“Somebody please help me, anybody.”

“Somebody please help me, anybody.”
The students sought a helping hand from within their group, but nobody tried to lend one out.
The distance of six kilometers!
Although it seemed to be short at first sight, it was a very long distance.
It goes without saying for those that had to do it twice.
Now they finally understood why the given time was three hours.
If you cannot run, then you’d be better walk profusely to finish!
But during this second bit, they had little power to even walk, and were on the verge of collapsing.
“I…please help me. I’m really sorry but please, can you take my place.”
Hong Seonye was having a hard time and asked Lee Hyun.
She was at her physical limit and waned to rely on Lee Hyun as he seemed to be still fine.
Lee Hyun, of course, said.
“Well…I don…”
He was trying to find the right moment to reject!
“Sure.”
Lee Hyun changed his mind and ran.
It was due to the fact he had finished the lap quickly and had no particular work to do.
He figured it was better off to do a bit more physical training.
For those who had to do the second wheel, almost all of the students walked.
To be forced to do 12 kilometers was very difficult for those that didn’t exercise normally.
The only people who were running were those who returned from the service where they were forced to do so.
“Keoheuheuk.”
“Yaheuheung.”
Among the students who were still running, strange moans and groans came about here and there.
Each was forcing their heavy footsteps as the tread.
They wanted to give up. But for the sake of their group members, they could not do so at all costs.
They had not have lunch, and they could very well forgo dinner for their entire group.
‘This is why it’s called training of hell.’
‘Very fittingly put on the timetable.’
While contemplating again and again, they were forcing themselves to keep moving.
At this time, Min Sura sank to the floor in exhaustion. She sat there for a long time while panting.
“No, no more…I can’t do it anymore.”
At the sight of this, Lee Hyun who was far in front, came back.
“Piggyback.”
“Huh?”
“Piggyback. It didn’t mention anything about this on the board so I think it’s ok.”
“Yes, but…I’m heavy.”
“Don’t worry, you’re prolly not as much as before since you’ve spent a lot already.”
Lee Hyun had experience in rice delivery.
Giving a person a piggyback ride was much easier than carry a bag of rice!
‘In comparison to bringing up loads of brick up the stairs, this is much easier.’
Min Sura, with conflicted emotions, leaned on Lee Hyun’s back carefully.
“If it gets heavy…please let me off.”
“Okay.”
It wasn’t hard for Lee Hyun to carry.
He rested both hands on his thighs to push himself up and was moving slowly at first. This attracted the eyes of the students around them.
Some envied, some praised!
It was already a tough thing to carry a girl when one was already physically spent!
But what they saw after was the real surprise.
Dadadadadak.
Lee Hyun was holding onto Min Sura as he ran.
“Huh?”
“What th…”
They were already having a hard time walking!
If they had known Lee Hyun had to adjust his speed in consideration, they’d be in for a real surprise.
‘If I try to get back as soon as possible, I’ll have nothing to do but act appropriately with those people. I’ll just roughly match the leading ones and that’ll do.’
Lee Hyun ran within the leading group of the second lap.
“Aaa, so hard.”
“I’m dying, dying. If it have ice cream to eat right now would be wonderful.”
“Even if it’s just some cold water…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใครสักคนช่วยฉัน ใคร"นักเรียนค้นหาความช่วยเหลือจากภายในกลุ่มของพวกเขา แต่ไม่มีใครพยายามยืมหนึ่งออกระยะทาง 6 กิโลเมตรแม้ว่าเหมือนจะสั้นที่เห็นครั้งแรก มันเป็นระยะทางยาวมากมันไปโดยไม่บอกว่าสำหรับผู้ที่ต้องทำสองครั้งตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจทำไมเวลาที่กำหนดเป็นเวลา 3 ชั่วโมงถ้าคุณไม่เรียกใช้ แล้วคุณจะเดินดีกาฬไหลไปจบแต่ในระหว่างนี้บิตสอง พวกเขามีอำนาจน้อยแม้เดิน และเจียนยุบ" I. .. โปรดช่วยฉัน ผมเสียใจจริง ๆ ได้โปรด คุณสามารถใช้สถานที่ของฉัน"Hong Seonye มีแบบ และถาม Lee Hyunเธออยู่ในขีดจำกัดทางกายภาพของเธอ และ waned พึ่ง Lee Hyun เป็นเขาดูเหมือนจะยังดีลีฮยอน แน่นอน กล่าว"ดี... ผมดอน..."เขาพยายามค้นหาขณะนี้ถูกปฏิเสธ"แน่ใจ"ลีฮยอนเปลี่ยนจิตใจของเขา และวิ่งก็เนื่องจากเขาเสร็จตักอย่างรวดเร็ว และมีงานการไม่ทำเขาคิดมันดีกว่าต้องฝึกกายภาพเล็กน้อยสำหรับผู้ที่จะทำล้อสอง เกือบทั้งหมดของนักเรียนที่เดินบังคับให้ทำ 12 กิโลเมตรได้ยากสำหรับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายตามปกติคนเดียวที่เรียกใช้ได้ที่ส่งคืนจากบริการที่พวกเขาถูกบังคับให้ทำ"Keoheuheuk""Yaheuheung"ระหว่างนักเรียนที่ยังเรียกใช้ เรมิ่ไดยิ้นแปลกและ groans มาที่นี่และมีการแต่ละถูกบังคับอย่างหนักของพวกเขาเป็นแบบตีนตะขาบพวกเขาอยากให้ แต่เพื่อสมาชิกของกลุ่ม พวกเขาไม่สามารถทำให้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดพวกเขาไม่มีอาหารกลางวัน และพวกเขาสามารถดีคาราโอเกะอาหารเย็นสำหรับกลุ่มทั้งหมดของพวกเขา'จึงจะเรียกว่าฝึกนรก"'มาก fittingly ใส่ในตาราง'ในขณะที่ซอฟต์แวร์อีกครั้งและอีกครั้ง พวกเขาถูกบังคับให้ย้ายตัวเองตอนนี้ สุราษฏร์นาทีจมพื้นในจุดประสงค์ เธอนั่งเป็นเวลานานขณะ panting"ไม่มี ไม่มีเพิ่มเติม... ฉันไม่สามารถทำได้อีกต่อไป"ในภาพนี้ ลีฮยอนที่อยู่ห่างไกลในหน้า กลับมา"Piggyback""ฮะ""Piggyback มันไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บนกระดานดังนั้นผมคิดว่า อยู่""ใช่ แต่... ฉันหนัก""ไม่ต้องกังวล คุณไม่ดี prolly เท่าก่อนเนื่องจากคุณได้ใช้เวลามากแล้ว"ลีฮยอนมีประสบการณ์ในการจัดส่งข้าวให้คนนั่ง piggyback ได้ง่ายกว่าพกถุงข้าว'โดยนำค่าโหลดของขึ้นบันไดอิฐ นี้ได้ง่ายมาก'สุราษฏร์นาที มีอารมณ์ขัดแย้ง ก็เอนหลังลีฮยอนอย่างระมัดระวัง"ถ้ามันจะหนัก...กรุณาแจ้งให้เราออก""ดี"มันไม่ได้ยากสำหรับลีฮยอนเพื่อดำเนินการเขาคัดสรรสองมือบนต้นขาของเขาจะผลักดันตัวเองขึ้น และถูกย้ายอย่างช้า ๆ ในตอนแรก นี้ดึงดูดสายตาของนักเรียนทั่วไปบางคนอิจฉา บางยกย่องแล้วมันเป็นสิ่งยากสืบสาวเมื่อหนึ่งแล้วร่างกายใช้แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นหลังจากถูกแปลกใจจริงDadadadadakลีฮยอนได้จับไปสุราษฏร์นาที ตามเขา"ฮะ"" Th อะไรกัน... "นอกจากนี้พวกเขาแล้วได้มีเวลาเดินถ้าพวกเขารู้จักลีฮยอนมีการปรับความเร็วของเขาในการพิจารณา พวกเขาจะในการแปลกใจจริง' ถ้าพยายามจะไปให้เร็วที่สุด จะไม่มีอะไรทำแต่กระทำอย่างเหมาะสมกับบุคคลเหล่านั้น ฉันเพียงหยาบ ๆ จะตรงกับผู้นำคนที่จะทำ "ลีฮยอนวิ่งภายในกลุ่มตักสองชั้นนำ"Aaa จึงยากขึ้น""ฉันกำลังตาย ตาย ถ้ามันมีไอศครีมกินขณะนี้ จะได้ยอดเยี่ยม""แม้จะเป็นเพียงน้ำเย็น..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใครบางคนโปรดช่วยฉันทุกคน."
นักเรียนขอความช่วยเหลือจากภายในกลุ่มของพวกเขา แต่ไม่มีใครพยายามที่จะให้ยืมหนึ่ง.
ระยะทางหกกิโลเมตร!
แม้ว่ามันจะดูเหมือนจะสั้นตั้งแต่แรกเห็นมันเป็นระยะทางยาวมาก .
มันไปโดยไม่บอกสำหรับผู้ที่ต้องทำมันสองครั้ง.
ตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจว่าทำไมเวลาที่กำหนดเป็นเวลาสามชั่วโมง.
ถ้าคุณไม่สามารถเรียกใช้แล้วคุณต้องการจะใช้เวลาเดินที่ดีขึ้นอย่างล้นเหลือที่จะเสร็จสิ้น!
บิต แต่ในช่วงที่สองนี้พวกเขามี พลังงานน้อยที่จะได้เดินและอยู่บนปากเหวของการยุบ.
"ฉัน... โปรดช่วยฉัน ฉันขอโทษจริงๆ แต่โปรดคุณสามารถใช้สถานที่ของฉัน. "
Hong Seonye ก็มีช่วงเวลาที่ยากและขอให้ลีฮยอน.
เธอเป็นคนที่ขีด จำกัด ทางกายภาพของเธอและจางหายไปพึ่งพาลีฮยอนในขณะที่เขาดูเหมือนจะยังคงดี.
ลีฮยอน ของหลักสูตรกล่าวว่า.
"อืม ... ฉันไม่ ... "
เขาพยายามที่จะหาช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะปฏิเสธ!
"แน่นอน."
ลีฮยอนเปลี่ยนความคิดของเขาและวิ่ง.
มันเป็นเพราะความจริงที่เขาได้เสร็จตักได้อย่างรวดเร็วและมี ไม่มีการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะทำ.
เขาคิดว่ามันเป็นดีกว่าที่จะดำเนินการฝึกอบรมกายมากขึ้นเล็กน้อย.
สำหรับผู้ที่ต้องทำสองล้อเกือบทั้งหมดของนักเรียนเดิน.
จะมีการบังคับให้ทำ 12 กิโลเมตรเป็นเรื่องยากมากสำหรับผู้ที่ ไม่ได้ออกกำลังกายได้ตามปกติ.
คนเท่านั้นที่ได้ทำงานเป็นผู้ที่กลับมาจากการบริการที่พวกเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น.
"Keoheuheuk."
"Yaheuheung."
ในหมู่นักศึกษาที่ยังคงทำงาน, ครวญครางแปลกและครางออกมาเกี่ยวกับที่นี่ และมี.
แต่ละคนบังคับให้รอยเท้าหนักของพวกเขาเป็นดอกยาง.
พวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้น แต่เพื่อประโยชน์ของสมาชิกในกลุ่มของพวกเขาพวกเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นค่าใช้จ่ายทั้งหมด.
พวกเขาไม่เคยได้รับประทานอาหารกลางวันและพวกเขาเป็นอย่างดีอาจละเลยการรับประทานอาหารค่ำสำหรับกลุ่มทั้งหมดของพวกเขา.
'นี่คือเหตุผลที่มันเรียกว่าการฝึกอบรมจากนรก.'
'มากกระเสียน วางบนตารางเวลา.
ในขณะที่ใคร่ครวญอีกครั้งและอีกครั้งที่พวกเขาถูกบังคับให้ตัวเองเพื่อให้ย้าย.
ในเวลานี้มินสุระจมลงไปกองกับพื้นในอ่อนเพลีย เธอนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานในขณะที่หอบ.
"ไม่มีไม่มาก ... ฉันไม่สามารถทำมันได้อีกต่อไป."
ในสายตาของนี้, ลีฮยอนก็ยังห่างไกลที่อยู่ตรงหน้ากลับมา.
"Piggyback."
"หือ?"
"Piggyback มันไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในคณะกรรมการดังนั้นผมจึงคิดว่ามันโอเค. "
"ใช่ แต่ ... ฉันหนัก."
"ไม่ต้องกังวลคุณ prolly ไม่มากเท่าตั้งแต่ก่อนที่คุณได้ใช้เวลา จำนวนมากอยู่แล้ว. "
ลีฮยอนมีประสบการณ์ในการส่งมอบข้าว.
ให้คนนั่งขี่หลังเป็นเรื่องง่ายกว่าที่พกถุงข้าว!
'ในการเปรียบเทียบกับนำขึ้นโหลดของอิฐขึ้นบันไดนี้เป็นเรื่องง่าย.
มินสุระ กับอารมณ์ขัดแย้งโน้มตัวที่ด้านหลังลีฮยอนอย่างระมัดระวัง.
"หากได้รับหนัก ... โปรดให้ฉันออก."
"โอเค."
มันไม่ได้เป็นเรื่องยากสำหรับลีฮยอนที่จะดำเนินการ.
เขามือทั้งสองข้างวางบนต้นขาของเขาที่จะผลักดันตัวเองขึ้นและ กำลังจะย้ายไปอย่างช้า ๆ ในตอนแรก นี้ดึงดูดสายตาของนักเรียนรอบตัวพวกเขา.
บางคนอิจฉาบางยกย่อง!
มันมีอยู่แล้วเป็นสิ่งที่ยากที่จะดำเนินการเป็นสาวเมื่อได้แล้วใช้เวลาร่างกาย!
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นว่าหลังจากที่เป็นที่น่าแปลกใจจริง.
Dadadadadak.
ลีฮยอนก็ถือไว้ มินสุระขณะที่เขาวิ่ง.
"หือ?"
"สิ่งที่ th ... "
พวกเขาแล้วมีช่วงเวลาที่ยากเดิน!
ถ้าพวกเขาได้รู้จักลีฮยอนมีการปรับความเร็วของเขาในการพิจารณาที่พวกเขาต้องการจะแปลกใจในการที่แท้จริง.
ถ้า ฉันพยายามที่จะได้รับกลับมาโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ผมจะมีอะไรที่จะทำ แต่ทำหน้าที่อย่างเหมาะสมกับคนเหล่านั้น ฉันเพิ่งจะประมาณตรงกับคนชั้นนำและที่จะทำ.
ลีฮยอนวิ่งในกลุ่มชั้นนำของรอบที่สอง.
"Aaa จึงยาก."
"ฉันกำลังจะตายตาย ถ้ามันมีไอศครีมที่จะกินในขณะนี้จะเป็นที่ยอดเยี่ยม. "
"แม้ว่าจะเป็นเพียงบางส่วนน้ำเย็น ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ใครก็ได้ช่วยด้วย ใครก็ได้ "
นักเรียนขอช่วยเหลือจากภายในกลุ่มของพวกเขา แต่ไม่มีใครพยายามที่จะให้ยืม 1 .
ระยะทาง 6 กิโลเมตร
ถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนจะสั้นครั้งแรก เป็นระยะทางยาวมาก
มันไปโดยไม่บอกสำหรับผู้ที่ต้องทำมันสองครั้ง .
ตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจ ทำไมให้เวลา 3 ชม. .
ถ้าคุณไม่สามารถหนีแล้วคุณก็ควรจะเดินโพยจบ !
แต่ระหว่างบิตที่สองนี้ พวกเขามีอำนาจที่จะแม้แต่น้อยเดินและกำลังจะยุบ .
" ฉัน . . . ได้โปรดช่วยฉันด้วย ฉันขอโทษ แต่ได้โปรด คุณสามารถใช้สถานที่ของฉัน "
, seonye ลำบากและถาม ลี ฮยุน
เธอที่จำกัดทางกายภาพของเธอ และที่ต้องพึ่งพา ลี ฮยุน เขาดูเหมือนจะยังสบายดี
ลีฮยอน แน่นอน ว่า
" เอ่อ . . . ฉันก็ . . . . . . . "
เขาพยายามหาเวลาเหมาะๆที่จะปฏิเสธ !

" มั่นใจ " ลีฮยอนมันเปลี่ยนใจวิ่ง .
มันเนื่องจากเขาเสร็จตักได้อย่างรวดเร็วและไม่มี โดยเฉพาะงานที่ต้องทำ เขาคิดว่ามันเป็น
ดีกว่าที่จะทำบิตการฝึกทางกายภาพมากขึ้น .
สำหรับผู้ที่ต้องทำล้อ 2 , เกือบทั้งหมดของ นักเรียนเดิน .
ถูกบังคับให้ทำ 12 กิโลเมตร เป็นเรื่องยากสำหรับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายตามปกติ
เท่านั้นที่ทำงานเป็นผู้ที่กลับมาจากการบริการที่พวกเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น . " keoheuheuk
"
"
yaheuheung " ในหมู่นักเรียนที่ยังวิ่ง เสียงครางแปลกๆ และมา . เกี่ยวกับที่นี่และมี .
แต่ละบังคับของฝีเท้าหนัก
เป็นเหยียบพวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้น แต่เพื่อประโยชน์ของสมาชิกในกลุ่มของพวกเขา พวกเขาสามารถทำที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมด .
พวกเขาไม่ได้รับประทานอาหารกลางวัน และพวกเขาเป็นอย่างดีสามารถละเลยอาหารเย็นสำหรับกลุ่มของพวกเขาทั้งหมด .
นี่คือทำไมมันเรียกว่าการฝึกนรก '
'very เปรี๊ยะใส่ตารางเวลา '
ขณะใคร่ครวญอีกครั้งและอีกครั้ง พวกเขาถูกบังคับให้ตัวเองไปเรื่อยๆ
ในเวลานี้มินซูร่าทิ้งตัวลงกับพื้นด้วยความอ่อนเพลีย เธอนั่งอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานในขณะที่ . .
" ไม่ ไม่ . . . . . . . ผมจะไม่ทำอีกแล้ว "
ที่เห็นนี้ ลีฮยอนที่ห่างไกลในหน้ากลับมา .
" ขี่หลัง "
" หือ ? "
" ขี่หลัง . มันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในบอร์ด ดังนั้นฉันคิดว่ามันก็โอเค . "
" ใช่ แต่ . . . . . . . ฉันหนัก "
" ไม่ต้องห่วงคุณ prolly ไม่มากเท่าก่อน เพราะคุณได้ใช้เงินไปเยอะแล้ว "
ลีฮยอนมีประสบการณ์ในข้าวส่ง
ให้คนขี่หลังได้ง่ายกว่าแบกถุงข้าว
ถ้าเปรียบเทียบกับเรื่องโหลดของอิฐขึ้นบันได อันนี้ง่ายมาก '
มินซูร่ากับขัดแย้งอารมณ์ พิง ลีฮยอนกลับอย่างระมัดระวัง .
" ถ้ามันหนัก . . . . . . . ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ "
" โอเค" มันไม่ยาก

ลีฮยอนให้อุ้ม เขาจับมือทั้งสองขาของเขาดันตัวเองขึ้นและย้ายช้าในตอนแรก ที่ดึงดูดสายตาของคนรอบข้าง
บางคนอิจฉา บางคนยกย่อง !
มันเป็นเรื่องยากที่จะแบกผู้หญิง เมื่อเป็นแล้วร่างกายใช้เวลา !
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นหลังจากถูกเซอร์ไพรส์จริง dadadadadak
.
ลีฮยอนอยู่กับมินร่าในขณะที่เขาวิ่ง .
" หือ ? "

" แล้ว . . . " แล้วพวกเขามีเวลาที่ยากเดิน !
ถ้าพวกเขาได้รู้จัก ลี ฮุน ต้องปรับความเร็วในการพิจารณา พวกเขาจะแปลกใจในการจริง .
ถ้าฉันพยายามกลับมาเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ฉันก็จะไม่ทำ แต่ทำอย่างเหมาะสมกับคนเหล่านั้น ฉันก็แค่ประมาณราคาบริษัทที่ทำ '
.ลีฮยอนวิ่งในกลุ่มชั้นนำของรอบที่สอง .
" AAA อย่างหนัก "
" ฉันกำลังจะตาย จะตาย ถ้ามันมีไอศครีมให้กิน ตอนนี้จะเป็นที่ยอดเยี่ยม . "
" ถ้ามันเป็นแค่น้ำหนาว " . . . . . . .