Sprains and strains are used interc

Sprains and strains are used interchangeably to describe everything from a twisted ankle to a pulled hamstring, but they are two specific injuries.

A sprain is a stretch or tear in a ligament (the bands of fibrous tissue that connect our bones at the joints).
A strain is also a stretch or tear, this time affecting the muscle itself or a tendon (the tissue that connect the muscles to the bones).
How Does a Sprain or Strain Occur?

Sprains usually happen when a person falls, twists, or is hit in a way that forces the body out of its normal position. The most common type of sprain is a sprained ankle; about 25,000 people sprain an ankle every day. Think of a runner who goes over a curb and catches her foot, twisting the ankle; or a baseball player who slides into home plate and twists his knee.

Wrist and thumb sprains are also common, particularly in sports like skiing, where it’s not unusual to fall and land on an outstretched palm.

Strains happen when a person twists or pulls a muscle or a tendon. Athletes in contact sports, like football, hockey, and boxing, are at particularly high risk for strains. Frequent repetitive motions, like those used in tennis, rowing, and golf, can lead to strains of the hand and forearm.

In the workplace, people at particular risk for sprains and strains are those who engage in frequent heavy lifting, which can include everyone from construction workers and laborers to warehouse workers, nurses, and physical therapists.

How Can You Detect a Sprain or Strain?

The signs of most sprains or strains are very similar: pain and inflammation, and sometimes bruising, at the injured area. Depending on the severity of the sprain or strain, the pain may be mild, moderate, or severe.

The more severe the sprain or strain, the more difficult it is to use the affected area. Someone with a mild ankle sprain may just favor that ankle slightly, while a more severe ankle sprain may cause much more pain and make it difficult or impossible to walk.

Sprains are graded on a scale of I to III:

Grade I is stretching of the ligament or a very mild tear, with little to no instability at the joint.
Grade II is a more serious but still incomplete tear.
Grade III is a completely torn or ruptured ligament. This is not a broken bone, but can feel like one since it is often impossible to put weight on the joint or use the affected limb.
Most people with mild sprains and strains can treat these injuries at home with the use of RICE care (see below). But more severe sprains and strains should be seen by a doctor. The doctor may take an X-ray to look for a fracture, or other testing to determine the degree of severity of the sprain or strain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคล็ดขัดยอกและสายพันธุ์จะใช้สลับกันจะอธิบายทุกอย่างจากข้อเท้าบิดไป hamstring ดึง แต่สองการบาดเจ็บได้

แพลงมีการยืด หรือฉีกขาดในเอ็น (วงของเนื้อเยื่อเยื่อที่เชื่อมต่อกระดูกที่ข้อต่อของเรา) .
ต้องใช้เป็นการยืดหรือฉีกขาด เวลานี้ส่งผลกระทบต่อกล้ามเนื้อเองหรือเอ็น (เนื้อเยื่อที่เชื่อมต่อกล้ามเนื้อกับกระดูก) .
ไรการแพลง หรือเกิด ขึ้นต้องใช้?

เคล็ดขัดยอกมักจะเกิดขึ้นเมื่อบุคคลตก บิด หรือ ตีที่บังคับร่างกายจากตำแหน่งปกติ ชนิดทั่วไปของแพลงคือ ข้อเท้าที่ sprained ประมาณ 25000 คนเคล็ดข้อเท้าทุกวัน คิดว่า นักวิ่งที่ไปผ่านการนุ่ง และจับเท้าเธอ บิดข้อเท้า หรือผู้เล่นเบสบอลที่ภาพนิ่งในบ้านจาน และบิดเข่าของเขา

ยังมีเคล็ดขัดยอกข้อมือและนิ้วหัวแม่มือทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกีฬาเช่นสกี ที่ไม่ปกติการตก และที่ดินบนที่ outstretched ปาล์ม

สายพันธุ์เกิดขึ้นเมื่อบุคคลบิด หรือดึงเป็นกล้ามเนื้อหรือเอ็น นักกีฬาในการเล่นกีฬา ฟุตบอล ฮอกกี้ และ มวย ที่มีความเสี่ยงสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสายพันธุ์ได้ บ่อย ๆ ซ้ำ ๆ เคลื่อนไหว เช่นที่ใช้ ในสนามเทนนิส พายเรือ สนาม กอล์ฟ อาจทำให้สายพันธุ์ของมือและปลายแขนด้วย

ในทำงาน คนที่มีความเสี่ยงเฉพาะเคล็ดขัดยอกและสายพันธุ์คนบ่อยหนักยก ซึ่งรวมถึงทุกคนจากคนงานก่อสร้างและแรงของการบุกเบิก การคนงานคลังสินค้า พยาบาล นักกายภาพบำบัดได้

วิธีสามารถคุณตรวจแพลงหรือต้องใช้?

อาการเคล็ดขัดยอกหรือสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะมีลักษณะคล้าย: อาการปวด และอักเสบ และบาง ช้ำ บริเวณบาดเจ็บ ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของแพลงหรือต้องใช้ ความเจ็บปวดอาจไม่รุนแรง ปานกลาง หรือรุนแรงได้

รุนแรงมากขึ้นแพลง หรือ ต้องใช้ ยากขึ้นเป็นการใช้พื้นที่ได้รับผลกระทบได้ บุคคลที่ มีแพลงข้อเท้าอ่อนเพียงอาจชอบที่ข้อเท้าเล็กน้อย ขณะที่แพลงข้อเท้าอย่างรุนแรงมากขึ้นอาจทำให้เกิดอาการปวดมาก และทำให้ยาก หรือไม่สามารถเดิน

เคล็ดขัดยอกจะเรียนในระดับของฉันกับ III:

เกรดผมจะยืดเอ็นที่หรือน้ำตาอ่อนมาก น้อยไม่ขาดเสถียรภาพที่ร่วมด้วย
II เกรดอยู่รุนแรงมากขึ้น แต่ยังไม่สมบูรณ์น้ำตา
เกรด III เป็นเอ็นสมบูรณ์ฉีก หรือพุ่งกระฉูด นี่ไม่ใช่กระดูกหัก แต่สามารถรู้สึกเหมือนหนึ่งเนื่องจากมักจะเป็นไปไม่ได้ใส่น้ำหนักของข้อต่อ หรือการได้รับผลกระทบขา
คนส่วนใหญ่ มีเคล็ดขัดยอกอ่อนและสายพันธุ์รักษาบาดเจ็บเหล่านี้ที่บ้าน ด้วยการใช้การดูแลข้าว (ดูด้านล่าง) แต่ควรเห็นเคล็ดขัดยอกและสายพันธุ์ที่รุนแรงมากขึ้น โดยแพทย์ แพทย์อาจทำการเอกซเรย์หาแตกหัก หรือการทดสอบอื่น ๆ เพื่อกำหนดระดับความรุนแรงของแพลงหรือต้องใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขัดยอกและฟกช้ำและพันธุ์สามารถใช้แทนกันได้ในการอธิบายถึงทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มจากที่สายเกลียวคู่แบบจับข้อเท้าไว้ในการที่ดึงเอ็นร้อยหวาย,แต่ทั้งสองรุ่นได้รับบาดเจ็บ.

ที่ทำเคล็ดเป็นที่ทอดตัวหรือฉีกขาดในที่เอ็น(ที่ความถี่ของเนื้อเยื่อพังผืดที่เชื่อมต่อของเรากระดูกข้อต่อที่). N ที่ความเมื่อยล้านอกจากนั้นยังเป็นที่ทอดตัวหรือฉีก,เวลานี้มีผลกระทบต่อที่กล้ามเนื้อเองหรือที่เอ็นร้อยหวาย(ที่เนื้อเยื่อที่มีการเชื่อมต่อที่กล้ามเนื้อเพื่อที่กระดูก)..
การไม่ทำเคล็ดที่ตึงเครียดหรือเกิดขึ้นหรือไม่?

ขัดยอกและฟกช้ำโดยปกติจะเกิดขึ้นเมื่อคนที่ตกอยู่ขณะเดียวกันหรือมีผลกระทบในทางที่กองกำลังตัวออกจากตำแหน่งปกติ ประเภท ที่ใช้โดยทั่วไปส่วนใหญ่ของทำเคล็ดคือเอ็นข้อเท้าที่เกี่ยวกับ 25,000 คนทำเคล็ดจับข้อเท้าไว้ได้ทุกวัน คิดว่าของนักวิ่งที่จะสว่างขึ้นขอบถนนและสมบูรณ์แบบการบิดเท้าจับข้อเท้าไว้หรือผู้เล่นเบสบอลที่เข้าไปในแผ่นกระดานลื่นและทำท่ากระโดดเข่าลอยและขัดยอกและฟกช้ำ.

ข้อมือและนิ้วหัวแม่มือของเขาด้วยโดยเฉพาะในการแข่งขันกีฬาเช่นการเล่นสกีซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกในฤดูใบไม้ร่วงและที่ดินอยู่บนฝ่ามือเหยียดออก.

พันธุ์เกิดขึ้นเมื่อผู้ที่ดัดผมหรือดึงกล้ามเนื้อหรือเอ็นร้อยหวายที่ นักกีฬาในการแข่งขันกีฬาติดต่อชอบฟุตบอลกีฬาฮอกกี้และชกมวยที่ได้รับโดยเฉพาะความเสี่ยงสูงสำหรับความตึงเครียดญัตติซ้ำซ้อนเป็นประจำเหมือนที่ใช้ในสนามกอล์ฟสนามเทนนิสและพายเรือสามารถทำให้ความตึงเครียดของท่อนแขนและมือ.

ในสถานที่ทำงานที่ประชาชนที่มีความเสี่ยงอย่างเป็นพิเศษสำหรับความตึงเครียดและขัดยอกและฟกช้ำเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับยกของหนักบ่อยซึ่งสามารถรวมถึงทุกคนจากแรงงานและคนงานก่อสร้างให้กับพนักงานโกดังสินค้าและพยาบาลนัก กายภาพ บำบัดทาง กายภาพ .

ได้อย่างไรคุณสามารถตรวจพบทำเคล็ดเมื่อยล้าหรือไม่?

ที่สัญญาณของความตึงเครียดหรือขัดยอกและฟกช้ำส่วนมากมีความเหมือนเป็นอย่างมากความเจ็บปวดและอักเสบและรอยฟกช้ำมากมายบางครั้งที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสที่บริเวณ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระดับความรุนแรงของความเมื่อยล้าหรือทำเคล็ดความเจ็บปวดอาจจะอ่อนปานกลางหรือรุนแรง.

ที่มากขึ้นอย่างรุนแรงความเมื่อยล้าหรือทำเคล็ดที่จะทำได้ยากกว่าเป็นการใช้พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ คนที่มีทำเคล็ดข้อเท้าอ่อนที่ข้อเท้าที่อาจเป็นเพียงเล็กน้อยในขณะที่ที่ข้อเท้าอย่างรุนแรงมากขึ้นทำเคล็ดอาจทำให้มากขึ้นลดอาการเจ็บปวดและทำให้เป็นเรื่องยากหรือไปไม่ได้ที่จะเดินไปถึงได้

ขัดยอกและฟกช้ำมีระดับบนที่ของผมในการ III :

Grade I มีการยืดเหยียดกล้ามเนื้อของเอ็นหรืออ่อนค่าสึกหรอเป็นอย่างมากพร้อมด้วยน้อยมากที่จะไม่มีความไม่แน่นอนที่จะร่วมกัน.
Grade II เป็นที่รุนแรงมากขึ้นแต่ก็ยังไม่สมบูรณ์ฉีก.
คุณภาพ III เป็นอย่างสมบรูณ์แบบเอ็นฉีกขาดหรือรอยแยกบางช่วง. โรงแรมแห่งนี้คือไม่ใช่กระดูกหักแต่จะสามารถรู้สึกเหมือนหนึ่งนับตั้งแต่มันเป็นไปไม่ได้อยู่ในการวางน้ำหนักลงบนร่วมกันได้หรือใช้แขนขาได้รับผลกระทบ.
ผู้คนส่วนใหญ่ที่มีความตึงเครียดและขัดยอกและฟกช้ำเหนียวสามารถรักษาอาการบาดเจ็บนี้มาใช้ในบ้านพร้อมด้วยการใช้ในการดูแลข้าว(ดูด้านล่าง) แต่ความตึงเครียดและขัดยอกและฟกช้ำมากควรได้รับโดยแพทย์ได้ แพทย์อาจใช้เวลา X - ray เพื่อตรวจดูสำหรับแตกที่หรือการทดสอบอื่นๆในการกำหนดระดับความรุนแรงของการดึงหรือทำเคล็ดที่.