The solubility in water of the bana

The solubility in water of the banana flour film (27.9%) is higher
(p < 0.05) than that of the banana starch film (21.3%). This result
agrees with the type of microstructure observed by SEM analysis
(Fig. 1), which revealed a more open and porous structure for the
flour film as compared to the starch film. Moreover, more amylosee
amylose, amylopectineamylopectin, and amyloseeamylopectin
interactions take place during drying of the starch film, which
reduces the amount of hydrophilic groups available for interaction
with water.
Several authors have compared the solubility of flour and starch
films from other botanical sources such as achira, amaranth, and
quinoa. They have observed that this property is linked to the type
of raw material used for formation of the polymer matrix, the kind
of interactions that occur in the matrix, the use of plasticizers, and
the process conditions, among other factors (Andrade-Mahecha,
2009; Araujo-Farro, 2008; Tapia-Blácido, 2006). As can be seen in
Table 3 for the same raw material (starch or flour), plantain banana
films are less water-soluble than the achira and amaranth films, but
they are more soluble than the quinoa films.
The desired value for the solubility of a film will depend on its
application or intended use. Hence, according to the results,
biodegradable films can act as food protection when the water
activity is high, or they can avoid exudation of fresh or frozen
products when the film must be in contact with water during the
processing of the coated food (Gontard et al., 1992). Therefore, the
study of process conditions during the development of films is
important, so that the effects of different conditions on the final properties of the films can be better understood and thus maximized
or minimized as necessary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละลายในน้ำของฟิล์มแป้งกล้วย (27.9%) จะสูงขึ้น(p < 0.05) กว่าของฟิล์มแป้งกล้วย (21.3%) ผลลัพธ์นี้ตกลงกับชนิดของการตรวจสอบ โดยการวิเคราะห์ SEM ต่อโครงสร้างจุลภาค(Fig. 1), ซึ่งเปิดเผยโครงสร้างเปิด และ porous มากขึ้นสำหรับการฟิล์มแป้งเมื่อเทียบกับฟิล์มแป้ง นอกจากนี้ เพิ่มเติม amyloseeและ amylopectineamylopectin และ amyloseeamylopectinโต้ตอบที่เกิดขึ้นในระหว่างการอบแห้งของฟิล์มแป้ง ซึ่งลดจำนวนกลุ่ม hydrophilic สำหรับการโต้ตอบน้ำหลายผู้เขียนได้เปรียบเทียบการละลายของแป้งและฟิล์มจากแหล่งอื่น ๆ พฤกษศาสตร์เช่น achira อมาแรนท์ และquinoa พวกเขาสังเกตว่า นี้เชื่อมโยงกับชนิดของวัตถุดิบที่ใช้สำหรับการก่อตัวของพอลิเมอร์เมทริกซ์ ชนิดของการโต้ตอบที่เกิดขึ้นในเมทริกซ์ การใช้ plasticizers และกระบวนการเงื่อนไข ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ (Andrade-Mahecha2009 Araujo Farro, 2008 Tapia-Blácido, 2006) สามารถเห็นได้ในตาราง 3 ในเดียวกันวัตถุดิบ (แป้งหรือแป้ง), กล้ายกล้วยฟิล์มอยู่ที่ละลายในน้อยกว่า achira และฟิล์มอมาแรนท์ แต่จะละลายน้ำได้มากขึ้นกว่าฟิล์ม quinoaค่าที่ระบุสำหรับละลายฟิล์มจะขึ้นอยู่กับความโปรแกรมประยุกต์ หรือผู้ใช้ ดังนั้น ตามผลฟิล์มที่ย่อยสลายยากสามารถทำหน้าที่เป็นอาหารป้องกันเมื่อน้ำกิจกรรมจะสูง หรือพวกเขาสามารถหลีกเลี่ยง exudation สด หรือแช่แข็งproducts when the film must be in contact with water during theprocessing of the coated food (Gontard et al., 1992). Therefore, thestudy of process conditions during the development of films isimportant, so that the effects of different conditions on the final properties of the films can be better understood and thus maximizedor minimized as necessary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามารถในการละลายในน้ำของฟิล์มแป้งกล้วย (27.9%) สูง
(p <0.05) กว่าฟิล์มแป้งกล้วย (21.3%) ผลที่ได้นี้เห็นด้วยกับชนิดของโครงสร้างจุลภาคที่สังเกตโดยการวิเคราะห์ SEM (รูปที่ 1). ซึ่งเผยให้เห็นโครงสร้างที่เปิดกว้างมากขึ้นและมีรูพรุนสำหรับฟิล์มแป้งเมื่อเทียบกับฟิล์มแป้ง นอกจากนี้มากขึ้น amylosee อะไมโลส, amylopectineamylopectin และ amyloseeamylopectin ปฏิสัมพันธ์เกิดขึ้นในช่วงการอบแห้งของฟิล์มแป้งซึ่งช่วยลดปริมาณของกลุ่มน้ำใช้ได้สำหรับการปฏิสัมพันธ์กับน้ำ. ผู้เขียนหลายคนเมื่อเทียบกับการละลายของแป้งและแป้งภาพยนตร์จากแหล่งพฤกษศาสตร์อื่น ๆ เช่น achira, ผักโขมและ quinoa พวกเขาได้ตั้งข้อสังเกตว่าคุณสมบัตินี้จะเชื่อมโยงกับชนิดของวัตถุดิบที่ใช้สำหรับการก่อตัวของเมทริกซ์ลิเมอร์ชนิดของการมีปฏิสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นในแมทริกซ์การใช้พลาสติกและเงื่อนไขกระบวนการท่ามกลางปัจจัยอื่นๆ (Andrade-Mahecha, 2009; Araujo-Farro 2008; Tapia-Blácido 2006) ที่สามารถเห็นได้ในตารางที่ 3 สำหรับวัตถุดิบเดียวกัน (แป้งหรือแป้ง), กล้วยกล้าภาพยนตร์น้อยที่ละลายน้ำได้กว่าภาพยนตร์achira และผักโขม แต่พวกเขาจะละลายน้ำได้มากกว่าหนังquinoa ได้. ค่าที่ต้องการสำหรับการละลายของ ภาพยนตร์จะขึ้นอยู่กับของแอพลิเคชันหรือการใช้งานที่ตั้งใจไว้ ดังนั้นตามผลของฟิล์มที่ย่อยสลายได้สามารถทำหน้าที่เป็นป้องกันอาหารเมื่อน้ำกิจกรรมอยู่ในระดับสูงหรือพวกเขาสามารถหลีกเลี่ยงexudation ของสดหรือแช่แข็งผลิตภัณฑ์เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้จะต้องสัมผัสกับน้ำในช่วงการประมวลผลของอาหารเคลือบ(Gontard et al., 1992) ดังนั้นการศึกษาของเงื่อนไขกระบวนการในระหว่างการพัฒนาของภาพยนตร์เป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ผลกระทบของเงื่อนไขที่แตกต่างกันที่มีต่อสมบัติสุดท้ายของภาพยนตร์ที่สามารถเข้าใจได้ดีขึ้นและขยายจึงหรือลดลงตามความจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การละลายในน้ำของแป้งกล้วย ฟิล์ม ( 27.9 เปอร์เซ็นต์ ) สูงกว่า
( P < 0.05 ) กว่าของกล้วยแป้งภาพยนตร์ ( 21.3 % ) นี้ผล
เห็นด้วยกับชนิดของโครงสร้างจุลภาค สังเกตได้จาก
การวิเคราะห์ SEM ( รูปที่ 1 ) ซึ่งเปิดเผยโครงสร้างเปิดมากขึ้น และรูพรุนสำหรับ
แป้งภาพยนตร์เมื่อเทียบกับแป้งฟิล์ม นอกจากนี้ อีก amylosee

และ amylopectineamylopectin amyloseeamylopectin , อะไมโลส ,ปฏิกิริยาเกิดขึ้นระหว่างการอบแห้งแป้งภาพยนตร์ซึ่ง
ช่วยลดปริมาณของกลุ่มน้ำที่มีปฏิสัมพันธ์กับน้ำ
.
ผู้เขียนหลายมีการเปรียบเทียบการละลายของแป้งและแป้ง
ภาพยนตร์จากแหล่งพืชอื่นๆ เช่น achira Amaranth , และ
quinoa พวกเขาได้พบว่าคุณสมบัตินี้จะเชื่อมโยงไปยังประเภท
ของวัตถุดิบที่ใช้ในการสร้างของพอลิเมอร์เมทริกซ์ชนิด
ปฏิสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นในเมทริกซ์ การใช้พลาสติกและ
เงื่อนไขกระบวนการ ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ (
mahecha อันดราเด้ , 2009 ; Araujo Farro , 2008 ; Tapia BL . kgm cido , 2006 ) ที่สามารถเห็นได้ใน
3 ตารางสำหรับวัตถุดิบเดียวกัน ( แป้ง ) , กล้วยหักมุกกล้วย
ฟิล์มจะละลายน้อยกว่า achira และผักโขม ภาพยนตร์ แต่พวกเขาจะละลายมากกว่า

quinoa ภาพยนตร์ค่าที่ต้องการสำหรับการละลายของฟิล์มจะขึ้นอยู่กับโปรแกรมหรือการใช้งานของ
. ดังนั้นจากผล
ฟิล์มย่อยสลายได้เป็นอาหารป้องกันเมื่อน้ำ
กิจกรรมสูงหรือพวกเขาสามารถหลีกเลี่ยง exudation สดหรือแช่แข็ง
ผลิตภัณฑ์เมื่อฟิล์มจะต้องสัมผัสกับน้ำใน
การประมวลผลของอาหารเคลือบ ( gontard et al . , 1992 ) ดังนั้น ,
การศึกษาสภาวะของกระบวนการในการพัฒนาฟิล์มคือ
ที่สำคัญ ดังนั้นผลของเงื่อนไขที่แตกต่างกันในคุณสมบัติสุดท้ายของภาพยนตร์ที่สามารถเข้าใจและจึงขยาย
หรือน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น