It would be wrong to conclude that

It would be wrong to conclude that debates at these meetings took the form of ethicists trying to tell
scientists how to do science (although we occasionally did come close to this). Instead, the central
feature of the debates was that they became learning experiences for all. One example of this can be
found in an argument that developed over the topic of scientific methodology. Through a series of long
and tortuous discussions spanning several years, our group struggled with the issues of how ethical
theory applies to the scientific method itself. Through these discussions scientists learned to apply
concepts of deception, cheating, and the need to have adequate justification before engaging in such
activities, to the practice of science. Philosophers learned about fundamental distinctions in scientific
research, such as the difference between a failed experiment—one that yields no data—and an experiment
that produces a negative result—a result that contradicts one’s hypothesis. Through debate we came to
what now seems an absurdly obvious conclusion, that a central feature of good scientific method is the
ethical practice of science. However, we came to this conclusion with a heightened understanding on all
sides of why this is so and why important features of both ethics and science make it so.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันจะผิดจะสรุปว่า อภิปรายในการประชุมครั้งนี้เอาแบบของ ethicists ที่พยายามที่จะบอกนักวิทยาศาสตร์วิธีการวิทยาศาสตร์ (แม้ว่าเราบางครั้งไม่ได้มาใกล้นี้) แทน ภาคกลางลักษณะของการอภิปรายถูกว่า พวกเขาเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ทั้งหมด เป็นหนึ่งในตัวอย่างนี้พบในอาร์กิวเมนต์มาในหัวข้อของวิธีการทางวิทยาศาสตร์ ผ่านยาวและอภิปรายลักษณะที่ครอบคลุมหลายปี กลุ่มของเราต่อสู้กับปัญหาต่าง ๆ ของจริยธรรมว่าทฤษฎีกับวิธีการทางวิทยาศาสตร์เอง ผ่านการอภิปรายเหล่านี้นักวิทยาศาสตร์ได้เรียนรู้การใช้แนวคิดของการหลอกลวง การโกง และต้องมีเหตุผลเพียงพอก่อนเช่นกิจกรรม การปฏิบัติของวิทยาศาสตร์ เรียนรู้เกี่ยวกับความแตกต่างพื้นฐานในวิทยาศาสตร์นักปรัชญาวิจัย เช่นความแตกต่างระหว่างการทดลองล้มเหลว — ที่ทำให้ไม่มีข้อมูล — และการทดลองที่ก่อให้เกิดผลลบซึ่งผลที่ขัดแย้งกับสมมติฐานของการ ผ่านเรามาถกเถียงอะไรตอนนี้ดูเหมือนว่า มีข้อสรุปชัดเจนถือเอา ที่เป็นคุณลักษณะสำคัญของวิธีการทางวิทยาศาสตร์การปฏิบัติจริยธรรมของวิทยาศาสตร์ อย่างไรก็ตาม เรามาถึงข้อสรุปนี้มีความเข้าใจที่ก่อทั้งหมดด้านเหตุเป็นได้ และเพราะเหตุความสำคัญของจริยธรรมและวิทยาศาสตร์ทำให้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันจะเป็นความผิดที่จะสรุปได้ว่าการอภิปรายในการประชุมเหล่านี้เอารูปแบบของจริยศาสตร์พยายามที่จะบอก
นักวิทยาศาสตร์วิธีการทำวิทยาศาสตร์ (แม้ว่าบางครั้งเราไม่มาใกล้นี้) แต่กลาง
คุณลักษณะของการอภิปรายคือการที่พวกเขากลายเป็นประสบการณ์การเรียนรู้สำหรับทุก หนึ่งในตัวอย่างนี้สามารถ
พบได้ในการโต้แย้งว่าการพัฒนามากกว่าเรื่องของวิธีการทางวิทยาศาสตร์ที่ ผ่านชุดของยาว
การอภิปรายและการทอดคดเคี้ยวหลายปีกลุ่มของเราต่อสู้กับปัญหาของวิธีการทางจริยธรรม
ทฤษฎีนำไปใช้กับตัวเองวิธีการทางวิทยาศาสตร์ ผ่านการสนทนาเหล่านี้นักวิทยาศาสตร์ได้เรียนรู้ที่จะใช้
แนวคิดของการหลอกลวงโกงและจำเป็นที่จะต้องมีเหตุผลเพียงพอก่อนที่จะมีส่วนร่วมใน
กิจกรรมเพื่อการปฏิบัติของวิทยาศาสตร์ ปรัชญาเรียนรู้เกี่ยวกับความแตกต่างขั้นพื้นฐานในทางวิทยาศาสตร์
การวิจัยเช่นความแตกต่างระหว่างการทดลองล้มเหลวหนึ่งที่ทำให้ไม่มีข้อมูลและการทดสอบนั้น
ที่ผลิตในเชิงลบผลผลที่ขัดแย้งกับสมมติฐานหนึ่งของ ผ่านการอภิปรายเรามาถึง
สิ่งที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าข้อสรุปที่ชัดเจนอย่างไร้เหตุผลที่เป็นคุณลักษณะที่สำคัญของวิธีการทางวิทยาศาสตร์ที่ดีคือ
การปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของวิทยาศาสตร์ แต่เรามาถึงข้อสรุปนี้มีความเข้าใจมีความคิดริเริ่มในทุก
ด้านของเหตุผลที่เป็นเช่นนี้และทำไมคุณสมบัติที่สำคัญของทั้งสองจริยธรรมและวิทยาศาสตร์ทำให้มันดังนั้น