Job title and area may therefore, i

Job title and area may therefore, in the present study, be a better predictor of cumulative exposure than duration of employment. Finally, dust may not be the best marker of the true causal exposures, since abietic acid, monoterpenes or microbial agents may be more important [19]. All of the above issues may have resulted in random exposure misclassification, but this is likely to have produced a bias towards the null hypothesis and is unlikely to explain the present positive findings [20].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตำแหน่งและที่ตั้งดังนั้น ในการศึกษาปัจจุบัน ได้ predictor ดีแสงสะสมกว่าระยะเวลาการจ้างงาน สุดท้าย ฝุ่นได้หมายที่ดีที่สุดของจริงไงสาเหตุ เนื่องจากกรด abietic, monoterpenes หรือตัวแทนจุลินทรีย์อาจสำคัญมาก [19] ปัญหาข้างต้นทั้งหมดอาจทำให้ misclassification แสงสุ่ม แต่นี้น่าจะมีผลิตความโน้มเอียงต่อสมมติฐานว่าง และไม่น่าจะอธิบายลึกบวกอยู่ [20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่องานและพื้นที่จึงอาจในการศึกษาในปัจจุบันเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีของการเปิดรับแสงที่สะสมกว่าระยะเวลาของการจ้างงาน สุดท้ายฝุ่นไม่อาจจะเป็นเครื่องหมายที่ดีที่สุดของความเสี่ยงสาเหตุที่แท้จริงเนื่องจากกรด abietic, monoterpenes หรือตัวแทนของจุลินทรีย์อาจมีความสำคัญมากขึ้น [19] ทั้งหมดของปัญหาดังกล่าวอาจมีผลในการจำแนกการสัมผัสแบบสุ่ม แต่นี้เป็นโอกาสที่จะได้มีการผลิตอคติต่อสมมติฐานและไม่น่าที่จะอธิบายผลการวิจัยในเชิงบวกในปัจจุบัน [20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่องานและพื้นที่อาจดังนั้นในการศึกษาจะดีกว่าทำนายการสะสมมากกว่าระยะเวลาของการจ้างงาน สุดท้าย ฝุ่นอาจเป็นเครื่องหมายที่ดีที่สุดของจริงสาเหตุความเสี่ยง เนื่องจากองค์ประกอบของกรดอะบีอีติก , หรือตัวแทนอาจจะสำคัญ [ 19 ] ปัญหาข้างต้นทั้งหมดอาจมีผลในการผิดพลาดแบบสุ่มแต่นี้มีแนวโน้มที่จะมีการผลิตที่อคติต่อสมมติฐานว่าง และไม่น่าที่จะอธิบายผลเป็นบวกปัจจุบัน [ 20 ]