Alice asks this question of herself

Alice asks this question of herself in Chapter 2 of Alice’s Adventures in Wonderland, just after she has grown to a giant size and frightened the White Rabbit away. Alice realizes that she is not just trying to figure out Wonderland, but also attempting to determine who she is and what constitutes her identity in a world that actively challenges her perspective and sense of self. Wonderland has already begun to affect Alice, and she rightly understands that her self perception cannot remain fixed in a world that has drastically different rules from her own. In Wonderland, Alice has a slippery grasp of her identity. Since Wonderland is a byproduct of her own imagination, it becomes clear that it is Alice’s identity and not Wonderland itself that is being called into question. The nonsensical features and characters that make up Wonderland extend from Alice’s own psyche, so her quest to understand Wonderland becomes a quest to understand the forces and feelings that comprise her identity. The idea of the great puzzle also supports Carroll’s notion that life is an unduly complicated mystery that human beings must use rational thought and intelligence to understand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อลิถามคำถามนี้ของตัวเองในบทที่ 2 ของการผจญภัยของอลิซในแดนมหัศจรรย์ หลังจากเธอได้เติบโตขึ้นมีขนาดยักษ์ และกลัวกระต่ายสีขาวไป อลิตระหนักว่า เธอไม่เพียงพยายามที่จะคิดออกวัน แต่ยัง พยายามที่จะกำหนดที่เธอเป็นและสิ่งที่ก่อตัวในโลกของเธอที่กำลังท้าทายมุมมองของเธอและความรู้สึกของตนเอง วันเริ่มขึ้นแล้วมีผลกับอลิซ และเธอเรื่องเข้าใจว่า เธอเองรู้ไม่อยู่ถาวรในโลกที่มีกฎอย่างมากแตกต่างจากตนเอง ในดินแดนมหัศจรรย์ อลิได้เข้าใจลื่นของตัวตนของเธอ แดนมหัศจรรย์เป็น จิตสำนึกของจินตนาการของตนเอง จะชัดเจนว่า มันเป็นตัวตนของอลิซและไม่วันตัวที่ถูกเรียกว่าเป็นคำถาม คุณสมบัติ nonsensical และอักขระที่แต่งวันขยายจากของอลิซ psyche เพื่อเธอเควสเข้าใจดินแดนมหัศจรรย์เป็น เควสเข้าใจกองทัพและความรู้สึกที่มีตัวตนของเธอ ความคิดของปริศนาดียังสนับสนุนคาร์ของคิดว่าชีวิตลึกลับซับซ้อน unduly ที่มนุษย์ต้องใช้ความคิดเหตุผลและปัญญาเพื่อเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อลิซถา​​มคำถามของตัวเองในบทที่ 2 ของการผจญภัยของอลิซในแดนมหัศจรรย์นี้เพียงหลังจากที่เธอได้เติบโตขึ้นไปขนาดยักษ์และกลัวกระต่ายขาวออกไป อลิซรู้ว่าเธอไม่ได้เป็นเพียงการพยายามที่จะคิดออก Wonderland แต่ยังพยายามที่จะตรวจสอบว่าเธอเป็นใครและสิ่งที่ถือว่าเป็นตัวตนของเธอในโลกที่แข็งขันท้าทายมุมมองของเธอและความรู้สึกของตัวเอง Wonderland ได้เริ่มขึ้นแล้วส่งผลกระทบต่ออลิซและเธอก็ถูกต้องเข้าใจว่าการรับรู้ของเธอเองยังคงไม่สามารถแก้ไขในโลกที่มีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดกฎจากเธอเอง In Wonderland อลิซมีความเข้าใจที่ลื่นของตัวตนของเธอ ตั้งแต่ Wonderland เป็นผลพลอยได้จากการจินตนาการของเธอเองก็เป็นที่ชัดเจนว่ามันเป็นตัวตนของอลิซและ Wonderland ตัวเองไม่ได้ที่จะถูกเรียกว่าเป็นคำถาม คุณสมบัติไร้สาระและตัวละครที่ทำขึ้น Wonderland ขยายจากจิตใจของตัวเองของอลิซเพื่อให้การสืบเสาะของเธอที่จะเข้าใจในเทพนิยายกลายเป็นเควสที่จะเข้าใจพลังและความรู้สึกที่ประกอบด้วยตัวตนของเธอ ความคิดของปริศนาที่ดียังสนับสนุนความคิดของคาร์โรลล์ว่าชีวิตเป็นความลึกลับซับซ้อนเกินควรว่ามนุษย์ต้องใช้ความคิดที่มีเหตุผลและสติปัญญาที่จะเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อลิซถามคำถามนี้อยู่ในบทที่ 2 ของการผจญภัยของอลิซในแดนมหัศจรรย์ , หลังจากเธอได้โตขนาดยักษ์ และ กลัวเจ้ากระต่ายขาวไป อลิซรู้ตัวว่าเธอไม่ได้เป็นเพียงการพยายามที่จะคิดออกฝัน แต่ยังพยายามที่จะหาผู้ที่เขาเป็นและสิ่งที่ถือว่าตัวตนของเธอในโลกที่ท้าทายมุมมองของเธอ และความรู้สึกของตนเองฝันได้เริ่มส่งผลกระทบต่ออลิซ เธอเข้าใจถูกต้องว่าเธอรับรู้ตนเองไม่ได้อยู่ถาวรในนี้มีกฎที่แตกต่างกันอย่างมากจากเธอเอง อลิซในแดนมหัศจรรย์มีความเข้าใจลื่นของตัวเธอ ตั้งแต่ Wonderland เกิดจากจินตนาการของเธอเองมันจะกลายเป็นที่ชัดเจนว่ามันเป็นอลิซ เอกลักษณ์ และไม่ฝัน ตัวเองที่ถูกเรียกว่าเป็นคำถาม ที่ไร้สาระมีตัวละครที่สร้างและขยายจาก Alice Wonderland เองจิตใจ ดังนั้น การแสวงหาของเธอเพื่อเข้าใจฝัน กลายเป็นการแสวงหาที่จะเข้าใจพลังและความรู้สึกว่ามีตัวตนความคิดของปริศนาที่ยิ่งใหญ่ยังสนับสนุนคาร์โรลล์ของความคิดว่าชีวิตเป็นลึกลับ ซับซ้อนจนเกินไป มนุษย์ต้องใช้ความคิดที่มีเหตุผล และสติปัญญาที่จะเข้าใจ