abstract2.1. Sample collection and

abstract
2.1. Sample collection and pathogen isolation
A survey was conducted in August 2014 across the southern region of Alberta to assess the occurrence and impact of root rot on soybean crops. Pathogen isolations were made following the pro- cedure described by Dorrance et al. (2008). Briefly, roots with typical rot symptoms were washed under running tap water and cut into small pieces (~1 cm in length) with a sharp knife. The root pieces were placed in a 0.5% sodium hypochlorite solution for 30 s to 1 min in a laminar flow hood to surface-sterilize the tissue, rinsed three times with sterile distilled water, and then placed on sterile paper towels to remove excess water. The surface- sterilized root pieces were transferred into Petri dishes filled with pentachloronitrobenzene-benomyl-neomycin-iprodione-chloram- phenicol (PBNIC) agar, a selective growth medium (Schmitthenner et al., 1994). The PBNIC agar was prepared with some modifications as described by Dorrance et al. (2008): Filtered V-8 juice 40 mL; CaCO3 0.6 g; Bacto yeast extract (Sigma-Aldrich, Saint Louis, MO, USA) 0.2 g; sucrose 1.0 g; Bacto agar 20.0 g (BD Diagnostic Systems, Sparks, MD, USA); distilled water 1000 mL; benomyl 0.0050 g; (Dow AgroSciences, Edmonton, AB) pentachloronitrobenzene 0.0405 g (Sigma-Aldrich); iprodione 0.02 g (Bayer CropScience Inc., Calgary, AB); neomycin sulphate 0.1 g (Sigma-Aldrich); and chlor- amphenicol 0.01 g (Sigma-Aldrich). After placing the root pieces on the agar, the agar layer was picked up from the Petri dish with a spatula and flipped back onto the dish so that the root pieces were sandwiched between the bottom of the dish and the agar. The agar layer was cut close to the edge of the plate and pressed gently around each root piece with a sterile spatula to seal the agar to the bottom of the dish. The Petri dishes were incubated under

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ2.1. ตัวอย่างแยกที่เก็บรวบรวมและเชื้อโรคการสำรวจดำเนินการในสิงหาคมพ.ศ. 2557 ภาคอัลเบอร์ตาเพื่อประเมินการเกิดและผลกระทบของรากเน่ากับพืชถั่วเหลือง เชื้อโรคเนื่อต่อโป cedure ที่อธิบายไว้โดย Dorrance et al. (2008) ทำ สั้น ๆ ราก มีอาการเน่าทั่วไปถูกล้างใต้ก็อกน้ำ และตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ (~ 1 ซม.ความยาว) ด้วยมีดคม ชิ้นส่วนรากถูกวางไว้ในโซลูชัน 0.5% โซเดียมไฮโปคลอไรต์สำหรับ 30 วินาทีเป็น 1 นาทีในหัวดูดเชื้อฆ่าเนื้อเยื่อ พื้นผิวล้าง 3 ครั้ง ด้วยน้ำกลั่นที่ผ่านการฆ่าเชื้อ และจากนั้น วางบนกระดาษที่ผ่านการฆ่าเชื้อเช็ดเพื่อเอาน้ำส่วนเกิน ชิ้นส่วนรากพื้น-ฆ่าเชื้อถูกถ่ายโอนลงในจานเพาะที่เต็มไป ด้วยวุ้น (PBNIC) pentachloronitrobenzene-benomyl-นีโอมัยซิน-iprodione-chloram-phenicol กลางฟโก (Schmitthenner et al. 1994) วุ้น PBNIC พร้อมกับปรับเปลี่ยนบางอย่างตามที่อธิบายไว้โดย Dorrance et al. (2008): V-8 กรองน้ำ 40 มล. CaCO3 0.6 กรัม สารสกัดจากยีสต์ Bacto (ซิก-Aldrich เซนต์หลุยส์ MO สหรัฐอเมริกา) 0.2 g ซูโครส 1.0 กรัม วุ้น Bacto 20.0 กรัม (BD ระบบวินิจฉัย ประกายไฟ MD สหรัฐอเมริกา); น้ำกลั่น 1000 มล. benomyl 0.0050 กรัม (Dow AgroSciences เอ็ดมันตัน AB) pentachloronitrobenzene g 0.0405 (Sigma Aldrich); iprodione 0.02 กรัม (ไบเออร์ครอปซายน์ Inc. คัลการี AB); นีโอมัยซินซัลเฟต 0.1 กรัม (Sigma Aldrich); และคลอร์-amphenicol 0.01 กรัม (Sigma Aldrich) หลังจากวางชิ้นรากบนอาหาร ชั้นวุ้นเบิกจากจานเพาะไม้พาย และพลิกกลับลงบนจานเพื่อให้ชิ้นส่วนรากถูกก็อยู่ด้านล่างของจานและอาหาร ชั้นวุ้นถูกตัดใกล้กับขอบของแผ่น และกดเบา ๆ รอบแต่ละชิ้นรากไม้พายเป็นหมันเพื่อประทับตราวุ้นด้านล่างของจาน เพาะอาหารได้รับการกกภายใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม
2.1 การเก็บตัวอย่างและการแยกเชื้อ
จากการสำรวจได้ดำเนินการในสิงหาคม 2014 ทั่วภาคใต้ของอัลเบอร์ต้าในการประเมินการเกิดขึ้นและผลกระทบของโรครากเน่าในพืชถั่วเหลือง isolations เชื้อโรคได้ทำดังต่อไปนี้ทางกระบวนการอธิบายโดย Dorrance et al, (2008) สั้น ๆ , รากที่มีอาการเน่าทั่วไปถูกล้างภายใต้น้ำประปาและตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ (~ 1 ซม. ยาว) ด้วยมีดคม ชิ้นรากถูกวางไว้ในสารละลายโซเดียมไฮโปคลอไรต์ 0.5% เป็นเวลา 30 วินาทีถึง 1 นาทีในตู้ดูดไหลไปยังพื้นผิวฆ่าเชื้อเนื้อเยื่อล้างสามครั้งด้วยน้ำกลั่นผ่านการฆ่าเชื้อแล้ววางไว้บนผ้าขนหนูกระดาษปลอดเชื้อเพื่อเอาน้ำส่วนเกิน surface- ฆ่าเชื้อชิ้นรากถูกโอนเข้ามาในจานเลี้ยงเชื้อที่เต็มไปด้วย pentachloronitrobenzene-benomyl-neomycin-iprodione-chloram- phenicol (PBNIC) วุ้นเป็นสื่อการเจริญเติบโตของการคัดเลือก (Schmitthenner et al., 1994) PBNIC วุ้นถูกจัดทำขึ้นด้วยการปรับเปลี่ยนบางอย่างตามที่อธิบาย Dorrance et al, (2008): กรอง V-8 น้ำ 40 มล; CaCO3 0.6 กรัม Bacto สกัดจากยีสต์ (Sigma-Aldrich, Saint Louis, มิสซูรี, สหรัฐอเมริกา) 0.2 กรัม ซูโครส 1.0 กรัม Bacto วุ้น 20.0 กรัม (BD วินิจฉัยระบบ, ประกายไฟ, MD, USA); น้ำกลั่น 1,000 มล; benomyl 0.0050 กรัม (Dow AgroSciences เอดมันตัน, AB) pentachloronitrobenzene 0.0405 กรัม (Sigma-Aldrich); iprodione 0.02 กรัม (ไบเออร์ CropScience อิงค์ Calgary, AB); neomycin ซัลเฟต 0.1 กรัม (Sigma-Aldrich); และ chlor- amphenicol 0.01 กรัม (Sigma-Aldrich) หลังจากที่วางชิ้นรากบนวุ้นชั้นวุ้นถูกหยิบขึ้นมาจากจานเลี้ยงเชื้อด้วยไม้พายและพลิกกลับขึ้นไปบนจานเพื่อให้ชิ้นรากถูกคั่นกลางระหว่างด้านล่างของจานและวุ้นที่ ชั้นวุ้นถูกตัดใกล้กับขอบของแผ่นและกดเบา ๆ รอบ ๆ ชิ้นรากแต่ละคนมีไม้พายผ่านการฆ่าเชื้อในการปิดผนึกวุ้นไปที่ด้านล่างของจาน จาน Petri ถูกบ่มภายใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ2.1 . การเก็บตัวอย่างเชื้อที่แยกและโดยการสำรวจในเดือนสิงหาคม 2014 ทั่วภาคใต้ของอัลเบอร์ต้าเพื่อประเมินการเกิดและผลกระทบของโรครากเน่าในถั่วเหลือง . เชื้อโรค isolations ได้ทําตามโปร - cedure อธิบายโดยดอร์เรินส์ et al . ( 2008 ) สั้น รากเน่าด้วยอาการปกติ คือใช้ล้างภายใต้น้ำและตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ ( ~ 1 เซนติเมตร ) ด้วยมีดคม รากชิ้น ถูกวางอยู่ในสารละลายไฮโปโซลูชั่นสำหรับ 30 วินาทีถึง 1 นาทีในการไหลแบบราบเรียบเครื่องดูดควันเพื่อฆ่าเชื้อเนื้อเยื่อผิว , ล้างด้วยน้ำกลั่น 3 ครั้งฆ่าเชื้อแล้ววางบนผ้าขนหนูกระดาษปลอดเชื้อเพื่อเอาน้ำส่วนเกิน พื้นผิว - ฆ่าเชื้อรากชิ้นถูกถ่ายโอนลงในจานเลี้ยงเชื้อที่เต็มไปด้วย pentachloronitrobenzene เบโนมิลมีเดียวิกิไอโพรไดโ chloram - phenicol ( pbnic ) วุ้นเป็นอาหารเลี้ยงเชื้อ selective ( schmitthenner et al . , 1994 ) การใช้ pbnic เตรียมพร้อมกับการปรับเปลี่ยนบางอย่างตามที่อธิบายไว้โดยดอร์เรินส์ et al . ( 2008 ) : กรองน้ำ V-8 40 มิลลิลิตร ; CaCO3 0.6 g ; สารสกัดจากยีสต์ Bacto ( ซิกม่า Aldrich เซนต์ หลุยส์ , มิสซูรี , สหรัฐอเมริกา ) 0.2 กรัม ; ซูโครส 1.0 g ; Bacto วุ้น 20.0 กรัม ( ระบบ , ประกายไฟ , MD , สหรัฐอเมริกาวินิจฉัย BD ) ; น้ำ 1000 มล. ; สารเคมีเบโนมิล ( ดาวเ กรไซเ เซส 0.0050 g ; , Edmonton , AB ) pentachloronitrobenzene 0.0405 กรัม ( ซิกม่า Aldrich ) ; ไอโพรไดโ 0.02 กรัม ( เพิ่มพื้นที่อิงค์ , Calgary , AB ) ; มีเดียวิกิซัลเฟต 0.1 กรัม ( ซิกม่า Aldrich ) ; และ คล ์ - amphenicol 0.01 กรัม ( ซิกม่า Aldrich ) หลังจากวางรากชิ้นบนอาหารวุ้น , วุ้นชั้นถูกหยิบขึ้นมาจากจานเลี้ยงเชื้อด้วยไม้พายและพลิกกลับลงบนจานเพื่อให้รากชิ้นถูกกระหนาบระหว่างด้านล่างของจาน และวุ้น ใช้ชั้นถูกตัดชิดขอบจาน และกดเบา ๆรอบ ๆรากแต่ละชิ้นด้วยไม้พายเป็นหมัน ประทับตรา วุ้นไปด้านล่างของจาน ในจานเพาะเลี้ยงเชื้อได้ ภายใต้