“Oi, oi, don’t be bothered by stuff

“Oi, oi, don’t be bothered by stuff like that.” He gave a wide grin. “Uncle buggy.”
“I am not bothered. Shut up, Idiotmaru.”
“It’s Kibamaru! No, it’s not Kibamaru either!”
That was the topic of their conversation as they flew over trees. The smell of earth and greenery was strong, and bugs were moving everywhere. It was a nice day with clear weather. It was surprising and incredible, far better than he’d expected going on the strong winds from last night. Beautiful butterflies were dancing around in the peace of the morning.
After a while of silence, Shino opened his mouth again.
“I’m not old enough to be called an uncle yet, but if I am called one, then you should be called one too, Kiba, because we’re classmates of the same age…”
“You really are bothered by it!”
“Yes, it bothers me. Kiba…do I really look that old?”
Kiba grinned at Shino openly speaking about his feelings.
“Well, well, look at that. Compared to when we were kids, you’ve gotten a lot more honest.”
Kiba’s all-knowing grin grated on Shino’s nerves.
Shino deliberately looked the other way when he said, “I’m asking you because we’ve known each other for a long time. So, do I really look that ol–”
“You’re really serious about this! Asking twice! Alright, I get it already. You’re fine! You look just right for your age!” Kiba ran a hand through his hair, his voice strengthening. “You’re taller than me, and you’re always quiet and wear those sunglasses all the time, so of course you look mature! Come to think of it, for a tiny kid like that, we all look old!”
“Really? So, I’m really okay…?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อ้อย อ้อย ไม่ต้องกังวลสิ่งเช่นนั้น" เขาให้ยิ้มกว้าง "ลุงรถ""ฉันไม่ใส่ใจ ปิดอัพ Idiotmaru""มันเป็น Kibamaru ไม่ ไม่ใช่ Kibamaru อย่างใดอย่างหนึ่ง"ที่เป็นหัวข้อของการสนทนาของพวกเขาเป็นพวกเขาบินผ่านต้นไม้ กลิ่นของดินและพืชพรรณเป็นแข็งแกร่ง และบักเคลื่อนไหวทุก มันเป็นวันดี มีอากาศแจ่มใส มันน่าแปลก และน่าทึ่ง ดีกว่าเขาจะ คาดหวังไปในลมแรงจากคืน ผีเสื้อที่สวยงามเต้นทั่วไปในความสงบของเช้ามาหลังที่เงียบ สนามเปิดปากของเขาอีกครั้ง"ฉันไม่เก่าพอที่จะเรียกว่าลุงมีได้ แต่ถ้าฉันเรียกอย่างใดอย่างหนึ่ง แล้วคุณควรจะเรียกว่าหนึ่ง คิบะ เนื่องจากเรามีเพื่อนร่วมชั้นอายุเดียวกัน...""คุณจริง ๆ มีการใส่ใจ โดยมัน""ใช่ มันรบกวนจิตใจฉัน คิบะ...ทำจริง ๆ ผมเดิม? "คิบะ grinned ที่สนามพูดอย่างเปิดเผยเกี่ยวกับความรู้สึกของเขา"ดี ดี ดูที่นี้ เมื่อเทียบกับเมื่อเราเป็นเด็ก คุณได้รับมากซื่อสัตย์"รอยยิ้มของคิบะรู้ขูดบนเส้นประสาทของสนามสนามดู วิธีอื่น ๆ จงใจเมื่อเขากล่าวว่า "ฉัน: ถามคุณ เพราะเราเคยรู้จักกันมาเป็นเวลานาน ดังนั้น ทำจริง ๆ ผมว่า ol –""คุณร้ายแรงเกี่ยวกับเรื่องนี้จริง ๆ ขอสอง ไม่เป็นไร ฉันได้รับมันอยู่แล้ว คุณดี หาทางอายุ" คิบะรันมือผ่านผม เสริมเสียงของเขา "คุณสูงกว่าผม และคุณจะเงียบ และสวมแว่นตากันแดดเหล่านั้นตลอดเวลา เพื่อให้ทางของ คุณดูเป็นผู้ใหญ่ มาถึงคิดดูดี ๆ ของมัน สำหรับเด็กเล็กเช่นนั้น เราดูเก่า""จริง ๆ ดังนั้น ฉันจริง ๆ เอาล่ะ..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เฮ้ยเฮ้ยไม่ได้รับการใส่ใจจากสิ่งที่ชอบ." เขาให้ยิ้มกว้าง "ลุงรถ."
"ผมไม่ได้ใส่ใจ หุบปาก Idiotmaru. "
" มันเป็น Kibamaru! ไม่มีก็ไม่ Kibamaru ทั้ง! "
นั่นเป็นหัวข้อของการสนทนาของพวกเขาขณะที่พวกเขาบินอยู่เหนือต้นไม้ กลิ่นของโลกและความเขียวขจีเป็นคนเข้มแข็งและข้อบกพร่องที่ถูกย้ายไปได้ทุกที่ มันเป็นวันที่ดีกับสภาพอากาศที่ชัดเจน มันเป็นที่น่าแปลกใจและน่าทึ่งดีกว่าเขาต้องการที่คาดว่าจะเกิดขึ้นจากลมแรงคืนที่ผ่านมา ผีเสื้อที่สวยงามกำลังเต้นรำไปรอบ ๆ ในความสงบของตอนเช้า.
หลังจากที่ในขณะเงียบ Shino เปิดปากของเขาอีกครั้ง.
"ฉันไม่เก่าพอที่จะเรียกลุง แต่ถ้าฉันเรียกว่าเป็นหนึ่งแล้วคุณควรจะเรียกว่า อย่างใดอย่างหนึ่งมากเกินไป Kiba เพราะเราเพื่อนร่วมชั้นในวัยเดียวกัน ... "
" จริงๆคุณใส่ใจโดยมัน! "
" ใช่มันรบกวนจิตใจผม Kiba ... ฉันจริงๆมองว่าเก่าหรือไม่ "
Kiba ยิ้มที่ Shino เปิดเผยพูดเกี่ยวกับความรู้สึกของเขา.
" ดีดีให้ดูที่ว่า เมื่อเทียบกับเมื่อเราเป็นเด็กคุณเคยซื่อสัตย์มากขึ้น. "
Kiba ทั้งหมดรู้ยิ้มขูดเส้นประสาทชิโนะ.
Shino จงใจมองไปทางอื่นเมื่อเขากล่าวว่า" ผมขอให้คุณเพราะเรารู้จักกันมา เป็นเวลานาน. ดังนั้นผมมองว่า ol- "
" คุณจริงๆร้ายแรงเกี่ยวกับเรื่องนี้! ถามสองครั้ง! เอาล่ะฉันได้รับมันแล้ว คุณไม่เป็นไร! คุณมองเพียงที่เหมาะสมสำหรับอายุของคุณ! "Kiba วิ่งมือผ่านผมของเขาเสียงของเขาสร้างความเข้มแข็ง "คุณสูงกว่าฉันและคุณเงียบสงบอยู่เสมอและสวมแว่นตากันแดดเหล่านั้นตลอดเวลาดังนั้นแน่นอนคุณดูเป็นผู้ใหญ่! มาคิดว่ามันเป็นเด็กเล็ก ๆ เช่นเดียวกับที่เราทุกคนมองเก่า! "
" จริงเหรอ? ดังนั้นผมไม่เป็นไรจริงๆ ... ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เฮ้ย ไม่ต้องไปสนใจเรื่องแบบนั้น . . . " เขายิ้มกว้าง " ลุงกอล์ฟ”" ผมไม่ได้ใส่ใจ หุบปาก idiotmaru ”" มัน kibamaru ! ไม่ มันไม่ kibamaru เหมือนกัน ! "ที่เป็นหัวข้อของการสนทนาของพวกเขาตามที่พวกเขาบินผ่านต้นไม้ กลิ่นของดินและต้นไม้แข็งแรง แมลงที่ถูกย้ายไปหมด มันเป็นวันที่ดีกับสภาพอากาศที่ชัดเจน มันน่าประหลาดใจและน่าทึ่ง ไกลดีกว่าที่เขาคิดไว้จะลมแรงตั้งแต่เมื่อคืน ผีเสื้อที่สวยงามกำลังเต้นอยู่ในความสงบยามเช้าหลังจากนั้นความเงียบ ชิโนะเปิดปากของเขาอีกครั้ง" ฉันยังไม่แก่พอที่จะเรียกลุงเลย แต่ถ้าผมเรียกหนึ่งแล้วคุณควรเรียกด้วยคน คิบะ เพราะเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นของยุคเดียวกัน . . . ." คุณจริงๆรบกวนด้วยค่ะ "" ใช่ มันทำให้ฉันรำคาญ คิบะ . . . . . . . ผมดูแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ "คิบะ ชิโนะยิ้มจนเห็นฟันที่ตรงไปตรงมาพูดเกี่ยวกับความรู้สึกของเขา" ดี ดี ดูที่ เมื่อเทียบกับตอนที่เราเป็นเด็ก โตขึ้นมากเที่ยงตรงมากขึ้น”คิบะก็รู้นั่งขูดบนชิโนะของเส้นประสาทชิโนะจงใจมองไปทางอื่นเมื่อเขากล่าวว่า " ผมถามเธอ เพราะเรารู้จักกันมานาน ดังนั้น ผมดูที่ ol – "" คุณร้ายแรงเกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆ ถามเป็นครั้งที่สอง เอาล่ะ ผมรู้แล้ว คุณไม่เป็นไรนะ คุณดูเหมาะกับวัยของคุณ " คิบะวิ่งมือผ่านเส้นผมของเขา เสียงของเขาช่วย " เธอตัวสูงกว่าผม และก็มักจะเงียบ และสวมแว่นกันแดดตลอดเวลา ดังนั้น แน่นอน เธอดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะ ! มาคิดดูแล้ว สำหรับเด็กเล็ก ๆ เหมือนที่เราดูเก่า "" จริงเหรอ ? ดังนั้น ผมก็โอเค . . . . . . . จริงหรือ ? "