Zheng Liu rather unnaturally gather

Zheng Liu rather unnaturally gathers up that expression of his, once again displaying that complicated yet elegant behaviour, a deep voice asking: “Does Madam still remember our bet?”

“Gui Wan dares not to forget.” Such deep memories of that type of killing intent, she is only afraid that she cannot possibly forget it in her lifetime.

“Since that is so, can Madam tell me, who has won right now?”

“The two year deadline has not yet arrived, how could your majesty speak so lightly of winning or losing?”

“Madam’s words really are filled with confidence, you just said that I possess the entire world, so how could I possibly lose?”

Towards that type of self-confidence, that is more like arrogance, belittling others, Gui Wan laughingly says: “Could it be that your majesty does not know that worldly matters are half reliant on people, half reliant on the heavens? To win or lose, in the end you can only wait and see.”

“That’s right, half reliant on people, half reliant on the heavens,” Zheng Liu slowly stands up, with three points of arrogance, “Until the final outcome, who knows who wins or lose? I am also curious, could it be that Lou Che really has a stone heart?”

Hearing him mention Lou Che, once again gaining a sense of foreboding, Gui Wan raises her head to look at Zheng Liu, just happening to meet eyes with that interested smile displayed on his face.

“Do I still not have a move requiring the use of this crucial chess piece here?”

“Your majesty must be joking, Gui Wan still doesn’t have the heavenly position to place down chess pieces right?” Well aware that this very moment is no longer the time to be pretending ignorance, it is better to put things clear.

Taking two steps closer, Zheng Liu devilishly raises Gui Wan’s chin with one hand, gently caressing as he appreciates the fine and smooth feeling in his hand, deeply dark orbs staring into Gui Wan’s eyes, tenderly saying: “Madam is too modest. This Xi Feng wine really lives up to its reputation, I seem to be a little drunk now.” Surprised at the words he blurted out himself, he instantly releases his hands, lightly throwing back his sleeves, Zheng Liu takes a step away, diverting his eyes elsewhere, his behaviour returning to normal, an extraordinary splendour passing by his eyes.

“Since this bet is still going on, I shall also give it my utmost efforts. Madam, Lou Che took away my consort, right now Jing Ye is vacant, over time, would this not arouse suspicions? Since Madam is spending a short stay in the palace, why not move into Jing Ye, that way, I can also continue to be notified of Prime Minister Lou’s previous repeated offenses, is that not right?”

Knowing that he is referring to the matter of Lou Che taking away Consort Ying from Jing Ye, lightly gritting her teeth in hatred, Gui Wan says nothing.

“Madam’s demeanour is no less than that of the moon, then let us name Jing Ye main hall as ‘Yin Yue Hall’ (Hidden Moon Hall).” His cool voice seeming to carry no feelings, ordering the palace’s Head Eunuch Li gong-gong.

Li Yu raises his head in panic, not daring to answer. The names of halls within the palace are only named for consorts, but what is this situation before his eyes? Just getting the feeling that the Emperor actions today are far beyond the usual, unpredictable, suddenly receiving a sharp sweep of the eyes from Zheng Liu, his heart trembles, hurriedly nodding his head saying yes, how could he dare to have any questioning intentions?

Gui Wan finds it laughable as she watches this scene, originally thinking she had escaped from being imprisoned within the Prime Minister Estate, looking at it now, she had only went through a change of cage. Pale resentment showing, she sits and quietly waits.

Turning to get a glance of Gui Wan, Zheng Liu’s face displays unclear intentions, holding his hands behind his back as he takes his leave. Li gong-gong was left dumbstruck for a moment, hurriedly trotting along after him, wanting to speak up to inquire about the matter just now, but sees Zheng Liu’s gloomy look showing no signs of dispersing, eyes filled with complexity, he immediately shuts his mouth, silently walking.

This Emperor with eccentric personality, joy and anger never truthfully displayed, exactly what is going on with him today? Such obvious mood swings that even his servant is able to sense it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจิ้งเหอหลิวค่อนข้างผิดธรรมชาติรวบรวมขึ้นการแสดงออกของเขาอีกครั้งหนึ่งที่แสดงว่าพฤติกรรมยังสง่างามซับซ้อนเสียงลึกถาม: "มาดามไม่ยังจำเดิมพันของเรา" "วานกุยกล้าที่จะไม่ลืม" ความทรงจำลึกดังกล่าวของประเภทที่. ฆ่าความตั้งใจที่เธอเป็นเพียงกลัวว่าเธอไม่อาจลืมมันในชีวิตของเธอ. "นับตั้งแต่ที่ให้สามารถมาดามบอกฉันที่ได้รับรางวัลในตอนนี้?" "กำหนดเวลาสองปียังมาไม่ถึงวิธีการที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณสามารถพูด เพื่อให้เบา ๆ ของการชนะหรือแพ้? "คำ" มาดามจริงๆจะเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นของคุณเพียงแค่บอกว่าผมมีคนทั้งโลกดังนั้นวิธีการที่ฉันอาจจะสูญเสีย? "ต่อประเภทของความมั่นใจในตนเองที่เป็นเหมือนหยิ่งดูแคลนคนอื่น ๆ กุยวานหัวเราะกล่าวว่า "มันอาจจะเป็นที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณไม่ได้รู้ว่าเรื่องทางโลกครึ่งพึ่งพาคนครึ่งพึ่งพาชั้นฟ้าทั้งหลาย? ที่จะชนะหรือแพ้ในท้ายที่สุดคุณสามารถรอและเห็น. "" ที่เหมาะสมครึ่งพึ่งพาคนครึ่งพึ่งพาสวรรค์ "เจิ้งเหอหลิวช้าลุกขึ้นยืนด้วยสามจุดของความหยิ่ง" จนผลสุดท้าย ใครจะรู้ว่าใครจะชนะหรือแพ้? นอกจากนี้ผมยังอยากรู้อยากเห็นก็อาจเป็นไปได้ว่าลูเจ๊จริงๆมีหัวใจหิน? "ได้ยินเขาพูดถึงลูเจ๊อีกครั้งหนึ่งได้รับความรู้สึกของความสังหรณ์ที่กุยWan ยกหัวของเธอจะมองไปที่เจิ้งเหอหลิวเพียงเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองตาด้วยที่ รอยยิ้มที่มีความสนใจที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา. "ฉันยังไม่ได้มีการย้ายต้องใช้ชิ้นหมากรุกที่สำคัญนี้ที่นี่?" "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณจะต้องล้อเล่นกุยวานยังไม่ได้มีตำแหน่งสวรรค์ที่จะวางลงหมากใช่มั้ย? "ดีทราบว่าขณะนี้ไม่มีเวลาที่จะต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จะดีกว่าที่จะนำสิ่งที่ชัดเจน. การสองขั้นตอนที่ใกล้ชิดและเจิ้งเหอหลิวระยำตำบอนยกคางกุย Wan ด้วยมือข้างหนึ่งเบา ๆ จูบในขณะที่เขาชื่นชมที่ดีและเรียบเนียน ความรู้สึกในมือของเขาลูกกลมสีเข้มจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของกุย Wan ของละม่อมกล่าวว่า "มาดามเป็นเจียมเนื้อเจียมตัวมากเกินไป นี้ไวน์จินฮจริงๆชีวิตถึงชื่อเสียงของผมดูเหมือนจะเมาน้อยในขณะนี้. "แปลกใจที่คำพูดที่เขาโพล่งออกตัวเองเขาทันทีออกมือของเขาเบา ๆ โยนกลับแขนของเขาเจิ้งเหอหลิวก้าวออกไปโอน ดวงตาของเขาที่อื่น ๆ พฤติกรรมของเขาจะกลับมาเป็นปกติที่ผ่านความงดงามที่ไม่ธรรมดาด้วยตาของเขา. "นับตั้งแต่การเดิมพันนี้ยังคงเกิดขึ้นผมก็จะให้ความพยายามสูงสุดของฉัน มาดามลูเจ๊เอาไปมเหสีของฉันตอนนี้จิงเยว่างในช่วงเวลานี้จะไม่กระตุ้นความสงสัย? ตั้งแต่มาดามเป็นค่าใช้จ่ายเข้าพักระยะสั้นในพระราชวังทำไมไม่ย้ายเข้า Jing Ye, วิธีการที่ฉันยังสามารถดำเนินการต่อไปได้รับแจ้งจากนายกรัฐมนตรีลูก่อนหน้านี้ความผิดซ้ำแล้วซ้ำอีกคือการที่ไม่ถูกต้อง "รู้ว่าเขาจะหมายถึงเรื่องนี้ลู Che การออกพระราชสวามี Ying จาก Jing Ye เบา ๆ gritting ฟันของเธอในความเกลียดชังกุยวรรณกล่าวว่าไม่มีอะไร. "ท่าทางมาดามเป็นไม่น้อยกว่าดวงจันทร์แล้วให้เราตั้งชื่อ Jing Ye ห้องโถงใหญ่เป็น 'หยินยูฮอลล์' ( ดวงจันทร์ที่ซ่อนอยู่ฮอลล์). "เสียงเย็นของเขาดูเหมือนจะดำเนินการความรู้สึกที่ไม่มีการสั่งซื้อหัววังขันที Li-ฆ้องฆ้อง. Li Yu ยกศีรษะของเขาในความหวาดกลัวไม่กล้าที่จะตอบ ชื่อของห้องโถงภายในพระราชวังมีชื่อเฉพาะสำหรับโพ้น แต่สิ่งที่เป็นสถานการณ์เช่นนี้ก่อนที่ดวงตาของเขา? เพียงแค่ได้รับความรู้สึกว่าการกระทำของจักรพรรดิในวันนี้จะไปไกลกว่าปกติคาดเดาไม่ได้ก็จะได้รับการกวาดคมชัดของดวงตาจากเจิ้งเหอหลิวหัวใจของเขาสั่นรีบพยักหน้าหัวของเขาบอกว่าใช่ว่าเขาจะกล้าที่จะมีความตั้งใจที่ตั้งคำถามใด ๆกุยวานพบว่ามันน่าหัวเราะที่เธอเฝ้าดูฉากนี้ แต่เดิมคิดว่าเธอได้หลบหนีจากการถูกขังอยู่ภายในนายกรัฐมนตรีอสังหาริมทรัพย์กำลังมองหาที่มันตอนนี้เธอได้เพียงเดินผ่านการเปลี่ยนแปลงของกรง ความไม่พอใจซีดแสดงเธอนั่งและเงียบรอ. เปิดที่จะได้รับอย่างรวดเร็วของกุยวานแสดงใบหน้าของเจิ้งเหอหลิวความตั้งใจที่ไม่มีความชัดเจนในการจับมือของเขาอยู่ข้างหลังของเขาในฐานะที่เขาจะออกจากเขา หลี่ฆ้อง-ฆ้องถูกทิ้งตะลึงสำหรับช่วงเวลาที่รีบวิ่งเหยาะตามหลังเขาอยากจะพูดขึ้นเพื่อสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้เพียงแค่ตอนนี้ แต่เห็นดูมืดมนเจิ้งเหอหลิวแสดงไม่มีสัญญาณของการกระจายตาที่เต็มไปด้วยความซับซ้อนของเขาทันทีปิดของเขา ปากเงียบเดิน. จักรพรรดินี้ที่มีบุคลิกแปลกประหลาด, ความสุขและความโกรธไม่เคยปรากฏตามความเป็นจริงว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในวันนี้? อารมณ์ดังกล่าวเห็นได้ชัดว่าแม้ชิงช้าผู้รับใช้ของพระองค์สามารถที่จะรู้สึกถึงมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจิ้งหลิวค่อนข้างผิดธรรมชาติรวบรวมขึ้นการแสดงออกของเขาอีกครั้ง แสดงพฤติกรรมที่ซับซ้อนหรูหราลึกเสียงถาม : " ไม่ค่ะ จำได้ว่าของเรา "

" กุ้ย วาน กล้าที่จะไม่ลืม " เช่นลึกความทรงจำแบบนั้น เจตนาฆ่า เพียงแต่กลัวว่าเธอ ไม่อาจจะลืมมันในชีวิตของเธอ . . . . .

" ตั้งแต่ที่เป็นดังนั้น ท่านบอกมาที่ได้รับตอนนี้ " เก็บกวาดเก็บกวาด " the two เขต RPM ) yet arrived , : ช่วง majesty your speak so lightly ของ winning or มวยไทย ? "

" คำพูดของนายหญิงช่างเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ เธอแค่พูดว่า ฉันมีทั้งโลก ดังนั้น ผมจะแพ้ "

ต่อชนิดของความมั่นใจในตนเอง ที่เป็นมากกว่า ชอบดูถูกคนอื่น หยิ่ง , GUI , วานด้วยการหัวเราะ กล่าวว่า :" อาจเป็นไปได้ว่าฝ่าบาท ไม่ รู้ ว่า เรื่องทางโลกเป็นครึ่งคนครึ่งอียิปต์ , อียิปต์บนสวรรค์ จะชนะหรือแพ้ ในที่สุดคุณสามารถรอและดู . "

" ใช่แล้ว ครึ่งคน ครึ่งอียิปต์ , อียิปต์บนสวรรค์ " เจิ้งหลิวค่อยๆลุกขึ้นยืนด้วยความอวดดี 3 จุด จนผลสุดท้าย ใครจะรู้ว่าใครชนะหรือแพ้ ฉันยังสงสัยหรือว่า ลูเช มีหินหัวใจ ? "

ได้ยินเขาพูดถึงลูเช อีกครั้งสู่ความรู้สึกสังหรณ์ , GUI วานยกหัวของเธอมองเจิงหลิวเพิ่งขึ้นเพื่อสบตากับสนใจ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา

" ผมยังไม่ได้ย้าย ต้องใช้ของแบบนี้หมากรุกที่นี่ ? "

" ฝ่าบาทคงล้อเล่นกุ้ย วาน ยังไม่ได้ตำแหน่งสวรรค์สถานที่ลงหมากรุกชิ้นใช่มั้ย ? " รู้ดีว่าช่วงเวลานี้ไม่มีเวลาที่จะแกล้งทำเป็นไม่รู้มันเป็นดีกว่าที่จะใส่ทุกอย่างชัดเจน

การสองขั้นตอนใกล้ เจิงหลิว devilishly ยกคางของ GUI วาน มือข้างหนึ่งลูบไล้เบาๆ ที่เขาชื่นชมดี และราบรื่น รู้สึกในมือของเขา