-AFTER AN HOUR- Kahi and Jungah arr

-AFTER AN HOUR-

Kahi and Jungah arrived at Jooyeon's restaurant one hour and 15 minutes later. Both women quickly got out of the bike, running into the restaurant, not wanting to go even later.

They had such a hurry that they didn't notice that the lights of the restaurant were completely off and the curtains were closed. Jungah opened the door and she and Kahi entered inside the restaurant.

"CONGRATULATIONS!"

At the time, Jungah shouted scared, jumping on Kahi, who caught her in her arms. The lights came on and the look of the two women went to a large table that stood in the center of the restaurant. A large table with lots of food, where Jooyeon, Uee, Nana, Lizzy, Bekah and Raina were waiting for them.

Along with the girls, a man that they didn't know was sitting at the table, with a smile on his face. Kahi and Jungah smiled, coming to the table. Nana came to Kahi quickly and jumped on her, giving her a big hug.

"I missed you Appa!" Nana said. "I haven't seen you since you arrived." Nana pouted and Kahi laughed.

"I promise that this week we'll see each other every day." Kahi smiled and Nana hugged her even tighly.

"You got lucky last night, eh, Omma?" Lizzy said, moving her eyebrows up and down as she nudged Jungah. Jungah smiled sheepishly and scratched her neck.

"Hmm... Last night and this morning..." Jungah said, smiling. Lizzy laughed, clapping, while Raina rolled her eyes.

"ed Without Borders." Raina said and Bekah laughed, holding her by the shoulders.

"Kahi-unnie!" Exclaimed Uee, approaching Kahi. "Thank you for sending Jooyeonnie at my house last night." Uee said, blushing. Kahi laughed.

"Give thanks to Jungah." Kahi said. "Was her who gave her my car and so we had to come today on the bike." Jungah heard Kahi and stuck out her tongue.

"And I had to go in my pink pajamas!" Exclaimed Jooyeon. All laughed, including the man.

"I don't want to be rude, but who are you?" Jungah asked. The man smiled, rising from the table and going to Kahi.

"My name is Marco. Nice to meet you." Marco said, shaking hands with Jungah and Kahi.

"And who are you here with?" Kahi asked.

"Me." Said a voice and then Kahi's eyes widened.

All persons who were in the restaurant smiled, except Jungah and Kahi, who turned around, looking surprised at the direction where the voice was.

"Dambi..." Kahi said.

Dambi had left the bathroom and looked with a smile as Kahi talked to her husband. Her hair had grown enormously and now the tips of her hair caressed the line of her hips. But what really caught the attention of Jungah and Kahi was her enormous belly.

"Hi Kahi-unnie." Dambi said, approaching slowly at her. "This is my husband, Marco." Dambi said.

"What are you doing here?" Kahi asked, clutching Jungah's hand.

"Jooyeon invited me." Jungah looked at Jooyeon, who nodded. "I want apologize to you and to Jungah-unnie." Dambi said, looking at the two older women with big sadness in her eyes. "I don't know what happened to me. I went crazy thinking that I was going to lose you against someone other than the person who you were looking for all your life." A tear fell down Dambi's cheeks. "I miss you unnie, I miss you terribly. I missed you at my wedding. I missed you when I found out that I was pregnant. I missed you every second." Dambi dried her tears, smiling sadly. "I apologize for all the harm I have caused." Dambi said.

Kahi smiled, looking at Jungah, who smiled back and nodded. Kahi dropped Jungah's hand and approached Dambi, giving her a hug. Dambi embraced Kahi strongly, burying her face in her chest, tears streaming down her cheeks.

"I've missed you too, Dambi-ah." Kahi said, kissing Dambi's forehead. "I would love to be in your wedding. I'm sure you were a beautiful bride." Kahi said.

"I was with the world's most handsome husband, is normal." Dambi said, looking lovingly at Marco, who winked at her.

Then Dambi pulled away from Kahi and headed to Jungah, who was staring at her with a small smile on her face. Dambi grabbed Jungah's hand and brought it to her lips, giving her a light kiss.

"Please male Kahi-unnie happy." Dambi said and Jungah smiled. "I promise that I'm not as crazy as the day you met me." Jungah laughed, hugging Dambi.

"I believe you, Dambi." Jungah said. "All maddened with love at least once in life." Jungah looked at Kahi and smiled with the sweetest of her eye-smiles.

"Well, the drama and the tears can go to hell!" Exclaimed Jooyeon. "Let's eat untill our tummy hurt!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

-หลังจากชั่วโมง- Kahi และ Jungah ที่ถึงร้านของ Jooyeon หนึ่งชั่วโมง และ 15 นาทีต่อมา หญิงทั้งสองได้อย่างรวดเร็วได้ออกของจักรยาน ทำงานในร้านอาหาร ไม่อยากไปแม้ในภายหลังพวกเขาเร่งรีบว่า จะไม่ได้สังเกตว่า ไฟของร้านทั้งหมดถูกปิด และม่านถูกปิด Jungah เปิดประตู และเธอและ Kahi ป้อนภายในร้าน "ขอแสดงความยินดี"เวลา Jungah ตะโกนกลัว กระโดดบน Kahi ที่จับเธอในอ้อมแขนของเธอ ไฟมาบน และลักษณะของผู้หญิงสองไปโต๊ะที่ยืนอยู่ในร้านอาหาร ตารางขนาดใหญ่ของอาหาร ที่ Jooyeon, Uee นานา Lizzy, Bekah และ Raina ได้รอพวกเขากับหญิง คนที่ไม่ได้นั่งที่ตาราง มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา Kahi และ Jungah ยิ้ม มาลงในตาราง นานามา Kahi อย่างรวดเร็ว และไปกับเธอ ให้เธอฮักใหญ่ "ฉันพลาดคุณ Appa" นานากล่าว "เรามองไม่เห็นคุณตั้งแต่คุณมาถึง" Pouted นานา และ Kahi หัวเราะ "ผมสัญญาว่า สัปดาห์นี้เราจะเห็นกันทุกวัน" Kahi ยิ้ม และนานา hugged tighly เธอแม้ "คุณมีโชคดีคืนสุดท้าย เอ๊ะ Omma" Lizzy กล่าว ย้ายคิ้วของเธอขึ้นและลงเป็นนาง nudged Jungah Jungah ยิ้มเจื่อน และมีรอยขีดข่วนคอของเธอ"อืมม... เมื่อคืนและเช้านี้..." Jungah กล่าวว่า ยิ้ม Lizzy หัวเราะ ปรบมือ ในขณะที่ Raina สะสมตาของเธอ "ed ไม่มีเขตแดน" กล่าวว่า Raina และ Bekah หัวเราะ จับเธอ โดยไหล่"Kahi-unnie" ทางหลุดรอด Uee ใกล้ Kahi "ขอบคุณสำหรับการส่ง Jooyeonnie ที่บ้านของฉันคืน" Uee กล่าว blushing Kahi หัวเราะ"ให้ ด้วย Jungah" Kahi กล่าว "เป็นคนที่ให้เธอรถ และเพื่อให้ เราได้มาวันนี้บนจักรยาน" Jungah ได้ยิน Kahi และแพลมออกมาลิ้นของเธอ"และผมไปในชุดนอนสีชมพูของฉัน" ทางหลุดรอด Jooyeon ทั้งหมดหัวเราะ รวมทั้งมนุษย์ด้วย"ไม่อยากจะหยาบ แต่คุณคือใคร" Jungah ถาม ชายคนนั้นยิ้ม เพิ่มขึ้นจากตาราง และไป Kahi"ชื่อของฉันคือ มาร์โค ยินดีที่ได้รู้จักคุณ" มาร์โคกล่าว การจับมือกับ Jungah Kahi "และผู้มีคุณที่นี่" Kahi ถาม"Me." กล่าวเสียงและตาของ Kahi แล้ว widenedทุกผู้คนในร้านยิ้ม Jungah และ Kahi หันไปรอบ ๆ มองแปลกที่เสียงถูกทิศทาง"Dambi..." Kahi กล่าวDambi ได้ออกจากห้องน้ำ และมองดี Kahi พูดคุยกับสามี ผมได้เติบโตมหาศาล และขณะนี้ เคล็ดลับของผมของเธอคนนั้นกอดสายสะโพกของเธอ แต่ที่จับความสนใจของ Jungah และ Kahi ถูกท้องของเธออย่างมาก"สวัสดี Kahi unnie " Dambi กล่าว กำลังช้าลงที่เธอ "นี่คือสามี มาร์โค" Dambi กล่าว"จะทำอะไรที่นี่" Kahi ถาม กำมือของ Jungah "Jooyeon เชิญผม" Jungah ดูที่ Jooyeon ที่พยักหน้า "ต้องขอโทษคุณ และ Jungah unnie กัน" Dambi กล่าว ดูผู้หญิงเก่าสอง ด้วยความโศกเศร้าใหญ่ในสายตาของเธอ "ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ยิ้มบ้าคิดว่า ฉันจะสูญเสียคุณกับคนอื่นที่ไม่ใช่บุคคลที่คุณกำลังมองหาชีวิตของคุณ" น้ำตาตกลงแก้มของ Dambi "คิดถึงคุณ unnie คิดถึงชะมัด ฉันพลาดคุณที่แต่งงานของฉัน ฉันพลาดคุณเมื่อฉันพบว่า ผมตั้งครรภ์ ฉันพลาดคุณทุกวินาที" Dambi แห้งน้ำตาของเธอ ยิ้มเศร้า "ขอโทษสำหรับอันตรายทั้งหมดที่ฉันทำ" Dambi กล่าวKahi ยิ้ม ดู Jungah กลับยิ้ม และพยักหน้า Kahi หลุดมือของ Jungah และทาบทาม Dambi ให้เธอความฮัก Dambi กอด Kahi อย่างยิ่ง burying ใบหน้าของเธอในหน้าอกของเธอ น้ำตาสตรีมลงแก้มของเธอ"ฉันได้พลาดคุณมากเกินไป Dambi ah " Kahi กล่าว จูบหน้าผากของ Dambi "ฉันจะรักในงานแต่งงานของคุณ ฉันแน่ใจว่า คุณได้สาวสวย" Kahi กล่าว"ผมกับสามีสุดหล่อของโลก เป็นปกติ" Dambi กล่าว ดูมาร์โค ที่ winked ที่เธอรักแล้ว Dambi ดึงจาก Kahi และมุ่งหน้าไป Jungah ที่ถูกจ้องเธอ ด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเธอ Dambi คว้ามือของ Jungah และมาจากริมฝีปากของเธอ ให้เธอจูบเบา ๆ"กรุณาชาย Kahi-unnie ความสุข" Dambi กล่าว และยิ้ม Jungah "ฉันสัญญาว่า ฉันไม่ได้เป็นบ้าเป็นวันที่คุณพบฉัน" Jungah หัวเราะ กอด Dambi"ผมเชื่อว่าคุณ Dambi" Jungah กล่าวว่า "ทั้งหมด maddened ด้วยความรักที่ครั้งหนึ่งในชีวิต" Jungah มอง Kahi และยิ้มกับรสหวานของยิ้มตาของเธอ"ดี ตัวละครและน้ำตาสามารถไปนรก" ทางหลุดรอด Jooyeon "ลองกินจนถึงเจ็บหน้าท้องของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังการ HOUR- กาฮีและ Jungah มาถึงที่ร้านอาหารจูยอนหนึ่งชั่วโมงและ 15 นาทีต่อมา ผู้หญิงทั้งสองคนรีบออกมาจากจักรยานวิ่งเข้าไปในร้านอาหารที่ไม่ได้ต้องการที่จะไปแม้ในภายหลัง. พวกเขาได้เช่นรีบร้อนที่พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นว่าไฟของร้านอาหารได้สมบูรณ์ออกและผ้าม่านปิด Jungah เปิดประตูเธอและกาฮีเข้ามาภายในร้านอาหาร. "ขอแสดงความยินดี!" ในขณะที่ Jungah ตะโกนกลัวกระโดดบน Kahi ที่จับเธอในอ้อมแขนของเธอ ไฟมาและรูปลักษณ์ของผู้หญิงสองคนเดินไปที่โต๊ะที่มีขนาดใหญ่ที่ยืนอยู่ในใจกลางของร้านอาหารที่ ตารางขนาดใหญ่ที่มีจำนวนมากของอาหารที่จูยอน, Uee, นานา, ลิซซี่, Bekah และ Raina กำลังรอสำหรับพวกเขา. พร้อมกับสาว ๆ คนว่าพวกเขาไม่ได้รู้ว่ากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา . กาฮีและ Jungah ยิ้มมาที่โต๊ะ นานามาถึงกาฮีได้อย่างรวดเร็วและเพิ่มขึ้นในของเธอทำให้เธอกอดใหญ่. "ผมคิดถึงคุณพ่อ!" นานากล่าวว่า "ฉันไม่ได้เห็นคุณเมื่อคุณมาถึง." นานา pouted และกาฮีหัวเราะ. "ผมสัญญาว่าในสัปดาห์นี้เราจะเห็นกันทุกวัน." กาฮียิ้มและนานากอดเธอแม้ tighly. "คุณมีโชคดีคืนที่ผ่านมาใช่มั้ยออมมาเลย?" ลิซซี่กล่าวว่าการย้ายคิ้วของเธอขึ้นและลงในขณะที่เธอสะกิด Jungah Jungah ยิ้มเจื่อนและรอยขีดข่วนคอของเธอ. "อืม ... เมื่อคืนและเช้าวันนี้ ... " Jungah กล่าวว่ายิ้ม ลิซซี่หัวเราะปรบมือในขณะที่ Raina รีดตาของเธอ. "เอ็ดไร้พรมแดน." Raina พูดและหัวเราะ Bekah ถือของเธอโดยไหล่. "กาฮี-พี่!" อุทาน Uee ใกล้ Kahi "ขอบคุณสำหรับการส่ง Jooyeonnie ที่บ้านของฉันคืนที่ผ่านมา." Uee กล่าวว่าหน้าแดง กาฮีหัวเราะ. "ให้ขอบคุณ Jungah." กาฮีกล่าวว่า "เป็นของเธอที่ทำให้เธอรถของฉันและเพื่อให้เราได้มาในวันนี้เกี่ยวกับจักรยาน." Jungah ได้ยินกาฮีและโผล่ออกมาลิ้นของเธอ. "และฉันได้ไปในชุดนอนสีชมพูของฉัน!" อุทานจูยอน ทั้งหมดหัวเราะรวมทั้งชายคนนั้น. "ผมไม่ต้องการที่จะหยาบ แต่คุณเป็นใคร?" Jungah ถาม ชายคนนั้นยิ้มเพิ่มขึ้นจากตารางและจะ Kahi. "ชื่อของฉันคือมาร์โค. ยินดีที่ได้พบคุณ." มาร์โกกล่าวว่าจับมือกับ Jungah และกาฮี. "และที่คุณมาที่นี่ด้วย?" กาฮีถาม. "ฉัน." กล่าวว่าเสียงแล้วตาของกาฮีกว้าง. ทุกคนที่อยู่ในร้านอาหารยิ้มยกเว้น Jungah และกาฮีที่หันไปรอบ ๆ มองแปลกใจที่ทิศทางที่เสียงเป็น. "ดัมบิ ... " กาฮีกล่าวว่า. ดัมบิทิ้ง ห้องน้ำและมองด้วยรอยยิ้มเป็น Kahi พูดคุยกับสามีของเธอ ผมของเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างมากและตอนนี้เคล็ดลับของผมของเธอลูบสายของสะโพกของเธอ แต่สิ่งที่จับความสนใจของจริงๆ Jungah และกาฮีเป็นหน้าท้องของเธออย่างมาก. "สวัสดี Kahi-พี่." ดัมบิกล่าวว่าใกล้เข้ามาอย่างช้า ๆ ไปที่เธอ "นี่เป็นสามีของฉันมาร์โค." ดัมบิกล่าวว่า. "คุณกำลังทำอะไรที่นี่?" กาฮีถามกำมือของ Jungah. "จูยอนเชิญผม." Jungah มองที่จูยอนที่พยักหน้า "ผมอยากขอโทษคุณและเพื่อ Jungah-พี่." ดัมบิกล่าวว่ากำลังมองหาที่ผู้หญิงสองคนสูงอายุที่มีความโศกเศร้าขนาดใหญ่ในดวงตาของเธอ "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน. ฉันไปความคิดบ้าที่ผมกำลังจะสูญเสียคุณกับคนอื่นที่ไม่ใช่คนที่คุณกำลังหามาตลอดชีวิตของคุณ." น้ำตาก้มลงแก้มของดัมบิ "ผมคิดถึงคุณพี่ผมคิดถึงคุณมาก. ฉันคิดถึงเธอในงานแต่งงานของฉัน. ฉันคิดถึงเธอเมื่อฉันพบว่าฉันกำลังตั้งท้อง. ฉันคิดถึงเธอทุกวินาที." ดัมบิแห้งน้ำตาของเธอยิ้มเศร้า "ฉันขอโทษสำหรับทุกอันตรายที่เกิดจากการที่ผมได้." ดัมบิกล่าวว่า. กาฮียิ้มมอง Jungah ที่ยิ้มและพยักหน้ากลับ กาฮีมือ Jungah ลดลงและเดินเข้ามาใกล้ดัมบิทำให้เธอกอด กอดดัมบิกาฮีขอฝังใบหน้าของเธอในหน้าอกของเธอน้ำตาสตรีมมิ่งลงแก้มของเธอ. "ฉันคิดถึงเธอมากเกินไปดัมบิอา." กาฮีกล่าวว่าจูบหน้าผากของดัมบิ "ฉันชอบที่จะอยู่ในงานแต่งงานของคุณ. ฉันแน่ใจว่าคุณเป็นเจ้าสาวที่สวย." กาฮีกล่าวว่า. "ผมอยู่กับสามีที่หล่อที่สุดในโลกเป็นเรื่องปกติ." ดัมบิกล่าวว่ามองความรักที่มาร์โกที่ขยิบตาให้เธอ. แล้วดัมบิดึงออกไปจากกาฮีและมุ่งหน้าไปยัง Jungah ที่ถูกจ้องมองที่เธอมีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเธอ ดัมบิคว้ามือ Jungah และนำมาให้ริมฝีปากของเธอทำให้เธอจูบเบา. "กรุณาชาย Kahi-พี่มีความสุข." ดัมบิพูดและยิ้ม Jungah "ฉันสัญญาว่าฉันไม่ได้บ้าที่สุดเท่าที่เป็นวันที่คุณได้พบกับฉัน." Jungah หัวเราะกอดดัมบิ. "ผมเชื่อว่าคุณดัมบิ". Jungah กล่าวว่า "ทั้งหมดที่บ้าคลั่งด้วยความรักอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิต." Jungah มองไปที่กาฮีและยิ้มด้วยความหอมหวานของรอยยิ้มตาของเธอ. "ดีละครและน้ำตาสามารถไปนรก!" อุทานจูยอน "ให้กินจนเจ็บหน้าท้องของเรา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

-
หลังจากชั่วโมง - กา กับ จุงอา จูยอนมาถึงที่ร้านอาหารหนึ่งชั่วโมงและ 15 นาที ทั้งคู่รีบออกจากจักรยาน วิ่งเข้าไปในร้าน ไม่อยากจะไปถึงทีหลัง

เขารีบไปที่พวกเขาไม่ได้สังเกตว่าไฟของร้านก็ปิด แล้วม่านก็ปิด จุงอา เปิดประตู เธอกับกาเข้ามาภายในร้านอาหาร .

" ยินดีด้วย "

ตอนนั้นจองอาตะโกนตกใจ กระโดดบน กา คนที่จับเธอไว้ในอ้อมกอด ไฟมาและลักษณะของหญิงสองคนไปที่โต๊ะใหญ่ที่ยืนอยู่ในศูนย์กลางของร้านอาหาร โต๊ะขนาดใหญ่ที่มีจำนวนมากของอาหารที่จูยอน ยูอี , นานะ , ลิซซี่ เบคก้า และ เรน่า กำลังรอพวกเขา

พร้อมกับหญิงชายที่พวกเขาไม่รู้จัก นั่งอยู่ที่โต๊ะกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา กาฮี กับ จุงอา ยิ้มมาที่โต๊ะ นานะมา การวดเร็วและกระโดดใส่เธอ ทำให้เธอต้องกอด

" ฉันคิดถึงคุณพ่อ ! " " นานา กล่าว ฉันไม่เห็นคุณตั้งแต่คุณมาถึง " นานะยื่น และ กาหัวเราะ

" ฉันสัญญาว่าสัปดาห์นี้เราจะได้เจอกันทุกวัน " กาฮียิ้มและกอดเธอแน่นนานาด้วยซ้ำ

" คุณโชคดีเมื่อคืน เอ๊ะ แม่ ?" ลิซซี่ กล่าวว่า การย้ายคิ้วของเธอขึ้นและลงในขณะที่เธอสะกิดจองอา . จองอายิ้มเจื่อน และข่วนคอของเธอ . . . . .

" . . . . . . . . . . . . เมื่อคืนและเมื่อเช้า . . . . . . . " จองอาพูดยิ้มๆ ลิซซี่หัวเราะ ปรบมือ ในขณะที่เรน่ารีดตาของเธอ

" เอ็ดไร้พรมแดน " เรน่ากล่าวและเบคก้าหัวเราะ เธอกอดโดยไหล่

" กาฮีออนนี่ ! อุทาน ยูอี , ใกล้ กา ." ขอบคุณที่มาส่ง jooyeonnie เมื่อคืนที่บ้านฉัน " ยูอีพูด อาย กาฮีหัวเราะ

" ขอบคุณ จุงอา " กาฮีกล่าวว่า " . เป็นเธอที่ให้รถของฉันและดังนั้นเราจึงต้องมาวันนี้บนจักรยาน " จองอาได้ยินกาและติดลิ้นของเธอออก

" และฉันต้องเขาไปในชุดนอนสีชมพูของฉัน ! " อุทานจูยอน ทุกคนหัวเราะ รวมถึงผู้ชาย

" ฉันไม่อยากเสียมารยาทนะ แต่นายเป็นใคร ? " จองอาถามชายหนุ่มยิ้ม ลุกขึ้นมาจากโต๊ะ และจะไปกา

" ชื่อของฉันคือ มาร์โค ยินดีที่ได้รู้จัก . . . " มาร์โค กล่าวว่า การจับมือกับ จุงอา และ กา

" และที่คุณมาที่นี่ด้วย ? กาฮีถาม

" ฉัน " กล่าวเสียงแล้ว กา ตา กว้างขึ้น

ทุกคนที่อยู่ในร้านและยิ้ม ยกเว้น จุงอา กา ที่หันไปมองแปลกใจในทิศทางที่เสียง

" ดัมบิ . . ." กาฮีบอกว่า

ดัมบิออกจากห้องน้ำ และมองด้วยรอยยิ้มขณะที่กาฮีพูดกับสามีของเธอ ผมของเธอได้เติบโตอย่างมากและตอนนี้ปลายผมของเธอลูบแถวสะโพกของเธอ แต่มันก็เป็นที่สนใจของจองอา กา คือ ท้องและใหญ่หลวงของเธอ

" สวัสดีคะพี่กาฮี " ดัมบิบอกว่าใกล้อย่างช้าๆ ที่เธอ " . นี่สามีฉัน , Marco " ดัมบิพูด

" คุณมาทำอะไรที่นี่ ?