The UK has signed up to education-f

The UK has signed up to education-for-growth with particular enthusiasm. This is partly because, during the economically disastrous 1970s, education became a favourite explanation of British failure, but also because our super-centralised government can give reality, more or less instantly, to whatever ideas politicians have. So, for example, millions of pounds were spent on developing and promoting highly specific National Vocational Qualifications, tied to the precise requirements of every possible sector of the economy. About half were never taken by a single candidate; many others by only one or two.

Numerical targets for qualifications are another enthusiasm, strongly supported by business organisations but much less successful in their effects. When colleges and trainers are paid by the government for qualifications gained rather than courses followed, qualifications are what get delivered. At the peak of government enthusiasm for qualifying the whole population, the taxpayer was even paying for teenagers to obtain scuba-diving certificates in Cornwall.

None of this has shaken the British government’s faith in the importance of micro-managing education for economic purposes. The whole post-school, non-university sector “further education, adult education, apprenticeships etc” is now run by a vast non-governmental organisation, the Learning and Skills Council. It has a budget of more than £7bn and huge administrative costs: significantly, each little LSC is expected to plan and design courses in response to local employer needs. Adult students can’t, in their view, be trusted to choose what they should learn, or know what they really need.

Meanwhile, British universities have also been expanded at great speed, with exactly the same rationale. In the words of two recent education ministers, “higher education is at the heart of the productive capacity of the new economy and we need more young people to go to university because it is an economic necessity”. Universities are indeed economically vital for training and research. But not without limit, and not irrespective of quality. To lower costs, funds and teaching time per student have halved. Apparently all that matters is the number of people with diplomas; but if quality is irrelevant, just how, in ministers’ minds, are these economic miracles meant to occur?

It is always dangerous to conclude that, because some of a thing is good, more of it must be even better. People tend to think about education in absolutes – that it must, surely, be “a good thing” to have more of it. However, yet more examinations and diplomas are not self-
evidently more important than help for families with sick relatives or better policing of our streets. A quarter of our population is already enrolled in some sort of education, and there are millions who work in it. Do we obviously need 50 per cent university participation rather than salary increases to attract good teachers for 14-year-olds?

I think not: time, surely, for some clearer thinking about what education actually delivers.

Alison Wolf is a professor of education at the University of London.

Does Education Matter? Myths about Education and Economic Growth by Alison Wolf is published by Penguin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

UK ได้ลงทะเบียนไว้เพื่อการศึกษาสำหรับการเติบโตด้วยความกระตือรือร้นโดยเฉพาะ บางส่วนเนื่องจาก ระหว่างทศวรรษ 1970 อย่างร้าย การศึกษากลายเป็น คำอธิบายที่ชื่นชอบของความล้มเหลวของอังกฤษ แต่เนื่องจากรัฐบาลของเราซูเปอร์ตุลาคมสามารถให้ความเป็นจริง น้อยทันที ความคิดว่านักการเมืองมี ดังนั้น เช่น ล้านปอนด์ที่ใช้ในการพัฒนา และส่งเสริมการชาติอาชีพคุณสมบัติ เชื่อมโยงกับความต้องการอย่างแม่นยำทุกภาคเศรษฐกิจเป็นไปได้ ประมาณครึ่งหนึ่งไม่เคยถ่าย โดยผู้เดียว อื่น ๆ อีกมากมาย โดยเฉพาะหนึ่งหรือสอง

เป้าหมายตัวเลขสำหรับคุณสมบัติที่มีความกระตือรือร้นอีก ขอสนับสนุน จากองค์กรธุรกิจ แต่ประสบความสำเร็จมากน้อยในผลของพวกเขา เมื่อวิทยาลัยและวิทยากรได้รับค่าจ้าง โดยรัฐบาลสำหรับคุณสมบัติที่ได้รับมากกว่าตามหลักสูตร คุณสมบัติคือ อะไรรับส่ง ที่จุดสูงสุดของความกระตือรือร้นของรัฐบาลสำหรับการคัดเลือกประชากรทั้งหมด ตัวผู้เสียภาษีได้ถูกจ่ายสำหรับเยาวชนเพื่อขอรับใบรับรองดำในคอร์นวอล

เรื่องนี้มีเขย่ารัฐบาลอังกฤษเชื่อในความสำคัญของการจัดการไมโครศึกษาเพื่อวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจ ภาคโรงเรียนหลังทั้งหมด ไม่ใช่มหาวิทยาลัย "ไปฝึกงานเป็นต้น การศึกษา การศึกษาผู้ใหญ่" จะรัน โดยมีองค์กรเอกชนมากมาย เรียนรู้และทักษะสภา มีงบประมาณมากกว่า £7bn และค่าใช้จ่ายมาก: อย่างมาก LSC แต่ละน้อยคาดว่าจะวางแผน และออกแบบหลักสูตรในการตอบสนองความต้องการผู้ประกอบการท้องถิ่น นักศึกษาผู้ใหญ่ ในมุมมองของพวกเขา ไม่เชื่อถือการเลือกสิ่งที่ควรเรียนรู้ หรือรู้สิ่งเหล่านั้นจริง ๆ ต้องการ

ขณะเดียวกัน มหาวิทยาลัยในอังกฤษได้ถูกขยายความเร็วดี มีแน่นอนเดียวกันผลการ คำพูดของรัฐมนตรีการศึกษาล่าสุด 2 "ศึกษาเป็นหัวใจของการผลิตกำลังการผลิตของเศรษฐกิจใหม่ และเราต้องการมากกว่าคนหนุ่มสาวจะไปมหาวิทยาลัยเพราะมีความจำเป็นทางเศรษฐกิจ" มหาวิทยาลัยมีความสำคัญอย่างแน่นอนสำหรับการฝึกอบรมและวิจัย แต่ไม่จำกัด และ ไม่มีคุณภาพไม่ เพื่อลดต้นทุน เงินและเวลาสอนต่อนักเรียนได้ถูกแบ่งครึ่ง เห็นได้ชัดที่สำคัญคือจำนวนของคนที่มีปริญญาบัตร แต่ถ้าคุณภาพมีความเกี่ยวข้อง เพียงวิธี ในจิตใจของรัฐมนตรี จะอัศจรรย์ทางเศรษฐกิจเหล่านี้หมายถึงเกิดขึ้น?

เป็นอันตรายสรุปว่า เนื่องจากบางสิ่งไม่ดี ขึ้นก็ต้องยิ่งขึ้น คนมักจะ คิดว่า ศึกษา absolutes-ที่มันต้องการ แน่นอน ได้ "สิ่งดี" จะมีก็ อย่างไรก็ตาม ยังตรวจสอบเพิ่มเติมและวุฒิบัตรไม่ตนเอง
กรีซสำคัญกว่าความช่วยเหลือสำหรับครอบครัวที่มีญาติป่วย หรือดีมากกว่าการรักษาของเรา ไตรมาสของประชากรของเราลงทะเบียนแล้วในบางประเภทของการศึกษา และมีหลายล้านคนที่ทำงานใน แน่นอนต้องมีส่วนร่วมของมหาวิทยาลัยร้อยละ 50 แทนที่เพิ่มเงินเดือนครูดีสำหรับ 14 ปีดึงดูด?

คิดไม่: เวลา แน่นอน ในบางความคิดชัดเจนเกี่ยวกับการศึกษาว่าจริงให้

หมาป่าอลิสันเป็นศาสตราจารย์ทางการศึกษาที่ในมหาวิทยาลัยของลอนดอน

ไม่ศึกษาเรื่อง ตำนานเกี่ยวกับการศึกษาและการเติบโตทางเศรษฐกิจ โดยหมาป่าอลิสันเผยแพร่ โดยเพนกวิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สหราชอาณาจักรได้ลงนามถึงการศึกษาสำหรับการเจริญเติบโตด้วยความกระตือรือร้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง นี่คือส่วนหนึ่งเป็นเพราะในช่วงปี 1970 ภัยพิบัติทางเศรษฐกิจการศึกษากลายเป็นคำอธิบายที่ชื่นชอบของความล้มเหลวของอังกฤษ แต่ยังเพราะรัฐบาลซุปเปอร์ศูนย์ของเราสามารถให้ความเป็นจริงมากขึ้นหรือน้อยลงทันทีกับนักการเมืองคิดสิ่งที่มี ดังนั้นสำหรับตัวอย่างเช่นล้านปอนด์ถูกใช้ในการพัฒนาและส่งเสริมคุณวุฒิอาชีวศึกษาแห่งชาติที่เจาะจงมากผูกติดอยู่กับความต้องการที่แม่นยำของทุกภาคส่วนของเศรษฐกิจ ประมาณครึ่งหนึ่งไม่เคยถูกถ่ายโดยผู้สมัครที่เดียว; อื่น ๆ อีกมากมายโดยเพียงหนึ่งหรือสองเป้าหมายเชิงตัวเลขสำหรับคุณสมบัติที่มีความกระตือรือร้นอีกแรงสนับสนุนจากองค์กรธุรกิจ แต่น้อยมากที่ประสบความสำเร็จในผลกระทบของพวกเขา เมื่อวิทยาลัยและการฝึกอบรมจะได้รับเงินจากรัฐบาลสำหรับคุณสมบัติได้รับมากกว่าหลักสูตรตามคุณสมบัติเป็นสิ่งที่ได้รับการส่งมอบ ที่จุดสูงสุดของความกระตือรือร้นของรัฐบาลสำหรับการคัดเลือกประชากรทั้งผู้เสียภาษีอากรที่ได้รับแม้กระทั่งการจ่ายเงินสำหรับวัยรุ่นที่จะได้รับใบรับรองการดำน้ำในคอร์นวอลล์ไม่มีการนี้ได้ส่งผลสะเทือนความเชื่อมั่นของรัฐบาลอังกฤษในความสำคัญของการศึกษาไมโครจัดการเพื่อวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจ โรงเรียนโพสต์ทั้งภาคนอกมหาวิทยาลัย "ศึกษาต่อการศึกษาผู้ใหญ่ฝึกงาน ฯลฯ " ดำเนินการโดยองค์กรที่ไม่ใช่รัฐบาลกว้างใหญ่เรียนรู้และทักษะการสภา มันมีงบประมาณกว่า£ 7bn และค่าใช้จ่ายในการบริหารมาก: อย่างมีนัยสำคัญแต่ละ LSC เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นที่คาดหวังในการวางแผนและการออกแบบหลักสูตรในการตอบสนองต่อความต้องการของนายจ้างในท้องถิ่น นักศึกษาผู้ใหญ่จะไม่ในมุมมองของพวกเขาได้รับความเชื่อถือในการเลือกสิ่งที่พวกเขาควรจะเรียนรู้หรือรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆในขณะที่มหาวิทยาลัยในประเทศอังกฤษยังได้รับการขยายตัวที่ความเร็วที่ดีเยี่ยมกับว่าเหตุผลเดียวกัน ในคำพูดของสองรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ "การศึกษาที่สูงขึ้นเป็นหัวใจสำคัญของความสามารถในการผลิตของเศรษฐกิจใหม่และเราต้องการคนหนุ่มสาวมากขึ้นที่จะไปที่มหาวิทยาลัยเพราะมันเป็นความจำเป็นทางเศรษฐกิจ" มหาวิทยาลัยมีแน่นอนทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับการฝึกอบรมและการวิจัย แต่ไม่ได้โดยไม่มีขีด จำกัด และไม่โดยไม่คำนึงถึงคุณภาพ เพื่อลดค่าใช้จ่ายเงินทุนและการสอนครั้งต่อนักเรียนได้ลดลงครึ่งหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่สำคัญก็คือจำนวนของคนที่มีประกาศนียบัตร; แต่ถ้ามีคุณภาพเป็นที่ไม่เกี่ยวข้องเพียงว่าในจิตใจของรัฐมนตรีว่าการกระทรวง ', มีปาฏิหาริย์ที่เศรษฐกิจเหล่านี้หมายถึงการเกิดขึ้น? มันเป็นอันตรายที่จะสรุปว่าเพราะบางส่วนของสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีมากขึ้นนั้นจะต้องดียิ่งขึ้น ผู้คนมักจะคิดเกี่ยวกับการศึกษาในตายตัว - ว่ามันต้องแน่นอนจะเป็น "สิ่งที่ดี" ที่จะมีมากขึ้นนั้น อย่างไรก็ตามการตรวจสอบยังเพิ่มเติมและประกาศนียบัตรตนเองไม่ได้เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่สำคัญกว่าช่วยให้สำหรับครอบครัวที่มีญาติป่วยหรือการรักษาที่ดีขึ้นของถนนของเรา หนึ่งในสี่ของประชากรของเรามีการลงทะเบียนแล้วในการเรียงลำดับของการศึกษาบางส่วนและมีนับล้านคนที่ทำงานในนั้น ? เราจะเห็นได้ชัดว่าต้อง 50 ต่อการมีส่วนร่วมของมหาวิทยาลัยมากกว่าร้อยละเพิ่มขึ้นของเงินเดือนที่จะดึงดูดครูที่ดีสำหรับเด็กอายุ 14 ปีผมคิดว่าไม่ใช่เวลาที่แน่นอนสำหรับบางคนความคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่การศึกษาจริงให้อลิสันหมาป่าเป็นศาสตราจารย์ของการศึกษาที่ มหาวิทยาลัยลอนดอนไม่ศึกษาเรื่อง? ตำนานเกี่ยวกับการศึกษาและการเติบโตทางเศรษฐกิจโดยอลิสันหมาป่าถูกตีพิมพ์โดยเพนกวิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหราชอาณาจักรได้ลงชื่อเพื่อการศึกษาสำหรับการเจริญเติบโตที่มีความเฉพาะเจาะจง นี่คือส่วนหนึ่งเป็นเพราะในช่วงปี 1970 หายนะทางเศรษฐกิจ การศึกษา เป็น คำอธิบายของชาวอังกฤษชื่นชอบความล้มเหลว แต่ยังเพราะรัฐบาลส่วนกลางของเราซูเปอร์สามารถให้ความเป็นจริงมากขึ้นหรือน้อยลงทันที ไม่ว่าความคิดของนักการเมืองได้ ดังนั้น ตัวอย่างเช่นล้านปอนด์ถูกใช้ในการพัฒนาคุณวุฒิวิชาชีพแห่งชาติมีความเชื่อมโยงกับความต้องการที่ชัดเจนเป็นไปได้ทุกภาคของประเทศ ประมาณครึ่งหนึ่งไม่เคยถ่ายโดยผู้สมัคร เดียว คนอื่น ๆโดยมีเพียงหนึ่งหรือสอง

เลขเป้าหมายคุณสมบัติผู้สมัครมีความกระตือรือร้นขอสนับสนุนโดยองค์กรธุรกิจ แต่น้อยมากที่ประสบความสำเร็จในผลของพวกเขา เมื่อวิทยาลัยและการฝึกอบรมจะจ่ายโดยรัฐบาล คุณวุฒิที่ได้รับ มากกว่า หลักสูตรตาม คุณสมบัติ เป็นสิ่งที่ได้รับมา ที่จุดสูงสุดของรัฐบาลกระตือรือร้นเพื่อคัดเลือกประชากรทั้งหมดผู้เสียภาษีอากรยังจ่ายสำหรับวัยรุ่นที่จะได้รับบัตรดำน้ำในคอร์นวอลล์

ทั้งหมดนี้ได้สั่นคลอนความเชื่อของรัฐบาลอังกฤษในความสำคัญของการศึกษาการจัดการไมโครเพื่อวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจ โรงเรียนโพสต์ทั้งหมดไม่ใช่มหาวิทยาลัยภาค " ส่งเสริมการศึกษา การศึกษาผู้ใหญ่ apprenticeships ฯลฯ " คือตอนนี้ใช้งานโดยมากไม่ใช่องค์กรการเรียนรู้และทักษะภา มันมีงบมากกว่า และค่าใช้จ่ายในการบริหารลดลง 7bn ขนาดใหญ่ : ส่วนเล็กน้อยในแต่ละระยะ คาดว่าแผนและหลักสูตรการออกแบบเพื่อตอบสนองความต้องการของนายจ้างท้องถิ่น นักศึกษาผู้ใหญ่ไม่ได้ ในมุมมองของพวกเขาเป็นที่เชื่อถือได้ที่จะเลือกสิ่งที่พวกเขาควรจะเรียนรู้ หรือรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆ

ส่วนมหาวิทยาลัยของอังกฤษยังได้รับการขยายตัวที่ความเร็วที่ดีเยี่ยม ,กับ ตรงเดียวกัน เหตุผล ในคำพูดของ 2 รัฐมนตรีการศึกษาล่าสุด " อุดมศึกษาที่เป็นหัวใจของกําลังการผลิตของระบบเศรษฐกิจใหม่ และเราต้องการคนหนุ่มสาวมากขึ้นเพื่อไปมหาวิทยาลัย เพราะมันเป็นความจำเป็นทางเศรษฐกิจ " มหาวิทยาลัยแน่นอนทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับการฝึกอบรมและการวิจัย แต่ถ้าไม่ จำกัด และไม่ โดยไม่คำนึงถึงคุณภาพ เพื่อลดต้นทุนเงินและเวลาที่ครูต่อนักเรียนได้ลดลง แล้วที่สำคัญคือ จำนวนคน กับใบประกาศนียบัตร แต่ถ้าคุณภาพไม่ได้เป็นเพียงวิธีการในจิตใจ รัฐมนตรีเศรษฐกิจ นี่เป็นปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้น ?

มันก็อันตรายได้ เพราะบางเรื่องเป็นเรื่องที่ดีมากกว่า มันต้องดีกว่า คนมักจะคิดว่าเกี่ยวกับการศึกษาในแอ็บโซลุท – ที่มันต้องย่อมเป็น " สิ่งดี " ให้มีมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ยังมีการสอบเพิ่มเติม และประกาศนียบัตรไม่ใช่ตนเอง
เห็นได้ชัด สำคัญกว่าช่วยครอบครัวที่มีญาติป่วยหรือดีกว่าการของถนนของเรา . หนึ่งในสี่ของประชากรของเราคือลงทะเบียนเรียนแล้วในบางประเภทของการศึกษา และมีล้านคนที่ทำงานในนั้นเราจะเห็นได้ชัดว่าต้องการร้อยละ 50 มหาวิทยาลัยมีส่วนร่วมมากกว่าเงินเดือนเพิ่มเพื่อดึงดูดครูที่ดีสำหรับ 14 ปี olds ?

ฉันคิดว่าไม่มีเวลาแน่นอน บางความคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับการศึกษาแล้วส่ง หมาป่า

สัน เป็นศาสตราจารย์ด้านการศึกษาที่มหาวิทยาลัยของลอนดอน

เรื่องการศึกษาตำนานเกี่ยวกับการศึกษาและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจโดยอลิสันหมาป่าถูกตีพิมพ์โดยเพนกวิน .