Under Yun Che’s recuperation, altho

Under Yun Che’s recuperation, although Chu Yuechan’s meridians were still not recovered, the state of her body was already much better. Her face, which was originally as white as a sheet of paper, had already recovered some of its original color. However, her entire body was still paralyzed, and only her right arm and right hand could move a little. In this extremely dangerous place, for Yun Che to protect her well, he had to stay right by her side.

For each meal, Chu Yuechan could not eat much and a small bowl of fish soup would already suffice. Chu Yuechan, who had finished drinking the fish soup, closed her eyes gently and lay on Yun Che’s chest with a peaceful expression….. Even she herself did not realize, that this ease she felt, surpassed what she had felt when she was meditating in seclusion in her sect.

In these five months, a large part of her time was spent in slumber. The only thing she spent more time in other than sleeping, was in Yun Che’s arms. From the first rejection, to gradual acceptance, and finally completely accustomed. After she was used to it, she would unknowingly come to hate to leave him….. But this concept of “wanting to stay near” was completely foreign to Chu Yuechan, because before Yun Che, she had never lived alone with any man before, let alone come into contact intimately. But this time, they had actually lived inseparably and close to each other for almost five months. To Chu Yuechan, this was absolutely unimaginable.

Nobody knew what frame of mind she had in interacting with Yun Che, and even she herself did not know.

“Sleep peacefully for a while. Soon, we’ll be able to leave this place. And by then, all your strength will be recovered.” Yun Che patted Chu Yuechan’s pale back lightly, his voice soft, like he was coaxing a baby to sleep.

Not too long after, Chu Yuechan’s breathing became light and even, and she had fallen asleep.

Yun Che kept the thing by his hand, and stood up while carrying Chu Yuechan. Looking forward, he spoke, “Jasmine, how long have we been here?”

“Today is the hundred and forty first day.” Jasmine answered precisely.

“…That means, it’s less than a month away from the Blue Wind Ranking Tournament.” Yun Che furrowed his eyebrows as his heart grew slightly impatient. He had promised Lan Xueruo that he would return within half a year. By now, more than five months had already passed, but he was still trapped in this trial area. After five months had passed, he had already become accustomed to this place. To complete this trial, what he needed was merely time. But to leave this place, he still had to kill ten thousand more profound beasts. These profound beasts could not be killed as he pleased, because any one of them were all genuine Spirit Profound Beasts.

Also, after the second stage of the trial, there was still the third stage.

After exiting the trial grounds, it would still take a long time to walk out of the Wasteland of Death, and after walking out of the Wasteland of Death, even if he traveled day and night, it would still take at least five days’ worth of time to return to Blue Wind Imperial City…

If he didn’t leave this place as soon as possible, he would be unable to make it to the Blue Wind Ranking Tournament, and he would be unable to fulfill his promise towards Xueruo.

“It looks like I’ll have to speed up. Even if I die, I still have to finish killing the profound beasts here within ten days!” Yun Che frowned and said.

“Ten days? Hmph, what joke are you cracking! To complete this trial, you still have to kill sixteen thousand profound beasts. If you want to finish it in ten days, you’ll need to kill at least a thousand and six hundred of them every day! In these five months, you’ve only killed an average of six hundred profound beasts each day, and this is already your maximum speed after you’d gone all out. Killing sixteen thousand profound beasts in ten days is absolutely impossible….. If you get ahead of yourself in your impatience and lose your cool, you might get reverse killed by profound beasts instead.” Jasmine warned.

Yun Che had no way of countering that.

“ROAR!!”

Suddenly, and ear-splitting growl came from far behind him. This sound made Yun Che frown, and then mutter darkly, “Damn! Why is it this guy again, it’s practically like a lingering spirit that won’t leave!”

At that, without even thinking, Yun Che ran. Not long after, a gigantic single horned profound beast rampaged past the spot he had been at, bringing a berserk aura as it rushed towards him.

Even though he had stayed here for the past five months, and had been surviving by killing profound beasts which far surpassed him in levels every day, Yun Che’s profound strength had still stayed at the fourth level of the True Profound Realm. It wasn’t that his profound energy had not shown any signs of breaking through, but rather that he kept pushing it down forcefully, not allowing it to break through. This was because, when profound strength made a brea

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายใต้ยุ Che แท้ แม้ว่าชู Yuechan meridians ถูกยังไม่กู้คืน สถานะของร่างกายของเธอได้แล้วมากขึ้น ใบหน้า ซึ่งเดิมสีขาวเป็นกระดาษ ได้แล้วหายบางสีเดิม อย่างไรก็ตาม ยังเป็นอัมพาตร่างกายทั้งหมดของเธอ และเธอแขนขวาและมือขวาสามารถเลื่อนเล็กน้อย ในสถานที่อันตรายนี้ สำหรับ Che ยุนเพื่อป้องกันอย่างดีของเธอ เขาได้ไปอยู่เคียงข้างเธอสำหรับอาหารแต่ละมื้อ Yuechan ชูไม่ได้กินมาก และน้ำซุบปลาเล็กจะพอเพียงแล้ว Yuechan ชู ซึ่งได้เสร็จสิ้นการดื่มซุปปลา ปิดตาเธอเบา ๆ และวางบนอกยุ Che กับนิพจน์ที่มีความเงียบสงบ... แม้แต่ตัวเขาเองไม่ได้คิด ว่า ง่ายนี้เธอรู้สึก แล้วอะไรเธอก็รู้สึกว่าเมื่อเธอถูก meditating ในสันโดษในสำนักของเธอในเดือนห้าเหล่านี้ ส่วนใหญ่ของเวลาของเธอถูกใช้ในสมที่สุด สิ่งเดียวที่เธอใช้เวลามากขึ้นในเป็นนอน อยู่ในแผ่นดินยุ Che จากแรกปฏิเสธ ค่อย ๆ ยอม รับ และคุ้นเคยทั้งหมดก็ หลังจากที่เธอถูกใช้ไป เธอไม่รู้จะมาเกลียดไปเขา แต่แนวคิดนี้ "อยากอยู่ใกล้" ทั้งหมดต่างกับชู Yuechan เนื่องจากก่อนยุ Che เธอก็ไม่เคยอยู่คนเดียวกับคนก่อน นับ ประสามาติดต่อจึง แต่เวลานี้ พวกเขาจริงสากล inseparably และกันเกือบห้าเดือน การชู Yuechan นี้เป็นความคับขันอย่างแน่นอนไม่มีใครรู้ใจของเฟรมใดเธอมีในการโต้ตอบ กับ Che ยุน และแม้กระทั่งตัวเขาเองไม่รู้"นอนสงบในขณะ เร็ว ๆ นี้ เราจะสามารถออกจากสถานที่แห่งนี้ และกู้คืนความแข็งแรงของคุณนั้น Che ยุ patted ชู Yuechan ของจางกลับเบา ๆ เสียงของเขาเบา เช่นเขามี coaxing ทารกนอนไม่เกินไปนานหลังจาก ชู Yuechan หายใจเป็น ไฟ และแม้ และเธอได้ตกลงหลับChe ยุเก็บสิ่งที่มือของเขา และลุกขึ้นยืนในขณะที่แบก Yuechan ชู มองไปข้างหน้า พูด "มะลิ นานเท่าไหร่เราได้ที่นี่""วันนี้เป็นวัน แรกสี่สิบ และร้อย" จัสมินตอบอย่างแม่นยำ“… หมายความ ว่า มีน้อยกว่าหนึ่งเดือนจากลมสีน้ำเงินจัดอันดับแข่งขัน" Che ยุ furrowed คิ้วของเขาเป็นหัวใจโตเล็กน้อยรัก เขามีสัญญาว่า Lan Xueruo ว่า เขาจะกลับมาภายในครึ่งปี โดยขณะนี้ มากกว่า 5 เดือนผ่านไปได้แล้ว แต่เขายังคงติดอยู่ในพื้นที่นี้ทดลอง หลังจากที่เดือน 5 ได้ผ่าน เขาได้แล้วกลายเป็นคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้ ให้สมบูรณ์ทดลอง สิ่งที่เขาจำได้เพียงครั้ง แต่การปล่อยให้สถานที่แห่งนี้ ยังมีการฆ่าสัตว์อย่างลึกซึ้งมากขึ้นหมื่น สัตว์เหล่านี้อย่างลึกซึ้งอาจไม่ถูกฆ่าเขายินดี เนื่องจากที่ใดก็ได้ของแท้ทั้งหมดวิญญาณสัตว์ป่า อย่างลึกซึ้งยัง หลังจากขั้นตอนสองของการทดลอง มียังขั้นตอนที่สามหลังจากออกจากสนามทดลอง มันยังคงต้องใช้เวลานานเดินจาก Wasteland ตาย และหลังจากเดินออกจาก Wasteland ตาย แม้ว่าเขาเดินทางกลางวันและกลางคืน มันจะยังคงใช้เวลาคุ้มค่าน้อยห้าวันเวลาที่จะกลับไปเมืองฟ้าลมอิมพีเรียล...ถ้าเขาไม่ปล่อยให้สถานที่แห่งนี้โดยเร็วที่สุด จะไม่สามารถทำการแข่งขันการจัดอันดับลมสีฟ้า และจะไม่สามารถตอบสนองคำสัญญาต่อ Xueruo"ดูเหมือนจะต้องเร่งความเร็ว แม้ว่าฉันตาย ฉันยังคงต้องทำตื่นลึกซึ้งที่นี่ภายใน 10 วัน" Che ยุ frowned และกล่าวว่า"สิบวันหรือไม่ Hmph อะไรตลกคุณจะแตก การทดลองนี้ ยังได้ฆ่าสัตว์ลึกซึ้งหกพัน ถ้าคุณต้องการจบในสิบวัน คุณจะต้องฆ่าน้อยพัน และหกร้อยของพวกเขาทุกวัน ในเดือนห้าเหล่านี้ คุณได้เท่านั้นตายโดยเฉลี่ยหกร้อยสัตว์อย่างลึกซึ้งแต่ละวัน และนี้อยู่ความเร็วสูงสุดหลังจากที่คุณได้ไปออกทั้งหมด ฆ่าสัตว์ลึกซึ้งพันหกในสิบวันเป็นไปไม่ได้แน่นอน... ถ้าคุณได้รับก่อนตัวเองในความอดทนของคุณ และการสูญเสียของคุณเย็น คุณอาจได้รับกลับถูกฆ่าตาย โดยสัตว์ลึกซึ้งแทนได้ " มะลิที่เตือนChe ยุได้วิธีของการต่อต้านที่"ร้อง!!"ทันใดนั้น และ growl หูแบ่งมาจากไกลหลังเขา เสียงนี้ทำให้ Che ยืนหน้าบึ้ง และ mutter มืด ๆ แล้ว "Damn ทำไมเป็นคนนี้อีก มันมีจริงเช่นวิญญาณลิงเกอร์ริงการ์ที่ไม่ปล่อย! "ว่า ไม่คิด Che ยุวิ่ง ไม่นานหลังจาก ยักษ์เดี่ยว horned ลึกซึ้งสัตว์ rampaged ผ่านจุดที่เคยที่ นำ berserk aura จะวิ่งไปทางเขาแม้ว่าเขาได้อยู่ที่นี่ห้าเดือนที่ผ่านมา และมีการรอด โดยการฆ่าสัตว์อย่างลึกซึ้งที่สุดแล้วเขาระดับทุกวัน แรงลึกซึ้งยุ Che ยังสะสมระดับสี่อาณาจักรอย่างลึกซึ้งแท้จริง มันไม่ได้ว่า พลังงานที่ลึกซึ้งของเขาไม่ได้แสดงสัญญาณใด ๆ ผ่าน แต่แทนที่จะ ได้เก็บไว้ผลักดันมันลงประ ไม่ให้มันตัดผ่าน นี้เป็น เพราะ เมื่อความลึกซึ้งกลายเป็น brea

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายใต้การพักฟื้น Yun เจ๊แม้ว่าเส้นเมอริเดียนชู Yuechan ของเขายังคงไม่ฟื้นตัวรัฐของร่างกายของเธอได้แล้วดีมาก ใบหน้าของเธอซึ่ง แต่เดิมเป็นสีขาวเป็นแผ่นกระดาษได้หายไปแล้วบางส่วนของสีเดิม แต่ร่างกายของเธอยังคงเป็นอัมพาตและมีเพียงแขนข้างขวาของเธอและขวามือสามารถย้ายเล็กน้อย ในสถานที่อันตรายอย่างยิ่งนี้สำหรับเจ๊ยุนจะปกป้องเธอดีเขามีสิทธิที่จะอยู่เคียงข้างเธอ. สำหรับอาหารแต่ละมื้อชู Yuechan ไม่สามารถกินมากและชามขนาดเล็กของน้ำซุปปลาแล้วจะพอเพียง ชู Yuechan ที่ได้เสร็จสิ้นการดื่มซุปปลาที่ปิดตาของเธอเบา ๆ และวางบนหน้าอก Yun เจ๊ด้วยการแสดงออกที่เงียบสงบ ... .. แม้ตัวเธอเองไม่ได้ตระหนักถึงความสะดวกเธอรู้สึกนี้ทะลุสิ่งที่เธอมีความรู้สึกตอนที่เธอกำลังนั่งสมาธิ ในความโดดเดี่ยวในนิกายของเธอ. ในเหล่านี้ห้าเดือนส่วนใหญ่ของเวลาที่เธอได้ใช้เวลาในการนอนหลับ สิ่งเดียวที่เธอใช้เวลามากขึ้นในการอื่นนอกเหนือจากการนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของยุนเจ๊ จากการปฏิเสธเป็นครั้งแรกที่จะได้รับการยอมรับอย่างค่อยเป็นค่อยไปและในที่สุดก็คุ้นเคยอย่างสมบูรณ์ หลังจากที่เธอถูกนำมาใช้เพื่อมันเธอไม่รู้จะมาเกลียดที่จะปล่อยให้เขา ... .. แต่แนวคิดนี้ "ต้องการที่จะอยู่ใกล้" เป็นชาวต่างชาติที่สมบูรณ์ชู Yuechan เพราะก่อนที่ยุนเจ๊เธอไม่เคยอาศัยอยู่คนเดียวกับคนก่อน ให้อยู่คนเดียวเข้ามาติดต่ออย่างใกล้ชิด แต่เวลานี้พวกเขายังมีชีวิตอยู่อย่างแยกไม่ออกจริงและใกล้ ๆ กันเป็นเวลาเกือบห้าเดือน เพื่อชู Yuechan นี้เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน. ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่กรอบของความคิดที่เธอมีอยู่ในการมีปฏิสัมพันธ์กับเจ๊ยุนและแม้กระทั่งตัวเธอเองไม่ได้รู้ว่า. "การนอนหลับอย่างสงบสุขในขณะที่ เร็ว ๆ นี้เราจะสามารถที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้ และแล้วทุกความแข็งแรงของคุณจะถูกกู้คืน. "ยุนเชตบอ่อนชู Yuechan กลับเบา ๆ เสียงของเขานุ่มเหมือนกับว่าเขากำลังเกลี้ยกล่อมทารกจะนอนหลับ. ไม่นานหลังจากนั้นหายใจชู Yuechan กลายเป็นแสงและได้และเธอมี ผล็อยหลับไป. ยุนเชสิ่งเก็บไว้ด้วยมือของเขาและลุกขึ้นยืนขณะที่แบกชู Yuechan มองไปข้างหน้าเขาพูด "จัสมิน, ระยะเวลาที่เราได้รับที่นี่?" "วันนี้เป็นร้อยสี่สิบวันแรก." จัสมินตอบอย่างแม่นยำ. "... ซึ่งหมายความว่ามันน้อยกว่าเดือนออกไปจากลมสีฟ้าตามลำดับการแข่งขัน "เจ๊ยุนรอยย่นคิ้วของเขาเป็นหัวใจของเขาเติบโตใจร้อนเล็กน้อย เขาได้ให้สัญญาลาน Xueruo ว่าเขาจะกลับมาภายในครึ่งปี โดยตอนนี้กว่าห้าเดือนได้ผ่านไปแล้ว แต่เขาก็ยังติดอยู่ในพื้นที่การทดลองนี้ หลังจากห้าเดือนที่ผ่านมาเขาได้กลายเป็นที่คุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้ ให้เสร็จสมบูรณ์การทดลองนี้สิ่งที่เขาต้องการก็คือเวลาเพียง แต่การที่จะออกจากสถานที่นี้เขายังคงมีการฆ่าสัตว์หมื่นลึกซึ้งมากขึ้น สัตว์ที่ลึกซึ้งเหล่านี้อาจไม่ได้ถูกฆ่าตายในขณะที่เขายินดีเพราะคนใดคนหนึ่งของพวกเขาเป็นของแท้ทุกวิญญาณสัตว์ลึกซึ้ง. นอกจากนี้หลังจากที่ขั้นตอนที่สองของการพิจารณาคดียังคงมีขั้นตอนที่สาม. หลังจากออกจากบริเวณการพิจารณาคดีก็ยังคงต้องใช้เวลา เป็นเวลานานที่จะเดินออกจากดินแดนแห่งความตายและหลังจากที่เดินออกมาจากดินแดนแห่งความตายแม้ว่าเขาเดินทางทั้งวันทั้งคืนก็ยังคงต้องใช้เวลาอย่างน้อยห้าวันมูลค่าของเวลาที่จะกลับไปที่บลูลม Imperial City ... ถ้าเขาไม่ได้ออกจากสถานที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะไม่สามารถที่จะให้มันไปแข่งขันวินด์บลูลำดับและเขาจะไม่สามารถปฏิบัติตามสัญญาของเขาต่อ Xueruo. "มันดูเหมือนว่าฉันจะต้องเพิ่มความเร็ว . แม้ว่าฉันตายฉันยังคงมีที่จะเสร็จสิ้นการฆ่าสัตว์ที่ลึกซึ้งที่นี่ภายในสิบวัน! "เจ๊ยุนขมวดคิ้วและบอกว่า." สิบวัน? Hmph สิ่งที่ตลกที่คุณแตก! ให้เสร็จสมบูรณ์การทดลองนี้คุณยังจะต้องฆ่าสัตว์หมื่นหกพันลึกซึ้ง ถ้าคุณต้องการที่จะเสร็จสิ้นในสิบวันคุณจะต้องฆ่าอย่างน้อยหนึ่งพันหกร้อยของพวกเขาทุกวัน! ในเหล่านี้ห้าเดือนที่คุณได้ฆ่าเพียงค่าเฉลี่ยของหกร้อยสัตว์ลึกซึ้งในแต่ละวันและนี่คือความเร็วสูงสุดแล้วหลังจากที่คุณต้องการไปออกทั้งหมด ฆ่าหมื่นหกพันสัตว์ลึกซึ้งในสิบวันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ... .. ถ้าคุณได้รับไปข้างหน้าของตัวเองในความอดทนของคุณและสูญเสียความเย็นของคุณคุณอาจได้รับย้อนกลับฆ่าตายโดยสัตว์ที่ลึกซึ้งแทน. "จัสมินเตือน. ยุนเจ๊มีวิธีการโต้ตอบว่าไม่มี . "เสียงคำราม !!" ทันใดนั้นและแสบแก้วหูคำรามมาจากที่ไกลอยู่ข้างหลังเขา เสียงนี้ทำให้ขมวดยันต์เจ๊แล้วพึมพำลึกลับ "ประณาม! ทำไมมันจึงเป็นผู้ชายคนนี้อีกครั้งก็จริงเหมือนจิตวิญญาณเอ้อระเหยที่จะไม่ปล่อย! "ที่ว่าโดยไม่ได้คิดว่ายุนเชวิ่ง หลังจากนั้นไม่นานยักษ์สัตว์เดียวมีเขาลึกซึ้งตระเวนผ่านมาจุดที่เขาได้รับการที่นำกลิ่นอายโกรธที่มันรีบวิ่งไปหาเขา. แม้เขาจะได้อยู่ที่นี่สำหรับที่ผ่านมาห้าเดือนและได้รับการที่รอดตายจากการฆ่าสัตว์ที่ลึกซึ้งที่ ไกลเกินกว่าเขาในระดับที่ทุกวันมีความแข็งแรงอย่างลึกซึ้ง Yun เจ๊ก็ยังอยู่ในระดับที่สี่ของดินแดนที่ลึกซึ้งที่แท้จริง มันก็ไม่ได้ว่าพลังงานที่ลึกซึ้งของเขาไม่ได้แสดงให้เห็นสัญญาณของการฝ่าใด ๆ แต่ที่เขาเก็บไว้ผลักดันมันลงอย่างแข็งขันไม่ปล่อยให้มันทำลาย เป็นอย่างนี้เพราะเมื่อความแรงอย่างยิ่งทำเบรีย