Transmission of Influenza Virus Bet

Transmission of Influenza Virus Between Cocaged Guinea Pigs. Our
hypothesis that influenza virus would be transmitted from
infected to uninfected guinea pigs was initially tested under
conditions where direct contact between the two animals occurred.
Specifically, three guinea pigs were infected intranasally
with 102 pfu of Pan
99 virus and, at 24 h p.i., one uninfected
animal was added to the cage of each infected animal. Nasal
wash samples were collected every 2 days, beginning from day
2 p.i., until shedding ceased. Titers in the nasal passages of
inoculated animals reached
5  106 pfu
ml on day 2 p.i. and
dropped to undetectable levels by day 8 p.i. (Fig. 2). At day 1 p.c.
(day 2 p.i.), low titers of virus were already detected in the nasal
washings of contact guinea pigs. Levels of virus shed by these
animals increased up to
106 pfu
ml on day 3 p.c. (Fig. 2),
indicating that productive replication was occurring. Thus, the
contact guinea pigs acquired influenza virus infections from their cagemates, demonstrating that guinea pig-to-guinea pig
transmission of influenza virus had occurred.
Transmission of Influenza Virus by Means of Droplet Spread. We next
tested whether contact between guinea pigs was required for
influenza virus transmission to occur or whether droplet and
or
aerosol transmission was also possible. We assessed transmission
between immediately adjacent cages and between cages separated
by a 91-cm space. Two pairs of guinea pigs were inoculated
intranasally with 103 pfu of Pan
99 virus, and, at 24 h p.i., a cage
containing infected animals was placed either next to or 91 cm
away from a cage containing two uninfected guinea pigs, as
illustrated in Fig. 3A. The infection status of each animal was
then determined by nasal washing at 48-h intervals. The results, shown in Fig. 3B, indicate that one sentinel animal in each cage
acquired influenza virus infection between days 2 and 4 p.i. (days
1 and 3 p.c.). The second sentinel in each cage became infected
between days 4 and 6 p.i., most likely from their respective
cagemates. The results shown are representative of two similar
experiments; however, transmission was not observed when the
relative positions of the infected and uninfected animals were
reversed, suggesting that spread depended on the direction of
airflow in the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การส่งผ่านไวรัสไข้หวัดใหญ่ระหว่าง Cocaged หนูตะเภา ของเราสมมติฐานว่าไวรัสไข้หวัดใหญ่จะส่งจากติดเชื้อจะเชื้อหนูตะเภาเริ่มทดสอบภายใต้เงื่อนไขที่ติดต่อโดยตรงระหว่างสัตว์สองเกิดโดยเฉพาะ สามหนูตะเภาได้ติด intranasallyมี pfu 102 ของไวรัสปาน 99 และ p.i. 24 ชม หนึ่งเชื้อสัตว์ถูกเพิ่มเข้าไปกรงของสัตว์ที่ติดเชื้อแต่ละ นาสิกล้างตัวอย่างถูกเก็บรวบรวมทุกวัน 2 เริ่มต้นจากวัน2 p.i. จนส่องเพิ่ม ในทางเดินที่โพรงจมูกของ titers5 106 pfu ml ในวันที่ 2 p.i. ถึง inoculated สัตว์ และลดลงระดับสามค โดย p.i. วัน 8 (Fig. 2) ในวันที่ 1 สาร(วันที่ 2 p.i.), แล้วพบ titers ต่ำของไวรัสในนาสิกwashings ติดต่อหนูสุกร ระดับไวรัสที่หลั่ง โดยเหล่านี้สัตว์เพิ่มขึ้นถึง 106 pfu ml ในวันที่ 3 สาร (Fig. 2),บ่งชี้การจำลองแบบที่มีประสิทธิผลเกิดขึ้น ดังนั้น การติดต่อหนูตะเภามาติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จาก cagemates ของพวกเขา เห็นหมูหนูตะเภาหนูที่ส่งผ่านไวรัสไข้หวัดใหญ่ได้เกิดขึ้นส่งผ่านไวรัสไข้หวัดใหญ่โดยหยดกระจาย เราต่อไปทดสอบว่าระหว่างหนูตะเภาที่ถูกต้องส่งแฟกซ์ในไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่เกิดขึ้น หรือว่าหยดและยังสามารถรับส่งได้ เราประเมินส่งคั่น ระหว่างกรงติดกันทันที และ ระหว่างกรงโดยมีพื้นที่ 91 ซม. สองคู่ของหนูตะเภาที่ inoculatedintranasally กับ pfu 103 99 แพนไวรัส และ ที่ p.i. 24 ชม กรงแบบประกอบด้วยสัตว์ที่ติดเชื้อถูกวางไปหรือ 91 ซม.จากกรงที่ประกอบด้วย 2 เชื้อหนูตะเภา เป็นใข Fig. 3A สถานะการติดเชื้อของสัตว์แต่ละแล้ว ตามล้างโพรงจมูกในช่วง 48-h ผล แสดงใน Fig. 3B บ่งชี้ว่า สัตว์ยามหนึ่งในแต่ละกรงได้รับเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ระหว่างวันที่ 2 และ 4 p.i. (วัน1 และ 3 สาร) ยามที่สองในแต่ละกรงกลายเป็นติดเชื้อระหว่างวันที่ 4 และ 6 p.i. มักจากผู้เกี่ยวข้องcagemates ผลลัพธ์ที่แสดงเป็นตัวแทนของทั้งสองคล้ายกันการทดลอง อย่างไรก็ตาม ส่งถูกไม่สังเกตเวลาตำแหน่งสัมพัทธ์ของสัตว์ติดเชื้อ และเชื้อได้ย้อนกลับ การแนะนำให้ มาขึ้นอยู่กับทิศทางของไหลของอากาศในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่งของไวรัสไข้หวัดใหญ่ระหว่าง Cocaged หมูกินี เรา
สมมติฐานที่ว่าเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จะได้รับการถ่ายทอดจาก
การติดเชื้อหนูตะเภาที่ไม่ติดเชื้อได้รับการทดสอบครั้งแรกภายใต้
เงื่อนไขที่การติดต่อโดยตรงระหว่างสัตว์ทั้งสองที่เกิดขึ้น.
โดยเฉพาะหนูตะเภาสามมีการติดเชื้อ intranasally
102 PFU แพน? 99 ไวรัสและใน 24 ชั่วโมงปี่ หนึ่งที่ไม่ติดเชื้อ
สัตว์ถูกบันทึกอยู่ในกรงของสัตว์แต่ละที่ติดเชื้อ จมูก
ล้างตัวอย่างที่ถูกเก็บรวบรวมทุก 2 วันโดยเริ่มตั้งแต่วันที่
2 ปี่จนหยุดไหล titers ในจมูกของ
สัตว์เชื้อถึง? 5? 106 PFU? มล. ในวันที่ 2 ปี่และ
ลดลงในระดับที่ตรวจสอบไม่พบโดยวันที่ 8 ปี่ (รูปที่. 2) ในวันที่ 1 ชิ้น
(วันที่ 2 ปี่) titers ต่ำของไวรัสที่ตรวจพบอยู่ในจมูก
ซักติดต่อหนูตะเภา ระดับของไวรัสเหล่านี้หลั่งจาก
สัตว์ที่เพิ่มขึ้นถึง? 106 PFU? มล. ในเครื่องคอมพิวเตอร์ 3 วัน (รูปที่. 2)
แสดงให้เห็นว่าการทำแบบจำลองการผลิตเกิดขึ้น ดังนั้น
หนูตะเภาได้รับการติดต่อการติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จาก cagemates ของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าหนูตะเภาหมูไปตะเภา
ส่งของเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่เกิดขึ้น.
ส่งของไวรัสไข้หวัดใหญ่ด้วยการหยดกระจาย ต่อไปเรา
ทดสอบว่าการติดต่อระหว่างหนูตะเภาที่ถูกต้องสำหรับ
การส่งผ่านเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่จะเกิดขึ้นหรือไม่ว่าหยดและ? หรือ
ส่งละอองก็ยังเป็นไปได้ เราประเมินการส่งผ่าน
ระหว่างกรงที่อยู่ติดกันได้ทันทีและระหว่างกรงแยกออก
จากพื้นที่ 91 ซม คู่ที่สองของหนูตะเภาถูกเชื้อ
intranasally กับ 103 PFU แพน? 99 ไวรัสและใน 24 ชั่วโมงปี่, กรง
ที่มีสัตว์ที่ติดเชื้อถูกวางไว้อย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปหรือ 91 ซม.
ห่างจากกรงที่มีสองหนูตะเภาที่ไม่ติดเชื้อเช่น
แสดงใน มะเดื่อ 3A สถานะการติดเชื้อของสัตว์แต่ละคนถูก
กำหนดแล้วโดยการล้างจมูกในช่วงเวลา 48 ชั่วโมง ผลที่แสดงในรูป 3B ระบุว่าสัตว์ตัวหนึ่งแมวมองในแต่ละกรง
ที่ได้รับการติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ระหว่างวันที่ 2 และ 4 ปี่ (วันที่
1 และ 3 ของเครื่องพีซี) แมวมองที่สองในแต่ละกรงกลายเป็นที่ติดเชื้อ
ระหว่างวันที่ 4 และ 6 ปี่มีแนวโน้มมากที่สุดจากตน
cagemates ผลที่แสดงเป็นตัวแทนของทั้งสองคล้ายกัน
ทดลอง; แต่ส่งไม่ได้สังเกตเมื่อ
ตำแหน่งที่ญาติของสัตว์ที่ติดเชื้อและไม่ติดเชื้อได้
กลับบอกว่าการแพร่กระจายขึ้นอยู่กับทิศทางของการ
ไหลเวียนของอากาศในห้องพัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การส่งของไวรัสไข้หวัดใหญ่ ระหว่าง cocaged หนูทดลอง สมมติฐานของเรา
ที่เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จะส่งจาก
ติดเชื้อเป็นหนูทดลองมาก่อน ก็เริ่มทดสอบภายใต้
ที่มีการติดต่อโดยตรงระหว่างสองสัตว์เกิดขึ้น .
โดยเฉพาะสามหนูตะเภาติดเชื้อ intranasally
กับ 102 พีเอฟยูกระทะ
99 และไวรัสที่ PI 24 H ,
1 มาก่อนสัตว์ที่ถูกเพิ่มเข้าไปในแต่ละกรงของสัตว์ที่ติดเชื้อ . ตัวอย่างล้างช่องจมูก
รวบรวมทุก 2 วัน เริ่มจากวัน
2 นักสอบสวน จนไหลหยุด โดยในช่องจมูกของเชื้อ

สัตว์ถึง 5  106 พีเอฟยู
มิลลิลิตรในวันที่ 2 PI และ
ลดลงถึงระดับ undetectable โดยวันที่ 8 PI ( รูปที่ 2 ) ในวันที่ 1 ชิ้น
( วันที่ 2 โดย PI ) ต่ำ แล้วตรวจพบไวรัสในช่องจมูก
ติดต่อ washings ของหนูทดลอง ระดับการหลั่งไวรัสจากสัตว์เหล่านี้
เพิ่มขึ้น
106 พีเอฟยู
มิลลิลิตรในวันที่ 3 ชิ้น ( รูปที่ 2 ) ,
แสดงว่าซ้ำผลผลิตก็เกิดขึ้น ดังนั้น ,
ติดต่อหนูตะเภาได้รับเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จาก cagemates ของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าหนูทดลองหนูตะเภา
ส่งเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ได้เกิดขึ้น .
การส่งของไวรัสไข้หวัดใหญ่โดยการกระจายอนุภาค เราต่อไป
ทดสอบว่าติดต่อระหว่างหนูตะเภาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการส่งไวรัสไข้หวัดใหญ่
เกิดขึ้นหรือไม่ และ
หยดหรือละออง
ส่งก็เป็นไปได้ เราประเมินการส่ง
ระหว่างกรง และกรงติดกันทันที ระหว่างแยก
โดยพื้นที่ 91 cm หนูตะเภาสองคู่ คือ หัวเชื้อ
intranasally กับ 103 พีเอฟยูกระทะ
99 ไวรัสและที่ PI 24 H , กรงที่มีสัตว์ที่ติดเชื้ออยู่เหมือนกัน

ต่อไปหรือ 91 ซม. ห่างจากกรงที่มีสองหนูทดลองมาก่อน เช่น
แสดงในรูปที่ 3A . การติดเชื้อสถานะของสัตว์แต่ละตัวถูกกำหนดแล้วโดยจมูก
ล้างเป็นระยะๆ 30 . ผลลัพธ์ที่แสดงในรูปที่ 3 บี พบว่า สัตว์ผู้หนึ่งในแต่ละกรง
ได้รับการติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ ระหว่างวันที่ 2 และ 4 PI ( วัน
1 และ 3 ชิ้น ) เซนตินัลที่สองในแต่ละกรงก็ติดเชื้อ
ระหว่างวันที่ 4 และ 6 ช่างภาพมากที่สุดจากแต่ละ
cagemates . ผลลัพธ์ที่แสดงเป็นตัวแทนของ 2 การทดลองที่คล้ายกัน
; อย่างไรก็ตาม การติดต่อก็ไม่ได้สังเกตเมื่อ
เทียบตำแหน่งของสัตว์ที่ติดเชื้อมาก่อนและถูก
ย้อนกลับแนะนำว่า ไปขึ้นอยู่กับทิศทางของ
ในห้องพักให้