ายที่ให้บริการเป็นอาณานิคม
ภายนอกหน่วยความจำ ส่วนย่อยของเส้นทางเครือข่ายถูกใช้เป็นระยะ ๆ ส่วนเส้นทางที่ยังคงไม่ได้ใช้งาน และทำหน้าที่เป็นอาณานิคม
ภายนอกหน่วยความจำให้มดเพื่อตรวจสอบการเจริญเติบโตเป็นระยะๆ และในที่สุดเว็บไซต์
เก็บเกี่ยว regrowing เห็ดรวม สรุปได้ว่า พฤติกรรมที่ผิดปกติเช่น
,ซึ่งมีลักษณะถาวร ( เส้นทางความจงรักภักดีตลอดเวลา ) ตลอดจนความยืดหยุ่น ( เปิดใช้งาน / การเสื่อมของส่วนพ่วงท้าย
) จะปรับตัวได้ดีกับรูปแบบการเจริญเติบโตของเห็ด ขีดเส้นใต้ ที่มีศักยภาพสูงของพฤติกรรมร่วม
สำหรับการกดขี่ที่มีประสิทธิภาพของแหล่งอาหารไม่ยั่งยืน

2013 สมาคมเพื่อการศึกษาเรื่องพฤติกรรมของสัตว์ ที่ตีพิมพ์โดยเอลส์ จำกัด .
ค้นหาเป็นส่วนประกอบพื้นฐานของพฤติกรรมของสัตว์
อาจแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับลักษณะของ
ใช้แหล่งอาหารเช่นการกระจายเชิงพื้นที่ของพวกเขา ( เช่น
โอกาสหรือแบบสุ่มกระจาย ) , ความอุดมสมบูรณ์ของห้องพักชั่วคราว
, และการคาดการณ์ของพวกเขาในเวลาและอวกาศ ( ไพค์
พูลเลียม , & charnov , 1977 , ; schoener 1971 ; สตีเฟ่น สีน้ําตาล &
ydenberg , 2007 ;สตีเฟ่น & Dunlop , 2008 ; สตีเฟ่น &ปู ,
1986 ) ตัวอย่าง แสดงการพึ่งพาอาศัยกันของลักษณะและพฤติกรรมการหาอาหารอาหาร
มีมากมาย ( สตีเฟ่น et al . , 2007 ) .
สำหรับอินสแตนซ์ ยาวนาน หรือต่ออายุสัตว์ exploiting , อาหารสถานที่มักเปลี่ยน
คงที่มากกว่าเว็บไซต์ที่แนบมา นั่นคือ พวกเขา
ให้อยู่และปกป้องหรือทบทวนเว็บไซต์เหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ ( เช่นปลา
ปกป้องอาหารเข้มข้นที่มา : แชปแมน& Kramer , 1996 ;
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม revisiting ต้นไม้อาหาร : นอร์แมนด์ บ้าน& boesch , 2009 ;
presotto & izar , 2010 ) ในทางตรงกันข้าม แหล่งอาหารชั่วคราวที่
ได้ในอวกาศ และเวลาที่ต้องใช้ในทางที่แตกต่างกัน

สัตว์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้ประโยชน์จากอาหารต่างๆ เช่น