Who's there?" "I'm an old peasant w

Who's there?"

"I'm an old peasant woman selling apples,"

"I don't need any apples, thank you,"

"But they are beautiful apples and ever so juicy!"

"I'm not supposed to open the door to anyone,"

"And quite right too! Good girl! If you promised not to open up to strangers, then of course you can't buy. You are a good girl indeed!" Then the old woman went on.

"And as a reward for being good, I'm going to make you a gift of one of my apples!" Without a further thought, Snow White opened the door just a tiny crack, to take the apple.

"There! Now isn't that a nice apple?" Snow White bit into the fruit, and as she did, fell to the ground in a faint: the effect of the terrible poison left her lifeless instantaneously.

Now chuckling evilly, the wicked stepmother hurried off. But as she ran back across the swamp, she tripped and fell into the quicksand. No one heard her cries for help, and she disappeared without a trace.

Meanwhile, the dwarfs came out of the mine to find the sky had grown dark and stormy. Loud thunder echoed through the valleys and streaks of lightning ripped the sky. Worried about Snow White they ran as quickly as they could down the mountain to the cottage.

There they found Snow White, lying still and lifeless, the poisoned apple by her side. They did their best to bring her around, but it was no use.

They wept and wept for a long time. Then they laid her on a bed of rose petals, carried her into the forest and put her in a crystal coffin.

Each day they laid a flower there.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นใครน่ะ? " " ผมเป็นผู้หญิงชาวนาเก่าขายแอปเปิ้ล " " ฉันไม่จำเป็นต้องแอปเปิ้ลขอขอบคุณคุณ " " แต่พวกเขาแอปเปิ้ลที่สวยงามและเคยฉ่ำมาก! " " ฉันไม่ควรจะเปิด ประตูให้กับทุกคน " " และค่อนข้างขวามากเกินไป! เด็กดี! ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่เปิดให้คนแปลกหน้าแล้วแน่นอนคุณไม่สามารถซื้อ คุณเป็นผู้หญิงที่ดีแน่นอน! "จากนั้นหญิงชราเดินต่อไป. " และเป็นรางวัลสำหรับการเป็นคนดีผมจะทำให้คุณขายของที่ระลึกของหนึ่งในแอปเปิ้ลของฉัน! "โดยไม่คิดเพิ่มเติมหิมะขาวเปิดประตู เพียงรอยแตกเล็ก ๆ ที่จะใช้แอปเปิ้ล. "มี! ตอนนี้ไม่ได้ว่าแอปเปิ้ลมีความสุข "บิตหิมะขาวลงไปในผลไม้และขณะที่เธอได้ล้มลงกับพื้นในลม: ผลของพิษที่น่ากลัวทิ้งเธอไม่มีชีวิตชีวาทันที. ตอนนี้หัวเราะชั่วร้าย, แม่เลี้ยงใจร้ายรีบปิด . แต่ขณะที่เธอวิ่งกลับข้ามบึงเธอสะดุดและตกลงไปในบ่อทรายดูด. ไม่มีใครได้ยินเสียงเธอร้องเพื่อขอความช่วยเหลือและเธอก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย. ในขณะเดียวกันดาวแคระออกจากเหมืองเพื่อค้นหาท้องฟ้ามามีการเติบโตที่มืดและ พายุ. ฟ้าร้องดังสะท้อนผ่านหุบเขาและลายเส้นของฟ้าผ่าฉีกท้องฟ้า. กังวลเกี่ยวกับหิมะขาวพวกเขาวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ลงจากภูเขาไปที่กระท่อม. มีพวกเขาพบว่าหิมะสีขาว, นอนนิ่งและไม่มีชีวิตชีวา, แอปเปิ้ลอาบยาพิษของเธอ ด้าน. พวกเขาไม่ได้ดีที่สุดของพวกเขาจะพาเธอไปรอบ ๆ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์. พวกเขาร้องไห้และร้องไห้เป็นเวลานาน. จากนั้นพวกเขาวางเธอบนเตียงของกลีบดอกกุหลาบดำเนินการของเธอเข้าไปในป่าและใส่เธอในโลงศพคริสตัลในแต่ละวันพวกเขาวางดอกไม้ที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่นใคร ? "" ฉันเก่าชาวนาหญิงขายแอปเปิ้ล "" ฉันไม่ต้องการใด ๆ แอปเปิ้ล ขอบคุณ "" แต่พวกเขาเป็นแอปเปิ้ลที่สวยงามและดูฉ่ำ ! "" ฉันจะไม่เปิดประตูให้ใคร”" นั่นสินะ ! ดีมาก สาวน้อย ! ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่เปิดให้คนแปลกหน้าแล้วแน่นอนคุณไม่สามารถซื้อ คุณเป็นผู้หญิงที่ดีจริงๆ ! แล้วอีแก่ไปบน" และเป็นรางวัลสำหรับการเป็นคนดี ผมจะทำให้คุณเป็นของขวัญหนึ่งของแอปเปิ้ล ! ไม่มีความคิดเพิ่มเติม หิมะขาวเปิดประตูเพียงเล็ก ๆแตก ใช้แอปเปิ้ล" มี ! ตอนนี้นั่นไม่ใช่แอปเปิ้ลดี ? " หิมะขาวกินผลไม้และเธอก็ล้มลงกับพื้นในเป็นลม : ผลของยาพิษร้ายทิ้งเธอตายทันทีตอนนี้หัวเราะ evilly , แม่เลี้ยงใจร้ายก็รีบออกไป แต่ขณะที่เธอวิ่งกลับข้ามบึง เธอสะดุดและล้มลงในทรายดูด ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ และหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยในขณะเดียวกัน ดาวแคระออกมาจากเหมืองพบท้องฟ้าเติบโตเข้มและมีพายุ เสียงฟ้าร้องดังก้องผ่านหุบเขาและลายเส้นของฟ้าผ่าฉีกท้องฟ้า กังวลเกี่ยวกับหิมะสีขาวก็วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถลงภูเขาไปที่กระท่อมพวกเขาพบหิมะขาว , แอปเปิ้ล , ข้างๆเธอ ที่พวกเขาทำของพวกเขาที่ดีที่สุดที่จะพาเธอไปรอบ ๆ แต่มันก็เปล่าประโยชน์พวกเขาร้องไห้และร้องไห้นาน แล้วพวกเขาก็วางเธอบนเตียงของกุหลาบ อุ้มเธอเข้าไปในป่า และใส่ไว้ในคริสตัล โลงศพแต่ละวันที่พวกเขาวางดอกไม้นั้น