Travel times figure prominently in

Travel times figure prominently in patch models, which, as we observed earlier,
are directly relevant to understanding Ju/’hoansi camp movements. The model
examines how patches are chosen and at what point a forager should leave an
exploited patch for a fresh one. This model is clearly relevant to understanding
Ju/’hoansi foraging behavior in the Kalahari given (1) the scarce and patchy distri-
bution of food in the Ju/’hoansi environment, (2) the tendency for the Ju/’hoansi to
camp in or at resource patches, and (3) the propensity for the Ju/’hoansi to “eat out”
(substantially exploit) an area before moving on to a fresh patch. The generic patch
model predicts that a forager will leave a patch when the marginal rate of gain
declines to the point at which it equals the long-term average rate of energy intake
in the habitat. In the basic and common formulation of the model, the average travel
time between patches is taken to be the inverse of the patch encounter rate. Thus,
when the encounter rate is maximized, time is minimized, and in fact some models
have explicitly examined time minimization as a model goal (e.g., Abrams 1984).
So, average search time is a key variable in the calculation of most models. In the
case of a Lévy flight, however, there is no average travel time between patches. The
mean simply does not exist because power laws do not have stable means
(Liebovitch 1998, pp. 74–105; Liebovitch and Scheurle 2000; Liebovitch and
Todorov 1996; Liebovitch et al. 1999). This tells us that the standard formulation
of the patch model cannot be accurately calculated for a forager who forages using
a Lévy flight pattern. We do not assert that this “disproves” optimal foraging theory,
but we do believe that optimal foraging models that analyze human behavior should
employ more realistic assumptions about forager behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่องเที่ยวคิดอย่างเด่นชัดในแพทช์รุ่น ซึ่ง ก่อนหน้านี้ ก็เกี่ยวข้องโดยตรงกับความเข้าใจจู /'hoansi ย้ายค่าย รุ่นตรวจสอบวิธีแพทช์จะถูกเลือก และจุดใดควรปล่อยให้ forager ที่มีใช้ประโยชน์แพทช์สำหรับสด รุ่นนี้เป็นที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจอย่างชัดเจนจู /'hoansi จับเหยื่อลักษณะการทำงานให้ดาว (1) การขาดแคลน และจัดถึงดิสทริค -bution ในการจู /'hoansi สิ่งแวดล้อม, (2) แนวโน้มสำหรับการจู /'hoansi ไปค่าย หรือ ที่แพทช์ทรัพยากร และ (3) กลั่นสำหรับการจู /'hoansi บ่อน ""(ใช้ประโยชน์อย่างมีนัยสำคัญ) พื้นที่ก่อนที่จะแพทช์สด โปรแกรมปรับปรุงทั่วไปแบบจำลองทำนายว่า forager ที่จะทำให้แพทช์เมื่อกำไรอัตรากำไรเบื้องต้นลดลงถึงจุดที่เท่ากับอัตราเฉลี่ยระยะยาวของการบริโภคพลังงานในที่อยู่อาศัย ในสูตรทั่วไป และพื้นฐานของรูปแบบ การเดินทางโดยเฉลี่ยเวลาระหว่างแพทช์จะนำมาเป็น ค่าผกผันของแพทช์พบอัตรา ดังนั้นเมื่ออัตราการพบมากที่สุด เวลาถูกย่อเล็กสุด และในความเป็นจริงบางรุ่นอย่างชัดเจนได้ตรวจสอบการลดเวลาเป็นรูปแบบเป้าหมาย (เช่น เอบรัมส์ 1984)ดังนั้น เวลาค้นหาเฉลี่ยเป็นตัวแปรสำคัญในการคำนวณของแบบจำลองส่วนใหญ่ ในกรณีของเที่ยวบินเก็บ อย่างไรก็ตาม มีไม่มีเวลาเดินทางเฉลี่ยระหว่างซอฟต์แวร์ การหมายความว่าเพียงแค่ไม่มี เพราะอำนาจกฎหมายไม่ได้หมายความว่ามั่นคง(Liebovitch 1998, pp. 74-105 Liebovitch และ Scheurle 2000 Liebovitch และTodorov 1996 Liebovitch et al. 1999) นี้บอกเราที่กำหนดมาตรฐานของแพทช์ แบบไม่สามารถถูกคำนวณสำหรับ forager ที่จำนงใช้เก็บรูปแบบเที่ยวบิน เราไม่ยืนยันว่า นี้ "disproves" ทฤษฎีจับเหยื่อที่ดีที่สุดแต่เราเชื่อว่า ควรรุ่นจับเหยื่อที่เหมาะสมที่วิเคราะห์พฤติกรรมของมนุษย์จ้างจริงสมมติฐานเกี่ยวกับลักษณะการทำงาน forager

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเดินทางครั้งคิดอย่างเด่นชัดในรูปแบบแพทช์ซึ่งในขณะที่เราตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้
มีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับความเข้าใจ Ju / 'hoansi เคลื่อนไหวค่าย รูปแบบ
วิธีการตรวจสอบแพทช์ได้รับการแต่งตั้งและสิ่งที่จุดหญ้าควรจะออก
แพทช์ใช้ประโยชน์เพื่อสดหนึ่ง รุ่นนี้เห็นได้ชัดว่ามีความเกี่ยวข้องกับความเข้าใจ
Ju / 'hoansi พฤติกรรมการหาอาหารในคาลาที่กำหนด (1) หายากและเป็นหย่อม distri-
มากมายหลากหลายของอาหารใน Ju /' hoansi สภาพแวดล้อม (2) แนวโน้มที่จู / 'hoansi ไป
ค่าย หรือที่แพทช์ทรัพยากรและ (3) ความเอนเอียงสำหรับ Ju / 'hoansi จะ "กินออก"
(อย่างมากใช้ประโยชน์) ในพื้นที่ก่อนจะย้ายไปแพทช์สด แพทช์ทั่วไป
รูปแบบคาดการณ์ว่าหญ้าจะออกแพทช์เมื่ออัตราเพิ่มของกำไร
ลดลงไปยังจุดที่มันเท่ากับอัตราเฉลี่ยในระยะยาวของการบริโภคพลังงาน
ในที่อยู่อาศัย ในการกำหนดขั้นพื้นฐานและร่วมกันของรูปแบบการเดินทางเฉลี่ย
เวลาระหว่างแพทช์จะนำไปเป็นค่าผกผันของอัตราการเผชิญหน้าแพทช์ ดังนั้น
เมื่ออัตราการเผชิญหน้าขยายเวลาจะลดลงและในความเป็นจริงบางรุ่น
มีการตรวจสอบอย่างชัดเจนลดเวลาเป็นเป้าหมายรูปแบบ (เช่นอับราฮัม 1984).
ดังนั้นเวลาเฉลี่ยค้นหาเป็นตัวแปรที่สำคัญในการคำนวณของรุ่นใหญ่ ใน
กรณีของการบินประกาศ แต่ไม่มีเวลาในการเดินทางเฉลี่ยระหว่างแพทช์
เฉลี่ยก็ไม่ได้อยู่เพราะกฎหมายอำนาจไม่ได้หมายถึงเสถียรภาพ
(Liebovitch ปี 1998 PP 74-105. Liebovitch และ Scheurle 2000 Liebovitch และ
Todorov 1996. Liebovitch et al, 1999) นี้บอกเราว่าการกำหนดมาตรฐาน
ของรูปแบบแพทช์ไม่สามารถคำนวณได้อย่างถูกต้องสำหรับหญ้าที่จำนงการใช้
รูปแบบการบินเกณฑ์ เราไม่ได้ยืนยันว่าเรื่องนี้ "หักล้างทฤษฎี" หาอาหารที่ดีที่สุด
แต่เราไม่เชื่อว่ารูปแบบการหาอาหารที่ดีที่สุดที่วิเคราะห์พฤติกรรมของมนุษย์ควร
จ้างสมมติฐานที่สมจริงมากขึ้นเกี่ยวกับพฤติกรรมของหญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาเดินทางรูปเด่นชัดในรูปแบบแพทช์ที่เราสังเกตก่อนหน้านี้จะเกี่ยวข้องโดยตรงกับความเข้าใจจู / 'hoansi ค่ายการเคลื่อนไหว แบบวิธีการตรวจสอบซอฟต์แวร์จะถูกเลือกและสิ่งที่ควรปล่อยให้การค้นหาจุดใช้แพทช์สำหรับสดหนึ่ง รุ่นนี้เป็นรุ่นที่ชัดเจนที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจจู / 'hoansi พฤติกรรมการหาอาหารใน Kalahari แก่ ( 1 ) distri เป็นหย่อมๆ - หายากและbution อาหารในสภาพแวดล้อมที่จู / 'hoansi ( 2 ) แนวโน้มสำหรับจู / 'hoansi เพื่อค่ายในแพทช์หรือทรัพยากร และ ( 3 ) ความโน้มเอียงสำหรับจู / 'hoansi “กิน”( สามารถใช้ประโยชน์ ) พื้นที่ก่อนที่จะย้ายในแพทช์ใหม่ แพทช์ทั่วไปแบบจำลองทำนายที่ค้นหาจะปล่อยแพทช์เมื่อค่าอัตราการเข้าลดลงถึงจุดที่มันมีค่าเท่ากับอัตราเฉลี่ยระยะยาวของการบริโภคพลังงานในที่อยู่อาศัย ในเบื้องต้น และร่วมกันกำหนดรูปแบบการเดินทางโดยเฉลี่ยเวลาระหว่างแพทช์นํามาผกผันของแพทช์พบอัตรา ดังนั้นเมื่อพบอัตราการขยายเวลาลด ในความเป็นจริงบางรุ่นตรวจสอบเวลาการนั้นเป็นเป้าหมายรูปแบบ ( เช่น Abrams 1984 )ดังนั้น เวลา ค้นหาเฉลี่ยคือตัวแปรสำคัญในการคำนวณของแบบจำลองมากที่สุด ในกรณีของ L éวีบิน แต่ไม่มีเวลาเดินทางเฉลี่ยระหว่างแพทช์ ที่หมายถึงเพียงแค่ไม่ได้อยู่เพราะอำนาจกฎหมายไม่ได้หมายความว่าที่มั่นคง( liebovitch 1998 , pp . 74 – 105 ; liebovitch และ scheurle 2000 ; liebovitch และTodorov 1996 ; liebovitch et al . 1999 ) นี้บอกเราว่า การกำหนดมาตรฐานรูปแบบของแพทช์ไม่สามารถคำนวณอย่างถูกต้องสำหรับการค้นหาที่ค้นหาโดยใช้L éวีเที่ยวบินแบบ เราไม่ยืนยันว่า " ของ " ที่เหมาะสมเช่นทฤษฎีแต่เราเชื่อว่าที่เหมาะสมเช่นแบบจำลองวิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์ ควรใช้สมมติฐานที่สมจริงมากขึ้นเกี่ยวกับพฤติกรรมค้นหา .