New York Fashion Week began and end

New York Fashion Week began and ended with giant spectacles. Riccardo Tisci’s 9/11 Givenchy show was contemplative, or at least set out to be; Marc Jacobs’s tonight was a clamorous, exuberant affair. Both got the public involved: It’s still hard to score access, but the shows are less and less an insular, insiders-only experience.

Circumstance forced Jacobs out of his usual venue—sometimes the Army needs the Lexington Avenue Armory. He said he jumped at the chance to show in the Ziegfeld—as a native New Yorker, he grew up seeing movies at the famous theater—and that the innovative setup was custom-fit to the special location. “Marc Jacobs: One Night Only!” blazed the marquee. Inside, there was popcorn and fountain drinks; cigarette girls offered candy; and ushers dispensed Playbills (not a mixed metaphor, the original Ziegfeld showed musicals, not movies) as they led celebrities like Bette Midler, Winona Ryder, Sandra Bernhard, and Sofia Coppola to their seats. Outside, models including Bella Hadid, Guinevere van Seenus, Emily Ratajkowski, and the singer Beth Ditto walked the length of a red carpet that stretched for half a block, stopping for a picture at the Marc Jacobs step-and-repeat, before they made their way up the stairs and into the theater, where we watched the street-side happenings on the Ziegfeld’s giant screen.

The show was a love letter to the movies, America’s greatest invention; to America itself; and to a New York City that’s all but vanished. The Ziegfeld is the largest surviving single-screen theater in Manhattan, and trumpeter Brian Newman and his band played punk progenitors the New York Dolls’s 1973 song “Trash.” Nostalgia is the most powerful force in Jacobs’s work. This season he indulged his insatiable, catholic tendencies: High culture (Maria Callas as Medea), low (showgirls), and things in between (Janet Leigh in Psycho) mingled on the runway. You couldn’t help but think that Andy Warhol would have appreciated it, not least of all because some of the prints were suggestive of the Pop artist’s silkscreens.

It’s the kind of collection that will reward an up-close look—dense with detail and hidden meanings, and totally irresistible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิวยอร์กแฟชั่นวีเริ่ม และสิ้นสุด ด้วยแว่นตายักษ์ ดูงชี 9/11 ของ Riccardo Tisci ได้ครุ่นคิด หรือตั้งค่าน้อยออกไปได้ Marc Jacobs คืนนี้มีเรื่อง clamorous ใคร ทั้งสองมีประชาชนที่เกี่ยวข้อง: ยังคงยากที่จะเข้าถึงคะแนน แต่โปรแกรมการแสดงมีน้อยลง และ น้อยประสบการณ์โดดเดี่ยว คนวงในเท่านั้นสถานการณ์บังคับ Jacobs จากสถานของเขาปกติ — บางครั้งกองทัพต้องการในคลังแสงถนนเล็กซิงตัน เขากล่าวว่า เขาเพิ่มขึ้นการแสดงในการ Ziegfeld — เป็นซัวเจ้า เขาเติบโตขึ้นมาดูหนังที่โรงหนังชื่อดัง — และ ที่การตั้งค่าใหม่เป็นขนาดตำแหน่งพิเศษ " Marc Jacobs: คืนที่หนึ่งเท่านั้น! " สร้างตัวอักษรวิ่ง ภายใน มีข้าวโพดคั่วและน้ำพุเครื่องดื่ม สาวบุหรี่ที่นำเสนอขนม และ ushers จ่ายต้นขั้ว (ไม่ผสมอุปมา Ziegfeld แสดงละคร ภาพยนตร์ไม่เดิม) พวกเขานำคนดังเช่นตี Midler วิโนนาไรเดอร์ แบร์ นฮอร์ด Sandra และโซเฟียคอปโปลานั่ง นอก เบลลาฮาฮาดิด Seenus รถตู้อื่น ๆ อีกมากมาย Emily Ratajkowski และนักร้องลิชดิตโตสุเมธีเดินความยาวของพรมแดงที่ยืดสำหรับครึ่งบล็อก รูปภาพการ Marc Jacobs ขั้นตอน และซ้ำ หยุดก่อนที่พวกเขาทำทาง ขึ้นบันได และเข้าไป ในโรง ละคร ที่เราดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ริมถนนบนจอยักษ์ของ Ziegfeldแสดงเป็นจดหมายรักภาพยนตร์ สิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอเมริกา อเมริกาเอง และการนิวยอร์ก ที่ทั้งหมดแต่มีศาสดา Ziegfeld เป็นละครจอเดียวรอดตายที่ใหญ่ที่สุดในแมนฮัตตัน และแตรนิวแมน Brian และวงของเขาเล่น progenitors พังก์เพลง 1973 นิวยอร์กตุ๊กตา "ถังขยะ" คิดถึงมีพลังมากที่สุดในการทำงานของ Jacobs ฤดูกาลนี้เขา indulged บุคลิกภาพของเขาสำเร็จอย่างจริงจัง คาทอลิก: วัฒนธรรม (มาเรีย Callas เป็น Medea), ต่ำ (คลา), และสิ่งต่าง ๆ ระหว่าง (เจเน็ตลีห์ในไซโค) สำราญบนรันเวย์ คุณไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า Andy Warhol จะนิยมมัน ไม่ทั้งหมดเพราะบางพิมพ์หยาบคายของศิลปิน Pop silkscreensมันเป็นชนิดของคอลเลกชันที่จะตอบรับการดู up-close ซึ่งหนาแน่นไป ด้วยรายละเอียดและความหมายที่ซ่อนอยู่ และทั้งหมดไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิวยอร์กแฟชั่นวีคเริ่มต้นและจบลงด้วยแว่นตายักษ์ Riccardo Tisci 9/11 Givenchy แสดงเป็นฌานหรืออย่างน้อยออกไปจะ; คืนนี้ Marc Jacobs ของอึงเป็นเรื่องการเจริญงอกงาม ทั้งสองได้ของประชาชนที่เกี่ยวข้อง: มันคงยากที่จะเข้าถึงคะแนน แต่แสดงให้เห็นว่ามีน้อยลงและน้อยโดดเดี่ยวประสบการณ์ภายในเท่านั้น. สภาพแวดล้อมบังคับจาคอบส์ออกจากสถานที่บางครั้งตามปกติของเขากองทัพต้องการเล็กซิงตันอเวนิวคลังแสง เขาบอกว่าเขารีบคว้าโอกาสที่จะแสดงให้เห็นใน Ziegfeld-AS ชาวนิวยอร์กเกอร์เขาเติบโตขึ้นมาดูหนังที่โรงละครที่มีชื่อเสียงและว่าการติดตั้งนวัตกรรมเป็นที่กำหนดเองพอดีไปยังสถานที่พิเศษ "Marc Jacobs: One Night Only" ประกายปะรำ ภายในมีข้าวโพดคั่วและน้ำพุเครื่องดื่ม สาวบุหรี่ที่นำเสนอขนม; และพาจ่าย Playbills (ไม่ผสมคำอุปมาที่ Ziegfeld เดิมแสดงให้เห็นว่าเพลงไม่ได้ดูหนัง) ขณะที่พวกเขานำคนดังเช่น Bette Midler, Winona Ryder ซานดร้าเบอร์นาร์ดคอปโปลาและโซเฟียไปยังที่นั่งของพวกเขา นอกรุ่นรวมทั้งเบลล่า Hadid, เวียร์แวน Seenus เอมิลี่ Ratajkowski และนักร้องเบ ธ Ditto เดินยาวของพรมแดงที่ทอดยาวสำหรับครึ่งกระชากหยุดเพื่อให้ได้ภาพที่ Marc Jacobs ขั้นตอนและทำซ้ำก่อนที่พวกเขาทำ ทางของพวกเขาขึ้นบันไดและเข้าไปในโรงละครที่เราดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นข้างถนนบนหน้าจอยักษ์ของ Ziegfeld. แสดงเป็นจดหมายรักไปดูหนัง, สิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอเมริกา; ไปอเมริกาเอง และในนิวยอร์กซิตี้นั่นคือทั้งหมดที่หายไป แต่ Ziegfeld เป็นที่ใหญ่ที่สุดที่หลงเหลืออยู่ในโรงละครหน้าจอเดียวในแมนฮัตตันและเป่าแตรไบรอันนิวแมนของเขาและวงพั้งค์เล่นบรรพบุรุษนิวยอร์กตุ๊กตา 1973 เพลง "ถังขยะ." Nostalgia เป็นแรงที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการทำงานของจาคอบส์ ฤดูกาลนี้เขาตามใจไม่รู้จักพอของเขาแนวโน้มคาทอลิก: วัฒนธรรมชั้นสูง (Maria Callas เป็น Medea) ต่ำ (แอ้ม) และสิ่งที่อยู่ในระหว่าง (เจเน็ตลีห์โรคจิต) ปะปนกันบนรันเวย์ คุณไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าแอนดี้วอร์ฮอจะได้ชื่นชมมันไม่น้อยเลยเพราะบางส่วนของงานพิมพ์ที่มีนัยของ silkscreens ศิลปินป๊อป. เป็นชนิดของคอลเลกชันที่จะตอบแทน up-ใกล้มองหนาแน่นไปด้วยรายละเอียดและ ความหมายที่ซ่อนอยู่และต่อต้านไม่ได้โดยสิ้นเชิง