Conflict management styles (CMSs) h

Conflict management styles (CMSs) have been described as “specific behavioral
patterns that individuals prefer to employ when dealing with conflict” (Moberg, 2001,
p. 47). A previous study divided CMSs into five styles: integrating, obliging,
dominating, avoiding, and compromising (Rahim, 1983). Research suggests that there
is a preference for individuals to use the integrating style and the compromising style
when facing conflicts (Trubisky et al., 1991; Lee, 2003). Gross and Guerrero (2000)
proposed that the integrating style was a more effective form of conflict management
style when compared with other CMSs. Even though integrating and compromising
styles are more likely to be used, few studies have investigated the antecedents of these
CMSs (Terhune, 1970; Antonioni, 1998). Among the limited research, Antonioni (1998)
investigated the role of personality as an antecedent of CMSs. It was found that the role
of extraversion, conscientiousness, openness, and agreeableness were important
predictors of the integrating style.
In this study, we applied EI as an antecedent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบการจัดการความขัดแย้ง (CMSs) มีการอธิบายว่า "พฤติกรรมเฉพาะรูปแบบที่บุคคลต้องการใช้เมื่อเผชิญกับความขัดแย้ง" (Moberg, 2001p. 47) การศึกษาก่อนหน้านี้ CMSs แบ่งออกเป็น 5 ลักษณะ: รวม obligingมีอำนาจเหนือ หลีกเลี่ยง และสูญเสีย (Rahim, 1983) งานวิจัยแนะนำที่มีเป็นการกำหนดลักษณะสำหรับการใช้ลักษณะรวมและลักษณะสูญเสียเมื่อหันหน้าเข้าหาความขัดแย้ง (Trubisky et al., 1991 Lee, 2003) รวม และโร (2000)เสนอว่า ลักษณะรวมคือ แบบที่เพิ่มประสิทธิภาพของการจัดการความขัดแย้งลักษณะเมื่อเปรียบเทียบกับ CMSs อื่น แม้ การรวมและการสูญเสียลักษณะมีแนวโน้มที่จะใช้ การศึกษาน้อยได้สืบสวน antecedents เหล่านี้CMSs (Terhune, 1970 Antonioni, 1998) ผู้วิจัยจำกัด Antonioni (1998)ตรวจสอบบทบาทของบุคลิกภาพเป็นเป็น antecedent CMSs ก็พบว่าบทบาทextraversion, conscientiousness อย่างยิ่ง และ agreeableness มีความสำคัญpredictors ของแบบรวมในการศึกษานี้ เราใช้ EI เป็น antecedent การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบการจัดการความขัดแย้ง " ( 2001 พี การศึกษาก่อนหน้านี้แบ่งออกเป็นห้า มีอำนาจเหนือหลีกเลี่ยงและไม่สูญเสีย วิจัยชี้ให้เห็นว่ามีเป็นตั้งค่าสำหรับบุคคลที่จะใช้รูปแบบการบูรณาการและรูปแบบประนีประนอมเมื่อหันหน้าไปทางความขัดแย้ง( Conflict management styles (CMSs) have been described as “specific behavioral
patterns that individuals prefer to employ when dealing with conflict” (Moberg, 2001,
p. 47). A previous study divided CMSs into five styles: integrating, obliging,
dominating, avoiding, and compromising (Rahim, 1983). Research suggests that there
is a preference for individuals to use the integrating style and the compromising style
when facing conflicts (Trubisky et al., 1991; Lee, 2003). Gross and Guerrero (2000)
proposed that the integrating style was a more effective form of conflict management
style when compared with other CMSs. Even though integrating and compromising
styles are more likely to be used, few studies have investigated the antecedents of these
CMSs (Terhune, 1970; Antonioni, 1998). Among the limited research, Antonioni (1998)
investigated the role of personality as an antecedent of CMSs. It was found that the role
of extraversion, conscientiousness, openness, and agreeableness were important
predictors of the integrating style.
In this study, we applied EI as an antecedent

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบการจัดการความขัดแย้ง ( CMSS ) ได้รับการอธิบายว่า " รูปแบบพฤติกรรมที่เฉพาะเจาะจงที่บุคคลชอบที่จะจ้าง
เมื่อเผชิญกับความขัดแย้ง " ( moberg 2001
หน้า 47 ) การศึกษาก่อนหน้านี้ แบ่งออกเป็น 5 รูปแบบ : CMSS รวม สวย
dominating , หลีกเลี่ยงและลดทอน ( ฮิม , 1983 ) งานวิจัยแสดงให้เห็นว่ามี
คือการตั้งค่าสำหรับบุคคลที่จะใช้ผสมผสานสไตล์และประนีประนอมสไตล์
เมื่อเผชิญหน้ากับความขัดแย้ง ( trubisky et al . , 1991 ; ลี , 2003 ) ขั้นต้นและ เกอเรโร่ ( 2000 )
เสนอว่าบูรณาการรูปแบบรูปแบบที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของรูปแบบการจัดการความขัดแย้ง CMSS
เมื่อเทียบกับอื่น ๆ แม้ว่าการประนีประนอม
รูปแบบมีแนวโน้มที่จะใช้การศึกษาน้อยได้ศึกษาปัจจัยที่เป็นสาเหตุของเหล่านี้
CMSS ( terhune 1970 ; antonioni , 1998 ) ระหว่างการวิจัย ( 1998 ) จำกัด antonioni
สอบสวนบทบาทของบุคลิกภาพเป็นสิ่งที่มาก่อนของ CMSS . พบว่าบทบาท
2 ตามการเปิดกว้างและความน่าดึงดูด คือตัวแปรสำคัญของการบูรณาการรูปแบบ
.
ในการศึกษานี้เราใช้นี่เป็นมาก่อน