Artwork description & Analysis: By

Artwork description & Analysis: By the 1970s, Judd's "specific objects," as he liked to call these box-like forms that sat directly on the floor, had become, despite their sharp edges and flat color, more complex through his exploration of surface and color. The exterior surface is composed of copper, an industrial material, but one whose warm and reflective surface combines with the richness of the wooden floor as it mirrors its environment. The interior is colored with a highly saturated, red enamel that vibrates in its intensity and contrasts with the static nature of the form in its entirety. The red interior also contrasts with the copper, and yet deepens the viewers' experience by encouraging them to think about the relationship between inside and outside and by asking them to consider the effects of different surface values. Here, the sleekness of the red enamel adds to the seductive aspect of the piece, and may suggest some of the objects, like nail polish or cars, that we choose to purchase as consumers. Moreover, this piece is in some ways the polar opposite of the whole anthropomorphizing tendency that viewers have when they look at sculpture -- the tendency for humans to extend the vertical orientation of their own bodies and see human forms in sculpture, which traditionally was vertically oriented. Instead of seeing in the work a reflection of that usual vertical orientation of the human, organic form, here we have a piece that is more horizontal than vertical and contains inside it empty space rather than "insides" (internal organs).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์และอธิบายงานศิลปะ: โดยในปี 1970 จัดด์ส "วัตถุที่เฉพาะเจาะจง เขาชอบเรียกแบบฟอร์มเหล่านี้เหมือนกล่องที่นั่งอยู่บนพื้น กลายเป็น แม้ มีขอบคมและสีแบน ซับซ้อนผ่านเขาสำรวจพื้นผิวและสี พื้นผิวภายนอกประกอบด้วยทองแดง วัสดุอุตสาหกรรม แต่หนึ่งอบอุ่น และสะท้อนพื้นผิวผสานกับความร่ำรวยของพื้นเป็นมันสะท้อนสภาพแวดล้อม ภายในเป็นสียาอิ่มตัวสูง สีแดงที่สั่นของความเข้ม และความแตกต่างกับธรรมชาติคงที่ของแบบฟอร์มทั้งหมด ภายในสีแดงยัง ตัดกับทองแดง และยัง กระชับดึงประสบการณ์ โดยส่งเสริมให้พวกเขาคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างภายใน และภายนอก และเพื่อขอให้พิจารณาผลกระทบของค่าพื้นผิวที่แตกต่าง ที่นี่ sleekness ของเคลือบแดงเพิ่มด้านเสน่ห์ของชิ้น และอาจแนะนำบางส่วนของวัตถุ เช่นเล็บหรือรถยนต์ ที่เราเลือกที่จะซื้อเป็นผู้บริโภค นอกจากนี้ ชิ้นนี้เป็นที่อยู่ขั้วตรงข้ามของทั้ง anthropomorphizing แนวโน้มที่ผู้ชมได้เมื่อดูประติมากรรม - แนวโน้มสำหรับมนุษย์จะขยายแนวตั้งของร่างกายตนเอง และดูฟอร์มมนุษย์ในประติมากรรม ซึ่งประเพณีแนวตั้ง แทนที่จะเห็นในการทำงานแบบเป็นภาพสะท้อนของแนวตั้งนั้นตามปกติของมนุษย์ อินทรีย์ ที่นี่เรามีชิ้นส่วนที่เป็นแนวนอนมากกว่าแนวตั้งมากขึ้น และประกอบด้วยอยู่ภายใน มันว่างเปล่าพื้นที่มากกว่า "insides" (อวัยวะภายใน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายผลงานศิลปะและการวิเคราะห์: โดยปี 1970 ที่จัดด์ "วัตถุที่ระบุ" ในขณะที่เขาชอบที่จะเรียกรูปแบบกล่องเช่นนี้ที่นั่งโดยตรงบนพื้นได้กลายเป็นแม้จะมีขอบคมของพวกเขาและสีจอแบนที่ซับซ้อนมากขึ้นผ่านการตรวจสอบข้อเท็จจริงของพื้นผิว และสี พื้นผิวด้านนอกประกอบด้วยทองแดงวัสดุอุตสาหกรรม แต่อย่างหนึ่งที่มีพื้นผิวที่อบอุ่นและสะท้อนแสงรวมกับความร่ำรวยของพื้นไม้ในขณะที่มันสะท้อนสภาพแวดล้อม การตกแต่งภายในเป็นสีที่มีความอิ่มตัวสูงเคลือบสีแดงที่มีแรงสั่นสะเทือนในความรุนแรงและความขัดแย้งกับธรรมชาติที่คงที่ของรูปแบบในสิ่งทั้งปวง การตกแต่งภายในสีแดงยังขัดแย้งกับทองแดงและยังล้ำลึกประสบการณ์ของผู้ชมโดยการกระตุ้นให้พวกเขาที่จะคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างภายในและภายนอกและโดยขอให้พวกเขาที่จะต้องพิจารณาผลกระทบของค่าพื้นผิวที่แตกต่างกัน ที่นี่ความอ่อนนิ่มของเคลือบฟันสีแดงเพื่อเพิ่มเสน่ห์ด้านของชิ้นและอาจแนะนำบางส่วนของวัตถุเช่นยาทาเล็บหรือรถยนต์ที่เราเลือกที่จะซื้อเป็นผู้บริโภค นอกจากนี้ชิ้นนี้คือในบางวิธีขั้วตรงข้ามของ anthropomorphizing แนวโน้มทั้งที่ผู้ชมได้เมื่อพวกเขามองไปที่รูปปั้น - แนวโน้มสำหรับมนุษย์ที่จะขยายแนวตั้งของร่างกายของตัวเองและดูรูปแบบของมนุษย์ในประติมากรรมซึ่งเป็นประเพณีที่เป็นแนวตั้ง ที่มุ่งเน้น แทนที่จะเห็นในการทำงานที่สะท้อนให้เห็นถึงแนวตั้งตามปกติของมนุษย์รูปแบบอินทรีย์ที่นี่เรามีชิ้นส่วนที่เป็นแนวนอนมากกว่าแนวตั้งและมีอยู่ข้างในพื้นที่ว่างมากกว่า "ข้าง" (อวัยวะภายในบริการ)