Boing Boing! Boing! Now he felt as

Boing Boing! Boing! Now he felt as light as a feather. “Look!” he called to Annie. “I’m a moon rabbit, too.” Where Jack’s boots hit the ground, moon dust gracefully sprayed into space. The book had landed at the edge of a shallow crater. When Jack reached it, he tried to stop. But his feet slipped. He fell right over and lay on his side. He tried to stand. But he was off-balance. He tried again. But the dust was just too deep. And his spacesuit was too clumsy. “You okay?” asked Annie. “I can’t get up,” said Jack. “You goofed off first,” said Jack. “Now, help me up, please.” Annie started him. “Don’t fall, too,” warned Jack

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Boing Boing Boing ตอนนี้เขารู้สึกไฟเป็นแบบขนนก "ดู" เขาเรียกแอนนี่ "ฉันกระต่ายดวงจันทร์ เกินไป" รองเท้าแจ็คตีพื้นดิน ฝุ่นดวงจันทร์อย่างพ่นเข้าไปในพื้นที่ หนังสือเล่มนี้มีที่ดินที่ขอบของปล่องภูเขาไฟที่ตื้น เมื่อแจ็คมัน เขาพยายามหยุด แต่เท้าของเขาเล็ดรอด เขาตกทางเหนือ และวางด้านของเขา เขาพยายามยืน แต่เขาปิดยอด เขาพยายามอีกครั้ง แต่ฝุ่นไม่ลึกเพียงเกินไป และ spacesuit ของเขาถูกเกินไปป้ำ ๆ "คุณไร" ถามแอนนี่ "ฉันไม่สามารถรับค่า กล่าวว่า แจ็ค "คุณ goofed ปิดแรก กล่าวว่า แจ็ค "ตอนนี้ ช่วย กรุณา" แอนนี่เริ่มเขา "ไม่ตก เกินไป เตือนแจ็ค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Boing Boing! โบอิ้ง! ตอนนี้เขารู้สึกว่าเบาที่สุดเท่าที่เป็นขนนก "ดูสิ!" เขาเรียกให้แอนนี่ "ผมกระต่ายดวงจันทร์ด้วย." ในกรณีที่รองเท้าของแจ็คตีพื้นฝุ่นดวงจันทร์พ่นเข้าไปในพื้นที่ได้อย่างสง่างาม หนังสือเล่มนี้มีที่ดินที่ขอบของใบหน้าตื้น เมื่อแจ็คถึงมันเขาพยายามที่จะหยุด แต่เท้าของเขาลดลง เขาตกขวามากกว่าและวางบนด้านข้างของเขา เขาพยายามที่จะยืน แต่เขาก็ออกสมดุล เขาพยายามอีกครั้ง แต่ฝุ่นเป็นเพียงลึกเกินไป และอวกาศของเขาเป็นเงอะงะเกินไป "คุณโอเค?" ถามแอนนี่ "ฉันไม่สามารถลุกขึ้น" แจ็คกล่าวว่า "คุณ goofed ปิดแรก" แจ็คกล่าวว่า "ตอนนี้ช่วยให้ผมขึ้นโปรด." แอนนี่เขาเริ่มต้น "ไม่ตกมากเกินไป" แจ็คเตือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Boing Boing ! เงี๊ยว ! ตอนนี้เขารู้สึกเบาเหมือนขนนก " นี่ ! ! ! " เขาเรียกให้แอนนี่ " ฉันเป็นกระต่ายบนดวงจันทร์เหมือนกัน " ที่รองเท้าแจ็คกระแทกพื้น ฝุ่นดวงจันทร์อย่างสวยงาม ฉีดเข้าไปในพื้นที่ หนังสือมีที่ดินที่ขอบของแอ่งตื้น เมื่อแจ็คถึงมัน เขาพยายามที่จะหยุด แต่เท้าของเขาก็ลื่น เขาล้มแล้วนอนบนด้านข้างของเขา เขาพยายามที่จะยืน แต่เขาก็เสียสมดุลเขาพยายามอีกครั้ง แต่ฝุ่นก็ลึกเกินไป ชุดอวกาศของเขาและก็ซุ่มซ่าม " คุณโอเคมั้ย ? " ถามแอนนี่ " ฉันไม่สามารถลุกขึ้นกล่าวว่า " แจ็ค " คุณเฟอะฟะก่อนกล่าวว่า " แจ็ค " นี่ ช่วยฉันหน่อย " แอนนี่ก็เริ่มมัน " ไม่ตกเหมือนกัน " เตือน แจ็ค