coastline, 60% of which is currentl

coastline, 60% of which is currently eroding (Duke, 2012). In Vietnam,
elsewhere in Southeast Asia, South America and some areas of
Africa, more recent and significant mangrove loss has occurred
through conversion to aquaculture (Binh et al., 1997; Hoang et al.,
1998; de Lacerda, 2002; Torell and Salamanca, 2003; Primavera,
2004; Primavera and Esteban, 2008; Spalding et al., 2010). Thu
and Populus (2007) found that from 1965 to 1995 mangrove loss
in the Vietnamese Mekong Delta occurred at a rate of 0.2% whereas
between 1995 and 2001 it increased to 13.1%, largely due to increases
in aquaculture. Despite the short lived benefits (Spalding
et al., 2010), large scale conversion of mangroves to aquaculture
has occurred due to both economic and institutional pressures
(Torell and Salamanca, 2003; Tong et al., 2004;Walters et al., 2008;
Aswani et al., 2012). The loss of ecosystem services associated with
mangrove conversion has had serious repercussions for local
communities (Skilleter and Warren, 2000; Vannucci, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายฝั่งทะเลและ coastline, 60% of which is currently eroding (Duke, 2012). In Vietnam,
elsewhere in Southeast Asia, South America and some areas of
Africa, more recent and significant mangrove loss has occurred
through conversion to aquaculture (Binh et al., 1997; Hoang et al.,
1998; de Lacerda, 2002; Torell and Salamanca, 2003; Primavera,
2004; Primavera and Esteban, 2008; Spalding et al., 2010). Thu
and Populus (2007) found that from 1965 to 1995 mangrove loss
in the Vietnamese Mekong Delta occurred at a rate of 0.2% whereas
between 1995 and 2001 it increased to 13.1%, largely due to increases
in aquaculture. Despite the short lived benefits (Spalding
et al., 2010), large scale conversion of mangroves to aquaculture
has occurred due to both economic and institutional pressures
(Torell and Salamanca, 2003; Tong et al., 2004;Walters et al., 2008;
Aswani et al., 2012). The loss of ecosystem services associated with
mangrove conversion has had serious repercussions for local
communities (Skilleter and Warren, 2000; Vannucci, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายฝั่ง , 60% ของที่กำลังกัดเซาะ ( Duke , 2012 ) ในเวียดนาม
ที่อื่นในเอเชีย อเมริกาใต้ และบางพื้นที่ของ
แอฟริกา ล่าสุดพบป่าชายเลนและการสูญเสียเกิดขึ้น
ผ่านแปลงเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ( Binh et al . , 1997 ; Hoang et al . ,
2541 ; เดอ lacerda , 2002 และ 2003 ; torell ซาลามันกา , Primavera , 2004 ;
; พรีมาเวร่าและ เอสเตบัน , 2008 ; Spalding et al . , 2010 )
ตูแล้วคน ( 2007 ) พบว่า ตั้งแต่ปี 1965 ปี 1995 ป่าชายเลนในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงเวียดนามสูญเสีย
เกิดขึ้นในอัตรา 0.2% ในขณะที่
ระหว่าง 2538 และ 2544 มันเพิ่มขึ้น 13.1% , ส่วนใหญ่เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของ
ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ แม้จะสั้นประโยชน์ ( Spalding
et al . , 2010 ) , การแปลงของป่าชายเลนเพื่อการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำขนาดใหญ่
เกิดขึ้นเนื่องจากทั้งเศรษฐกิจและแรงกดดัน
สถาบัน( torell และซาลามังก้า , 2003 ; ถง et al . , 2004 ; วอลเตอร์ et al . , 2008 ;
aswani et al . , 2012 ) การสูญเสียของบริการของระบบนิเวศที่เกี่ยวข้องกับ
แปลงป่าชายเลนมีความร้ายแรงสำหรับชุมชนท้องถิ่น
( skilleter และ Warren , 2000 ; vannucci , 2004 )