he differences in the prevalence of

he differences in the prevalence of low SAH for the age-only and age and cohort models are large. In 2036, approximately 3.7 million individuals are estimated to have low SAH using the ‘Age and Cohort’ model, approximately 0.5 million (13%) fewer individuals than estimated by the model including only age. In 2015 (where estimates may be less susceptible to other external factors such as policy changes and inaccurate population projections), we find 3.1 million individuals estimated to have low SAH when accounting for cohort effects, approximately 210,000 (6%) lower than estimated by the ‘Age only’ model. The differences in the estimates reflect that while the population is ageing (which drives up the level of low SAH in the population as a whole), healthier more recent birth cohorts are replacing less healthy earlier birth cohorts—the prevalence of low SAH declines in the ‘Age and Cohort’ model but increases in the ‘Age only’ model since the latter does not account for cohort improvements in health.

Translating the level of low SAH in the population to healthcare resource requirements in 2036 (Supplementary Table S4), we find approximately 81,000 more individuals are estimated to be reporting an inpatient stay in the past year in the ‘Age only’ model, and an additional 1.207 million Family Practitioner visits in the ‘Age only’ model.

4. Discussion
We set out to analyse the differences in health among different cohorts in the Canadian population and identify the implications for health care planning. We found that the effects of demographic change on the need for health care over time (as proxied by various specifications of low self-assessed health), are lower once we allow for cohort effects. In other words, applying current age-specific levels of health care use to future demographic changes in the population overestimates health care needs by failing to incorporate improvements in age-specific levels of health across cohorts.

Finally, we show how the cohort-based model estimates a more modest impact of population ageing on population health – and, by extension, health care resource requirements – than a model based only on age because the cohort-based model accounts for the impact of ‘healthier ageing’ on health care needs.

These findings emphasize the importance of adopting planning models that incorporate allowance for dynamic changes in health needs. Population ageing, so often seen as a threat to the sustainability of our health care systems, is partly a reflection of reductions in need for health care in each age; the population is ageing because more people are sufficiently healthy to survive into older age groups. Yet nowhere do planners identify this excess capacity to meet the reduced average per person needs for care within age groups as a source of providing extra capacity for serving the increased numbers of people within older age groups. In other words, the limitations on traditional planning models mean they are constrained to project monotonically increasing ‘needs’ for care.

Our findings complement a similar study using the NPHS and CCHS survey for Canada. Tomblin Murphy et al. [18] assessed whether there was evidence of reduced mortality, morbidity and SAH by cohort for older populations (ages 55–84). They find cohort improvements for all measures except SAH. Whilst their analysis tests for significant differences, no control is made for the potential impact of survey year on the effects of age and/or cohort. In addition, our analysis covers a wider age group and is less restrictive in the functional form of the cohort effects (Tomblin Murphy et al. estimate linear and non-linear effects whilst the use of dummies in our specification relaxes this restriction). The relaxation of the function form of cohort effects may partly explain why we find different low SAH cohort effects for comparable cohorts. Fig. 2 shows a slight decrease in improvements for the 1930–1934 and 1935–1939 cohorts (Supplementary Table S2 shows that the two effects are not statistically significantly different). Further, in contrast to Tomblin Murphy et al., we provide practical approaches to incorporate the age and cohort effects into resource planning.

Adopting a needs-based approach to planning health care, together with a dynamic model for estimating future levels of health care needs, provides the capacity to avoid inappropriate levels of service expansion, and instead focus attention on meeting the needs of the population in ways that are efficient and equitable.

There are several limitations to this study. First, estimated effects of age and cohort are likely to be more accurately identified with long panels of data, so the approach set out here will improve in accuracy with each additional survey. Hence planning should be viewed as an iterative process with long term planning models continually updated as new data become available.

Second, the measurement of low SAH as a proxy for the need for health care is subject to limitations but is used here as an example for the techniques decision makers may employ for more specific measures of population-based needs for care related to a specific health care sector or workforce. Notwithstanding this limitation, our results are robust to alternative specifications of low SAH, and SAH has been found to correlate well with other measures of need for health care such as those by physicians [19] and [20] and is a strong predictor of visits to a health care provider (Mijlunpalo et al. [21]). A useful avenue for further research would be to investigate the underlying factors that influence SAH that are changing over time. This is helpful for addressing the underlying determinants of SAH but from a planning perspective, where population projections are the most robust and reliable estimate, introducing additional projections (for example, projected distribution of social class) introduces the potential for greater error.

Third, the model restricts new cohorts (those born after the sample period) to have the same estimated need as the last cohort observed in the sample; this is problematic given we find evidence of trends in cohort effects for SAH and health restricted activity. This effect may be negligible for short-term estimations but is likely to be significant when estimating expenditure, service or workforce requirements in the distant future. Again, an iterative planning process would reduce the impact of this limitation to short-term plans where we might expect the implications of the assumption to be negligible. Further, alternative approaches could have been taken, for example, one could parameterise the trend in cohorts and allow future cohorts to follow the trend. Our results, however, suggest rates of low SAH have remained fairly stagnant since 1960 so whilst it might be more flexible, we believe such an approach would make little difference in the current context of SAH though may be useful for alternative measures of need.

Fourth, our analysis is restricted to those aged 12–79 and in age bands due to data availability. For practical use in planning, data using individual ages would develop the methods (removing the need for banded age and cohort analysis) and enable modelling of those aged 80+ (who represent the fastest growing group in the population as well as those with the highest average per-person need for care). In addition, more expansive surveys that include information on children under 12 would allow better planning for children's health care services.

Fifth, our analysis is focused on the need for health care rather than estimating age and cohort effects on the expenditure of health care. We refrain from modelling expenditure since this opens up the potential for ‘demand’ as opposed to ‘need’ to be driving workforce requirements. However, we have developed an analytical framework that links changes in needs to integrated planning of services, workforces and expenditures [7] which can be used to derive the implications of changes in needs for changes in expenditures to address those needs in a planned way.

Finally, the estimates are based on the reliability of official population projections. However, because these projections are continually updated, analysts and planners have the opportunity to avoid long-term implications of inaccurate projections through use of updated projections.

Conflict of interest

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาความแตกต่างในความชุกของ SAH ต่ำสุดสำหรับรุ่นอายุ และอายุ อย่างเดียว cohort ที่มีขนาดใหญ่ ใน 2036 ประมาณ 3.7 ล้านคนถูกประเมินให้ต่ำ SAH ใช้ 'อายุและ Cohort' แบบ ประมาณ 0.5 ล้าน (13%) บุคคลน้อยลงกว่าที่คาด โดยการรวมรุ่นอายุเท่านั้น ใน 2015 (ที่ประเมินอาจไม่ไวต่อการปัจจัยภายนอกอื่น ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลงนโยบายและประชากรที่ไม่ถูกต้องประมาณ), เราค้นหาบุคคล 3.1 ล้านประเมินให้ต่ำ SAH เมื่อบัญชีสำหรับผู้ผ่านผล 210,000 ประมาณ (6%) ต่ำกว่ากว่าที่คาด โดยรุ่น 'อายุเท่า' ความแตกต่างในการประเมินสะท้อนที่ในขณะที่ประชากรมีอายุ (ไดรฟ์ที่ค่าระดับของ SAH ต่ำในประชากรทั้งหมด), cohorts เกิดใหม่มีสุขภาพดีแทน cohorts เกิดก่อนหน้าน้อยสุขภาพ – ความชุกต่ำ SAH ปฏิเสธในแบบ 'อายุและ Cohort' แต่เพิ่มขึ้นในรูปแบบ 'อายุเท่า' ตั้งแต่หลังไม่บัญชีสำหรับผู้ผ่านการปรับปรุงสุขภาพแปลระดับของ SAH ต่ำในประชากรกับความต้องการทรัพยากรสุขภาพใน 2036 (เสริมตาราง S4), เราค้นหาบุคคลประมาณ 81,000 เพิ่มเติมไว้เพื่อจะเข้าพักเป็นห้องคลอดรายงานในปีผ่านมาในแบบ 'เฉพาะอายุ' และการเยี่ยมชมครอบครัวผู้ประกอบการ 1.207 ล้านเพิ่มเติมในแบบ 'อายุเท่า'4. สนทนาเรากำหนดเพื่อวิเคราะห์ความแตกต่างด้านสุขภาพระหว่าง cohorts ต่าง ๆ ในประชากรแคนาดา และระบุผลกระทบสำหรับการวางแผนดูแลสุขภาพ เราพบว่า ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงประชากรตามความต้องการดูแลสุขภาพช่วงเวลา (เป็น proxied โดยคุณสมบัติต่าง ๆ ของสุขภาพจากการประเมินตนเองต่ำ), มีล่างเมื่อเราอนุญาตให้ผลผู้ผ่าน ในคำอื่น ๆ ใช้ระดับเฉพาะอายุปัจจุบันของใช้สุขภาพกับการเปลี่ยนแปลงประชากรในอนาคตประชากร overestimates สุขภาพต้องการรวมการปรับปรุงเฉพาะอายุระดับของสุขภาพข้าม cohortsสุดท้าย เราแสดงวิธีรุ่นผู้ผ่านการประเมินผลกระทบที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นของประชากรสูงอายุประชากรสุขภาพ – และ โดยนามสกุล ความต้องการทรัพยากรสุขภาพ – กว่าแบบจำลองเท่าอายุ เพราะแบบ cohort ตามบัญชีสำหรับผลกระทบของ 'สุขภาพดี' ในการดูแลสุขภาพต้องผลการวิจัยเหล่านี้เน้นความสำคัญของการใช้รูปแบบวางแผนค่าใช้จ่ายสำหรับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกในความต้องการสุขภาพที่ อายุ จึงมักเห็นเป็นเป็นอุปสรรคต่อความยั่งยืนของระบบสุขภาพของเรา เป็นบางส่วนสะท้อนให้เห็นการลดจำเป็นสำหรับสุขภาพในแต่ละยุค ประชากรมีอายุเนื่องจากผู้ใช้เพิ่มเติมเพื่อสุขภาพเพื่อความอยู่รอดเป็นกลุ่มอายุเก่าแก่ ยัง ไม่มีที่ไหนวางแผนระบุนี้เกินกำลังการผลิตเพื่อตอบสนองค่าเฉลี่ยลดลงต่อความต้องการคนดูแลภายในกลุ่มอายุเป็นแหล่งให้กำลังเสริมสำหรับให้บริการจำนวนคนในวัยสูงอายุเพิ่มขึ้น ในคำอื่น ๆ ข้อจำกัดของแบบจำลองการวางแผนแบบดั้งเดิมหมายถึง พวกเขาจะจำกัดไปยังโครงการ monotonically เพิ่ม 'จำเป็น' สำหรับดูแลผลการวิจัยของเราเติมเต็มการศึกษาคล้ายกันที่ใช้สำรวจ NPHS และ CCHS แคนาดา Tomblin เมอร์ฟี่ et al. [18] ประเมินว่ามีหลักฐานการตายที่ลดลง morbidity และ SAH โดย cohort สำหรับประชากรสูงอายุ (อายุ 55-84) พวกเขาพบผู้ผ่านการปรับปรุงสำหรับมาตรการทั้งหมดยกเว้น SAH ขณะทดสอบวิเคราะห์ของพวกเขาสำหรับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ตัวควบคุมไม่เป็นทำสำหรับผลกระทบของปีสำรวจผลกระทบของอายุและ/หรือผู้ผ่าน นอกจากนี้ วิเคราะห์ของเราครอบคลุมกลุ่มอายุกว้าง และจะเข้มงวดน้อยที่ทำงานในลักษณะ cohort (Tomblin เมอร์ฟี่ et al. ประเมินผลเชิงเส้น และไม่เชิงเส้นในขณะที่ข้อจำกัดนี้ก็ใช้หุ่นในข้อมูลจำเพาะของเรา) เป็นฟังก์ชันแบบ cohort ผลอาจบางส่วนอธิบายทำไมเราหาผล cohort SAH ต่ำแตกต่างกันเทียบ cohorts Fig. 2 แสดงการลดลงเล็กน้อยในการปรับปรุงสำหรับ cohorts 1930 – 1934 และ 1935 – 1939 (แสดง S2 ตารางเสริมซึ่งทั้งสองลักษณะไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ) เพิ่มเติม ตรงข้าม Tomblin เมอร์ฟี่ et al. เรามีแนวทางปฏิบัติเพื่อรวมลักษณะอายุและผู้ผ่านเข้าไปในการวางแผนทรัพยากรการใช้วิธีการตามความต้องการการวางแผนการดูแลสุขภาพ ร่วมกับแบบจำลองแบบไดนามิกสำหรับการประเมินระดับของความต้องการดูแลสุขภาพ ในอนาคตมีความสามารถในการหลีกเลี่ยงการขยายบริการในระดับที่ไม่เหมาะสม และแทน ความสนใจประชุมความต้องการของประชากรในวิธีที่มีประสิทธิภาพ และเป็นธรรมมีข้อจำกัดหลายประการในการศึกษานี้ แรก ประเมินผลของอายุและ cohort มักจะแม่นยำระบุ ด้วยแผงยาวข้อมูล ดังนั้นวิธีการที่กำหนดที่นี่จะปรับปรุงในความแม่นยำและสำรวจเพิ่มเติมแต่ละ ดังนั้น การวางแผนควรดูเป็นกระบวนการซ้ำ ด้วยรุ่นที่ปรับปรุงเป็นข้อมูลใหม่พร้อมใช้งานอย่างต่อเนื่องในการวางแผนระยะยาวสอง วัด SAH ต่ำเป็นพร็อกซีสำหรับต้องการดูแลสุขภาพมีข้อจำกัด แต่จะใช้ที่นี่เป็นตัวอย่างสำหรับการตัดสินใจเทคนิค ผู้อาจจ้างสำหรับมาตรการที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นของประชากรตามความต้องการดูแลเกี่ยวข้องกับภาคการดูแลสุขภาพหรือแรงงานได้ อย่างไรก็ตามข้อจำกัดนี้ ผลของเราจะแข็งแรงให้ข้อกำหนดอื่นของ SAH ต่ำ SAH พบเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับวัดอื่นต้องดูแลสุขภาพด้วยการแพทย์ [19] [20] เช่น และคือ จำนวนประตูที่แข็งแกร่งของผู้ให้บริการสุขภาพ (Mijlunpalo et al. [21]) อเวนิวที่มีประโยชน์สำหรับการวิจัยเพิ่มเติมจะมีการ ตรวจสอบอยู่ภายใต้ปัจจัยที่อิทธิพล SAH ที่เปลี่ยนเวลา นี้มีประโยชน์สำหรับแก้ปัญหาดีเทอร์มิแนนต์ต้นของ SAH แต่จากมุมมองวางแผน ประชากรประมาณประเมินประสิทธิภาพ และเชื่อถือได้มากที่สุด แนะนำเพิ่มเติมประมาณ (เช่น คาดการณ์กระจายชนชั้น) แนะนำโอกาสที่ผิดพลาดมากขึ้นที่สาม แบบจำกัด cohorts ใหม่ (ที่เกิดหลังจากรอบระยะเวลาตัวอย่าง) จะต้องประเมินกันเป็น cohort ล่าสุดพบในตัวอย่าง เป็นปัญหาที่ให้เราหาหลักฐานของแนวโน้มใน cohort ผล SAH และสุขภาพจำกัดกิจกรรมการ ผลนี้อาจเป็นระยะการประเมินระยะสั้น แต่จะสำคัญเมื่อประเมินความต้องการค่าใช้จ่าย บริการ หรือแรงงานในอนาคตอันไกล กระบวนการวางแผนซ้ำอีก จะช่วยลดผลกระทบของข้อจำกัดนี้กับแผนระยะสั้นที่เราอาจคาดว่าผลกระทบของอัสสัมชัญเป็นระยะ วิธีเพิ่มเติม ทางเลือกอาจมีการดำเนินการ ตัวอย่าง หนึ่งสามารถ parameterise ใน cohorts แนวโน้ม และอนุญาต cohorts ในอนาคตตามแนวโน้ม ผลของเรา อย่างไรก็ตาม แนะนำราคาของ SAH ต่ำยังคงมีศิลปินค่อนข้างตั้งแต่ 1960 ดังนั้นในขณะที่อาจมีความยืดหยุ่น เราเชื่อว่า วิธีการดังกล่าวจะทำให้ ความแตกต่างเล็กน้อยในบริบทปัจจุบันของ SAH แต่อาจมีประโยชน์สำหรับมาตรการทางเลือกของความต้องการสี่ วิเคราะห์ของเราถูกจำกัดที่อายุ 12-79 และ ในวงอายุเนื่องจากข้อมูลความพร้อมใช้งาน สำหรับใช้ปฏิบัติในการวางแผน ข้อมูลที่ใช้แต่ละวัยจะพัฒนาวิธีการ (เอาที่จำเป็นสำหรับการวิเคราะห์อายุและ cohort แถบ) และเปิดใช้งานการสร้างแบบจำลองของผู้อายุ 80 + (ที่แสดงถึงการเจริญเติบโตเร็วที่สุดกลุ่มประชากรรวมทั้งเป็นผู้สูงที่สุดเฉลี่ยต่อบุคคลต้องดูแล) สำรวจกว้างมากที่รวมข้อมูลของเด็กต่ำกว่า 12 ปีจะช่วยให้การวางแผนสำหรับการบริการดูแลสุขภาพเด็กดีห้า วิเคราะห์ของเราจะเน้นตามความต้องการดูแลสุขภาพมากกว่าการประเมินผลรายจ่ายดูแลสุขภาพอายุและ cohort เราละเว้นจากการทำแบบจำลองค่าใช้จ่ายเนื่องจากวิธีนี้เปิดโอกาสที่ 'ต้อง' เป็นซึ่งตรงกันข้ามกับ 'ต้อง' จะขับความต้องการแรงงาน อย่างไรก็ตาม เราได้พัฒนากรอบการวิเคราะห์ที่เชื่อมโยงการเปลี่ยนแปลงในความต้องรวมการวางแผน อาชีวศึกษา และค่าใช้จ่าย [7] ซึ่งสามารถใช้การได้รับผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในความต้องการเปลี่ยนแปลงในค่าใช้จ่ายเพื่อความต้องการเหล่านั้นในแผน บริการในที่สุด การประเมินจะขึ้นอยู่กับความน่าเชื่อถือของประชากรอย่างเป็นทางการประมาณ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคาดการณ์เหล่านี้จะปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง นักวิเคราะห์และวางแผนมีโอกาสที่จะหลีกเลี่ยงผลกระทบระยะยาวของประมาณไม่ผ่านการใช้ของการปรับปรุงประมาณการความขัดแย้งทางผลประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาแตกต่างในความชุกของ SAH ต่ำสำหรับอายุเพียงและอายุและรูปแบบการศึกษาที่มีขนาดใหญ่ ใน 2036 ประมาณ 3,700,000 บุคคลที่คาดว่าจะมี SAH ต่ำโดยใช้ 'อายุและหมู่' รุ่นประมาณ 0.5 ล้าน (13%) บุคคลที่น้อยกว่าที่คาดโดยรูปแบบรวมทั้งอายุเพียง ในปี 2015 (ที่ประมาณการอาจจะน้อยไวต่อปัจจัยภายนอกอื่น ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลงนโยบายและประมาณการประชากรที่ไม่ถูกต้อง) เราจะพบ 3,100,000 บุคคลที่คาดว่าจะมี SAH ต่ำเมื่อคิดเป็นผลกระทบต่อการศึกษาประมาณ 210,000 (6%) ต่ำกว่าที่คาดโดย 'อายุเพียงรูปแบบ ความแตกต่างในการประมาณการสะท้อนให้เห็นว่าในขณะที่มีประชากรที่เป็นริ้วรอย (ซึ่งไดรฟ์ขึ้นระดับของ SAH ต่ำในประชากรโดยรวม) มีสุขภาพดี cohorts เกิดเมื่อเร็ว ๆ นี้มีการเปลี่ยนที่เกิดก่อนหน้านี้ที่มีสุขภาพดีน้อยผองเพื่อนที่ความชุกของการลดลงต่ำ SAH ใน 'อายุและหมู่' รูปแบบ แต่จะเพิ่มขึ้นในยุคเท่านั้น 'รูปแบบตั้งแต่หลังไม่บัญชีสำหรับการปรับปรุงการศึกษาในด้านสุขภาพ. แปลระดับ SAH ต่ำในประชากรทรัพยากรด้านการดูแลสุขภาพความต้องการใน 2036 (เสริมตาราง S4) เราพบว่า ประมาณ 81,000 บุคคลมากขึ้นมีการคาดว่าจะมีการรายงานการพักผู้ป่วยในปีที่ผ่านมาในยุคเท่านั้น 'รุ่นและอีก 1,207,000 เข้าชมแพทย์ครอบครัวในยุคเท่านั้น' รูปแบบ. 4 คำอธิบายเรากำหนดไว้ในการวิเคราะห์ความแตกต่างในสุขภาพของผองเพื่อนที่แตกต่างกันในประชากรแคนาดาและระบุความหมายสำหรับการวางแผนการดูแลสุขภาพ เราพบว่าผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงทางประชากรในความจำเป็นในการดูแลสุขภาพในช่วงเวลา (ตามที่ proxied โดยข้อกำหนดต่างๆของสุขภาพตนเองประเมินต่ำ) ที่จะลดลงเมื่อเราอนุญาตให้มีการศึกษาผลกระทบ ในคำอื่น ๆ ใช้ระดับอายุเฉพาะในปัจจุบันการใช้การดูแลสุขภาพเพื่อการเปลี่ยนแปลงทางประชากรในอนาคตประชากร overestimates ต้องการการดูแลสุขภาพโดยไม่สามารถที่จะรวมการปรับปรุงในระดับอายุที่เฉพาะเจาะจงของสุขภาพทั่วผองเพื่อน. สุดท้ายเราแสดงให้เห็นว่ารูปแบบการศึกษาตาม ประมาณการผลกระทบที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นของประชากรสูงอายุที่มีต่อสุขภาพของประชากร - และโดยการขยายการดูแลสุขภาพความต้องการทรัพยากร -. กว่ารุ่นขึ้นอยู่เฉพาะในวัยเพราะการศึกษาตามบัญชีแบบจำลองสำหรับผลกระทบของริ้วรอยที่มีสุขภาพดี 'กับความต้องการการดูแลสุขภาพเหล่านี้ผลการวิจัยที่เน้นความสำคัญของการใช้รูปแบบการวางแผนที่รวมค่าเผื่อการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกในความต้องการด้านสุขภาพ ริ้วรอยประชากรจึงมักจะเห็นเป็นภัยคุกคามต่อความยั่งยืนของระบบการดูแลสุขภาพของเราเป็นส่วนหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงการลดลงของความจำเป็นในการดูแลสุขภาพในแต่ละอายุ; ประชากรที่เป็นริ้วรอยเพราะคนอื่น ๆ มีสุขภาพดีพอที่จะอยู่รอดเป็นกลุ่มอายุ แต่ไม่มีที่ไหนทำวางแผนการระบุความจุเกินนี้เพื่อตอบสนองคนเฉลี่ยลดลงต่อความต้องการสำหรับการดูแลที่อยู่ในกลุ่มอายุที่เป็นแหล่งที่มาของการให้ความสามารถพิเศษสำหรับการให้บริการจำนวนที่เพิ่มขึ้นของคนในกลุ่มอายุที่มีอายุมากกว่า ในคำอื่น ๆ ข้อ จำกัด ในรูปแบบการวางแผนแบบดั้งเดิมหมายถึงการที่พวกเขามีข้อ จำกัด ในโครงการ monotonically เพิ่มขึ้นความต้องการสำหรับการดูแล. ค้นพบของเราเสริมศึกษาที่คล้ายกันโดยใช้ NPHS และสำรวจ CCHS แคนาดา Tomblin เมอร์ฟี่, et al [18] การประเมินว่ามีหลักฐานของการตายลดการเจ็บป่วยและการ SAH โดยกลุ่มประชากรที่มีอายุมากกว่า (อายุ 55-84) พวกเขาพบว่าการปรับปรุงการศึกษามาตรการทั้งหมดยกเว้น SAH ขณะที่การทดสอบการวิเคราะห์ของพวกเขาสำหรับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญการควบคุมไม่ทำสำหรับผลกระทบต่อศักยภาพของปีการสำรวจเกี่ยวกับผลกระทบของอายุและ / หรือการศึกษา นอกจากนี้การวิเคราะห์ของเราครอบคลุมกลุ่มอายุที่กว้างขึ้นและมีข้อ จำกัด น้อยในรูปแบบการทำงานของผลการศึกษา (Tomblin เมอร์ฟี่ et al. ประเมินผลกระทบเชิงเส้นและไม่เชิงเส้นในขณะที่การใช้งานของหุ่นในข้อมูลจำเพาะของเราผ่อนคลายข้อ จำกัด นี้) ผ่อนคลายในรูปแบบฟังก์ชั่นของผลการศึกษาส่วนหนึ่งอาจอธิบายว่าทำไมเราพบว่าผลกระทบที่แตกต่างกันการศึกษา SAH ต่ำผองเพื่อนเทียบเคียง มะเดื่อ. 2 แสดงให้เห็นลดลงเล็กน้อยในการปรับปรุงสำหรับ 1930-1934 และ 1935-1939 ผองเพื่อน (เสริม S2 ตารางแสดงให้เห็นว่าทั้งสองไม่ได้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่แตกต่างกัน) นอกจากนี้ในทางตรงกันข้ามกับ Tomblin เมอร์ฟี่ et al., เราให้แนวทางการปฏิบัติที่จะรวมอายุและผลการศึกษาลงในการวางแผนทรัพยากร. การนำวิธีการตอบสนองความต้องการที่ใช้ในการวางแผนการดูแลสุขภาพพร้อมกับรูปแบบไดนามิกสำหรับการประเมินระดับอนาคตของความต้องการการดูแลสุขภาพ ให้ความสามารถในการหลีกเลี่ยงการอยู่ในระดับที่ไม่เหมาะสมของการขยายบริการและแทนที่จะมุ่งเน้นความสนใจในการตอบสนองความต้องการของประชาชนในรูปแบบที่มีประสิทธิภาพและเป็นธรรม. มีข้อ จำกัด หลายประการในการศึกษาครั้งนี้มี ครั้งแรกที่ผลกระทบประมาณอายุและการศึกษามีแนวโน้มที่จะมากขึ้นระบุได้อย่างถูกต้องกับแผงยาวของข้อมูลดังนั้นวิธีการที่กำหนดไว้ที่นี่จะดีขึ้นในความถูกต้องกับแต่ละการสำรวจเพิ่มเติม การวางแผนดังนั้นควรมองว่าเป็นกระบวนการซ้ำที่มีรูปแบบการวางแผนระยะยาวปรับปรุงอย่างต่อเนื่องเป็นข้อมูลใหม่เป็นใช้ได้. ประการที่สองการวัด SAH ต่ำเป็นพร็อกซี่สำหรับความจำเป็นในการดูแลสุขภาพที่อยู่ภายใต้ข้อ จำกัด แต่จะใช้ที่นี่เป็นตัวอย่างสำหรับ ผู้มีอำนาจตัดสินใจเทคนิคที่อาจใช้มาตรการเฉพาะเจาะจงมากขึ้นของความต้องการของประชากรที่ใช้สำหรับการดูแลที่เกี่ยวข้องกับภาคการดูแลสุขภาพที่เฉพาะเจาะจงหรือแรงงาน แม้จะมีข้อ จำกัด นี้ผลของเรามีประสิทธิภาพตามความต้องการของทางเลือกของการ SAH ต่ำและ SAH ได้รับพบว่ามีความสัมพันธ์ดีกับมาตรการอื่น ๆ ของความจำเป็นในการดูแลสุขภาพเช่นนั้นโดยแพทย์ [19] และ [20] และเป็นปัจจัยบ่งชี้ของการเข้าชม เพื่อให้บริการดูแลสุขภาพ (Mijlunpalo et al. [21]) ถนนที่มีประโยชน์สำหรับการวิจัยต่อไปจะมีการตรวจสอบปัจจัยพื้นฐานที่มีอิทธิพลต่อ SAH ที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา นี้จะเป็นประโยชน์สำหรับของการลดปัจจัยพื้นฐานของ SAH แต่จากมุมมองของการวางแผนที่ประมาณการประชากรมีการประเมินประสิทธิภาพมากที่สุดและเชื่อถือได้แนะนำการคาดการณ์ที่เพิ่มขึ้น (เช่นการจัดจำหน่ายที่คาดการณ์ของสังคมชั้นสูง) แนะนำที่มีศักยภาพสำหรับข้อผิดพลาดมากขึ้น. ประการที่สาม รูปแบบ จำกัด ผองเพื่อนใหม่ (ผู้ที่เกิดหลังจากระยะเวลาตัวอย่าง) จะมีความต้องการที่คาดเช่นเดียวกับการศึกษาที่ผ่านมาพบว่าในกลุ่มตัวอย่าง; นี้จะได้รับปัญหาที่เราพบหลักฐานของแนวโน้มในการศึกษาผลกระทบสำหรับ SAH และสุขภาพกิจกรรม จำกัด ผลกระทบนี้อาจจะเล็กน้อยสำหรับประมาณการระยะสั้น แต่มีแนวโน้มที่จะมีความสำคัญเมื่อประมาณการค่าใช้จ่ายในการให้บริการหรือความต้องการแรงงานในอนาคตไกล อีกครั้งขั้นตอนการวางแผนซ้ำจะช่วยลดผลกระทบของข้อ จำกัด นี้แผนระยะสั้นที่เราอาจคาดหวังผลกระทบของสมมติฐานที่จะมีเพียงเล็กน้อย นอกจากนี้วิธีการทางเลือกที่จะได้รับการดำเนินการเช่นใครจะ parameterise แนวโน้มในผองเพื่อนและอนุญาตให้ผองเพื่อนในอนาคตที่จะตามแนวโน้ม ผลของเรา แต่อัตราการ SAH ต่ำแนะนำยังคงค่อนข้างซบเซาตั้งแต่ 1960 ดังนั้นในขณะที่มันอาจจะมีความยืดหยุ่นมากขึ้นเราเชื่อว่าวิธีการดังกล่าวจะสร้างความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในบริบทปัจจุบันของ SAH แม้ว่าอาจเป็นประโยชน์สำหรับมาตรการทางเลือกของความจำเป็น. ที่สี่ การวิเคราะห์ของเราถูก จำกัด ให้ผู้ที่อายุ 12-79 และในวงอายุเนื่องจากข้อมูลที่พร้อมใช้งาน สำหรับการใช้งานจริงในการวางแผนการใช้ข้อมูลของแต่ละบุคคลทุกเพศทุกวัยจะพัฒนาวิธีการ (ไม่จำเป็นต้องอายุรวมตัวและการวิเคราะห์การศึกษา) และช่วยให้การสร้างแบบจำลองของผู้ที่อายุ 80 + (ที่เป็นตัวแทนของกลุ่มที่เติบโตเร็วที่สุดในประชากรเช่นเดียวกับผู้ที่มีความสูงที่สุด จำเป็นที่จะต้องเฉลี่ยต่อคนสำหรับการดูแล) นอกจากนี้การสำรวจขยายตัวมากขึ้นที่มีข้อมูลเกี่ยวกับเด็กอายุต่ำกว่า 12 จะช่วยให้การวางแผนที่ดีสำหรับเด็กบริการดูแลสุขภาพ. ประการที่ห้าการวิเคราะห์ของเรามุ่งเน้นไปที่ความจำเป็นในการดูแลสุขภาพมากกว่าการประเมินอายุการศึกษาและผลกระทบที่เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายของการดูแลสุขภาพ เราละเว้นจากค่าใช้จ่ายในการสร้างแบบจำลองตั้งแต่นี้เปิดขึ้นที่มีศักยภาพสำหรับความต้องการ 'เมื่อเทียบกับความต้องการที่จะขับรถความต้องการแรงงาน แต่เราได้มีการพัฒนากรอบการวิเคราะห์ที่เชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงในความต้องการที่จะวางแผนแบบบูรณาการของการบริการแรงงานและค่าใช้จ่าย [7] ซึ่งสามารถนำมาใช้จะได้รับผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในความต้องการสำหรับการเปลี่ยนแปลงในค่าใช้จ่ายที่จะตอบสนองความต้องการเหล่านั้นในทางที่วางแผนไว้ในที่สุดการประมาณการจะขึ้นอยู่กับความน่าเชื่อถือของประมาณการประชากรอย่างเป็นทางการ แต่เนื่องจากการคาดการณ์เหล่านี้มีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องนักวิเคราะห์และวางแผนการมีโอกาสที่จะหลีกเลี่ยงผลกระทบในระยะยาวของการคาดการณ์ที่ไม่ถูกต้องผ่านการใช้การคาดการณ์การปรับปรุง. ขัดแย้งทางผลประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเปรียบเทียบความชุกของซาน้อยกับอายุเท่านั้น และอายุ และศึกษารูปแบบขนาดใหญ่ ใน 2036 ประมาณ 3.7 ล้านคนคาดว่าจะมีซาต่ำโดยใช้แบบจำลอง ' และ ' ตั้งแต่อายุ ประมาณ 0.5 ล้านบาท ( 13% ) บุคคลน้อยกว่าประมาณการ โดยเฉพาะรุ่นรวมอายุในปี 2015 ( ที่ประมาณการอาจจะน้อยไวต่อปัจจัยภายนอกอื่นๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงนโยบายและต้องประมาณการประชากร ) , เราพบว่า 3.1 ล้านคนโดยประมาณ มีซาต่ำเมื่อบัญชีสำหรับติดตามผล ประมาณ 210 ( 6% ) ต่ำกว่าประมาณการ โดย ' ' อายุเพียงรูปแบบความแตกต่างในการประเมินสะท้อนให้เห็นว่าในขณะที่ประชากรสูงอายุ ( ซึ่งไดรฟ์ขึ้นระดับต่ำซาในประชากรโดยรวม )healthier ล่าสุดเกิดไทยจะเปลี่ยนสุขภาพน้อยลง ก่อนหน้านี้เกิด cohorts ความชุกของโรคต่ำซาลดลงใน ' และ ' รุ่นอายุตั้งแต่อายุเพียง แต่เพิ่มใน ' ' รุ่น ตั้งแต่หลังไม่บัญชีสำหรับการติดตามการปรับปรุงสุขภาพ

แปลระดับต่ำซาในประชากรสุขภาพความต้องการทรัพยากรใน 2036 ( โต๊ะ S4 เสริม )เราพบประมาณ 81000 บุคคลที่คาดว่าจะมีรายงานว่ามีผู้ป่วยอยู่ในช่วงปีที่ผ่านมาในยุคเท่านั้น ' โมเดล และเพิ่ม 1.207 ล้านครอบครัวผู้เข้าชมใน ' ' รุ่นอายุเท่านั้น

4 . การอภิปราย
เราตั้งค่าออกเพื่อวิเคราะห์ความแตกต่างในด้านสุขภาพของประชากรไทยที่แตกต่างกันในแคนาดาและระบุผลกระทบต่อการวางแผนการดูแลสุขภาพเราจะพบว่า ผลของการเปลี่ยนแปลงทางประชากรที่ต้องดูแลสุขภาพตลอดเวลา ( proxied โดยคุณสมบัติต่างๆของตนเองต่ำประเมินสุขภาพ ) จะลดลงเมื่อเราอนุญาตให้สำหรับการติดตามผล ในคำอื่น ๆการใช้กระแสรายใหม่ระดับของการดูแลสุขภาพที่ใช้ในอนาคตของการเปลี่ยนแปลงประชากรในกลุ่มประชากร overestimates ความต้องการด้านการดูแลสุขภาพ โดยมิได้รวมในการปรับปรุงรายใหม่ระดับของสุขภาพทั่วไทย

สุดท้ายเราแสดงวิธีการศึกษารูปแบบการประมาณการผลกระทบของประชากรผู้สูงอายุในเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นและสุขภาพของประชากรและโดยส่วนขยายการดูแลสุขภาพและความต้องการทรัพยากรกว่าโมเดลยึดเฉพาะอายุ เพราะศึกษาตามบัญชีรูปแบบผลกระทบของสุขภาพผู้สูงอายุ ' ความต้องการการดูแลสุขภาพ

พบเหล่านี้เน้นความสำคัญของการวางแผนแบบรวมค่าเผื่อการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกในความต้องการด้านสุขภาพ จำนวนประชากรอายุ จึงมักเห็นเป็นภัยคุกคามต่อความยั่งยืนของระบบการดูแลสุขภาพของเราเป็นภาพสะท้อนของการลดลงของความต้องการการดูแลสุขภาพในแต่ละอายุ ประชากรเป็นผู้สูงอายุเพราะผู้คนมากขึ้นเพียงพอที่จะอยู่รอดในกลุ่มสุขภาพอายุเก่า