A Brief Commentary on the poem “Sto

A Brief Commentary on the poem

“Stopping by Woods on a Snowy Evening” consists of four four-line stanzas. In each stanza the first, second and fourth lines rhyme but the third line does not. The third line rather determines the rhyme of the next stanza. For instance, in the first stanza ‘know’, ‘though’ and ‘snow’ rhyme, but ‘here’ rhymes with ‘queer’, ‘near’ and ‘year’ in the next stanza. As an exception, in the last stanza, all four lines are rhyming though. So the rhyme scheme is AABA-BBCB-CCDC-DDDD and it is written in Iambic tetrameter, having four stressed syllables in each line. Actually the poem looks very simple in its use of language and also in the subject matter. But what strikes us most is the use of a special form and rhyme scheme to express the theme so fluently. To mingle the content with the structure is really a tough task. The poem is rich in its use of figures of speech like imagery, alliteration and personification. It also has an allegorical meaning. So this poem has been highly acclaimed since its publication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเห็นโดยสังเขปในบทกวี "หยุด โดยป่าเย็นหิมะ" ประกอบด้วยสี่สี่บรรทัด stanzas ในแต่ละบทแรก สอง และสี่ บรรทัดสัมผัส แต่บรรทัดสามไม่มี บรรทัดที่สามจะกำหนดสัมผัสของบทถัดไป เช่น ในบทแรก 'รู้' 'แต่' และ 'หิมะ' พ้อง แต่ 'นี่' บ๊องกับ 'queer' 'ใกล้' และ 'ปี' ในบทถัดไป เป็นข้อยกเว้น ในบทที่ครั้งสุดท้าย บรรทัดทั้งสี่จะคล้องจองว่า ดังนั้นฉันทลักษณ์เป็น AABA BBCB CCDC วววว และมีเขียนใน Iambic tetrameter มีสี่พยางค์เครียดในแต่ละบรรทัด จริง ๆ แล้ว บทกวีดูง่ายมาก ในการใช้ภาษา และสาระ แต่ว่านัดเราส่วนใหญ่เป็นการใช้ฟอร์มพิเศษและฉันทลักษณ์การแสดงชุดรูปแบบได้อย่างคล่องแคล่วดังนั้น สังสรรค์กับโครงสร้างของเนื้อหาจริง ๆ เป็นงานยาก บทกวีหลากหลายในการใช้โวหารเช่นภาพ alliteration และบุคลาธิษฐาน มีความหมายเป็นเชิงเปรียบเทียบ ดังบทกวีนี้ได้รับรางวัลสูงตั้งแต่ประกาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อรรถกถาสรุปในบทกวี"หยุดโดยวูดส์ในสโนวี่เย็น" ประกอบด้วยสี่บทสี่เส้น ในแต่ละบทครั้งแรกที่สองและสี่เส้นคล้องจอง แต่บรรทัดที่สามไม่ได้ บรรทัดที่สามค่อนข้างกำหนดสัมผัสของบทต่อไป ยกตัวอย่างเช่นในบทแรก 'รู้', ' แต่' และ 'หิมะ' สัมผัส แต่ 'ที่นี่' บ๊องด้วย 'เกย์', 'ใกล้' และ 'ปี' ในบทต่อไป เป็นข้อยกเว้นในบทที่ผ่านมาทั้งสี่เส้นบทกวีแม้ว่า ดังนั้นรูปแบบการสัมผัสเป็น AABA-BBCB-CCDC-DDDD และมันถูกเขียนใน tetrameter โคลงมีสี่เน้นพยางค์ในแต่ละบรรทัด ที่จริงบทกวีที่มีลักษณะที่ง่ายมากในการใช้งานของภาษาและยังอยู่ในเรื่อง แต่สิ่งที่นัดเรามากที่สุดคือการใช้รูปแบบพิเศษและสัมผัสโครงการที่จะแสดงรูปแบบเพื่อให้ได้อย่างคล่องแคล่ว จะคลาคล่ำเนื้อหาที่มีโครงสร้างที่เป็นจริงเป็นงานที่ยาก บทกวีที่มีความอุดมสมบูรณ์ในการใช้งานของตัวเลขในการพูดเช่นเดียวกับภาพสัมผัสอักษรและตัวตน นอกจากนี้ยังมีความหมายเชิงเปรียบเทียบ ดังนั้นบทกวีนี้ได้รับรางวัลสูงตั้งแต่ประกาศในราชกิจจานุเบกษา