While national belonging was a prim

While national belonging was a primary factor that separated
the Palestinians from the Lebanese, it was not an exclusive one.
Confessional and financial patterns were also arbitrarily applied in
order to divide those worth protecting and integrating from those
whose exclusion was essential. If we extend the concept of biopolitics,
distancing its definition from a purely legal understanding
to include other forms of abandonment and exclusion, the Palestinian
refugees in Lebanon are not the only ‘banned’. Fawaz and
Peillen (2002: 4) reported that since the end of the civil war
more than twenty-five percent of the Lebanese population ‘lives
below the poverty line’, while ‘25.8 percent of individuals […] in
Beirut earn less than US$106/month’. Though Lebanese poverty has
been aggravated by the massive displacement and destruction
caused by the civil war (1975e1990), looking at the root of the
Lebanese citizenship illustrates how economic and sectarian concerns
have always had the upper hand in the decision-making
process that shaped Lebanon as a state and its population.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่เป็นสมาชิกแห่งชาติอยู่ในตัวหลักที่แยกชาวปาเลสไตน์ที่จากเลบานอน ไม่เป็นส่วนหนึ่งร่วมกันโดยยังใช้รูปแบบ confessional และเงินในสั่งแบ่งที่น่าปกป้อง และการบูรณาการจากแยกที่สำคัญได้ ถ้าเราขยายแนวคิดของ biopoliticsdistancing เป็นคำนิยามจากความเข้าใจทางกฎหมายเพียงอย่างเดียวรวมแบบฟอร์มอื่น ๆ ของ abandonment และแยก ปาเลสไตน์ที่ไม่เฉพาะผู้ลี้ภัยในประเทศเลบานอน 'ห้าม' Fawaz และPeillen (2002:4) รายงานว่า นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามกลางเมืองกว่าร้อยละยี่สิบห้าของประชากรเลบานอน ' อยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน ', ในขณะที่ ' ร้อยละ 25.8 ของแต่ละบุคคล [...]เบรุตได้รับน้อยกว่าสหรัฐอเมริกา $106 เดือน ' แม้ว่า มีความยากจนที่เลบานอนการ aggravated โดยปริมาณกระบอกสูบขนาดใหญ่และทำลายเกิดจากสงครามกลางเมือง (1975e1990), มองที่รากของการสัญชาติเลบานอนแสดงความกังวลว่าเศรษฐกิจ และยุยงเสมอมีมือบนการตัดสินใจกระบวนการที่รูปเลบานอนเป็นรัฐและประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ชาติที่เป็นเป็นปัจจัยหลักที่แยกออกมา
จากชาวปาเลสไตน์เลบานอนก็ไม่ได้หนึ่ง แต่เพียงผู้เดียว.
สารภาพและรูปแบบทางการเงินที่ยังใช้กฎเกณฑ์ใน
การสั่งซื้อที่จะแบ่งผู้ที่คุ้มค่าการป้องกันและการบูรณาการจากผู้ที่
มีการยกเว้นเป็นสิ่งจำเป็น ถ้าเราขยายแนวคิดของ biopolitics,
ปลีกตัวนิยามจากความเข้าใจที่ถูกต้องตามกฎหมายเพียงอย่างเดียว
ที่จะรวมถึงรูปแบบอื่น ๆ ของการละทิ้งและการยกเว้น, ปาเลสไตน์
ผู้ลี้ภัยในเลบานอนไม่ได้เท่านั้น 'ห้าม' Fawaz และ
Peillen (2002: 4) รายงานว่านับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามกลางเมือง
เกินกว่าร้อยละยี่สิบห้าของประชากรเลบานอน 'มีชีวิตอยู่
ต่ำกว่าเส้นความยากจน ', ในขณะที่ร้อยละ 0.8 '25 ของบุคคล [... ] ใน
เบรุตรายได้น้อยกว่าสหรัฐ $ 106 / เดือน ' แม้ว่าความยากจนเลบานอนได้
รับ aggravated โดยการเคลื่อนที่ขนาดใหญ่และการทำลาย
ที่เกิดจากสงครามกลางเมือง (1975e1990) กำลังมองหาที่รากของ
สัญชาติเลบานอนแสดงให้เห็นว่าความกังวลทางเศรษฐกิจและพรรค
ได้เคยมีมือบนในการตัดสินใจ
กระบวนการที่รูปเลบานอน เป็นรัฐและประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ประเทศซึ่งเป็นปัจจัยหลักที่แยก
ชาวปาเลสไตน์จากเลบานอน ไม่เฉพาะหนึ่ง .
เกี่ยวกับการสารภาพผิดและรูปแบบทางการเงินยังโดยพลการประยุกต์เพื่อที่จะแบ่งนั้นมีค่าควรแก่การปกป้อง

และรวมจากผู้ที่มีส่วนที่สำคัญที่สุด ถ้าเราขยายแนวคิดของ biopolitics
ตีตัวออกห่าง , นิยามของมันจาก
เข้าใจหมดจดทางกฎหมายรูปแบบอื่น ๆของการรวมและการยกเว้น , ผู้ลี้ภัยชาวปาเลสไตน์ในเลบานอน
ไม่เพียง ' ห้าม ' fawaz และ
peillen ( 2545 : 2 ) รายงานว่า นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามกลางเมือง
มากกว่า 25 เปอร์เซ็นต์ของประชากร ' ชาวเลบานอนอาศัยอยู่
ด้านล่างเส้นความยากจน ' ขณะที่ ' ร้อยละ 25.8 ของบุคคล [ . . . ]
เบรุตหาเงินได้น้อยกว่า US $ 106 / เดือน ' ถึงแม้ว่าความยากจนเลบานอนได้
ได้รับ aggravated โดยขนาดใหญ่การกระจัดและการทำลาย
เกิดจากสงครามกลางเมือง ( 1975e1990 ) มองไปที่รากของ
สัญชาติเลบานอนแสดงให้เห็นว่าความกังวลทางเศรษฐกิจและสมาชิกพรรค
เสมอมีอำนาจในการตัดสินใจว่าเลบานอนเป็นรูป
รัฐและประชาชน