Ecotourism within protected areas i

Ecotourism within protected areas is paradigmatically considered a neoliberal conservation strategy along with other market-based interventions that devolve authority to non-state actors, rely on market corrections to socio-environmental problems, and effectively try to “do more with less” (Dressler and Roth, 2011) or “sell nature to save it” (McAfee, 1999). However, the neoliberalisation of conservation is a path-based process that is shaped by local histories and on-the-ground engagements with different market forms, and a growing body of scholarship has demonstrated that there are significant gaps between “vision” and “execution” in neoliberal conservation. Through a case study of ecotourism in Ban Mae Klang Luang in Northern Thailand, this research approaches the question of why such programs often fail to reconcile environmental and economic concerns through an exploration of the internal contradictions in the governmentalizing processes embedded within market-led conservation projects. Specifically, I argue that the contradiction in encouraging both disciplinary environmentality and neoliberal environmentality ironically forces conservation and development interests into opposition. Furthermore, ecotourism’s deployment of neoliberal environmentality contributes to the exaggeration of inequality and individualism in the village, creating tensions among community members. Despite the win–win expectations of neoliberal philosophy in conservation policies, the contradictory logics involved call the long-term viability of such strategies into question.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่องเที่ยวเชิงนิเวศภายในพื้นที่คุ้มครอง paradigmatically ถือว่าเป็นกลยุทธ์ neoliberal อนุรักษ์พร้อมกับแทรกแซงอื่น ๆ ตามตลาด ที่ตกอำนาจการแสดงไม่ใช่รัฐ พึ่งตลาดการแก้ไขปัญหาสังคมและสิ่งแวดล้อม มีประสิทธิภาพลอง "ทำได้น้อยมาก" (Dressler และ Roth, 2011) หรือ "ขายธรรมชาติบันทึก" (McAfee, 1999) อย่างไรก็ตาม neoliberalisation อนุรักษ์เป็นกระบวนการที่ใช้เส้นทางที่เป็นรูป โดยประวัติศาสตร์ท้องถิ่น และปฏิบัติบนพื้นกับรูปแบบการตลาดที่แตกต่าง และร่างกายเจริญเติบโตของทุนการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า มีช่องว่างที่สำคัญระหว่าง "วิสัยทัศน์" และ "ดำเนินการ" neoliberal อนุรักษ์ ผ่านกรณีศึกษาของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศบ้านแม่กลางหลวงในภาคเหนือ งานวิจัยยื่นคำถามทำไมโปรแกรมดังกล่าวมักจะไม่กระทบความกังวลทางเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมผ่านการสำรวจความขัดแย้งภายในกระบวนการ governmentalizing ที่ฝังอยู่ภายในโครงการอนุรักษ์นำตลาด เฉพาะ ผมยืนยันว่า ความขัดแย้งในการส่งเสริมทั้งทางวินัย environmentality และ neoliberal environmentality แดกดันกองอนุรักษ์และการพัฒนาสนใจเป็นฝ่ายค้าน นอกจากนี้ การใช้งานของท่องเที่ยวเชิงนิเวศของ neoliberal environmentality ก่อให้เกิดการพูดของอสมการและปัจเจกในหมู่บ้าน การสร้างความตึงเครียดระหว่างสมาชิกชุมชน แม้ มีความคาดหวังชนะ – ชนะของ neoliberal ปรัชญานโยบายการอนุรักษ์ logics ขัดแย้งที่เกี่ยวข้องเรียกในเชิงระยะยาวของกลยุทธ์ดังกล่าวเป็นคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศภายในพื้นที่คุ้มครองถือว่าเป็น paradigmatically กลยุทธ์การอนุรักษ์เสรีนิยมใหม่พร้อมกับการแทรกแซงตลาดอื่น ๆ ตามที่ตกมาอยู่กับผู้มีอำนาจกับนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐพึ่งพาการแก้ไขการตลาดเพื่อสังคมและสิ่งแวดล้อมปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพและพยายามที่จะ "ทำมากน้อย" (เดรสเลอร์และ Roth 2011) หรือ "ธรรมชาติขายที่จะบันทึกไว้" (McAfee, 1999) อย่างไรก็ตาม neoliberalisation ของการอนุรักษ์เป็นกระบวนการตามเส้นทางที่มีรูปร่างตามประวัติศาสตร์ท้องถิ่นและบนพื้นดินนัดหมายกับรูปแบบการตลาดที่แตกต่างกันและร่างกายเจริญเติบโตของทุนการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่ามีช่องว่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง "วิสัยทัศน์" และ "การดำเนินการ "ในการอนุรักษ์เสรีนิยมใหม่ ผ่านกรณีศึกษาของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในบ้านแม่กลางหลวงในภาคเหนือของประเทศไทยงานวิจัยนี้แนวทางคำถามที่ว่าทำไมโปรแกรมดังกล่าวมักจะล้มเหลวที่จะกระทบความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจผ่านการสำรวจของความขัดแย้งภายในในกระบวนการ governmentalizing ที่ฝังตัวอยู่ภายในโครงการอนุรักษ์ตลาดนำนั้น . โดยเฉพาะฉันยืนยันว่าความขัดแย้งในการส่งเสริมทั้งทางวินัยและ environmentality environmentality เสรีนิยมใหม่แดกดันบังคับให้การอนุรักษ์และการพัฒนาความสนใจเป็นฝ่ายค้าน นอกจากนี้การใช้งานการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของ environmentality เสรีนิยมใหม่ก่อให้เกิดการพูดเกินจริงของความไม่เท่าเทียมกันและปัจเจกในหมู่บ้านสร้างความตึงเครียดในหมู่สมาชิกในชุมชน แม้จะมีความคาดหวังชนะของปรัชญาเสรีนิยมใหม่ในนโยบายการอนุรักษ์ logics ขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับการเรียกศักยภาพในระยะยาวของกลยุทธ์ดังกล่าวเข้ามาถาม