4.2. Importance of information sour

4.2. Importance of information sources
Farm operators did not consider the information
sources of equal importance. Table 3 gives the average
importance of each information source based on
survey results. These nine information sources can be
divided into four groupings based upon statistically
significant differences (at the 1% level) in the mean
importance score. In descending order, these groupings
are:
1. Direct field observation and pesticide labels.
2. Pesticide and chemical dealers and the cooperative
extension services.
3. Other growers, newsletters/newspapers/trade
magazines, and crop consultants.
4. Special events and, finally, grower associations.
Only the first two groups were considered to be of
more than moderate importance on average.
These findings are consistent with some studies
that have examined the relative popularity of information
sources to farmers. For example, a study of New
York State fruit and vegetable growers by Glynn et
al. (1995) found that both adopters and non-adopters
of integrated pest management ordered sources of
information the same way when ranked according
to credibility. Although importance (used here) and
credibility (used by Glynn, McDonald and Tette) are
not identical concepts, the order of the rankings in
the two surveys was similar: extension literature and
agents were the most important (between 4.1 and
4.3 out of 5) along with chemical companies (3.2 to
3.4). Other growers were ranked next in importance.
(Direct observation of the fields by farmers and pesticide
labels were not included in this study.) The
results of the Sandoz Agro (1993) survey of a nationwide
sample of farmers also showed that farmers
ranked news media lower than other sources of information
in terms of how ‘well informed’ they were
about agricultural and environmental issues. They regarded
institutional and industrial sources, i.e., food
companies, food purveyors (grocers) and educators
(teachers), as being more informed than news media.
Napier and Brown (1993), in a study of farmers in a
single watershed in Ohio, found farm magazines to
be the most frequent source of information. As in this
survey, however, institutional sources such as the Soil
Conservation Service and extension agents ranked
second and other news media (newspapers) ranked
third. Other growers and crop consultants were the
least popular. (Field observation and pesticide labels
were not included in this survey.) In sum, extension
services and other institutional sources of information
rank high whether the credibility (Glynn et al., 1995),
importance (this survey) or frequency of use (Napier
and Brown, 1993) is the focus of inquiry. News
media rank relatively lower, with the exception of
trade magazines (separated out in the Napier and
Brown survey)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2. ความสำคัญของแหล่งข้อมูลผู้ประกอบการฟาร์มไม่ได้พิจารณาข้อมูลแหล่งสำคัญ ตาราง 3 ค่าเฉลี่ยให้ความสำคัญของแต่ละแหล่งข้อมูลตามผลการสำรวจ แหล่งข้อมูลเหล่านี้ 9 สามารถแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มตามทางสถิติแตกต่างกัน (ที่ระดับ 1%) ค่าเฉลี่ยคะแนนความสำคัญ เรียงลำดับ การจัดกลุ่มเหล่านี้คือ:1. ตรงแมลงและสังเกตป้ายชื่อเขตข้อมูล2. ยาฆ่าแมลงและสารเคมีจำหน่ายและสหกรณ์ที่ขยายบริการ3. อื่น ๆ เกษตรกร จดหมายข่าว/หนังสือพิมพ์/ค้านิตยสาร และที่ปรึกษาการเพาะปลูก4. กิจกรรมพิเศษและ สุดท้าย grower สมาคมเฉพาะกลุ่มสองได้ถือเป็นสำคัญปานกลางมากกว่า โดยเฉลี่ยผลการวิจัยเหล่านี้จะสอดคล้องกับการศึกษาบางที่ได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ของข้อมูลแหล่งเพื่อเกษตรกร ตัวอย่าง การศึกษาใหม่รัฐนิวยอร์กผลไม้และผักเกษตรกร โดย Glynn etal. (1995) พบว่าผู้รับบุตรบุญธรรมทั้งสอง และไม่ใช่ผู้รับบุตรบุญธรรมของการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการที่สั่งมาข้อมูลแบบเดียวกันเมื่อจัดอันดับตามเพื่อความน่าเชื่อถือ แม้ว่าความสำคัญ (ใช้ที่นี่) และมีความน่าเชื่อถือ (ใช้ Glynn แมคโดนัลด์ และ Tette)แนวคิดไม่เหมือนกัน ลำดับของการจัดอันดับในสำรวจความคิดเห็น 2: เอกสารประกอบการต่ออายุ และตัวแทนมีความสำคัญมากที่สุด (ระหว่าง 4.1 และ4.3 จาก 5) กับบริษัทเคมี (3.2 การ3.4) เกษตรกรอื่น ๆ ถูกจัดอันดับถัดไปความสำคัญ(ทัศนียภาพของเขตข้อมูลโดยเกษตรกรและแมลงป้ายไม่รวมอยู่ในการศึกษานี้) ที่ผลลัพธ์ของแบบสำรวจ Sandoz เกษตร (1993) ของการทั่วประเทศตัวอย่างของเกษตรกรนอกจากนี้ยังพบว่าเกษตรกรอันดับข่าวสื่อต่ำกว่าข้อมูลอื่น ๆในวิธี 'ทราบดี' พวกเขาเกี่ยวกับปัญหาด้านการเกษตร และสิ่งแวดล้อม พวกเขาถือแหล่งสถาบัน และโรงงานอุตสาหกรรม เช่น อาหารบริษัท อาหารผู้สนับสนุนจิฮัด (grocers) และความ(ครู), เป็นการทราบถึงยิ่งกว่าสื่อข่าวเปีย และบราวน์ (1993), ในการศึกษาของเกษตรกรในการเดี่ยวลุ่มน้ำในโอไฮโอ พบฟาร์มนิตยสารเพื่อแหล่งที่มาของข้อมูลบ่อย ๆ ได้ เหมือนในนี้สำรวจ อย่างไร ตามแหล่งสถาบันเช่นดินอนุรักษ์และขยายบริการตัวแทนการจัดอันดับสอง และอื่น ๆ ข่าวสื่อ (หนังสือพิมพ์) การจัดอันดับ3 เกษตรกรและที่ปรึกษาพืชอื่น ๆ ได้อย่างน้อยยอดนิยม (ฟิลด์แมลงและสังเกตป้ายไม่รวมอยู่ในแบบสำรวจนี้) ในผล ส่วนขยายบริการและข้อมูลสถาบันอื่น ๆจัดอันดับสูงว่าความน่าเชื่อถือ (Glynn และ al., 1995),ความสำคัญ (แบบสำรวจนี้) หรือความถี่ของการใช้ (เปียและ Brown, 1993) เป็นจุดสนใจสอบถาม ข่าวสื่ออันดับค่อนข้างต่ำ ยกเว้นนิตยสารทางค้า (แยกออกในนาเปีย และสำรวจสีน้ำตาล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2 ความสำคัญของข้อมูลแหล่งที่มาจาก
ผู้ประกอบการฟาร์มไม่ได้พิจารณาข้อมูล
แหล่งที่มาของความสำคัญเท่าเทียมกัน ตารางที่ 3 ให้ค่าเฉลี่ยของ
ความสำคัญของแหล่งที่มาของข้อมูลแต่ละขึ้นอยู่กับ
ผลการสำรวจ เหล่านี้เก้าแหล่งข้อมูลที่สามารถ
แบ่งออกเป็นสี่กลุ่มตามสถิติ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (ที่ระดับ 1%) ในค่าเฉลี่ย
คะแนนความสำคัญ ในลำดับถัดลงมากลุ่มเหล่านี้
คือ:
1 การสังเกตข้อมูลตรงและฉลากสารกำจัดศัตรูพืช.
2 สารกำจัดศัตรูพืชและผู้แทนจำหน่ายสารเคมีและความร่วมมือ
การขยายบริการ.
3 เกษตรกรอื่น ๆ , จดหมายข่าว / หนังสือพิมพ์ / ค้าขาย
นิตยสารและที่ปรึกษาการเพาะปลูก.
4 กิจกรรมพิเศษและในที่สุดสมาคมผู้ปลูก.
เพียงสองกลุ่มแรกได้รับการพิจารณาให้เป็น
มากกว่าความสำคัญในระดับปานกลางโดยเฉลี่ย.
การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับการศึกษาบางส่วน
ที่มีการตรวจสอบความนิยมของข้อมูล
แหล่งที่มาให้กับเกษตรกร ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาของนิว
ยอร์ครัฐผลไม้และผักที่ปลูกโดยกลีนน์และ
อัล (1995) พบว่าทั้งสอง adopters และไม่ adopters-
ของการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสานสั่งแหล่งที่มาของ
ข้อมูลวิธีเดียวกันนี้เมื่อจัดอันดับตาม
ความน่าเชื่อถือ แม้ว่าความสำคัญ (ใช้ที่นี่) และ
ความน่าเชื่อถือ (ใช้กลีนน์, McDonald และ TETTE) มี
แนวคิดไม่เหมือนคำสั่งของการจัดอันดับใน
สองการสำรวจเป็นที่คล้ายกัน: วรรณกรรมขยายและ
ตัวแทนคนที่สำคัญที่สุด (ระหว่าง 4.1 และ
4.3 จาก 5 ) พร้อมด้วย บริษัท เคมี (3.2
3.4) เกษตรกรอื่น ๆ ที่ถูกจัดอันดับต่อไปในความสำคัญ.
(การสังเกตโดยตรงของสาขาโดยเกษตรกรและยาฆ่าแมลง
ฉลากไม่รวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้.)
ผลของการ Sandoz เกษตร (1993) การสำรวจทั่วประเทศ
ตัวอย่างของเกษตรกรยังแสดงให้เห็นว่าเกษตรกร
อันดับสื่อข่าว ต่ำกว่าแหล่งอื่น ๆ ของข้อมูล
ในแง่ของวิธี 'ทราบดี' พวกเขา
เกี่ยวกับปัญหาการเกษตรและสิ่งแวดล้อม พวกเขาได้รับการยกย่อง
สถาบันและแหล่งอุตสาหกรรมเช่นอาหาร
บริษัท จัดหาอาหาร (ของชำ) และนักการศึกษา
(ครู) เป็นข้อมูลที่มากกว่าสื่อข่าว.
เพียร์และบราวน์ (1993) ในการศึกษาของเกษตรกรใน
ลุ่มน้ำเดียวในโอไฮโอ พบนิตยสารฟาร์มเพื่อ
เป็นแหล่งที่พบบ่อยที่สุดของข้อมูล ในขณะนี้
การสำรวจ แต่แหล่งที่มาของสถาบันเช่นดิน
บริการการอนุรักษ์และตัวแทนการขยายการจัดอันดับ
ที่สองและสื่อข่าวอื่น ๆ (หนังสือพิมพ์) อันดับ
ที่สาม เกษตรกรอื่น ๆ และที่ปรึกษาการปลูกพืชเป็น
อย่างน้อยที่เป็นที่นิยม (สังเกตป้ายสนามและสารกำจัดศัตรูพืช
ที่ไม่ได้รวมอยู่ในการสำรวจครั้งนี้.) โดยสรุปการขยาย
บริการและแหล่งข้อมูลอื่น ๆ สถาบันของข้อมูลที่
ดำรงตำแหน่งระดับสูงไม่ว่าจะเป็นความน่าเชื่อถือ (กลีนน์ et al., 1995),
ความสำคัญ (การสำรวจครั้งนี้) หรือความถี่ของการใช้ (เนเปียร์
และบราวน์, 1993) เป็นจุดเน้นของสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม ข่าว
ยศสื่อค่อนข้างต่ำด้วยข้อยกเว้นของ
นิตยสารทางการค้า (แยกออกมาในเนเปียร์และ
การสำรวจสีน้ำตาล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 . ความสำคัญของสารสนเทศแหล่ง
ผู้ประกอบการฟาร์มไม่ได้พิจารณาข้อมูล
แหล่งสำคัญเท่ากัน ตารางที่ 3 ให้ความสำคัญเฉลี่ย

ของแหล่งข้อมูลแต่ละแห่ง ตามผลการสำรวจ เหล่านี้เก้าแหล่งข้อมูลสามารถแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มตาม

แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 1 % ) ในความหมาย
คะแนน จากคำสั่งกลุ่มเหล่านี้
:
1 สนามตรงป้ายสังเกตและแมลง
2 สารเคมีกำจัดศัตรูพืชและสารเคมี และสหกรณ์บริการผู้ค้า
.
3 เกษตรกรผู้ปลูกอื่น ๆจดหมายข่าว / นิตยสาร / หนังสือพิมพ์และที่ปรึกษาการค้า
, .
4 เหตุการณ์พิเศษและในที่สุดสมาคมผู้ปลูก
เพียง 2 กลุ่ม คือ กลุ่มแรก ถือว่ามากกว่าความสำคัญปานกลาง

โดยเฉลี่ยการศึกษานี้สอดคล้องกับการศึกษา
ว่ามีการตรวจสอบความนิยมญาติของแหล่งข้อมูล
เพื่อเกษตรกร ตัวอย่างเช่น การศึกษาผลของรัฐใหม่
York และปลูกผักตามกลิน et
อัล ( 2538 ) พบว่าทั้งผู้รับบุตรบุญธรรมและไม่ adopters
การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสานให้แหล่งที่มาของข้อมูลด้วยวิธีเดียวกันเมื่อ

จะเรียงตามน่าเชื่อถือแม้ว่าความสำคัญ ( ใช้อยู่ ) และความน่าเชื่อถือ (
ใช้กลิน , McDonald และ tette )
ไม่ใช่แนวคิดที่เหมือนกัน ลำดับของการจัดอันดับใน
2 การสำรวจใกล้เคียง : วรรณกรรมส่งเสริมและ
ตัวแทนเป็นสำคัญ ( ระหว่าง 4.1 และ 4.3 ออก
5 ) พร้อมด้วย บริษัท เคมี ( 3.2

3.4 ) เกษตรกรผู้ปลูกอื่น ๆต่อไป
อันดับความสำคัญ( การสังเกตโดยตรงของสาขา โดยเกษตรกรและฉลากยาฆ่าแมลง
ไม่ได้ถูกรวมอยู่ในการศึกษา นี้ )
ผลแซนดอสการเกษตร ( 1993 ) การสำรวจกลุ่มตัวอย่างทั่วประเทศของเกษตรกร พบว่าเกษตรกร

อันดับต่ำกว่าแหล่งข้อมูลอื่น
ในแง่ของวิธีการ ' ข่าวดี ' พวกเขา
เกี่ยวกับปัญหา การเกษตรและสิ่งแวดล้อม สื่อข่าว พวกเขาถือว่า
สถาบัน และแหล่งอุตสาหกรรม เช่น บริษัทผู้จัดส่งอาหารอาหาร

( ของชำ ) และอาจารย์ ( ครู ) เป็นข้อมูลเพิ่มเติมกว่าสื่อข่าว
เนเปียร์และสีน้ำตาล ( 1993 ) ในการศึกษาของเกษตรกรในพื้นที่ลุ่มน้ำเดียว
โอไฮโอพบนิตยสารฟาร์ม

เป็นแหล่งที่พบบ่อยที่สุดของข้อมูล . ในนี้
การสำรวจ อย่างไรก็ตาม แหล่งสถาบัน เช่น ดิน
บริการตัวแทนส่งเสริมการอนุรักษ์และอันดับที่สอง และสื่ออื่น ๆ

( หนังสือพิมพ์ ) อันดับ 3 ปลูกพืชอื่น ๆและที่ปรึกษาเป็น
ที่ได้รับความนิยมน้อยที่สุด ( การสังเกตภาคสนามและยาฆ่าแมลงป้าย
ไม่ได้ถูกรวมอยู่ในการสำรวจนี้ ) โดยสรุปคือ การขยายบริการและแหล่งข้อมูลอื่น ๆของสถาบัน

อันดับสูงว่าเงิน ( กลิน et al . , 1995 ) ,
ความสำคัญ ( สำรวจ ) หรือความถี่ของการใช้ ( เนเปียร์
และสีน้ำตาล , 1993 ) เป็นโฟกัสของสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม . ข่าว
สื่ออันดับค่อนข้างต่ำ ยกเว้น
นิตยสารการค้า ( แยกออกในเนเปียร์และ
( สีน้ำตาล )