Thai boxing is referred to as “The

Thai boxing is referred to as “The Art of Eight Limbs”; and using eight points of contact the body mimics weapons of war. The hands become the sword and dagger; the shins and forearms were hardened in training to act as armor against blows, and the elbow to fell opponents like a heavy mace or hammer; the legs and knees became the axe and staff. The body operated as one unit. The knees and elbows constantly searching and testing for an opening while grappling and trying to spin an enemy to the ground for the kill.
The history of Thai boxing can also be traced to the middle of the 16th century. During the battles between the Burmese of the Konbaung Dynasty and Siam, the famous fighter, Nai Khanomtom, was captured in the year 1767. The Burmese knew of his expertise in hand-to-hand combat and gave him an opportunity to fight for his freedom. Soon after winning the match, he was freed by his captors and allowed to return to Siam. He was acknowledged as a hero, and his fighting style became known as Siamese-Style boxing, later to be known as Muay Thai.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มวยไทยจะเรียกว่า "การศิลปะของแปดขา" และจุดที่แปดของการติดต่อโดยใช้ร่างกายเลียนแบบอาวุธสงคราม มือเป็น ดาบและกริช shins และแขนที่แข็งในการฝึกอบรมเพื่อทำหน้าที่เป็นเกราะป้องกันหมัด และข้อศอกคว่ำคู่แข่งเช่นกระบองหนักหรือค้อน ขาและหัวเข่าเป็น ขวานและพนักงาน ร่างกายทำงานเป็นหน่วยเดียว หัวเข่าและข้อศอกตลอดเวลาค้นหา และทดสอบสำหรับการเปิดในขณะต่อสู้ และพยายามปั่นดินสำหรับฆ่าศัตรูนอกจากนี้ยังสามารถติดตามประวัติของมวยไทยกลางศตวรรษที่ 16 การรบระหว่างพม่ากับราชวงศ์สยาม รบชื่อดัง นาย Khanomtom ถูกจับในปี 1767 พม่ารู้ความเชี่ยวชาญของเขาในการต่อสู้ hand-to-hand และให้โอกาสในการต่อสู้เพื่อเสรีภาพของเขา หลังจากชนะการแข่งขัน เขาถูกว่าง โดย captors ของเขา และอนุญาตให้กลับไปสยาม เขาก็ยอมรับว่า เป็นพระเอก และสไตล์การต่อสู้ของเขากลายเป็นที่รู้จักกันเป็นมวยสไตล์สยาม ภายหลังจะเรียกว่ามวยไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มวยไทยจะเรียกว่า "ศิลปะของแปดขา"; และการใช้แปดจุดของการติดต่อร่างกายเลียนแบบอาวุธสงคราม มือกลายเป็นดาบและกริช; หน้าแข้งและแขนถูกแข็งในการฝึกอบรมการทำหน้าที่เป็นเกราะกับพัดและข้อศอกที่จะลดลงฝ่ายตรงข้ามเหมือนกระบองหนักหรือค้อน; ขาและหัวเข่ากลายเป็นขวานและเจ้าหน้าที่ ร่างกายจะดำเนินการเป็นหนึ่งหน่วย หัวเข่าและข้อศอกค้นหาอย่างต่อเนื่องและการทดสอบสำหรับการเปิดในขณะที่การต่อสู้และพยายามที่จะหมุนเป็นศัตรูกับพื้นสำหรับฆ่า.
ประวัติศาสตร์ของมวยไทยยังสามารถโยงไปถึงช่วงกลางของศตวรรษที่ 16 ในระหว่างการต่อสู้ระหว่างชาวพม่าของราชวงศ์ Konbaung และสยามนักมวยที่มีชื่อเสียง, นาย Khanomtom ถูกจับในปี 1767 พม่ารู้ของความเชี่ยวชาญของเขาในการต่อสู้ด้วยมือเพื่อให้มือและทำให้เขามีโอกาสที่จะต่อสู้เพื่อความเป็นอิสระของเขา . ไม่นานหลังจากที่ชนะการแข่งขันเขาได้รับอิสระจากการจับกุมของเขาและได้รับอนุญาตให้กลับไปที่สยาม เขาได้รับการยอมรับว่าเป็นวีรบุรุษและรูปแบบการต่อสู้ของเขากลายเป็นที่รู้จักในฐานะมวยสยามสไตล์ต่อมาเป็นที่รู้จักมวยไทย