- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Dance for a dead hockey playerWhen
Dance for a dead hockey player
When I got home, I slept for ten hours. The phone woke me: it was Janet, from Eudora Grain. She had found out Phillips’s salary: ninety-two thousand dollars. That was a lot of money for me or for Janet. But for Phillips? That huge house, the Alfa, expensive school for the children, expensive dresses for his wife, the Maritime Club … He needed more than ninety – two thousand.
I sat up in bad, still feeling tired. I phoned Pierre Bouchard and asked him if he had seen Mattingly.
‘That man! I avoid him if I can’
‘Did you go to a Christmas party, where Boom Boom met Paige Carrington?’ I asked. ‘Someone interested in the Black Hawks gave the party. Do you know who it was?’
‘Oh yes. That party was given by a man called Niels Grafalk’
‘I see,’ I said weakly. ‘Thanks very much, Pierre. Let me know if you hear from Mattingly.’
So Grafalk had given the party where Boom Boom met Paige. I wondered who had taken her to the party.
I got up and drove over to Boom Boom’s apartment. I collected his important papers for the lawyer, picked up the gold trophy from the living room and some of the photos from the wall of the study. I looked at the photo of myself, at the University of Chicago, and took it off the wall. I would get someone to clean the apartment, and then it could be sold.
I put the things into the trunk of the Chevette and drove to the Port. Late Saturday afternoon was a strange time to visit the Port of Chicago. No one was working and the huge ships lay sleeping in the water. I rang the bell at Eudora Grain but no one came. From my back pocket I pulled my burglar’s picklocks, and a few minutes later I was in Phillips’s office.
I went through all the files in his office, looking for invoices to compare with the shipping contracts. But I couldn’t find them. Not one. I went through all the files in the other offices. There wasn’t an invoice in the place.
I went home and cooked some spaghetti and tomatoes for supper. I phoned Phillips’s house but he wasn’t in.
‘This is V.I. Warshawski,’ I told Mrs Phillips. ‘Tell him that the president of Eudora Grain will want to know where all the missing invoices are.’
I had a bath and dressed for an evening at the theatre. Then I drove to the Windy City Ballet. It was already ten-thirty, and I had missed most of the programmer. I made sure that Paige was, indeed, dancing tonight, then I went into the tiny theatre and watched the last dance. It was complicated, exciting. Afterwards, I went backstage and waited for Paige in the hall. This time I waited fifty minutes before she finally appeared.
‘Hello, Paige,’
She looked surprised. ‘Hello, Vic. What questions have you come to ask me tonight?’
‘I’d like to know who took you to the party where you met Boom Boom.’
‘What?’
‘Remember Niels Grafalk’s Christmas party where you met Boom Boom? Or have you forgotten that with the rest of the dead past?’
Her eyes burned suddenly dark and her face turned red. Without a word, she lifted her hand to hit me in the face. I caught her wrist and gently pushed her hand to her side.
‘Who took you to the party?’ I asked again.
She moved angrily down the hall. ‘None of your business. Now will you leave the theatre and don’t ever come back.’
Sunday morning. I went outto buy the Herald-Star and read it over breakfast. I was half-way through my second cup of coffee when I saw the name Mattingly: Mattingly’s body had been found last night in Kosciuszko Park. He had been hit by a car and carried to the park to die.
I called Bobby Mallory and asked him about Mattingly.
‘you know I don’t like you talking about crime with me, Vic. Why are you interested in Mattingly?’
‘He played for the Black Hawks, that’s all.’
‘Well, he was no good. He owed money to everyone he knew. For once, you leave this case to the police.’
I knew I should tell Bobby what I knew about Mattingly, but I wanted to talk to Bledsoe first and find out why Mattingly had flown home in his plane.
I phoned Murray Ryerson at home.’ I’ll give you an interview on the Lucella disaster,’ I told him.
‘What do you know about that?’ he asked sharply.
‘I was there. I watched the whole thing happen. I may even have seen the person who planted the bomb.’
‘I don’t believe you’re calling me about this! What do you want from me, Vic?’
I asked Murray about Mattingly.
‘A small-time criminal. No good. Avoided prison. Desperate for money. Out of town before his death.’
‘What shoes was he wearing?’
There was silence. ‘You’re thinking of the footprint in Boom Boom’s apartment,’ Murray said at last. ‘I don’t know, but I’ll find out.’
There was nothing more I could do until tomorrow. I went outside and got Boom Boom’s papers and pictures from the trunk and took them up to my apartment. As I unlocked the door, I dropped everything. The trophy and pictures fell with a crash. The glass over the pictures shattered and I got a box for the pieces of glass . As I took the broken glass from the photo of me, two pieces of paper slid out from behind the picture.
One piece of paper was an invoice from the Grafalk Steamship Line to the Eudora Grain Company, showing loads by ship, date of departure and arrival. The second piece of paper, written in Boom Boom’s tiny handwriting, listed six dates when Pole Star had lost contracts to Grafalk.
I poured myself a drink. Boom Boom had called me about his information and had put the papers behind my picture to prevent anyone else from finding them. A stab of pain hit my chest. I missed Boom Boom terribly. I wanted to cry, but no tears would come.
I wondered if it was time to let the police question everyone. The answer to everything lay in Boom Boom’s papers. I’d give myself twenty-four more hours, then turn it over to Bobby.
When I got home, I slept for ten hours. The phone woke me: it was Janet, from Eudora Grain. She had found out Phillips’s salary: ninety-two thousand dollars. That was a lot of money for me or for Janet. But for Phillips? That huge house, the Alfa, expensive school for the children, expensive dresses for his wife, the Maritime Club … He needed more than ninety – two thousand.
I sat up in bad, still feeling tired. I phoned Pierre Bouchard and asked him if he had seen Mattingly.
‘That man! I avoid him if I can’
‘Did you go to a Christmas party, where Boom Boom met Paige Carrington?’ I asked. ‘Someone interested in the Black Hawks gave the party. Do you know who it was?’
‘Oh yes. That party was given by a man called Niels Grafalk’
‘I see,’ I said weakly. ‘Thanks very much, Pierre. Let me know if you hear from Mattingly.’
So Grafalk had given the party where Boom Boom met Paige. I wondered who had taken her to the party.
I got up and drove over to Boom Boom’s apartment. I collected his important papers for the lawyer, picked up the gold trophy from the living room and some of the photos from the wall of the study. I looked at the photo of myself, at the University of Chicago, and took it off the wall. I would get someone to clean the apartment, and then it could be sold.
I put the things into the trunk of the Chevette and drove to the Port. Late Saturday afternoon was a strange time to visit the Port of Chicago. No one was working and the huge ships lay sleeping in the water. I rang the bell at Eudora Grain but no one came. From my back pocket I pulled my burglar’s picklocks, and a few minutes later I was in Phillips’s office.
I went through all the files in his office, looking for invoices to compare with the shipping contracts. But I couldn’t find them. Not one. I went through all the files in the other offices. There wasn’t an invoice in the place.
I went home and cooked some spaghetti and tomatoes for supper. I phoned Phillips’s house but he wasn’t in.
‘This is V.I. Warshawski,’ I told Mrs Phillips. ‘Tell him that the president of Eudora Grain will want to know where all the missing invoices are.’
I had a bath and dressed for an evening at the theatre. Then I drove to the Windy City Ballet. It was already ten-thirty, and I had missed most of the programmer. I made sure that Paige was, indeed, dancing tonight, then I went into the tiny theatre and watched the last dance. It was complicated, exciting. Afterwards, I went backstage and waited for Paige in the hall. This time I waited fifty minutes before she finally appeared.
‘Hello, Paige,’
She looked surprised. ‘Hello, Vic. What questions have you come to ask me tonight?’
‘I’d like to know who took you to the party where you met Boom Boom.’
‘What?’
‘Remember Niels Grafalk’s Christmas party where you met Boom Boom? Or have you forgotten that with the rest of the dead past?’
Her eyes burned suddenly dark and her face turned red. Without a word, she lifted her hand to hit me in the face. I caught her wrist and gently pushed her hand to her side.
‘Who took you to the party?’ I asked again.
She moved angrily down the hall. ‘None of your business. Now will you leave the theatre and don’t ever come back.’
Sunday morning. I went outto buy the Herald-Star and read it over breakfast. I was half-way through my second cup of coffee when I saw the name Mattingly: Mattingly’s body had been found last night in Kosciuszko Park. He had been hit by a car and carried to the park to die.
I called Bobby Mallory and asked him about Mattingly.
‘you know I don’t like you talking about crime with me, Vic. Why are you interested in Mattingly?’
‘He played for the Black Hawks, that’s all.’
‘Well, he was no good. He owed money to everyone he knew. For once, you leave this case to the police.’
I knew I should tell Bobby what I knew about Mattingly, but I wanted to talk to Bledsoe first and find out why Mattingly had flown home in his plane.
I phoned Murray Ryerson at home.’ I’ll give you an interview on the Lucella disaster,’ I told him.
‘What do you know about that?’ he asked sharply.
‘I was there. I watched the whole thing happen. I may even have seen the person who planted the bomb.’
‘I don’t believe you’re calling me about this! What do you want from me, Vic?’
I asked Murray about Mattingly.
‘A small-time criminal. No good. Avoided prison. Desperate for money. Out of town before his death.’
‘What shoes was he wearing?’
There was silence. ‘You’re thinking of the footprint in Boom Boom’s apartment,’ Murray said at last. ‘I don’t know, but I’ll find out.’
There was nothing more I could do until tomorrow. I went outside and got Boom Boom’s papers and pictures from the trunk and took them up to my apartment. As I unlocked the door, I dropped everything. The trophy and pictures fell with a crash. The glass over the pictures shattered and I got a box for the pieces of glass . As I took the broken glass from the photo of me, two pieces of paper slid out from behind the picture.
One piece of paper was an invoice from the Grafalk Steamship Line to the Eudora Grain Company, showing loads by ship, date of departure and arrival. The second piece of paper, written in Boom Boom’s tiny handwriting, listed six dates when Pole Star had lost contracts to Grafalk.
I poured myself a drink. Boom Boom had called me about his information and had put the papers behind my picture to prevent anyone else from finding them. A stab of pain hit my chest. I missed Boom Boom terribly. I wanted to cry, but no tears would come.
I wondered if it was time to let the police question everyone. The answer to everything lay in Boom Boom’s papers. I’d give myself twenty-four more hours, then turn it over to Bobby.
0/5000
เต้นเล่นฮอกกี้ตายเมื่อผมหน้าแรก ฉันนับสิบชั่วโมง โทรศัพท์ตื่นฉัน: ก็เจ จาก Eudora เมล็ด เธอได้พบเงินเดือนของไขควง: 90 - สองพันดอลลาร์ ที่มีเงิน สำหรับฉัน หรือเจเน็ตเป็นจำนวนมาก แต่ สำหรับไขควง แพงที่บ้านใหญ่ อัลฟา โรงเรียนเด็ก แพงชุดภรรยา คลับทางทะเล... เขาต้องมากกว่า 90 สองพัน ฉันนั่งอัพในไม่ดี ยัง รู้สึกเหนื่อย Phoned Pierre Bouchard และถามเขาถ้า เขาได้เห็น Mattingly ' ผู้ชายคนนั้น ฉันหลีกเลี่ยงเขาถ้าฉันสามารถ ' 'ไม่ได้ไปงานเลี้ยงคริสต์มาส ที่บูมบูมตามงตัน Paige ไหม' ถาม ' มีคนสนใจในเหยี่ยวดำให้ฝ่าย คุณรู้ที่มันเป็นอย่างไร ' ' โอ้ ใช่ ที่บุคคลได้รับ โดยคนเรียก Niels Grafalk' 'เห็น ฉันกล่าว weakly ' ขอบคุณมาก Pierre แจ้งให้ทราบถ้าคุณได้ยินจาก Mattingly .' ดังนั้น Grafalk มีพรรคที่บูมบูมตาม Paige รับ สงสัยว่า ที่ได้นำเธอไปงานปาร์ตี้ ฉันมีค่า และขับรถผ่านไปบูมบูมอพาร์ทเมนท์ ผมเก็บเอกสารของเขาสำคัญสำหรับทนายความ รับถ้วยทองจากห้องนั่งเล่นและบางภาพถ่ายจากกำแพงของการศึกษา ฉันมองภาพถ่ายของตัวเอง ที่มหาวิทยาลัยชิคาโก และใช้ปิดผนัง จะรับคนทำความสะอาดอพาร์ทเมนท์ แล้ว อาจจะขาย I put the things into the trunk of the Chevette and drove to the Port. Late Saturday afternoon was a strange time to visit the Port of Chicago. No one was working and the huge ships lay sleeping in the water. I rang the bell at Eudora Grain but no one came. From my back pocket I pulled my burglar’s picklocks, and a few minutes later I was in Phillips’s office. I went through all the files in his office, looking for invoices to compare with the shipping contracts. But I couldn’t find them. Not one. I went through all the files in the other offices. There wasn’t an invoice in the place. I went home and cooked some spaghetti and tomatoes for supper. I phoned Phillips’s house but he wasn’t in. ‘This is V.I. Warshawski,’ I told Mrs Phillips. ‘Tell him that the president of Eudora Grain will want to know where all the missing invoices are.’ I had a bath and dressed for an evening at the theatre. Then I drove to the Windy City Ballet. It was already ten-thirty, and I had missed most of the programmer. I made sure that Paige was, indeed, dancing tonight, then I went into the tiny theatre and watched the last dance. It was complicated, exciting. Afterwards, I went backstage and waited for Paige in the hall. This time I waited fifty minutes before she finally appeared. ‘Hello, Paige,’ She looked surprised. ‘Hello, Vic. What questions have you come to ask me tonight?’ ‘I’d like to know who took you to the party where you met Boom Boom.’ ‘What?’ ‘Remember Niels Grafalk’s Christmas party where you met Boom Boom? Or have you forgotten that with the rest of the dead past?’ Her eyes burned suddenly dark and her face turned red. Without a word, she lifted her hand to hit me in the face. I caught her wrist and gently pushed her hand to her side. ‘Who took you to the party?’ I asked again. She moved angrily down the hall. ‘None of your business. Now will you leave the theatre and don’t ever come back.’ Sunday morning. I went outto buy the Herald-Star and read it over breakfast. I was half-way through my second cup of coffee when I saw the name Mattingly: Mattingly’s body had been found last night in Kosciuszko Park. He had been hit by a car and carried to the park to die. I called Bobby Mallory and asked him about Mattingly. ‘you know I don’t like you talking about crime with me, Vic. Why are you interested in Mattingly?’ ‘He played for the Black Hawks, that’s all.’ ‘Well, he was no good. He owed money to everyone he knew. For once, you leave this case to the police.’ I knew I should tell Bobby what I knew about Mattingly, but I wanted to talk to Bledsoe first and find out why Mattingly had flown home in his plane. I phoned Murray Ryerson at home.’ I’ll give you an interview on the Lucella disaster,’ I told him. 'คุณรู้อะไรเกี่ยวกับที่ "เขาถามอย่างรวดเร็ว ' ผมมี เฝ้าสิ่งทั้งหมดที่เกิดขึ้น ฉันอาจจะได้เห็นคนปลูกระเบิดได้ ' "ผมไม่เชื่อว่า คุณกำลังเรียกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณต้องการจากฉัน วิคตอเรีย?' ถามเมอร์เรย์เกี่ยวกับ Mattingly ' ก่อการร้าย small-time ไม่ดี หลีกเลี่ยงคุก หมดหวังเงิน จากตัวเมืองก่อนตาย.' 'รองเท้าอะไรเขาสวมใส่หรือไม่' มีความเงียบ 'คุณคิดว่า ของรอยในอพาร์ทเมนท์บูมบูม เมอร์เรย์กล่าวในที่สุด 'ฉันไม่รู้ แต่ฉันจะค้นหา' ไม่มีอะไรมากไปไม่ถึงวันพรุ่งนี้ ฉันไปข้างนอก และมีบูมบูมเอกสารและรูปภาพจากลำตัว และถ่ายถึงอพาร์ทเมนท์ของฉัน เป็นผมปลดล็อคประตู ฉันทิ้งทุกอย่าง ถ้วยรางวัลและรูปภาพล้มลง ด้วยความล้มเหลวเป็น ซวนแก้วผ่านรูปภาพ และผมมีกล่องสำหรับชิ้นส่วนของแก้ว เป็นผมเอากระจกแตกจากภาพถ่ายของฉัน กระดาษสองชิ้นฝ่อออกพอภาพ กระดาษชิ้นหนึ่งใบต้น Steamship Grafalk บริษัทของเมล็ด Eudora แสดงโหลด โดยปลายทาง วันเดินทางและเดินทางได้ ชิ้นที่สองของกระดาษ เขียนด้วยลายมือเล็ก ๆ ของบูมบูม แสดงวันหกเมื่อลสตาร์ได้ลืมสัญญา Grafalk ผม poured ตัวเครื่องดื่ม บูมบูมได้เรียกฉันเกี่ยวกับข้อมูลของเขา และได้นำกระดาษหลังรูปภาพของฉันเพื่อป้องกันไม่ให้ใครหาที่พัก แทงเจ็บปวดตีหน้าอกของฉัน ฉันพลาดบูมบูมชะมัด อยากจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาจะมา สงสัยว่า ถ้า มีเวลาให้ตำรวจถามทุกคน คำตอบของทุกอย่างวางในเอกสารบูมบูม ฉันจะให้ตัวเองเพิ่มเติม ๒๔ ชั่วโมง แล้วเปิดผ่านไปบ๊อบบี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
Dance for a dead hockey player
When I got home, I slept for ten hours. The phone woke me: it was Janet, from Eudora Grain. She had found out Phillips’s salary: ninety-two thousand dollars. That was a lot of money for me or for Janet. But for Phillips? That huge house, the Alfa, expensive school for the children, expensive dresses for his wife, the Maritime Club … He needed more than ninety – two thousand.
I sat up in bad, still feeling tired. I phoned Pierre Bouchard and asked him if he had seen Mattingly.
‘That man! I avoid him if I can’
‘Did you go to a Christmas party, where Boom Boom met Paige Carrington?’ I asked. ‘Someone interested in the Black Hawks gave the party. Do you know who it was?’
‘Oh yes. That party was given by a man called Niels Grafalk’
‘I see,’ I said weakly. ‘Thanks very much, Pierre. Let me know if you hear from Mattingly.’
So Grafalk had given the party where Boom Boom met Paige. I wondered who had taken her to the party.
I got up and drove over to Boom Boom’s apartment. I collected his important papers for the lawyer, picked up the gold trophy from the living room and some of the photos from the wall of the study. I looked at the photo of myself, at the University of Chicago, and took it off the wall. I would get someone to clean the apartment, and then it could be sold.
I put the things into the trunk of the Chevette and drove to the Port. Late Saturday afternoon was a strange time to visit the Port of Chicago. No one was working and the huge ships lay sleeping in the water. I rang the bell at Eudora Grain but no one came. From my back pocket I pulled my burglar’s picklocks, and a few minutes later I was in Phillips’s office.
I went through all the files in his office, looking for invoices to compare with the shipping contracts. But I couldn’t find them. Not one. I went through all the files in the other offices. There wasn’t an invoice in the place.
I went home and cooked some spaghetti and tomatoes for supper. I phoned Phillips’s house but he wasn’t in.
‘This is V.I. Warshawski,’ I told Mrs Phillips. ‘Tell him that the president of Eudora Grain will want to know where all the missing invoices are.’
I had a bath and dressed for an evening at the theatre. Then I drove to the Windy City Ballet. It was already ten-thirty, and I had missed most of the programmer. I made sure that Paige was, indeed, dancing tonight, then I went into the tiny theatre and watched the last dance. It was complicated, exciting. Afterwards, I went backstage and waited for Paige in the hall. This time I waited fifty minutes before she finally appeared.
‘Hello, Paige,’
She looked surprised. ‘Hello, Vic. What questions have you come to ask me tonight?’
‘I’d like to know who took you to the party where you met Boom Boom.’
‘What?’
‘Remember Niels Grafalk’s Christmas party where you met Boom Boom? Or have you forgotten that with the rest of the dead past?’
Her eyes burned suddenly dark and her face turned red. Without a word, she lifted her hand to hit me in the face. I caught her wrist and gently pushed her hand to her side.
‘Who took you to the party?’ I asked again.
She moved angrily down the hall. ‘None of your business. Now will you leave the theatre and don’t ever come back.’
Sunday morning. I went outto buy the Herald-Star and read it over breakfast. I was half-way through my second cup of coffee when I saw the name Mattingly: Mattingly’s body had been found last night in Kosciuszko Park. He had been hit by a car and carried to the park to die.
I called Bobby Mallory and asked him about Mattingly.
‘you know I don’t like you talking about crime with me, Vic. Why are you interested in Mattingly?’
‘He played for the Black Hawks, that’s all.’
‘Well, he was no good. He owed money to everyone he knew. For once, you leave this case to the police.’
I knew I should tell Bobby what I knew about Mattingly, but I wanted to talk to Bledsoe first and find out why Mattingly had flown home in his plane.
I phoned Murray Ryerson at home.’ I’ll give you an interview on the Lucella disaster,’ I told him.
‘What do you know about that?’ he asked sharply.
‘I was there. I watched the whole thing happen. I may even have seen the person who planted the bomb.’
‘I don’t believe you’re calling me about this! What do you want from me, Vic?’
I asked Murray about Mattingly.
‘A small-time criminal. No good. Avoided prison. Desperate for money. Out of town before his death.’
‘What shoes was he wearing?’
There was silence. ‘You’re thinking of the footprint in Boom Boom’s apartment,’ Murray said at last. ‘I don’t know, but I’ll find out.’
There was nothing more I could do until tomorrow. I went outside and got Boom Boom’s papers and pictures from the trunk and took them up to my apartment. As I unlocked the door, I dropped everything. The trophy and pictures fell with a crash. The glass over the pictures shattered and I got a box for the pieces of glass . As I took the broken glass from the photo of me, two pieces of paper slid out from behind the picture.
One piece of paper was an invoice from the Grafalk Steamship Line to the Eudora Grain Company, showing loads by ship, date of departure and arrival. The second piece of paper, written in Boom Boom’s tiny handwriting, listed six dates when Pole Star had lost contracts to Grafalk.
I poured myself a drink. Boom Boom had called me about his information and had put the papers behind my picture to prevent anyone else from finding them. A stab of pain hit my chest. I missed Boom Boom terribly. I wanted to cry, but no tears would come.
I wondered if it was time to let the police question everyone. The answer to everything lay in Boom Boom’s papers. I’d give myself twenty-four more hours, then turn it over to Bobby.
When I got home, I slept for ten hours. The phone woke me: it was Janet, from Eudora Grain. She had found out Phillips’s salary: ninety-two thousand dollars. That was a lot of money for me or for Janet. But for Phillips? That huge house, the Alfa, expensive school for the children, expensive dresses for his wife, the Maritime Club … He needed more than ninety – two thousand.
I sat up in bad, still feeling tired. I phoned Pierre Bouchard and asked him if he had seen Mattingly.
‘That man! I avoid him if I can’
‘Did you go to a Christmas party, where Boom Boom met Paige Carrington?’ I asked. ‘Someone interested in the Black Hawks gave the party. Do you know who it was?’
‘Oh yes. That party was given by a man called Niels Grafalk’
‘I see,’ I said weakly. ‘Thanks very much, Pierre. Let me know if you hear from Mattingly.’
So Grafalk had given the party where Boom Boom met Paige. I wondered who had taken her to the party.
I got up and drove over to Boom Boom’s apartment. I collected his important papers for the lawyer, picked up the gold trophy from the living room and some of the photos from the wall of the study. I looked at the photo of myself, at the University of Chicago, and took it off the wall. I would get someone to clean the apartment, and then it could be sold.
I put the things into the trunk of the Chevette and drove to the Port. Late Saturday afternoon was a strange time to visit the Port of Chicago. No one was working and the huge ships lay sleeping in the water. I rang the bell at Eudora Grain but no one came. From my back pocket I pulled my burglar’s picklocks, and a few minutes later I was in Phillips’s office.
I went through all the files in his office, looking for invoices to compare with the shipping contracts. But I couldn’t find them. Not one. I went through all the files in the other offices. There wasn’t an invoice in the place.
I went home and cooked some spaghetti and tomatoes for supper. I phoned Phillips’s house but he wasn’t in.
‘This is V.I. Warshawski,’ I told Mrs Phillips. ‘Tell him that the president of Eudora Grain will want to know where all the missing invoices are.’
I had a bath and dressed for an evening at the theatre. Then I drove to the Windy City Ballet. It was already ten-thirty, and I had missed most of the programmer. I made sure that Paige was, indeed, dancing tonight, then I went into the tiny theatre and watched the last dance. It was complicated, exciting. Afterwards, I went backstage and waited for Paige in the hall. This time I waited fifty minutes before she finally appeared.
‘Hello, Paige,’
She looked surprised. ‘Hello, Vic. What questions have you come to ask me tonight?’
‘I’d like to know who took you to the party where you met Boom Boom.’
‘What?’
‘Remember Niels Grafalk’s Christmas party where you met Boom Boom? Or have you forgotten that with the rest of the dead past?’
Her eyes burned suddenly dark and her face turned red. Without a word, she lifted her hand to hit me in the face. I caught her wrist and gently pushed her hand to her side.
‘Who took you to the party?’ I asked again.
She moved angrily down the hall. ‘None of your business. Now will you leave the theatre and don’t ever come back.’
Sunday morning. I went outto buy the Herald-Star and read it over breakfast. I was half-way through my second cup of coffee when I saw the name Mattingly: Mattingly’s body had been found last night in Kosciuszko Park. He had been hit by a car and carried to the park to die.
I called Bobby Mallory and asked him about Mattingly.
‘you know I don’t like you talking about crime with me, Vic. Why are you interested in Mattingly?’
‘He played for the Black Hawks, that’s all.’
‘Well, he was no good. He owed money to everyone he knew. For once, you leave this case to the police.’
I knew I should tell Bobby what I knew about Mattingly, but I wanted to talk to Bledsoe first and find out why Mattingly had flown home in his plane.
I phoned Murray Ryerson at home.’ I’ll give you an interview on the Lucella disaster,’ I told him.
‘What do you know about that?’ he asked sharply.
‘I was there. I watched the whole thing happen. I may even have seen the person who planted the bomb.’
‘I don’t believe you’re calling me about this! What do you want from me, Vic?’
I asked Murray about Mattingly.
‘A small-time criminal. No good. Avoided prison. Desperate for money. Out of town before his death.’
‘What shoes was he wearing?’
There was silence. ‘You’re thinking of the footprint in Boom Boom’s apartment,’ Murray said at last. ‘I don’t know, but I’ll find out.’
There was nothing more I could do until tomorrow. I went outside and got Boom Boom’s papers and pictures from the trunk and took them up to my apartment. As I unlocked the door, I dropped everything. The trophy and pictures fell with a crash. The glass over the pictures shattered and I got a box for the pieces of glass . As I took the broken glass from the photo of me, two pieces of paper slid out from behind the picture.
One piece of paper was an invoice from the Grafalk Steamship Line to the Eudora Grain Company, showing loads by ship, date of departure and arrival. The second piece of paper, written in Boom Boom’s tiny handwriting, listed six dates when Pole Star had lost contracts to Grafalk.
I poured myself a drink. Boom Boom had called me about his information and had put the papers behind my picture to prevent anyone else from finding them. A stab of pain hit my chest. I missed Boom Boom terribly. I wanted to cry, but no tears would come.
I wondered if it was time to let the police question everyone. The answer to everything lay in Boom Boom’s papers. I’d give myself twenty-four more hours, then turn it over to Bobby.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เต้นสำหรับ
ผู้เล่นฮอกกี้ตายเมื่อฉันกลับบ้าน ฉันจะนอน สิบชั่วโมง โทรศัพท์ปลุกฉัน : มันเจเน็ท จาก Eudora เมล็ดข้าว เขาได้พบฟิลิปส์เงินเดือน : เก้าสิบสองหมื่นดอลลาร์ มันเป็นเงินจำนวนมากสำหรับฉัน หรือ เจเน็ต แต่สำหรับฟิลลิปส์ บ้านใหญ่ , Alfa , โรงเรียนราคาแพงสำหรับเด็ก ชุดราคาแพงสำหรับภรรยาของเขาและชมรม . . . . . . . เขาต้องการมากกว่า 90 –สองพัน .
ผมนั่งขึ้นในไม่ดี ยังรู้สึกเหนื่อย ฉันโทรหาปิแอร์ บูชาร์ด และถามเขา ถ้าเขาได้เห็น แมททิงลี่
' คนนั้น ! ฉันหลีกเลี่ยงมันถ้าฉันสามารถ '
' คุณไปปาร์ตี้คริสต์มาส ที่ บูม บูม เจอเพจคาร์ริงตัน ? ' ผมถาม ' ใครสนใจเหยี่ยวดำให้งานเลี้ยง คุณรู้มั้ยว่าเป็นใคร ? '
' ค่ะพรรคที่ได้รับจากผู้ชายที่ชื่อว่า นีลส์ grafalk '
' ฉันเห็น ' ผมพูดอย่างอ่อน . ' ขอบคุณมากนะปิแอร์ แจ้งให้เราทราบหากคุณได้ยินจากแม็ตติงลี่ '
ดังนั้น grafalk มีงานปาร์ตี้ที่บูม บูม เจอเพจ ผมสงสัยว่า คนที่นำเธอไปงานเลี้ยง .
ฉันตื่นนอนและขับรถไปอพาร์ทเมนต์บูมบูม . ฉันเก็บเอกสารสำคัญสำหรับทนายความรับรางวัลถ้วยทองจากห้องนั่งเล่นและบางส่วนของภาพถ่ายจากผนังของการศึกษา ผมมองรูปตัวเองที่มหาวิทยาลัยชิคาโก และเอามันออกจากผนัง ผมจะหาคนมาทำความสะอาดห้อง แล้วมันจะขาย .
ฉันใส่สิ่งที่เข้าไปในลำต้นของชาเปลดาวกระจาย และขับรถไปที่ท่าเรือสายบ่ายวันเสาร์เป็นช่วงเวลาที่แปลกที่จะเยี่ยมชมพอร์ตของชิคาโก ไม่มีใครทำงาน และเรือใหญ่นอนอยู่ในน้ำ ผมกดกริ่งที่ Eudora เม็ดแต่ไม่มีใครมา จากกระเป๋าหลังของฉัน ฉันดึงมันขโมยของผม picklocks และไม่กี่นาทีต่อมาผมอยู่ในสำนักงาน ฟิลลิป .
ฉันผ่านไฟล์ทั้งหมดในสำนักงานของเขาค้นหาใบแจ้งหนี้มาเปรียบเทียบกับค่าจัดส่งสัญญา แต่ฉันไม่สามารถหาพวกเขา ไม่อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันผ่านไฟล์ทั้งหมดในสำนักงานอื่น ๆ ไม่มีใบแจ้งหนี้ในสถานที่ .
ฉันกลับบ้านไปต้มสปาเก็ตตี้มะเขือเทศสำหรับอาหารค่ำ ฉันโทรไปที่บ้านของฟิลลิป แต่เขาไม่ได้อยู่ในนี้ ดูคำอธิบายด้านล่าง ( ภาษาละติน ) warshawski .
' ' ผมบอกคุณนายฟิลลิปส์บอกเค้าว่า ประธานของ Eudora เมล็ดข้าวจะต้องการที่จะรู้ว่าทั้งหมดที่ใบแจ้งหนี้จะหายไป '
ฉันอาบน้ำและแต่งตัวสำหรับตอนเย็นที่โรงละคร แล้วผมก็ขับรถให้วินดี้ซิตี้บัลเล่ต์ มันก็สิบสามสิบและฉันได้พลาดส่วนใหญ่ของโปรแกรมเมอร์ ฉันทำแน่ใจว่า เพจ , จริง , เต้นรำในคืนนี้ ผมเข้าไปในโรงละครเล็ก ๆ และดูการเต้นล่าสุดมันซับซ้อน น่าตื่นเต้น หลังจากนั้นฉันไปหลังเวทีเพื่อรอเพจในหอประชุม ตอนนี้ผมรอ 50 นาทีก่อนเธอในที่สุดปรากฏ .
' สวัสดี , เพจ , '
เธอดูแปลกใจ ' ฮัลโหล วิค อะไรคำถามที่คุณมาถามฉันคืนนี้ '
' ผมอยากรู้ว่าใครพาคุณไปงานปาร์ตี้ที่คุณเจอ บูม บูม '
' อะไร ? '
' จำนีล grafalk คริสต์มาสปาร์ตี้ที่คุณเจอ บูม บูม หรือคุณลืมไปแล้วว่าพักผ่อนกับอดีตแล้ว '
ตาเผามืดทันที และใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดง โดยไม่พูดอะไรสักคำ เธอคว้ามือหล่อนต่อยหน้าฉัน ผมจับข้อมือของเธอ และค่อยๆเลื่อนมือของเธอข้าง .
' ที่พาลูกไปปาร์ตี้ " ฉันถามอีกครั้ง
เธอย้ายด้วยความโกรธที่ห้องโถงไม่ใช่เรื่องของนาย ตอนนี้ที่คุณจะออกจากโรงละครและอย่ากลับมา '
เมื่อเช้าวันอาทิตย์ ฉันไป outto ซื้อข่าวดารา และอ่านตอนอาหารเช้า ผมอยู่ครึ่งทางผ่านกาแฟถ้วยที่สองของฉันเมื่อฉันเห็นชื่อแม็ตติงลี่ : ร่างกาย แมททิงลี่ได้พบเมื่อคืน พื้นเมืองในสวนสาธารณะ เขาถูกรถชน และอุ้มไปยังสวนสาธารณะ
ตายฉันโทรหาบ๊อบบี้ Mallory และถามเขาเกี่ยวกับ แมททิงลี่
' คุณรู้ว่าฉันไม่ชอบที่เธอพูดเกี่ยวกับอาชญากรรมนะ วิค ทำไมคุณถึงสนใจ แมททิงลี่ ? '
' เขาเล่นสำหรับเหยี่ยวดำน่ะ '
' ก็เขาไม่เก่ง เขาเป็นหนี้เงินทุกคนที่เขารู้จัก เมื่อคุณออกจากคดีนี้ตำรวจ '
ฉันรู้ว่าฉันควรบอกตำรวจว่าผมรู้เรื่อง แมททิงลี่ ,แต่ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับ เบลดโซ ครั้งแรก และหาว่าทำไมแม็ตติงลี่ได้บินกลับบ้านในเครื่องบินของเขา .
ผมโทรหาเมอร์เรย์ Ryerson ที่บ้าน ผมจะให้สัมภาษณ์ใน lucella ภัยพิบัติ ' ฉันบอกเขา
' คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง ? " เขาถามอย่างรวดเร็ว .
' ฉันอยู่ที่นั่น ผมเห็นมันเกิดขึ้น ฉันอาจจะได้เห็นคนที่วางระเบิด '
." ฉันไม่เชื่อ คุณโทรหาฉันล่ะ ! คุณต้องการอะไรจากผมเหรอ วิค '
ฉันถามเมอเรย์เกี่ยวกับแม็ตติงลี่ .
' ขนาดเล็กเวลาคนร้าย ไม่เก่ง หลีกเลี่ยงคุก ต้องการเงิน ออกจากเมืองก่อนที่จะตายของเขา . '
' ว่ารองเท้าที่เขาใส่ ? '
มีแต่ความเงียบ คุณกำลังคิดของรอยเท้าในอพาร์ทเม้นท์ของบูมบูม " เมอร์เรย์ กล่าวในที่สุด ผมไม่รู้ แต่ผมจะหา '
.มีอะไรอีกที่ฉันสามารถทำจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ ฉันออกไปข้างนอกและมีเอกสารของบูมบูมและรูปภาพจากลำต้นและพาพวกเขาไปที่อพาร์ทเม้น ฉันปลดล็อคประตู ผมทิ้งทุกอย่าง รางวัลและภาพที่ตกกับตก แก้วมากกว่าภาพแตกและฉันมีกล่องสำหรับชิ้นส่วนของกระจก เป็นผมเอากระจกแตกจากภาพถ่ายของฉัน
ผู้เล่นฮอกกี้ตายเมื่อฉันกลับบ้าน ฉันจะนอน สิบชั่วโมง โทรศัพท์ปลุกฉัน : มันเจเน็ท จาก Eudora เมล็ดข้าว เขาได้พบฟิลิปส์เงินเดือน : เก้าสิบสองหมื่นดอลลาร์ มันเป็นเงินจำนวนมากสำหรับฉัน หรือ เจเน็ต แต่สำหรับฟิลลิปส์ บ้านใหญ่ , Alfa , โรงเรียนราคาแพงสำหรับเด็ก ชุดราคาแพงสำหรับภรรยาของเขาและชมรม . . . . . . . เขาต้องการมากกว่า 90 –สองพัน .
ผมนั่งขึ้นในไม่ดี ยังรู้สึกเหนื่อย ฉันโทรหาปิแอร์ บูชาร์ด และถามเขา ถ้าเขาได้เห็น แมททิงลี่
' คนนั้น ! ฉันหลีกเลี่ยงมันถ้าฉันสามารถ '
' คุณไปปาร์ตี้คริสต์มาส ที่ บูม บูม เจอเพจคาร์ริงตัน ? ' ผมถาม ' ใครสนใจเหยี่ยวดำให้งานเลี้ยง คุณรู้มั้ยว่าเป็นใคร ? '
' ค่ะพรรคที่ได้รับจากผู้ชายที่ชื่อว่า นีลส์ grafalk '
' ฉันเห็น ' ผมพูดอย่างอ่อน . ' ขอบคุณมากนะปิแอร์ แจ้งให้เราทราบหากคุณได้ยินจากแม็ตติงลี่ '
ดังนั้น grafalk มีงานปาร์ตี้ที่บูม บูม เจอเพจ ผมสงสัยว่า คนที่นำเธอไปงานเลี้ยง .
ฉันตื่นนอนและขับรถไปอพาร์ทเมนต์บูมบูม . ฉันเก็บเอกสารสำคัญสำหรับทนายความรับรางวัลถ้วยทองจากห้องนั่งเล่นและบางส่วนของภาพถ่ายจากผนังของการศึกษา ผมมองรูปตัวเองที่มหาวิทยาลัยชิคาโก และเอามันออกจากผนัง ผมจะหาคนมาทำความสะอาดห้อง แล้วมันจะขาย .
ฉันใส่สิ่งที่เข้าไปในลำต้นของชาเปลดาวกระจาย และขับรถไปที่ท่าเรือสายบ่ายวันเสาร์เป็นช่วงเวลาที่แปลกที่จะเยี่ยมชมพอร์ตของชิคาโก ไม่มีใครทำงาน และเรือใหญ่นอนอยู่ในน้ำ ผมกดกริ่งที่ Eudora เม็ดแต่ไม่มีใครมา จากกระเป๋าหลังของฉัน ฉันดึงมันขโมยของผม picklocks และไม่กี่นาทีต่อมาผมอยู่ในสำนักงาน ฟิลลิป .
ฉันผ่านไฟล์ทั้งหมดในสำนักงานของเขาค้นหาใบแจ้งหนี้มาเปรียบเทียบกับค่าจัดส่งสัญญา แต่ฉันไม่สามารถหาพวกเขา ไม่อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันผ่านไฟล์ทั้งหมดในสำนักงานอื่น ๆ ไม่มีใบแจ้งหนี้ในสถานที่ .
ฉันกลับบ้านไปต้มสปาเก็ตตี้มะเขือเทศสำหรับอาหารค่ำ ฉันโทรไปที่บ้านของฟิลลิป แต่เขาไม่ได้อยู่ในนี้ ดูคำอธิบายด้านล่าง ( ภาษาละติน ) warshawski .
' ' ผมบอกคุณนายฟิลลิปส์บอกเค้าว่า ประธานของ Eudora เมล็ดข้าวจะต้องการที่จะรู้ว่าทั้งหมดที่ใบแจ้งหนี้จะหายไป '
ฉันอาบน้ำและแต่งตัวสำหรับตอนเย็นที่โรงละคร แล้วผมก็ขับรถให้วินดี้ซิตี้บัลเล่ต์ มันก็สิบสามสิบและฉันได้พลาดส่วนใหญ่ของโปรแกรมเมอร์ ฉันทำแน่ใจว่า เพจ , จริง , เต้นรำในคืนนี้ ผมเข้าไปในโรงละครเล็ก ๆ และดูการเต้นล่าสุดมันซับซ้อน น่าตื่นเต้น หลังจากนั้นฉันไปหลังเวทีเพื่อรอเพจในหอประชุม ตอนนี้ผมรอ 50 นาทีก่อนเธอในที่สุดปรากฏ .
' สวัสดี , เพจ , '
เธอดูแปลกใจ ' ฮัลโหล วิค อะไรคำถามที่คุณมาถามฉันคืนนี้ '
' ผมอยากรู้ว่าใครพาคุณไปงานปาร์ตี้ที่คุณเจอ บูม บูม '
' อะไร ? '
' จำนีล grafalk คริสต์มาสปาร์ตี้ที่คุณเจอ บูม บูม หรือคุณลืมไปแล้วว่าพักผ่อนกับอดีตแล้ว '
ตาเผามืดทันที และใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดง โดยไม่พูดอะไรสักคำ เธอคว้ามือหล่อนต่อยหน้าฉัน ผมจับข้อมือของเธอ และค่อยๆเลื่อนมือของเธอข้าง .
' ที่พาลูกไปปาร์ตี้ " ฉันถามอีกครั้ง
เธอย้ายด้วยความโกรธที่ห้องโถงไม่ใช่เรื่องของนาย ตอนนี้ที่คุณจะออกจากโรงละครและอย่ากลับมา '
เมื่อเช้าวันอาทิตย์ ฉันไป outto ซื้อข่าวดารา และอ่านตอนอาหารเช้า ผมอยู่ครึ่งทางผ่านกาแฟถ้วยที่สองของฉันเมื่อฉันเห็นชื่อแม็ตติงลี่ : ร่างกาย แมททิงลี่ได้พบเมื่อคืน พื้นเมืองในสวนสาธารณะ เขาถูกรถชน และอุ้มไปยังสวนสาธารณะ
ตายฉันโทรหาบ๊อบบี้ Mallory และถามเขาเกี่ยวกับ แมททิงลี่
' คุณรู้ว่าฉันไม่ชอบที่เธอพูดเกี่ยวกับอาชญากรรมนะ วิค ทำไมคุณถึงสนใจ แมททิงลี่ ? '
' เขาเล่นสำหรับเหยี่ยวดำน่ะ '
' ก็เขาไม่เก่ง เขาเป็นหนี้เงินทุกคนที่เขารู้จัก เมื่อคุณออกจากคดีนี้ตำรวจ '
ฉันรู้ว่าฉันควรบอกตำรวจว่าผมรู้เรื่อง แมททิงลี่ ,แต่ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับ เบลดโซ ครั้งแรก และหาว่าทำไมแม็ตติงลี่ได้บินกลับบ้านในเครื่องบินของเขา .
ผมโทรหาเมอร์เรย์ Ryerson ที่บ้าน ผมจะให้สัมภาษณ์ใน lucella ภัยพิบัติ ' ฉันบอกเขา
' คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง ? " เขาถามอย่างรวดเร็ว .
' ฉันอยู่ที่นั่น ผมเห็นมันเกิดขึ้น ฉันอาจจะได้เห็นคนที่วางระเบิด '
." ฉันไม่เชื่อ คุณโทรหาฉันล่ะ ! คุณต้องการอะไรจากผมเหรอ วิค '
ฉันถามเมอเรย์เกี่ยวกับแม็ตติงลี่ .
' ขนาดเล็กเวลาคนร้าย ไม่เก่ง หลีกเลี่ยงคุก ต้องการเงิน ออกจากเมืองก่อนที่จะตายของเขา . '
' ว่ารองเท้าที่เขาใส่ ? '
มีแต่ความเงียบ คุณกำลังคิดของรอยเท้าในอพาร์ทเม้นท์ของบูมบูม " เมอร์เรย์ กล่าวในที่สุด ผมไม่รู้ แต่ผมจะหา '
.มีอะไรอีกที่ฉันสามารถทำจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ ฉันออกไปข้างนอกและมีเอกสารของบูมบูมและรูปภาพจากลำต้นและพาพวกเขาไปที่อพาร์ทเม้น ฉันปลดล็อคประตู ผมทิ้งทุกอย่าง รางวัลและภาพที่ตกกับตก แก้วมากกว่าภาพแตกและฉันมีกล่องสำหรับชิ้นส่วนของกระจก เป็นผมเอากระจกแตกจากภาพถ่ายของฉัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ผู้ช่วยคลังสินค้า
- ฟ้า
- ลูกชายของคุณสบายดีมั้ย
- คุณทำงานเป็นอย่างไรบ้าง เหนื่อยหรือเปล่า
- Stomach
- ตอนนี้มีปัญหาด้านวัตถุดิบในการผลิต
- least
- Today it is possible to be productive, k
- คุณยังต้องการสินค้ายุมั้ย ?
- งานผมเบรค
- การปกครอง
- Khun Mark, Did we receive a payment from
- คุณต้องการล่ามหรือไม่ ฉันไม่ได้พูดภาษาอั
- ฉันจะพยามทำให้ได้เหมือนคุณค่ะ
- ระหว่างรออาหาร .. ความคิดจึงเกิดขึ้น
- not that oneMd. Sohel Rana: thats a mist
- empty
- Empathy is the ability to identify with
- ถ้ามีโอกาสเราคงได้พบกันนะคะที่เมืองไทย
- She have a Hausband
- I unhappy
- ฉันไม่อยากให้คุณจริงจัง
- wht ur sick
- เครื่องสักการะหรือเครื่องบูชาชั้นสูง
