Life and career[edit]1994 'Flying S

Life and career[edit]

1994 'Flying Saucer' dress. PFF collection.

An Issey Miyake gown on display in Florence, Italy, in 2007.

A design from the 1990 Rhythm Pleats collection; polyester, pleated, heat-and-pressure-set.

Steve Jobs (left) wearing his signature black mock turtle neck by Issey Miyake[1]
Miyake was born on April twenty-second, 1938 in Hiroshima, Japan. He studied graphic design at the Tama Art University in Tokyo, graduating in 1964. After graduation, he worked in Paris and New York City. Returning to Tokyo in 1970, he founded the Miyake Design Studio, a high-end producer of women's fashion.

In the late 1980s, he began to experiment with new methods of pleating that would allow both flexibility of movement for the wearer as well as ease of care and production. In which the garments are cut and sewn first, then sandwiched between layers of paper and fed into a heat press, where they are pleated. The fabric's 'memory' holds the pleats and when the garments are liberated from their paper cocoon, they are ready-to wear. He did the costume for Ballett Frankfurt with pleats in a piece named "the Loss of Small Detail" William Forsythe and also work on ballet "Garden in the setting".

He had a long friendship with Austrian-born pottery artist Dame Lucie Rie. She bequeathed to him her substantial collection of ceramic and porcelain buttons, which he integrated into his designs and presented in new collections.

He also developed a friendship with Apple's Steve Jobs and produced the black turtlenecks which would become a part of Jobs' signature attire. Jobs said, "So I asked Issey to make me some of his black turtlenecks that I liked, and he made me like a hundred of them."[1]

In March 1992 he was quoted in the International Herald Tribune as saying "Design is not for philosophy—it's for life."[2]

In 1994 and 1999, Miyake turned over the design of the men's and women's collections respectively, to his associate, Naoki Takizawa, so that he could return to research full-time. In 2007, Naoki Takizawa opened his own brand, supported by the Issey Miyake Group and was replaced, as a Creative Director of the House of Issey Miyake, by Dai Fujiwara.

As of 2012, he is one of the co-Directors of 21 21 DESIGN SIGHT, Japan's first design museum.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวิตและอาชีพ [แก้ไข]ปี 1994 'จานบิน' แต่งตัว คอลเลกชันของ PFFชุดเกะ Issey ผลในฟลอเรนซ์ อิตาลี 2007การออกแบบจากคอลเลคชั่นเสื้อจังหวะ 1990 โพลีเอสเตอร์ จีบ ความร้อน และความดันชุดงาน Steve (ซ้าย) สวมใส่ลายเซ็นของเขาสีดำล้อคอเต่า โดย Issey วอชิงตัน [1]เกะเกิดในยี่สิบสองเมษายน ค.ศ. 1938 ในฮิโรชิมา ญี่ปุ่น เขาเรียนการออกแบบกราฟิกที่มหาวิทยาลัยทามะศิลปะในโตเกียว จบการศึกษาในปี 1964 หลังจากจบการศึกษา เขาทำงานในปารีสและนิวยอร์ก เขากลับไปโตเกียวในปี 1970 ก่อตั้งสตูดิโอเกะออกแบบ ผู้ผลิตคุณภาพสูงของแฟชั่นผู้หญิงในปลายทศวรรษ 1980 เขาเริ่มทดลองใช้วิธีการใหม่ของ pleating ที่จะช่วยให้ทั้งความยืดหยุ่นของการเคลื่อนไหวสำหรับผู้สวมใส่และง่ายต่อการดูแลและการผลิต ซึ่งเสื้อผ้าที่ตัดเย็บก่อน แล้วชาวลาวอระหว่างชั้นของกระดาษ และเข้ากดความร้อน ที่พวกเขาจะจีบ ของผ้า 'จำ' มีจีบ และเมื่อเสื้อผ้าจะรอดพ้นรังกระดาษของพวกเขา พวกเขาจะสวมใส่พร้อมกับ เขาได้แต่งกายในแฟรงค์เฟิร์ต Ballett กับเสื้อในชิ้นส่วนชื่อ "การสูญเสียรายละเอียดขนาดเล็ก" อย่างไร William Forsythe และบัลเลต์ "สวนการ" ทำงานเขามีมิตรภาพยาวกับเครื่องปั้นดินเผาที่ออสเตรียเกิดศิลปิน Lucie Rie ดาม นาง bequeathed เขาคอลเลกชันของเธอพบเซรามิคและเครื่องเคลือบดินเผาปุ่ม ซึ่งรวมอยู่ในแบบของเขา และนำเสนอในคอลเลกชันใหม่He also developed a friendship with Apple's Steve Jobs and produced the black turtlenecks which would become a part of Jobs' signature attire. Jobs said, "So I asked Issey to make me some of his black turtlenecks that I liked, and he made me like a hundred of them."[1]In March 1992 he was quoted in the International Herald Tribune as saying "Design is not for philosophy—it's for life."[2]In 1994 and 1999, Miyake turned over the design of the men's and women's collections respectively, to his associate, Naoki Takizawa, so that he could return to research full-time. In 2007, Naoki Takizawa opened his own brand, supported by the Issey Miyake Group and was replaced, as a Creative Director of the House of Issey Miyake, by Dai Fujiwara.As of 2012, he is one of the co-Directors of 21 21 DESIGN SIGHT, Japan's first design museum.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวิตและอาชีพ [แก้ไข] 1994 'จานบิน' ชุด คอลเลกชัน PFF. Issey Miyake ชุดบนจอแสดงผลในฟลอเรนซ์, อิตาลีในปี 2007 การออกแบบจากคอลเลกชันจังหวะ Pleats 1990; โพลีเอสเตอร์จีบความร้อนและความดันที่ตั้งไว้. สตีฟจ็อบส์ (ซ้าย) ที่สวมใส่คอเต่าสีดำลายเซ็นของเขาเยาะเย้ย Issey Miyake โดย [1] Miyake เกิดเมื่อวันที่ 22, 1938 ในฮิโรชิญี่ปุ่น เขาศึกษาการออกแบบกราฟิกที่มหาวิทยาลัยศิลปะทามะในโตเกียวจบการศึกษาในปี 1964 หลังจากจบการศึกษาเขาทำงานอยู่ในกรุงปารีสและนิวยอร์กซิตี้ กลับไปยังกรุงโตเกียวในปี 1970 เขาก่อตั้ง Miyake ดีไซน์สตูดิโอซึ่งเป็นผู้ผลิตระดับไฮเอนด์ของแฟชั่นของผู้หญิง. ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 เขาเริ่มที่จะทดสอบกับวิธีการใหม่ของการจีบที่จะช่วยให้มีความยืดหยุ่นทั้งในการเคลื่อนไหวของผู้สวมใส่เช่นเดียวกับความสะดวก ของการดูแลและการผลิต ซึ่งในเสื้อผ้าที่มีการตัดและเย็บแรกแซนวิชแล้วระหว่างชั้นของกระดาษและป้อนเข้ากดความร้อนที่พวกเขาจะจีบ ผ้าของหน่วยความจำ 'ถือจีบและเมื่อเสื้อผ้าที่มีการปลดปล่อยจากรังกระดาษของพวกเขาพวกเขามีความพร้อมที่จะสวมใส่ เขาทำเครื่องแต่งกายสำหรับ Ballett แฟรงค์เฟิร์ตมีจีบในส่วนชื่อ "การสูญเสียของรายละเอียดเล็ก ๆ " วิลเลียมไซท์และยังทำงานในบัลเล่ต์ "การ์เด้นในการตั้งค่า". เขามีมิตรภาพที่ยาวนานกับศิลปินเครื่องปั้นดินเผาออสเตรียเกิด Dame ลูซีริเอะ เธอพินัยกรรมให้เขาคอลเลกชันที่สำคัญของเธอปุ่มเซรามิกและพอร์ซเลนซึ่งเขาแบบบูรณาการในการออกแบบและนำเสนอในคอลเลกชันใหม่. นอกจากนี้เขายังได้รับการพัฒนามิตรภาพกับแอปเปิ้ลของสตีฟจ็อบส์และผลิตที่เต่าสีดำซึ่งจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องแต่งกายลายเซ็นงาน 'a งานกล่าวว่า "ดังนั้นผมจึงถาม Issey ที่จะทำให้ผมบางส่วนของเต่าสีดำของเขาว่าฉันชอบและเขาทำให้ฉันเหมือนร้อยพวกเขา." [1] ในเดือนมีนาคมปี 1992 เขาได้ถูกยกมาในส International Herald Tribune ว่า "การออกแบบเป็น ไม่ได้สำหรับปรัชญาของมันไปตลอดชีวิต. "[2] ในปี 1994 และปี 1999 Miyake หันไปออกแบบคอลเลกชันชายและหญิงตามลำดับเพื่อร่วมของนาโอกิทาคิซาเพื่อที่เขาจะได้กลับไปวิจัยเต็มเวลา ในปี 2007 นาโอกิทาคิซาเปิดแบรนด์ของตัวเองโดยการสนับสนุนจาก Issey Miyake กลุ่มและถูกแทนที่เป็นผู้อำนวยการสร้างของสภา Issey Miyake โดยไดฟูจิวาระ. ในฐานะของปี 2012 เขาเป็นหนึ่งในกรรมการร่วมของ 21 21 ออกแบบสายตาพิพิธภัณฑ์การออกแบบแรกของญี่ปุ่น. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิตและอาชีพ [ แก้ไข ]

1994 ' จานบิน ' แต่งตัว เฮอะ

เป็นคอลเลกชัน อิซเซ มิยาเกะ ชุดบนจอแสดงผลในฟลอเรนซ์ , อิตาลี ในปี พ.ศ. 2533

การออกแบบจากจังหวะจีบคอลเลกชัน ; โพลีเอสเตอร์ , จีบ , ความร้อนและความดันชุด

สตีฟจ็อบส์ ( ซ้าย ) สวมสีดำ คอเต่า โดยเลียนแบบลายเซ็นอิซเซ มิยาเกะ [ 1 ]
มิยาเกะเกิดที่ วันที่ยี่สิบสอง 1938 ในฮิโรชิมา , ญี่ปุ่นเขาศึกษาการออกแบบกราฟิกที่มหาวิทยาลัยศิลปะทามะ ในกรุงโตเกียว , จบการศึกษาในปี 1964 . หลังจากเรียนจบ เขาเคยทำงานในปารีสและนิวยอร์ก กลับโตเกียวในปี 1970 เขาได้ก่อตั้ง มิยาเกะ สตูดิโอออกแบบ ผลิตคุณภาพสูงของแฟชั่นผู้หญิง

ในปลายทศวรรษ 1980 ,เขาเริ่มทดลองใหม่วิธีการจีบที่จะช่วยให้ความยืดหยุ่นของการเคลื่อนไหวของผู้สวมใส่ รวมทั้งง่ายต่อการดูแลรักษา และการผลิต ซึ่งเสื้อผ้าจะตัดและเย็บก่อน แล้วกระหนาบระหว่างชั้นของกระดาษและเลี้ยงเข้าไปกดความร้อนที่พวกเขาจะจีบ ผ้า ' ความทรงจำ ' จับจีบและเมื่อเสื้อผ้าถูกปลดปล่อยจากกระดาษรังไหม ,พวกเขาพร้อมที่จะสวมใส่ เขาทำเครื่องแต่งกายสำหรับ ballett แฟรงค์เฟิร์ตที่มีจีบในชิ้นที่ชื่อ " การสูญเสียของรายละเอียดเล็ก ๆ " วิลเลียม ฟอร์ไซท์ และยังทำงานบนสวนบัลเล่ต์ " ในการตั้งค่า "

เขามีมิตรภาพที่ยาวนานกับออสเตรียเกิดศิลปินเครื่องปั้นดินเผาดามลูซี ริเอะ เธอพินัยกรรมให้เขาคอลเลกชันของเธออย่างมากของปุ่มเซรามิกและพอร์ซเลน ,ซึ่งเขารวมอยู่ในการออกแบบของเขาและนำเสนอคอลเลกชันใหม่

เขาได้พัฒนามิตรภาพกับแอปเปิ้ลสตีฟจ็อบส์และผลิต turtlenecks สีดำซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงาน ' ลายเซ็นนุ่ง งานบอกว่า " ผมก็เลยถามที่ทำให้บางส่วนของ turtlenecks สีดำที่ฉันชอบ เขาทำเหมือนฉันเป็นร้อยของพวกเขา . " [ 1 ]

ในมีนาคม 2535 เขาถูกยกมาในหนังสือพิมพ์เฮรัลด์ อินเตอร์เนชั่นแนลกล่าวว่า " การออกแบบไม่ใช่ปรัชญาของชีวิต " [ 2 ]

ในปี 1994 และ 1999 มิยาเกะเปลี่ยนการออกแบบของชายและหญิงของคอลเลกชันตามลำดับ เพื่อผู้ร่วมงานของเขา นาโอกิ ทาคิซาว่า , เพื่อให้เขาสามารถกลับ เพื่อการวิจัย เต็มเวลา ใน 2007 , นาโอกิ ทากิซาว่าเปิดแบรนด์ของเขาเองสนับสนุนโดยกลุ่มอิซเซ มิยาเกะ และถูกแทนที่เป็น Creative Director ของบ้านของอิซเซ มิยาเกะ โดยได ฟูจิวาระ

เป็น 2012 , เขาเป็นหนึ่งในกรรมการของสายตา 21 21 ร่วมออกแบบพิพิธภัณฑ์แบบแรกของญี่ปุ่น [ 2 ]