The present study showed no signifi

The present study showed no significant differences
between the ratings of patient and staff
attitudes of overall health promotion, but significant
differences in all four subscales as well
as in some individual items. It is interesting that
the subscale of empowerment was rated as the
most important aspect of health promotion
intervention by both patients and staff, and that
staff reported significantly higher scores for this
subscale. This is commensurate with the
description of health promotion by the World
Health Organization that includes the principles
of participation, self-determination and empowerment
as being essential, in particular within
the mental health field (World Health
Organisation, 1984, 1986, 2004). These findings
are interesting regarding the value of empowerment
approaches in health promotion interventions
within health care services, which has not
been highlighted in findings from other research
studies in this field. Health promotion in clinical
practice seems to focus more on information
and education in order to promote a healthier
behavior and way of life than on emphasizing
efforts to strengthen the patients’ own perspective
on positive aspects of health (Berg et al.,
2005; Markle-Reid et al., 2006; Whitehead,
2006; Casey, 2007; Irvine, 2007; Kelley and
Abraham, 2007). An empowerment approach,
which embraces a dialogue and a collaborative
relationship as well as the consumers’ involvement in decision-making about their services,
is a powerful predictor of recovery and
positive mental health outcomes in chronically
ill patients (Lecomte et al., 1999; Link et al.,
2001; Crane-Ross et al., 2006; Roth and
Crane-Ross, 2002; Wallerstein, 2006).
Patients reported significantly higher scores
than staff in the subscales alliance and educational
support, as well as in six items included
in these subscales. It is already known that the
alliance is foundational to the delivery of
mental health care (McGuire et al., 2001) and
that the patients’ satisfaction with their relationship
to the staff is strongly related to improved
health outcome (McCabe and Priebe, 2004) as
well as their satisfaction with the mental health
care they receive (Bjo¨rkman et al., 1995;
Johansson and Eklund, 2003; Schro¨ der et al.,
2006). One consideration is that alliance and
empowerment sometimes reflect two sides of
the same issue because staff may consider the
concrete method or intervention as more
central while patients may consider the experience
of being regarded as an equal person as
the most important issue. The finding that
patients rated educational support significantly
higher than staff as well as a desire to get
support to see new possibilities and to
get knowledge about what they could do to feel
better, raises some issues. Previous studies have
shown that patients describe compassion and
interest from staff as essential, but without the
investment and actions to help the patient to
solve problems and achieve stated or implied
goals, the relationship was not perceived as
restorative (Shatell et al., 2007). Patients need
the kind of information and educational support
in an interactive manner in order to develop
their own ability in decision-making and self
empowerment (Svedberg et al., 2003; Ha¨to¨ nen
et al., 2008; Svedberg et al., 2008). The quality
of a health educator’s work is not to be evaluated
by its effectiveness in changing people’s
behavior but by whether these people find the
dialogue valuable in helping them to shape
their own crucial values and decisions concerning
how to live their lives (Buchanan, 2006).
This becomes problematic when health education
is based on an expert authority
disease-oriented model where one of the paradoxes
is the degree of voluntarism or free
choice (Whitehead, 2006; Casey, 2007). It has
been stated that staff might believe that health
education is the same as giving information and
that successful health promotion is when the
client follows the advice given from the staff
(Naidoo and Wills, 2000; Whitehead, 2003). The
findings from the present study show that health
education focuses on positive dimensions of
health, promotion of the individuals’ knowledge
and ability for decision-making is the most vital
part of an overall broad health promotion strategy.
However, educational support is an important
issue in health promotion because lack of
knowledge and relevant information about care
leads to powerlessness and limits the patient’s
possibilities for self-determination (Nordgren
and Fridlund, 2001). This is important because
powerlessness is known to be key risk factor for
ill health (Wallerstein 1992; Fitzsimons and
Fuller, 2002).
The main aspects of health promotion are
described as education, alliance and empowerment
(Nutbeam, 1998) which is in line with the
findings of this study. The subscale practical
support was not rated as central by either
patients or staff, but staff reported significantly
higher scores than patients did regarding this
subscale. The subscale practical support only
includes one item and needs further clarification.
However, researchers have urged that
some problems are best-served through action-
oriented interventions as finding work, financial
aid, housing and medication, situations
where merely talk or interaction-oriented
interventions are not enough (Shatell et al.,
2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาปัจจุบันพบว่าไม่แตกต่างกันระหว่างการจัดอันดับของผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ทัศนคติของการส่งเสริมสุขภาพโดยรวม แต่ที่สำคัญความแตกต่างใน subscales การสี่ทั้งหมดเช่นเหมือนในบางสินค้าแต่ละรายการ มันเป็นที่น่าสนใจที่subscale ของอำนาจที่ถูกจัดอันดับเป็นสำคัญด้านส่งเสริมสุขภาพแทรกแซง โดยทั้งผู้ป่วย และเจ้าหน้าที่ และที่เจ้าหน้าที่รายงานคะแนนอย่างมีนัยสำคัญนี้subscale นี้จะสอดรับการคำอธิบายของการส่งเสริมสุขภาพโดยโลกองค์กรสุขภาพที่มีหลักการมีส่วนร่วม ปกครองตนเอง และอำนาจเป็นสิ่งจำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในฟิลด์ของสุขภาพจิต (สุขภาพโลกองค์กร 1984, 1986, 2004) ผลการวิจัยเหล่านี้เป็นที่น่าสนใจเกี่ยวกับค่าของอำนาจแนวทางในการรักษาส่งเสริมสุขภาพภายใน บริการดูแลสุขภาพที่ยังไม่เน้นการค้นพบจากงานวิจัยอื่น ๆการศึกษาในฟิลด์นี้ ส่งเสริมสุขภาพในคลินิกปฏิบัติน่าให้ ความสำคัญกับข้อมูลมากขึ้นและการศึกษาเพื่อส่งเสริมการมีสุขภาพดีพฤติกรรมและวิถีชีวิตมากกว่าบนเน้นความพยายามที่จะเสริมสร้างมุมมองของผู้ป่วยเองในแง่บวกของสุขภาพ (เบิร์กลักซ์เชอรี่ et al.,2005 Markle-Reid et al., 2006 Whiteheadปี 2006 เคซี่ย์ 2007 เออร์วิน 2007 Kelley และอับราฮัม 2007) วิธีการอำนาจซึ่งวัฒนธรรมในการพูดคุยกันและการทำงานร่วมกันความสัมพันธ์รวมทั้งมีส่วนร่วมของผู้บริโภคในการตัดสินใจเกี่ยวกับการบริการของพวกเขาคือจำนวนประตูที่มีประสิทธิภาพของการฟื้นตัว และผลบวกสุขภาพจิตในโรคเรื้อรังผู้ป่วยที่ป่วย (Lecomte et al., 1999 เชื่อมโยง et al.,2001 เครนรอสส์และ al., 2006 รอด และเครนรอสส์ 2002 Wallerstein, 2006)ผู้ป่วยรายงานคะแนนอย่างมีนัยสำคัญกว่าพนักงาน ในพันธมิตร subscales และการศึกษาสนับสนุน เช่นใน 6 รายการรวมใน subscales เหล่านี้ จะได้รู้ว่าการพันธมิตรเป็น foundational การจัดส่งสุขภาพจิต (McGuire et al., 2001) และที่ความสัมพันธ์ของความพึงพอใจของผู้ป่วยพนักงานขอเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงผลลัพธ์สุขภาพ (McCabe และ Priebe, 2004) เป็นรวมทั้งความพึงพอใจกับสุขภาพจิตดูแลพวกเขาได้รับ (Bjo¨rkman และ al., 1995Johansson และ Eklund, 2003 Schro¨ der et al.,2006) การพิจารณาหนึ่งเป็นพันธมิตรนั้น และอำนาจบางครั้งสะท้อนทั้งสองด้านของเดียวกันออกเนื่องจากพนักงานอาจพิจารณาการวิธีคอนกรีตหรือแทรกแซงเพิ่มเติมกลางในขณะที่ผู้ป่วยอาจพิจารณาประสบการณ์การที่ถือว่าเป็นบุคคลเท่ากันปัญหาสำคัญที่สุด การค้นหาที่ผู้ป่วยที่ได้คะแนนสนับสนุนการศึกษาอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าพนักงานตลอดจนความปรารถนาที่จะได้รับสนับสนุนการดูใหม่และได้รับความรู้เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาไม่รู้สึกดีขึ้น เพิ่มบางประเด็น การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงว่า ผู้ป่วยอธิบายคุณค่า และสนใจจากพนักงานเป็นสำคัญ แต่ไม่ต้องการการลงทุนและการดำเนินการเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยไปแก้ปัญหา และให้ระบุ หรือโดยนัยเป้าหมาย ความสัมพันธ์ไม่ถือว่าเป็นrestorative (Shatell et al., 2007) ผู้ป่วยต้องชนิดของข้อมูลและการสนับสนุนทางการศึกษาในลักษณะการโต้ตอบเพื่อพัฒนาความสามารถตนเองในการตัดสินใจและตนเองอำนาจ (Svedberg et al., 2003 Ha¨to¨ ฆราวาสร้อยเอ็ด al., 2008 Svedberg et al., 2008) มีคุณภาพสุขภาพการ งานของประวัติผู้สอนและจะไม่มีประเมินโดยประสิทธิผลในการเปลี่ยนแปลงของคนแต่ ด้วยว่าเหล่าคนพบลักษณะการทำงานมีคุณค่าในการช่วยร่างบทสนทนาค่าที่สำคัญของตนเองและตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีการใช้ชีวิตชีวิต (buchanan ทำยอด 2006)กลายเป็นปัญหาเมื่อการศึกษาสุขภาพขึ้นอยู่กับเป็นผู้เชี่ยวชาญโรคแปลกใจที่รุ่นหนึ่งของ paradoxesเป็นระดับ ของ voluntarism หรือฟรีทางเลือก (Whitehead, 2006 เคซี่ย์ 2007) มีการระบุว่า พนักงานอาจเชื่อว่าสุขภาพที่การศึกษาเป็นเหมือนกับการให้ข้อมูล และส่งเสริมสุขภาพประสบความสำเร็จนั้นเป็นเวลาไคลเอนต์ดังต่อไปนี้คำแนะนำที่ได้รับจากพนักงาน(Naidoo และ Wills, 2000 Whitehead, 2003) ที่ผลการวิจัยจากการศึกษาปัจจุบันแสดงว่าสุขภาพศึกษาเน้นมิติบวกของสุขภาพ ส่งเสริมความรู้ของบุคคลและความสามารถในการตัดสินใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การส่งเสริมสุขภาพโดยรวมกว้างอย่างไรก็ตาม สนับสนุนการศึกษาเป็นสำคัญปัญหาในการส่งเสริมสุขภาพเนื่องจากขาดความรู้และข้อมูลที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับการดูแลนำไปสู่ powerlessness และจำกัดของผู้ป่วยวัน (Nordgren ปกครองตนเองและ Fridlund, 2001) ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากเรียกว่าเป็น ปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับ powerlessnessป่วย (Wallerstein 1992 Fitzsimons และFuller, 2002)เป็นด้านหลักของการสร้างเสริมสุขภาพอธิบายศึกษา พันธมิตร และอำนาจ(Nutbeam, 1998) ซึ่งจะสอดคล้องกับการการค้นพบของการศึกษานี้ Subscale ปฏิบัติสนับสนุนได้ไม่คะแนนเป็นกลางอย่างใดอย่างหนึ่งผู้ป่วย หรือดี แต่เจ้าหน้าที่รายงานอย่างมีนัยสำคัญคะแนนสูงกว่าผู้ป่วยที่ไม่ได้เรื่องนี้subscale Subscale ปฏิบัติสนับสนุนเท่านั้นมีรายการหนึ่ง และจำเป็นต้องชี้แจงเพิ่มเติมอย่างไรก็ตาม นักวิจัยได้กระตุ้นให้ที่ปัญหาดีที่สุดบริการผ่านการดำเนินการ-มุ่งเน้นงานวิจัยเป็นการค้นหางาน เงินช่วยเหลือ ที่อยู่อาศัย และยา สถานการณ์ที่ห้องพูดคุย หรือ เชิงโต้ตอบงานวิจัยไม่เพียงพอ (Shatell et al.,2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างการจัดอันดับของผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ทัศนคติของการส่งเสริมสุขภาพโดยรวมแต่มีความหมายที่แตกต่างกันในทั้งสี่ subscales เช่นเดียวกับในแต่ละรายการบาง เป็นที่น่าสนใจว่าsubscale เพิ่มขีดความสามารถในการได้รับการจัดอันดับให้เป็นที่สิ่งสำคัญที่สุดของการส่งเสริมสุขภาพการแทรกแซงโดยผู้ป่วยทั้งสองและพนักงานและพนักงานรายงานคะแนนที่สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญในการนี้subscale นี่คือความที่มีรายละเอียดของการส่งเสริมสุขภาพโดย World องค์การอนามัยที่มีหลักการมีส่วนร่วมของความมุ่งมั่นในตนเองและเพิ่มขีดความสามารถในฐานะที่เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในสุขภาพจิตฟิลด์(อนามัยโลกองค์การ 1984, 1986, 2004) การค้นพบนี้เป็นที่น่าสนใจเกี่ยวกับค่าของการเสริมสร้างศักยภาพแนวทางในการแทรกแซงการส่งเสริมสุขภาพที่อยู่ในการดูแลสุขภาพซึ่งยังไม่ได้รับการเน้นในการค้นพบจากงานวิจัยอื่นๆการศึกษาในสาขานี้ การส่งเสริมสุขภาพในคลินิกปฏิบัติดูเหมือนว่าจะมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้อมูลและการศึกษาเพื่อส่งเสริมการมีสุขภาพพฤติกรรมและวิถีชีวิตมากกว่าเน้นความพยายามที่จะสร้างความเข้มแข็งของผู้ป่วยมุมมองของตัวเองในด้านบวกของสุขภาพ(Berg, et al. 2005; Markle- เรด et al, 2006;. เฮด2006 เคซี่ย์, 2007 เออร์ 2007 เคลลี่และอับราฮัม, 2007) วิธีการเสริมสร้างพลังอำนาจที่รวบรวมการสนทนาและการทำงานร่วมกันความสัมพันธ์เช่นเดียวกับการมีส่วนร่วมของผู้บริโภคในการตัดสินใจเกี่ยวกับการบริการของพวกเขาคือการทำนายที่มีประสิทธิภาพของการกู้คืนและผลลัพธ์ทางสุขภาพจิตในเชิงบวกในโรคเรื้อรังผู้ป่วย(Lecomte et al, 1999. การเชื่อมโยง, et al. 2001;. เครน-รอสส์, et al, 2006; Roth และเครน-รอส., 2002; วอลเลอร์, 2006) ผู้ป่วยที่รายงานคะแนนที่สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญกว่าพนักงานในพันธมิตร subscales และการศึกษาการสนับสนุนเช่นเดียวกับในหกรายการรวมถึงใน subscales เหล่านี้ เป็นที่ทราบกันแล้วว่าพันธมิตรเป็นพื้นฐานในการจัดส่งของการดูแลสุขภาพจิต(แมคไกวร์ et al., 2001) และความพึงพอใจของผู้ป่วยที่มีความสัมพันธ์ของพวกเขาให้กับเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องอย่างยิ่งที่จะปรับตัวดีขึ้นผลลัพธ์สุขภาพ(McCabe และ Priebe, 2004) ในฐานะเดียวกับความพึงพอใจของพวกเขาที่มีสุขภาพจิตดูแลพวกเขาได้รับ(Björkman, et al, 1995;. Johansson และ Eklund 2003. Schro¨เดอร์, et al, 2006) หนึ่งในการพิจารณาว่าเป็นพันธมิตรและเพิ่มขีดความสามารถสะท้อนให้เห็นถึงบางครั้งทั้งสองด้านของปัญหาเดียวกันเพราะเจ้าหน้าที่อาจพิจารณาวิธีการที่เป็นรูปธรรมหรือแทรกแซงมากขึ้นกลางในขณะที่ผู้ป่วยอาจพิจารณาประสบการณ์ที่จะถูกมองว่าเป็นคนที่เท่ากันเป็นปัญหาที่สำคัญที่สุด การค้นพบว่าผู้ป่วยที่จัดอันดับการสนับสนุนการศึกษาอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าพนักงานเช่นเดียวกับความปรารถนาที่จะได้รับการสนับสนุนที่จะเห็นความเป็นไปได้ใหม่ๆ และได้รับความรู้เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาสามารถทำที่จะรู้สึกดีขึ้นทำให้เกิดปัญหาบางอย่าง การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยที่อธิบายความเมตตาและความสนใจจากพนักงานเป็นสิ่งจำเป็นแต่ไม่มีการลงทุนและการดำเนินการเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยที่จะแก้ปัญหาและประสบความสำเร็จตามที่ระบุไว้หรือโดยนัยเป้าหมายความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ถูกมองว่าเป็นบูรณะ(Shatell et al., 2007) . ผู้ป่วยจำเป็นต้องชนิดของข้อมูลและการสนับสนุนการศึกษาในลักษณะการโต้ตอบเพื่อพัฒนาความสามารถของตนเองในการตัดสินใจของตัวเองและเพิ่มขีดความสามารถ(Svedberg et al, 2003;. Hato nen et al, 2008;. Svedberg et al, 2008) คุณภาพของการทำงานการศึกษาสุขภาพไม่ได้ที่จะได้รับการประเมินโดยมีประสิทธิภาพในการเปลี่ยนแปลงของผู้คนพฤติกรรมแต่ไม่ว่าคนเหล่านี้หาการเจรจาที่มีคุณค่าในการช่วยให้พวกเขาเพื่อรูปร่างค่าความสำคัญของตัวเองและการตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีการใช้ชีวิตของพวกเขา(บูคานัน 2006) . นี้จะกลายเป็นปัญหาเมื่อการศึกษาสุขภาพจะขึ้นอยู่กับผู้มีอำนาจผู้เชี่ยวชาญรูปแบบการเกิดโรคที่มุ่งเน้นที่หนึ่งของความขัดแย้งคือระดับของvoluntarism หรือฟรีทางเลือก(เฮด 2006 เคซี่ย์, 2007) มันได้รับการระบุว่าพนักงานอาจจะเชื่อว่าสุขภาพการศึกษาเป็นเช่นเดียวกับการให้ข้อมูลและการที่การส่งเสริมสุขภาพที่ประสบความสำเร็จคือเมื่อลูกค้าดังต่อไปนี้คำแนะนำที่ได้รับจากพนักงาน(Naidoo และพินัยกรรม 2000; ไวท์เฮด, 2003) ผลการวิจัยจากการแสดงการศึกษาปัจจุบันว่าสุขภาพการศึกษามุ่งเน้นไปที่มิติในเชิงบวกของสุขภาพ, โปรโมชั่นของความรู้ของประชาชนและความสามารถในการตัดสินใจเป็นสำคัญที่สุดส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การส่งเสริมสุขภาพในวงกว้างโดยรวม. อย่างไรก็ตามการสนับสนุนการศึกษาเป็นสิ่งสำคัญปัญหาในการส่งเสริมสุขภาพเพราะขาดความรู้และข้อมูลที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับการดูแลจะนำไปสู่ความอ่อนแอและข้อจำกัด ของผู้ป่วยเป็นไปได้สำหรับการตัดสินใจเอง(Nordgren และ Fridlund, 2001) นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะความอ่อนแอเป็นที่รู้จักกันเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับสุขภาพไม่ดี(วอลเลอร์ 1992; Fitzsimons และ. ฟุลเลอร์, 2002) ประเด็นหลักของการส่งเสริมสุขภาพการอธิบายว่าการศึกษาเป็นพันธมิตรและเพิ่มขีดความสามารถ(Nutbeam, 1998) ซึ่งสอดคล้องกับผลการศึกษานี้ subscale ปฏิบัติการสนับสนุนไม่ได้รับการจัดอันดับเป็นกลางโดยทั้งผู้ป่วยหรือเจ้าหน้าที่แต่เจ้าหน้าที่รายงานอย่างมีนัยสำคัญคะแนนสูงกว่าผู้ป่วยที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้subscale subscale สนับสนุนการปฏิบัติเท่านั้นรวมถึงหนึ่งรายการและความต้องการคำชี้แจงเพิ่มเติม. อย่างไรก็ตามนักวิจัยได้บอกว่าปัญหาบางอย่างจะทำหน้าที่ที่ดีที่สุดผ่านการกระทำการแทรกแซงที่มุ่งเน้นการหางานการเงินความช่วยเหลือที่อยู่อาศัยและยาสถานการณ์ที่เป็นเพียงการพูดคุยหรือการทำงานร่วมกันที่มุ่งเน้นการแทรกแซงที่มีไม่เพียงพอ (Shatell et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาพบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างคะแนนของผู้ป่วย

และทัศนคติของเจ้าหน้าที่ส่งเสริมสุขภาพโดยรวม แต่ความแตกต่างในทั้งสี่นั้นเช่นกัน

ในบางรายการของแต่ละบุคคล มันเป็นที่น่าสนใจที่
( ความเข้มแข็งของคะแนน

ที่สำคัญด้านการส่งเสริมสุขภาพในการแทรกแซงโดยทั้งผู้ป่วยและบุคลากร และที่
เจ้าหน้าที่รายงานว่า คะแนนสูงขึ้น ( นี้

นี้สมน้ำสมเนื้อกับ
รายละเอียดของการส่งเสริมสุขภาพ โดยองค์การอนามัยโลก

รวมถึงหลักการของการมีส่วนร่วม ในการตัดสินใจด้วยตนเอง และการเสริมสร้าง
เป็นสำคัญ โดยเฉพาะในด้านสุขภาพจิต (

) สุขภาพโลก , 1984 , 1986 , 2004 )
ผลนี้น่าสนใจเกี่ยวกับคุณค่าของการเสริมสร้างพลังอำนาจในการส่งเสริมสุขภาพผู้ป่วย

แนวทางในการบริการด้านสุขภาพ ซึ่งมีการเน้นผล

อื่น ๆ การศึกษาวิจัยในด้านนี้ การส่งเสริมสุขภาพในคลินิก
ดูเหมือนจะมุ่งเน้นที่ข้อมูล
และการศึกษาเพื่อส่งเสริมสุขภาพพฤติกรรมและวิถีชีวิตกว่าเน้น
ความพยายามที่จะเสริมสร้างของคนไข้เอง มุมมองในด้านบวกสุขภาพ

เบิร์ก et al . , 2005 ; มาร์เคิล Reid et al . , 2006 ; สิว
2006 ; เคซี่ , 2007 ; เออร์ไวน์ , 2007 ; เคลลี่และ
อับราฮัม , 2007 ) การเสริมสร้างพลังอำนาจด้าน
ที่รวบรวมบทสนทนาและร่วมกัน
ความสัมพันธ์ตลอดจนผู้บริโภคมีส่วนร่วมในการตัดสินใจเกี่ยวกับการบริการของพวกเขา
คือตัวแปรที่มีประสิทธิภาพของการกู้คืนและ

บวกผลลัพธ์สุขภาพจิตในผู้ป่วยเรื้อรัง ( lecomte et al . , 1999 ; ลิงค์ et al . ,
2001 ; เครน Ross et al . , 2006 ; Roth และ
เครน Ross , 2002 ; วอลเลอร์สไตน์ , 2006 ) .

รายงานผู้ป่วยสูงกว่าคะแนนมากกว่าพนักงานใน ที่โดยพันธมิตร และการสนับสนุนทางการศึกษา
เช่นเดียวกับใน 6 รายการรวม
นั้นเหล่านี้มันเป็นที่รู้จักกันอยู่แล้วว่าพันธมิตรมีพื้นฐานไปส่ง

ดูแลสุขภาพของจิต ( McGuire et al . , 2001 ) และ
ที่ความพึงพอใจของผู้ป่วยที่มีความสัมพันธ์กับเจ้าหน้าที่เป็นอย่างยิ่ง

ผลที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงสุขภาพและแมคคาบี้ priebe , 2004 )
เช่นกันความพึงพอใจกับสุขภาพจิต สุขภาพ
ดูแลพวกเขาได้รับ ( bjo ตั้ง rkman et al . , 1995 ;
Johansson และ Eklund 2546 ;schro
ตั้งเดอ et al . , 2006 ) ปัจจัยหนึ่งคือ พันธมิตร และบางครั้งก็สะท้อนพลังของทั้งสองฝ่าย

ปัญหาเดียวกัน เพราะเจ้าหน้าที่อาจพิจารณาวิธีคอนกรีต หรือการแทรกแซงเพิ่มเติม

กลางในขณะที่ผู้ป่วยอาจพิจารณาประสบการณ์
ถูกถือเป็นคนเท่า
ปัญหาสำคัญที่สุด พบว่าผู้ป่วยได้รับการสนับสนุนอย่างมาก

ศึกษาสูงกว่าเจ้าหน้าที่รวมทั้งความปรารถนาที่จะได้รับการสนับสนุน เพื่อดูความเป็นไปได้ใหม่และ


ได้รับความรู้เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาสามารถทำเพื่อรู้สึก
ดีกว่า ยกประเด็นบางอย่าง การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยอธิบายเมตตา

และความสนใจจากพนักงานเป็นสิ่งจำเป็น แต่ไม่มี
การลงทุนและการกระทำเพื่อช่วยให้ผู้ป่วย
แก้ปัญหาและให้ระบุหรือโดยปริยาย
เป้าหมายความสัมพันธ์ไม่ได้มองว่า
บูรณะ ( shatell et al . , 2007 ) ผู้ป่วยต้องการ

สนับสนุนชนิดของข้อมูลและการศึกษาในลักษณะโต้ตอบ เพื่อพัฒนาความสามารถของตนเองในการตัดสินใจ

( และการเสริมพลังตนเอง svedberg et al . , 2003 ; ฮาตั้งไปตั้งเณร
et al . , 2008 ; svedberg et al . , 2008 ) คุณภาพของสุขภาพการศึกษา
งานไม่ควรประเมิน
โดยประสิทธิภาพในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้คน
แต่ไม่ว่าคนเหล่านี้หา
บทสนทนาที่มีคุณค่าในการช่วยให้พวกเขาเพื่อรูปร่าง
ค่าของตัวเองและที่สำคัญการตัดสินใจ
จะใช้ชีวิตยังไง ( Buchanan , 2006 ) .
นี้จะกลายเป็นปัญหาเมื่อสุขศึกษา
ขึ้นอยู่กับผู้เชี่ยวชาญโรคแบบหนึ่งที่เน้นอำนาจ
ของความขัดแย้ง
เป็นระดับของ voluntarism
หรือฟรีทางเลือก ( ไวท์เฮด , 2006 ; เคซี่ , 2007 ) มันมี
ถูกระบุว่า เจ้าหน้าที่อาจเชื่อว่าการศึกษาเป็นเช่นเดียวกับสุขภาพ

ที่ให้ข้อมูลและส่งเสริมสุขภาพที่ประสบความสำเร็จ คือ เมื่อลูกค้าตามคำแนะนำที่ได้รับจาก

( และพนักงาน ไนดูพินัยกรรม , 2000 ; เฮด , 2003 )
ผลจากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าสุขภาพ

ขนาดบวกของการศึกษาที่เน้นสุขภาพโปรโมชั่นของแต่ละบุคคลของความรู้และความสามารถในการตัดสินใจ คือ

ที่สำคัญที่สุดส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การส่งเสริมสุขภาพ
กว้างโดยรวม อย่างไรก็ตาม สนับสนุนการศึกษา เป็นประเด็นที่สำคัญในการส่งเสริมสุขภาพ

เนื่องจากขาดความรู้และข้อมูลที่เกี่ยวข้อง เกี่ยวกับการดูแล
นำไปสู่ความรู้สึกและข้อ จำกัด ของผู้ป่วยสามารถตัดสินใจเอง

( นอร์ดเกรนและ fridlund , 2001 )นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะ
ก้าวหน้าเป็นที่รู้จักกันเป็นปัจจัยความเสี่ยงที่สำคัญสำหรับ
สุขภาพไม่ดี ( วอลเลอร์สไตน์ 1992 ; ฟิตซีเมินส์และ

ฟูลเลอร์ , 2002 ) ประเด็นหลักของการส่งเสริมสุขภาพ
อธิบายว่า การศึกษา และการเสริมสร้างพันธมิตร
( nutbeam , 1998 ) ซึ่งสอดคล้องกับ
ผลการวิจัย . ผู้ปฏิบัติ (
สนับสนุนไม่ได้คะแนนกลาง โดยให้
ผู้ป่วยหรือเจ้าหน้าที่แต่เจ้าหน้าที่ได้รายงานสถิติ
สูงกว่าผู้ป่วยเคยเกี่ยวกับ ( นี้

การปฏิบัติที่สนับสนุนเท่านั้น ( รวมถึงรายการหนึ่ง และต้องการความกระจ่าง

ต่อไป อย่างไรก็ตาม นักวิจัยได้กล่าวว่า
บางปัญหาเสิร์ฟผ่านการกระทำ -
เน้นการแทรกแซงเช่นการหางานช่วยเหลือทางการเงิน
, ยา ที่อยู่อาศัยและสถานการณ์ที่เพียงแค่พูดหรือปฏิสัมพันธ์เชิง

การแทรกแซงจะไม่เพียงพอ ( shatell et al . ,
2007 )