Underwater noise is now classed as

Underwater noise is now classed as pollution in accordance with the Marine Strategy Framework Directive. Noise from shipping is a major contributor to the ambient noise levels in ocean, particularly at low (< 300 Hz) frequencies. This paper studies patterns and seasonal variations of underwater noise in the Celtic Sea by using a coupled ocean model (POLCOMS) and an acoustic model (HARCAM) in the year 2010. Two sources of sound are considered: (i) representing a typical large cargo ship and (ii) noise from pile-driving activity. In summer, when the source of sound is on the onshore side of the front, the sound energy is mostly concentrated in the near-bottom layer. In winter, the sound from the same source is distributed more evenly in the vertical. The difference between the sound level in summer and winter at 10 m depth is as high as 20 dB at a distance of 40 km. When the source of sound is on the seaward side of the front, the sound level is nearly uniform in the vertical. The transmission loss is also greater (~ 16 dB) in the summer than in the winter for shallow source while it is up to ~ 20 dB for deep source at 30 km.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงใต้น้ำคือตอนนี้จัดว่าเป็นมลพิษตามคำสั่งกรอบกลยุทธ์ทะเล เสียงจากการจัดส่งเป็นผู้สนับสนุนหลักระดับเสียงรบกวนรอบข้างในมหาสมุทร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความถี่ที่ต่ำ (< 300 Hz) กระดาษนี้ศึกษารูปแบบและเปลี่ยนตามฤดูกาลของเสียงใต้น้ำในทะเลเซลติก โดยใช้แบบจำลองทะเลคู่ (POLCOMS) และแบบเสียง (HARCAM) ในปี 2553 ถือว่าเป็นสองแหล่งของเสียง: (i) เป็นตัวแทนเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่โดยทั่วไปสัญญาณรบกวน (ii) จากกิจกรรมกองขับรถ ส่วนใหญ่เข้มข้นพลังงานเสียงในฤดูร้อน เมื่อแหล่งที่มาของเสียงอยู่ที่ด้านหน้าบนบก ในชั้นล่างใกล้ ในฤดูหนาว เสียงจากแหล่งเดียวกันคือกระจายมากขึ้นอย่างสม่ำเสมอในแนวตั้ง ความแตกต่างระหว่างระดับเสียงในฤดูร้อนและฤดูหนาวที่ความลึก 10 เมตรจะสูงถึง 20 dB ที่ระยะทาง 40 กม. เมื่อแหล่งที่มาของเสียงทางด้าน seaward ระดับเสียงเกือบเหมือนกันในแนวตั้งได้ ขาดส่งก็มากขึ้น (~ 16 dB) ในฤดูร้อนมากกว่าในฤดูหนาวสำหรับแหล่งน้ำตื้นขณะอยู่สูงสุด ~ 20 dB สำหรับแหล่งลึกที่ 30 km

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงใต้น้ำเป็นประเภทในขณะนี้เป็นมลพิษให้สอดคล้องกับกลยุทธ์ทางทะเล Directive กรอบ เสียงรบกวนจากการจัดส่งสินค้าเป็นผู้สนับสนุนหลักในระดับเสียงรบกวนรอบข้างในมหาสมุทรโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับต่ำ (<300 เฮิร์ตซ์) ความถี่ กระดาษนี้รูปแบบการศึกษาและการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของเสียงใต้น้ำในทะเลเคลติกโดยใช้รูปแบบควบคู่มหาสมุทร (POLCOMS) และรูปแบบอะคูสติก (HARCAM) ในปี 2010 สองแหล่งที่มาของเสียงที่ได้รับการพิจารณา: (i) ที่เป็นตัวแทนของสินค้าขนาดใหญ่ทั่วไป เรือและ (ii) เสียงจากกิจกรรมกองการขับรถ ในช่วงฤดูร้อนเมื่อแหล่งที่มาของเสียงอยู่ด้านบนบกของด้านหน้าพลังงานเสียงเป็นส่วนใหญ่ที่มีความเข้มข้นในชั้นใกล้ด้านล่าง ในช่วงฤดูหนาวเสียงจากแหล่งเดียวกันมีการกระจายอย่างเท่าเทียมกันในแนวตั้ง ความแตกต่างระหว่างระดับเสียงในช่วงฤดูร้อนและฤดูหนาวที่ความลึก 10 เมตรสูงถึง 20 เดซิเบลที่ระยะทาง 40 กิโลเมตร เมื่อแหล่งที่มาของเสียงอยู่ทางด้านทะเลด้านหน้าระดับเสียงเกือบเครื่องแบบในแนวตั้ง การสูญเสียการส่งนี้ยังมีมากขึ้น (~ 16 เดซิเบล) ในช่วงฤดูร้อนกว่าในช่วงฤดูหนาวสำหรับแหล่งน้ำตื้นในขณะที่มันขึ้นอยู่กับ ~ 20 เดซิเบลสำหรับแหล่งลึก 30 กม.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงใต้น้ำเป็น classed เป็นมลพิษตามกลยุทธ์ทะเลกรอบคำสั่ง เสียงจากการขนส่ง เป็นผู้สนับสนุนหลัก เพื่ออากาศระดับเสียงในมหาสมุทร โดยเฉพาะในระดับต่ำ ( < 300 Hz ) ความถี่ ศึกษารูปแบบและการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของกระดาษเสียงใต้น้ำในทะเลเคลติกโดยใช้คู่มหาสมุทรแบบ ( polcoms ) และรูปแบบอะคูสติก ( harcam ) ในปี 2010 สองแหล่งที่มาของเสียงถือว่า ( ผม ) เป็นเรือบรรทุกสินค้าขนาดใหญ่ทั่วไป และ ( 2 ) เสียงจากการตอกเสาเข็มในกิจกรรม ในฤดูร้อนเมื่อแหล่งที่มาของเสียงในด้านพลังงานของด้านหน้า พลังงานเสียงส่วนใหญ่จะกระจุกอยู่ชั้นล่างใกล้ ในฤดูหนาว , เสียงจากแหล่งเดียวกันมีการกระจายอย่างเท่าเทียมกันในแนวตั้ง ความแตกต่างระหว่างระดับเสียงในฤดูร้อนและฤดูหนาวที่ความลึก 10 เมตรสูงถึง 20 เดซิเบล ที่ระยะ 40 กิโลเมตร เมื่อแหล่งที่มาของเสียงข้างมาจากทะเลจากด้านหน้า ระดับเสียงเกือบสม่ำเสมอในแนวตั้ง เกียร์เสียยังมากกว่า ( ~ 16 dB ) ในฤดูร้อนมากกว่าในฤดูหนาวสำหรับแหล่งตื้นในขณะที่มันขึ้น ~ 20 dB สำหรับแหล่งลึก 30 กิโลเมตร